ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记] - ตอนที่ 434 ลูกคนที่ 2 - novel-lucky

ตอนที่ 434 ลูกคนที่ 2

“ฉันจะไปรู้ได้ยังไงคะว่าจะท้องภายในแค่ 3 วันน่ะ!” จี้อวิ๋นอวิ๋นตอกกลับอย่างฉุนเฉียว

“3 วันอะไรกัน? จะมั่นใจได้ยังไงว่าเป็นลูกผม อาจจะเป็นของเหล่ากัวก็ได้นี่?” เถ้าแก่หลี่ท้วงทันที

คำพูดเหล่านี้ไม่ได้เกินจริง หากผู้หญิงอย่างหล่อนกล้าคบชู้กับชายอื่นอีก เขาก็ไม่มีทางให้หล่อนมาปอกลอกได้ ถึงจะคลอดลูกออกมา แต่เขาจะไม่ยอมรับง่าย ๆ อย่างแน่นอน

“อย่างนั้นคุณก็ไม่ต้องการเด็กคนนี้น่ะสินะ ถ้าคุณไม่ต้องการ ฉันจะได้ไปกำจัดทิ้งซะ” จี้อวิ๋นอวิ๋นบอก

หลังพูดกับเถ้าแก่หลี่จบ จี้อวิ๋นอวิ๋นสำทับ “ฉันแค่มาที่นี่เพื่อบอกคุณ ไม่ได้คิดจะบีบบังคับให้คุณทำอะไรหรอก ในเมื่อคุณไม่ต้องการ ฉันก็จะไปทำแท้งเด็กคนนี้แล้วกันค่ะ”

ว่าจบหล่อนก็หันหลังเตรียมจากไป

เถ้าแก่หลี่รั้งหล่อนไว้ “เดี๋ยวก่อน!”

จี้อวิ๋นอวิ๋นหยุดและหันมาหาเขา

เถ้าแก่หลี่มีท่าทางไม่สบอารมณ์จนถึงขั้นหัวสั่นหัวคลอนก่อนถามย้ำ “แน่ใจเหรอว่าเป็นลูกของผมน่ะ?”

“ต้องให้บอกด้วยหรือไงคะ ฉันมีอะไรกับคุณ เหล่ากัวก็แก่จนมีลูกยากแล้ว ตอนที่ฉันมีลูกให้เขาต้องเทียวไปโรงพยาบาลตั้งหลายครั้ง” จี้อวิ๋นอวิ๋นโวยวาย

เถ้าแก่หลี่เอ่ย “คุณคิดยังไงกับเด็กคนนี้ล่ะ?”

เขาพบผ่านและเผชิญกับเรื่องราวทำนองนี้มามาก เป็นธรรมดาที่จะเกิดเหตุผิดพลาดขึ้น ทว่าทุกครั้งเขาใช้เงินและสถานะของเขาแก้ปัญหาทุกครั้งไป พวกหล่อนมักต้องการมีลูกกับเขาเพื่อไต่เต้าไปสู่ความสุขสบาย มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นบ่อยมาก

หากแต่ไม่มีพวกหล่อนคนใดทำสำเร็จ

ตอนนี้เขาอายุ 33 ปี ยังไม่ได้แต่งงาน และครองตัวเป็นชายโสด

กับจี้อวิ๋นอวิ๋นในครั้งนี้ เขาเพียงต้องการลองประสบการณ์ใหม่ ๆ ไม่ได้คิดจะสานสัมพันธ์กับหล่อนแต่อย่างใด เพียงออกไปหลับนอนด้วยกันบางครั้งเท่านั้น

นึกไม่ถึงว่าจี้อวิ๋นอวิ๋นจะเก่งกาจปานนี้ เพียงแค่ 3 วัน หล่อนกลับตั้งท้องกับเขาได้แล้ว

“ฉันไปหาหมอมาแล้ว ชีวิตนี้ฉันอาจจะมีลูกคนนี้ได้เป็นคนสุดท้าย ฉันก็เลยอยากจะเก็บเด็กไว้” จี้อวิ๋นอวิ๋นสบตาเขาขณะบอก

เถ้าแก่หลี่นิ่งเงียบ

“เหตุผลที่ฉันมาบอกคุณไม่ได้เพื่อให้ยอมรับเด็กคนนี้ ฉันแค่อยากจะบอกคุณว่าต่อให้เด็กคนนี้จะเป็นลูกของคุณ แต่ฉันกับเหล่ากัวจะเลี้ยงดูเอง คุณอย่าได้เข้ามายุ่งเกี่ยว ไม่ว่าจะในตอนนี้หรือในอนาคตก็ตาม” จี้อวิ๋นอวิ๋นบอก

เถ้าแก่หลี่มองหน้าหล่อนด้วยความแปลกใจ “คุณไม่ต้องการเงินเหรอ?”

