ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记] - ตอนที่ 378 5,000 หยวน
ตอนที่ 378 5,000 หยวน
หล่อนพูดไปพลางน้ำตาไหลนอง “เพื่อเด็กคนนี้ คุณรู้ไหมว่าฉันกินยาบำรุงไปตั้งเท่าไหร่ ฉันไปหาหมอมาตั้งกี่ครั้ง? ฉันต้องไปตรวจที่โรงพยาบาลว่าฉันท้องหรือเปล่าเดือนละหลายครั้ง ในที่สุดฉันก็มีลูกสืบสกุลให้ตระกูลกัวได้!”
“ผมรู้ ผมรู้ว่าคุณทุ่มเทมามาก คุณพักผ่อนเถอะ ผมจะจ้างแม่บ้านมาให้ ต่อไปก็จะช่วยดูแลชีวิตประจำวันของคุณด้วย” กัวต่งเหลียงรีบบอก
“เหล่ากัว ต่อไปคุณจะไม่สนใจฉันแล้วหรือเปล่าคะ? หลังจากมีลูกแล้ว ฉันก็จะกลายเป็นยัยแก่หน้าเหลืองคนหนึ่ง” จี้อวิ๋นอวิ๋นบอก
“ไม่หรอกน่า คุณพูดแบบนี้ได้ยังไงกัน?” เหล่ากัวปลอบใจ
“คุณก็รู้ว่าฉันเคยคบชู้มาก่อน แต่ฉันสาบานว่าหลังจากตามคุณมา ฉันจะไม่ก่อเรื่องอีกเด็ดขาด เหล่ากัว ฉันไม่เรียกร้องอะไรเลย แค่ให้คุณดูแลฉันอย่างนี้ไปตลอดเท่านั้น ฉันดีใจที่เรามีลูกด้วยกันมากเลยนะคะ” จี้อวิ๋นอวิ๋นว่าทั้งน้ำตาพลางซบแขนเขา
“ไม่ต้องห่วง ผมไม่ทิ้งขว้างคุณกับลูกหรอก ตอนนี้ผมรู้สึกผิด คุณอยู่ที่นี่ไปก่อนนะ เดี๋ยวต่อไปผมจะหาบ้านที่ใหญ่กว่านี้ให้คุณกับลูกอยู่” เหล่ากัวรีบบอก
“ไม่ต้องหรอกค่ะ คุณต้องใช้เงินทำธุรกิจ ฉันอยู่ที่นี่สุขสบายดี อย่าสิ้นเปลืองเลย ต่อไปฉันกับลูกยังต้องพึ่งพาคุณอยู่” จี้อวิ๋นอวิ๋นเอ่ยเสียงอ่อนเสียงหวาน
เหล่ากัวย่อมซาบซึ้งใจเป็นธรรมดา
จี้อวิ๋นอวิ๋นแอบไปกำชับพี่ใหญ่อวิ๋น และให้เงินไป 500 หยวนเพื่อไม่ให้เขาโผล่มาอีก ตอนนี้เหล่ากัวจับตามองหล่อนทุกฝีก้าว และให้แม่บ้านตามหล่อนไปทุกครั้งที่ออกไปนอกบ้าน
พี่ใหญ่อวิ๋นรู้ว่าหลังจากเขาพยายามอย่างหนัก ในที่สุดจี้อวิ๋นอวิ๋นก็ตั้งท้อง เขาย่อมยอมตกลง เงิน 500 หยวนเพียงพอให้เขาหายหน้าไปสักพัก อีกทั้งลูกในท้องของจี้อวิ๋นอวิ๋นยังเป็นลูกของเขา
ต่อไปหากเขาได้รับมรดกของตระกูลกัวอย่างที่จี้อวิ๋นอวิ๋นบอก เขาก็ไม่ต้องกังวลกับชีวิตที่เหลือของตนเองแล้ว!
