ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记] - ตอนที่ 443 ความโหดร้าย
ตอนที่ 443 ความโหดร้าย
จี้อวิ๋นอวิ๋นยังมีมนุษยธรรมอยู่บ้าง หากไม่ไล่ต้อนหล่อนมากเกินไปนัก หล่อนก็ไม่อยากเข้าคุกเข้าตารางเพียงเพื่อเงินอันน้อยนิดหรอก!
สะใภ้ใหญ่อวิ๋นถอนหายใจด้วยความโล่งอก ก่อนออกไปซื้อกับข้าว หล่อนซื้อกับข้าวมาทำอาหารจำนวนมาก กินดื่มอย่างเต็มที่ ส่วนอวิ๋นต้าไห่จะเป็นตายอย่างไร หล่อนไม่นึกใส่ใจแม้แต่น้อย
ในช่วงบ่าย โจวจื่อก็มาหาหล่อน ถามว่าจี้อวิ๋นอวิ๋นได้มาหาบ้างหรือไม่? เขาติดสินบนแม่บ้านเอาไว้ แม่บ้านบอกเขาว่าวันนี้จี้อวิ๋นอวิ๋นออกมานอกบ้าน
สะใภ้ใหญ่อวิ๋นไม่คิดปิดบัง ยอมรับว่าจี้อวิ๋นอวิ๋นมาหาหล่อน “ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกค่ะ ฉันบอกหล่อนตามที่คุณบอกเอาไว้แล้ว ถึงหล่อนจะโมโห แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ฉันพอรับมือไหว บอก หล่อนไปอย่างที่คุณว่าไว้ คุณไม่รู้หรอกค่ะว่าตอนนั้นสายตาหล่อนน่ากลัวขนาดไหน!”
หล่อนยังอดที่จะรู้สึกหวั่นใจเล็กน้อยไม่ได้
ท่าทางของจี้อวิ๋นอวิ๋นในตอนนั้น หล่อนเกรงว่าอีกฝ่ายจะฆ่าหล่อนเหลือเกิน!
สะใภ้ใหญ่อวิ๋นนึกกลัวขึ้นมาเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ แม้หล่อนจะเป็นคนก้าวร้าวและไร้เหตุผล ก็ไม่มีทางเป็นฆาตกรได้ ใครจะกล้าทำเรื่องเช่นนั้น หล่อนไม่แม้แต่จะกล้าคิดทำ!
แต่จี้อวิ๋นอวิ๋นคงกล้าทำโดยไม่ต้องสงสัย ดูจากสายตาของหล่อนแล้ว หล่อนหมายจะฆ่าคนได้จริง ๆ
“ผมรู้ครับ จี้อวิ๋นอวิ๋นเหมือนคนบ้า ไม่มีใครคาดเดาได้หรอกครับ” โจวจื่อเอ่ย “ผมถึงบอกให้คุณบอกไปอย่างที่ผมบอกไงครับ”
“ค่ะ” สะใภ้ใหญ่อวิ๋นรีบขานรับ “โชคดีที่ฉันฟังคำคุณนะคะ”
“ผมจะดูแลคุณกับลูกแย่ ๆ ได้ยังไงกันล่ะ?” โจวจื่อรั้งหล่อนเข้ามาในอ้อมแขน ก่อนว่าปลอบพร้อมรอยยิ้ม
เขานึกไม่ถึงว่าสะใภ้ใหญ่อวิ๋นจะตั้งท้องได้ หล่อนตั้งท้องลูกของเขาได้ 2 เดือนแล้ว ทว่าการตั้งท้องของหล่อนไม่ใช่ปัญหา ถึงอย่างไรเสียเขาก็ต้องมีลูกไว้สืบสกุลไม่ใช่หรือ?
อดีตภรรยาคนแรกของเขาพาลูกชายไปที่ไหนเขาไม่อาจทราบได้ ตอนนี้เขาอายุปูนนี้แล้ว เขาต้องวางแผนอนาคตสำหรับตนเองไว้ ไม่เช่นนั้นเขาจะทำเช่นไรหากแก่ตัวไปในภายภาคหน้า?
ไม่มีสิ่งใดดีไปกว่าการมีลูก
“โจวจื่อ คุณคิดว่าเราจะรีดไถเงินจากจี้อวิ๋นอวิ๋นต่อไปได้ไหมคะ?” สะใภ้ใหญ่อวิ๋นถาม
หล่อนรู้สึกกลัวหญิงบ้าไร้สติอย่างจี้อวิ๋นอวิ๋นในตอนนี้อยู่บ้าง ไม่แปลกใจที่หล่อนกล้าใช้วิธีแมวดาวสลับองค์ชาย* กับพวกเศรษฐี เป็นกลวิธีที่ร้ายกาจเหลือเกิน
*แมวดาวสลับองค์ชาย = ตำนานพระสนมสลับองค์ชายเพื่อขึ้นเป็นฮองเฮา
“เราต้องไถเงินต่อไปได้อยู่แล้วครับ ถ้าคุณไม่ไถเงินหล่อนต่อ หล่อนจะสงสัยเจตนาของคุณเอาได้!” โจวจื่อบอก “ตอนนี้เราก็ยังไม่มีเงินมากพอด้วย ไม่เอาจากหล่อนแล้วจะเอาจากใคร ล่ะครับ?”