“ฉันจะอยากได้เงินไปทำไม?” จี้อวิ๋นอวิ๋นชะงัก ก่อนท่าทางจะเปลี่ยนเป็นกรุ่นโกรธ “หลี่เทียนเฉิ่ง คุณคิดกับฉันแบบนั้นได้ยังไง? ฉันจะไปอยากได้เงินจากคุณทำไม ถึงเหล่ากัวจะไม่ได้ร่ำรวยเท่าคุณ กิจการไม่ใหญ่โตเท่าคุณ แต่มันก็เพียงพอที่จะเลี้ยงดูเรา 3 แม่ลูก ใครจะไปสนเงินสกปรกของคุณกัน ถ้าไม่ใช่เพราะมีเชื้อของคุณอยู่ในท้องฉัน คุณทำเหมือนฉันอยากจะมีลูกเพื่อจับคุณอย่างนั้นแหละ!”

ว่าจบหล่อนก็แค่นเสียงกระฟัดกระเฟียดและกลับไปทันที

หล่อนทิ้งเถ้าแก่หลี่ไว้กับความงุนงง มันเป็นเรื่องน้อยนักที่จะพบเจอ

จี้อวิ๋นอวิ๋นคนนี้ช่างต่างออกไป ที่หญิงสาวคนอื่นต้องการมีลูกกับเขาไม่ใช่เพราะเงินอย่างนั้นหรือ?

หากแต่หล่อนไม่ได้ต้องการเงินด้วยซ้ำ

สิ่งที่หล่อนพูดเป็นเรื่องจริง แม้เหล่ากัวจะไม่ได้ร่ำรวยมาก ได้รายได้เพียง 200,000 หยวนต่อปีไม่ถือว่าจำนวนมากนัก แต่มันก็เพียงพอกับความต้องการในชีวิตของหล่อนแล้ว

หล่อนจะวางแผนมีลูกเพื่อจับเขาทำไมกัน?

หลี่เทียนเฉิ่งยังไม่แน่ใจเท่าใดนัก จี้อวิ๋นอวิ๋นกลับไปในจังหวะที่เถ้าแก่โจวมาหาเขาพอดี

เถ้าแก่โจวมีชื่อจริงว่าโจวกั่ว เป็นชื่อที่เรียบง่ายและมีอยู่ดาษดื่น แต่หลี่เทียนเฉิ่งกลับยังไม่กล้าคิดลองดีด้วย

ในมณฑลนี้ ตระกูลโจวนั้นแข็งแกร่งกว่าตระกูลหลี่ของเขามาก

“ทำไมเมียของเหล่ากัวถึงมาหานายล่ะ” โจวกั่วถาม

“ไม่มีอะไรหรอก แค่เหล่ากัวฝากบางอย่างมาบอกน่ะ” หลี่เทียนเฉิ่งว่าโน้มน้าว “แต่ว่านะ ให้เหล่ากัวร่วมทุนสักหน่อยดีกว่านะ”

“ฉันบอกแล้วไงว่าโครงการนี้มีคนมากพอแล้ว เพิ่มคนอีกไม่ได้แล้ว” โจวกั่วว่าเสียงเรียบ

ส่วนเรื่องระหว่างหลี่เทียนเฉิ่งกับภรรยาของเหล่ากัว เขาไม่คิดใส่ใจจะซักไซ้ต่อ เนื่องจากคงหนีไม่พ้นเรื่องชู้สาว

“ฉันให้นายอีก 10 เปอร์เซ็นต์เลยเอ้า!” หลี่เทียนเฉิ่งได้แต่เอ่ยเช่นนั้น

“20 เปอร์เซ็นต์” เห็นได้ชัดว่าโจวกั่วรอดูท่าทางของเขา

“โจวกั่ว นายเขี้ยวเกินไปแล้ว 20 เปอร์เซ็นต์เนี่ยนะ?” หลี่เทียนเฉิ่งกัดฟันกรอด

“20 เปอร์เซ็นต์มากพอแล้ว มันคุ้มกับกำไรที่นายจะได้จากบ้านเหล่ากัวแล้ว ถ้านายไม่ตกลงก็ไม่เป็นไร ที่ฉันมาหานายวันนี้เป็นเพราะธุระอื่น”

“ฉันจะตกลงเรื่องนี้ให้จบก่อนค่อยคุยเรื่องอื่น…”

ทั้งคู่เริ่มเจรจาธุรกิจกัน

ด้านจี้อวิ๋นอวิ๋นก็กลับถึงบ้านในไม่ช้า และบอกเหล่ากัวเรื่องที่หล่อนตั้งท้อง

“เหล่ากัว ฉันยังท้องลูกอีกคนหนึ่งได้ยังไงกันคะ? ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย” จี้อวิ๋นอวิ๋นทำทีเป็นประหลาดใจ

“ใช่ ทำไมคุณถึงยังตั้งท้องได้อีก?” เหล่ากัวถึงกับอึ้งไปเช่นกัน การได้มีลูกชายเป็นเรื่องน่ายินดี แต่เขาก็นึกไม่ถึงว่าจี้อวิ๋นอวิ๋นจะตั้งท้องอีกครั้ง?