หลังจากนั้น จี้อวิ๋นอวิ๋นก็มีความสุขกับการถูกปรนนิบัติราวกับเจ้าหญิง
เหล่ากัวจ้างแม่บ้านมา ให้มาช่วยทำงานบ้านทั้งหมด ส่วนจี้อวิ๋นอวิ๋นมีหน้าที่เพียงทำตัวให้อารมณ์ดีเท่านั้น
หล่อนไม่ต้องกังวลสิ่งอื่นใดอีก
เนื่องจากหล่อนกินอิ่มนอนหลับ ผิวพรรณของจี้อวิ๋นอวิ๋นจึงดูมีน้ำมีนวลขึ้นในระยะเวลาไม่นาน
เมื่อเหล่ากัวมาหา เขาจึงพึงพอใจมากทีเดียว
วันนี้แม่บ้านมาทำความสะอาดบ้าน หล่อนก็เห็นกองใบเสร็จค่าโรงพยาบาลและค่ายาที่ได้รับมาและทิ้งไป หล่อนจึงเอาไปให้เหล่ากัวดู
เมื่อเหล่ากัวเห็นรายชื่อยา เขาก็รู้ว่าจี้อวิ๋นอวิ๋นพยายามมีลูกให้เขาอย่างหนักแค่ไหน เขาจึงยิ่งรู้สึกขอบคุณหล่อน
เขาโอนเงิน 5,000 หยวนให้จี้อวิ๋นอวิ๋นทันที และซื้อดอกไม้มาให้
จี้อวิ๋นอวิ๋นยิ่งได้ใจเป็นธรรมดา
ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ได้เงิน 5,000 หยวน ต่อไปหล่อนต้องได้มากกว่านี้อย่างแน่นอน!
แต่หล่อนไม่อาจอยู่แบบนี้ได้ตลอดไป จึงมาหาอวิ๋นลี่ลี่ และเอาเงิน 5,000 หยวนให้ทันที
“ฉันรู้ว่าฉันเป็นต้นเหตุของเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ แล้วก็เป็นพี่สี่ที่ต้องมารับผิดชอบเรื่องนี้ ตอนนี้พี่รับเงินนี้ไว้เถอะนะคะ ฉันทำดีที่สุดแล้ว” จี้อวิ๋นอวิ๋นบอก
“อวิ๋นอวิ๋น เธอไปเอาเงินมากมายขนาดนี้มาจากไหน?” อวิ๋นลี่ลี่ชะงักไป
“ฉันก็ต้องหามาเองอยู่แล้วน่ะสิคะ คนอย่างฉันจะไม่มีเงินได้ยังไงกัน? ตอนนี้พี่ไม่นับฉันเป็นน้องสามีแล้ว พี่สี่ก็คงไม่ยอมรับ ใช้เงินนี้ไปจ่ายหนี้เถอะนะคะ ฉันจะหาทางเอาส่วนที่เหลือมาคืนให้” จี้อวิ๋นอวิ๋นเอ่ย
“ไม่ล่ะ พี่สี่ของเธอกับฉันคืนไปมากแล้ว อย่างมากอีกปีหนึ่ง เราก็จะหามาใช้คืนจนหมดได้” อวิ๋นลี่ลี่ส่ายหน้า
“มากขนาดนั้นเลยเหรอคะ?” จี้อวิ๋นอวิ๋นถามพลางมองหน้าพี่สะใภ้ ก่อนเอ่ย “พี่กับพี่สี่อยู่อย่างอดอยากแบบนี้ไม่ได้หรอก เยียนเอ๋อร์คงจะเติบโตไม่ได้ เธออยู่ในวัยกำลังโต รับเงินนี้ไว้เถอะค่ะ”
“อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย อวิ๋นอวิ๋น เธอหายไปไหนมา ครั้งก่อนคุณแม่ถามหาเธออยู่ แต่เธอก็หายตัวไปพักใหญ่ จนแม่หาตัวไม่เจอ” อวิ๋นลี่ลี่ถาม
“บอกแม่ว่าไม่ต้องเป็นห่วงฉันนะคะ ตอนนี้ในครอบครัวมีแต่แม่กับพี่ที่เป็นห่วงฉัน แต่ฉันสบายดีค่ะ ฝากบอกแม่ด้วยนะคะ ไว้ฉันได้ดีแล้ว ฉันจะกลับไป ฉันจะไปรับแม่มาอยู่ด้วยกันค่ะ!” จี้อวิ๋นอวิ๋นตอบ
อวิ๋นลี่ลี่คุยกับหล่อนอีกพักใหญ่ เมื่อเห็นว่าหล่อนต้องการให้รับเงินไว้ อวิ๋นลี่ลี่จึงรับไว้ก่อน
หากแต่เมื่อจี้เจี้ยนเหวินกลับมาจากทำงาน เขาไม่พอใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น “ตอนนี้คุณกลับสนใจว่าหล่อนจะเป็นตายร้ายดียังไง ทั้งที่คุณบอกว่าจะไม่ติดต่อกับหล่อนอีก ทำไมคุณไม่ฟังคำเตือนบ้าง? คิดว่าครอบครัวของเรายังลำบากกันไม่พอเหรอ?”