“เงินที่มีอยู่ในมือรวมกับที่คุณให้ฉันมา ตอนนี้ก็มีเกือบ 3,000 หยวนแล้วนะคะ!” สะใภ้ใหญ่อวิ๋นบอก
มันเป็นเงินที่เหลืออยู่ ก่อนหน้านี้หล่อนไม่ได้เก็บเงินไว้มากนัก แต่ใช้จ่ายไปมากทีเดียว
“3,000 หยวนไม่พอหรอกครับ ไถจากหล่อนให้ได้มากกว่านี้สักหน่อย แล้วเราค่อยดูสถานการณ์กัน!” โจวจื่อเอ่ย
จี้อวิ๋นอวิ๋นมีวิธีการรับมือสารพัด ก่อนหน้านี้เขาต้องการแก้แค้นหล่อนกับอวิ๋นต้าไห่ ทว่าตอนนี้กลับเปลี่ยนใจ
ต้องเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว เนื่องจากเขาได้ผลประโยชน์จากจี้อวิ๋นอวิ๋นมาตั้งมากมาย
1,000 หยวนต่อเดือนเป็นเงินที่หล่อนให้เขาเป็นครั้งคราว โดยใช้ให้เขาช่วยสืบข่าวต่าง ๆ ให้ ทั้งยังมีเงินเดือนที่เหล่ากัวให้อีกเดือนละ 200 หยวน ด้วยเหตุนี้เขาจึงมีรายได้ต่อเ เดือนถึงเกือบ 1,500 หยวน
เขาเก็บไว้กับตัวเองเพียง 500 หยวน อีก 1,000 หยวนยกให้สะใภ้ใหญ่อวิ๋น เพื่อเก็บไว้เลี้ยงดูลูกในภายภาคหน้า มันถือว่าเป็นแผนที่ดี
ดังนั้นภายในระยะสั้นนี้ เขาถึงไม่คิดหาเรื่องจี้อวิ๋นอวิ๋น หล่อนไม่ต่างกับเทพีแห่งความมั่งคั่งของเขา เขาต้องการเลี้ยงดูลูก เขาจึงต้องเอาเงินจากจี้อวิ๋นอวิ๋นมาให้ได้!
“ได้ค่ะ” สะใภ้ใหญ่อวิ๋นพยักหน้า ความจริงแล้วหล่อนไม่อยากรับเงิน 1,000 หยวนต่อเดือนไว้ มันเป็นจำนวนที่มากเกินไป
“ทำไมคุณไม่หย่ากับอวิ๋นต้าไห่ล่ะ ถ้าคุณตัดสินใจหย่า คุณจะออกมาอยู่กับผมก็ได้นะครับ” โจวจื่อว่าขึ้น
เขาไม่ได้ต้องการอยู่กินกับสะใภ้ใหญ่อวิ๋น เพียงแค่หล่อนตั้งท้องลูกของเขาอยู่ แต่กลับต้องอยู่แยกกันเช่นนี้ อีกทั้งครอบครัวหล่อนยังมีลูกชายและอวิ๋นต้าไห่ ตอนนี้หล่อนยังอยู่ที นั่น จึงต้องใช้จ่ายเพื่อพวกเขาไม่ใช่หรือ? เขาไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้!
“คุณจะบ้าเหรอ ตอนนี้เรายังไม่มีบ้าน ถ้าฉันหย่าไปก็ต้องออกไปหาบ้านเช่า ถึงตอนนั้นต้องจ่ายค่าเช่าตั้งมาก และลูกของฉันก็ยังอายุน้อยกันด้วย” สะใภ้ใหญ่อวิ๋นบอก
“เรื่องเล็กน้อยทำเป็นเรื่องใหญ่โต ให้ออกไปทำงานข้างนอกก็ได้ ตอนนี้เงินเดือนทางใต้สูงกว่า 200 หยวน มากกว่าเงินเดือนผมอีกนะ!” โจวจื่อเอ่ย “ไม่ต้องให้พวกเขาเรียนต่อแล้ว การเรียน นไม่ได้มีประโยชน์อะไรหรอก รีบออกมาทำงานหาเงินดีกว่า เรายังต้องเลี้ยงลูกในท้องคุณอีกนะ!”