“ไม่นะคะ เหล่ากัว เราจะเก็บเด็กคนนี้ไว้ไม่ได้ ฉันไม่รู้ตัวว่าท้อง แล้วฉันก็กินยาไปด้วย!” จี้อวิ๋นอวิ๋นแสร้งตื่นตระหนก

เหล่ากัวรีบปลอบ “อย่าเพิ่งกังวลไป ไปตรวจที่โรงพยาบาลให้แน่ใจก่อน เราไปหาหมอกัน!”

“ค่ะ” จี้อวิ๋นอวิ๋นทำตัวตามน้ำ

จี้อวิ๋นอวิ๋นบอกว่าหล่อนกินน้ำลูกผีผาไปเพราะเจ็บคอ ไม่ค่อยสบายตัว และมีอาการเวียนหัว

ส่วนเรื่องอื่น ๆ ไม่มีอะไรผิดปกติ

หมอบอกหล่อนว่าไม่พบความผิดปกติแต่อย่างใด เพียงแค่ต้องดูแลเรื่องการพักฟื้นให้ดี

จี้อวิ๋นอวิ๋นรู้สึกแปลกใจ แต่เหล่ากัวยิ่งประหลาดใจมากกว่าหล่อน เขาย้อนคิดมาตลอดทาง เด็กคนนี้คงมาเกิดในคืนก่อนที่เขาจะเดินทางไปดูงาน ต้องเป็นตอนนั้นไม่ผิดแน่!

เหล่ากัวไม่คิดสงสัยแม้แต่น้อย

“เหล่ากัว เรามีลูกกันคนหนึ่งแล้ว ตอนนี้เราก็มีลูกคนที่ 2 อีก เอายังไงกันดีคะ?” จี้อวิ๋นอวิ๋นถามหลังกลับมาถึงบ้าน

“ไม่เห็นเป็นอะไรเลย ถึงตอนนั้นค่อยจ่ายค่าปรับก็ได้” เหล่ากัวเอ่ย

หลังจากนั้นเขาก็สั่งให้แม่บ้านคอยดูแลจี้อวิ๋นอวิ๋นเป็นอย่างดีเพราะหล่อนตั้งท้องอีกครั้ง แม่บ้านรู้สึกยินดีด้วยเช่นกัน หากแต่มันไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกใจเลย

“แม่เฒ่ามีลูกชาย 4 คนและลูกสาวอีก 1 คน คุณนายคงได้เชื้อมาจากแม่เฒ่า น่าจะมีลูกชายตัวโตมาให้เถ้าแก่อีกคน”

“อย่างนั้นเหรอ? ถ้าถึงเวลานั้น เถ้าแก่ก็ต้องเตรียมเงินเอาไว้น่ะสิ นายน้อยจะได้มีเงินค่าสินสอดตอนแต่งงานไงล่ะ”

แม่บ้านทั้งสองกล่าวคำที่ชวนให้ชื่นใจ

เหล่ากัวมีท่าทางปลาบปลื้มใจ ในขณะที่จี้อวิ๋นอวิ๋นนึกย่ามใจ ผิดกับคุณแม่จี้ซึ่งออกอาการตื่นตระหนกและทำได้เพียงยิ้มเจื่อน

นางนึกไม่ถึงว่าลูกสาวจะกล้าเก็บลูกเอาไว้จริง ๆ

นางยิ่งพูดอะไรไม่ออก เมื่อเห็นลูกเขยสูงวัยอย่างเหล่ากัวหลงเชื่อหล่อนเสียด้วย!

………………………………………………………………………………………

สารจากผู้แปล

ไม่รู้จะสงสารอย่างไรดี สมเพชแล้วกันค่ะที่มายุ่งเกี่ยวกับนังอวิ๋น ทั้งเหล่ากัว เถ้าแก่หลี่ แล้วก็นังแม่จี้

ตอนหน้าๆ ขอเรื่องของตานหงได้ไหมคะอาจารย์ หนูเบื่อเรื่องนังอวิ๋นแล้ว เลี่ยนกับความหน้าหนาของนางแล้วค่า แงงงง

ไหหม่า(海馬)