“เจี้ยนเหวิน ฉันเองก็ไม่ได้อยากรับเงินของอวิ๋นอวิ๋นหรอก แต่อวิ๋นอวิ๋นอุตส่าห์มีน้ำใจเอามาให้ ถ้าเราไม่ต้องการ ก็เอาไปให้คุณแม่ก็ได้นี่คะ ให้ท่านรับเงินของอวิ๋นอวิ๋นไว้ อวิ๋นอวิ๋นใช้เงินเก่ง แล้วก็เป็นมากขึ้นทุกที พอเงินหมด ให้คุณแม่เก็บเอาไว้ให้หล่อนหน่อยก็ยังดีนะคะ!” อวิ๋นลี่ลี่บอก
เมื่อได้ยินเช่นนั้น จี้เจี้ยนเหวินไม่ได้พูดอะไรอีก การเก็บเงินไว้ที่แม่ของเขาคงจะเป็นการดีที่สุด และไม่ต้องสนใจเรื่องอื่น หากหล่อนใช้เงินหมดก็ให้ไปเอาจากแม่ก็แล้วกัน
อวิ๋นลี่ลี่จึงมาที่ร้านค้า รอให้ซูจูเหมากับสวี่เหอซานมาส่งของ จึงฝากเงินไปให้คุณแม่จี้
บอกว่าจี้อวิ๋นอวิ๋นให้นางเก็บไว้ให้
หลังจากได้รับเงิน คุณแม่จี้ก็ตกใจมากที่เห็นเงิน 5,000 หยวน ทำไมถึงได้มากมายขนาดนี้กัน?
เมื่อโทรไปหาจี้เจี้ยนเหวิน จี้เจี้ยนเหวินบอกเพียงสองประโยค “หล่อนเอามาให้แม่น่ะครับ แต่อย่าใช้หมดนะครับ ต่อไปหล่อนอาจจะต้องมาเอาคืน”
ส่วนเรื่องจี้อวิ๋นอวิ๋น เขาไม่ต้องการเข้าไปข้องเกี่ยวแต่อย่างใด
ด้วยความรักของแม่ที่มีต่อจี้อวิ๋นอวิ๋น เงินนี้คงไม่หายไปไหน และแม่ของเขาคงไม่เอาไปใช้ที่ไหน
บางทีนางอาจไปที่รับฝากเงินเพื่อเก็บเงินไว้
ฝากทั้งเงินเดือนที่ได้จากสะใภ้สาม และเอาไปให้จี้อวิ๋นอวิ๋นในอนาคต
เป็นอย่างที่คาดไว้ จี้เจี้ยนเหวินคิดถูก หลังจากคุณแม่จี้รู้ว่าเป็นเงินลูกสาว นางจึงนำเงินนี้ไปฝากไว้
เมื่อเห็นจำนวนเงินในบัญชี คุณแม่จี้ปลื้มใจไม่น้อย ต่อให้ลูกสาวนางเดือดร้อนมา หล่อนก็ยังไม่ไร้หนทาง ยังมีหนทางให้ถอนตัว!
ซูตานหงรู้เรื่องนี้เช่นกัน เธอรู้ว่าจี้อวิ๋นอวิ๋นส่งเงินกลับมาให้ผู้เป็นแม่ แต่เธอไม่ได้สนใจ ถึงอย่างไรมันก็ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของเธอ
ครั้งก่อนจี้อวิ๋นอวิ๋นขาดทุนหนัก ครั้งนี้หล่อนหาเงินมาได้มากขนาดนี้ ก็ถือว่ามีความสามารถทีเดียว
เพียงแต่เธอไม่รู้ว่าอีกฝ่ายหาเงินด้วยวิธีใด จากวิธีที่สุจริตหรือไม่
เดือนแรกผ่านพ้นไป เดือนกุมภาพันธ์ก็มาเยือน
วันนี้เฝิงฟางฟางมาหาถึงที่บ้าน
“ตานหง ตอนนี้ครอบครัวเราต้องส่งเสี่ยวตงเรียน แล้วค่าเทอมก็แพงมาก ไม่มีทางหามาจ่ายได้เลย พอมีทางจะช่วยฉันหน่อยได้ไหม?” เฝิงฟางฟางเอ่ย
ตอนนี้ที่บ้านต้องจ่ายค่าเทอมของลูกชาย มันถือเป็นภาระหนักพอสมควร
หากยังพึ่งพาแต่งานเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่บ้าน จะมีเงินส่งลูกเรียนหนังสือได้อย่างไรกัน?
………………………………………………………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
ได้เงินเยอะได้เงินเร็วก็จริง แต่ถ้าต้องแลกกับการสร้างความแตกแยกให้คนอื่นมันก็ไม่ไหวนา ต่อให้รุ่งเร็วก็มีสิทธิ์ร่วงเร็ว
ไหหม่า(海馬)
YOU MAY ALSO LIKE