“ก็ได้ค่ะ หลังจบเทอมนี้แล้ว ฉันจะให้พวกเขาออกไปทำงานปีหน้า” สะใภ้ใหญ่อวิ๋นกล่าว
หล่อนรู้สึกว่าลูกโตขึ้นแล้วเช่นกัน ถึงเวลาที่จะออกไปทำงาน อย่างไรเสียลูกชายคนเล็กก็อายุได้ 14 ปีแล้ว ซ้ำยังมีพี่ชายคอยดูแล คงไม่มีสิ่งใดน่าเป็นห่วง
โจวจื่อได้ยินเช่นนั้นก็พึงพอใจ เขาไม่ต้องการเลี้ยงลูกคนอื่น โดยเฉพาะลูกของอวิ๋นต้าไห่!
“อวิ๋นต้าไห่ดูแลคุณดีหรือเปล่าครับ?” โจวจื่อถาม
“ไอ้เวรนั่นจะมาห่วงอะไรฉัน ตอนที่ฉันกลัว เขาแทบไม่ขยับตัวทำอะไรเลย ทำได้แต่ตะโกนห้ามสองครั้งเท่านั้น” สะใภ้ใหญ่อวิ๋นว่าอย่างเหลืออด “คุณไปขับรถและตั้งใจทำงานเถอะค่ะ ไม่ต ต้องเป็นห่วงฉัน ฉันจะดูแลลูกเราให้ดี”
“ผมรู้ครับ” โจวจื่อพยักหน้า ก่อนจะกลับไป
เป็นธรรมดาที่เขาจะแวะมาดูท่าทีของจี้อวิ๋นอวิ๋น ตอนนี้สะใภ้ใหญ่อวิ๋นตั้งท้องลูกของเขา เขาต้องการลูกคนนี้ เพียงแต่ไม่ต้องการมีเรื่องกับจี้อวิ๋นอวิ๋น
ทว่าเมื่อเขามาถึง จี้อวิ๋นอวิ๋นกลับมามีท่าทางเป็นปกติ หล่อนข่มขู่สะใภ้ใหญ่อวิ๋นไปแล้ว ฝ่ายนั้นคงไม่กล้าหักหลังหล่อน ไม่เช่นนั้นได้เสียใจไปตลอดชีวิตแน่!
อีกทั้งหล่อนยังให้เงินตั้งมากทุกเดือน สะใภ้ใหญ่อวิ๋นย่อมไม่มีทางป่าวประกาศเรื่องนี้ออกไป ไม่อย่างนั้นคงไม่พ้นขัดสนเงินทอง ไม่เป็นผลดีกับหล่อนแต่อย่างใด
“คุณมาที่นี่ทำไม?” จี้อวิ๋นอวิ๋นถาม
“คุณบอกให้ผมคอยส่งข่าวของเหล่ากัวให้นี่ครับ” โจวจื่อมองหน้าหล่อนขณะบอก
ผู้หญิงอย่างจี้อวิ๋นอวิ๋นช่างไม่เหมือนใคร หล่อนสามารถควบคุมทุกอย่างไว้ได้อย่างรวดเร็ว โชคดีที่ลูกของเขายังปลอดภัย
“งั้นก็พูดมา” จี้อวิ๋นอวิ๋นพยักหน้า
“ช่วงนี้เหล่ากัวสนิทสนมกับเถ้าแก่หลี่ เถ้าแก่หลี่ก็ให้ความสำคัญกับเหล่ากัวมากเหมือนกัน เขาต้องการการสนับสนุน ตอนนี้ทุกครั้งที่เขาออกไป เขามักจะไปกับเหล่ากัวตลอด เหมือนกัน นอยากจะพาเขามาให้กลุ่มเพื่อนรู้จัก” โจวจื่อเล่า
“จริงเหรอ?” จี้อวิ๋นอวิ๋นเอ่ยพร้อมดวงตาเป็นประกาย
ช่วงนี้เหล่ากัวงานยุ่งมากทีเดียว แทบไม่มีเวลากลับบ้าน บางครั้งเขากลับมา ได้นั่งพักเพียงครู่เดียวก็ต้องออกไปอีก
“จริงน่ะสิครับ คุณไม่รู้หรอก เพื่อนของเถ้าแก่หลี่น่าทึ่งขนาดไหน พวกเขาเป็นคนรวยกันหมด รวยกว่าเหล่ากัวอีกนะ ผมเคยเห็นรถที่พวกเขาขับ เป็นรถยี่ห้อดังทั้งนั้น” โจวจื่อ บอกพลางสังเกตสีหน้าของหล่อน
……………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
นังอวิ๋นแกอย่าทระนงตัวเองไป เจ้ากรรมนายเวรแกกำลังเล่นงานแกอยู่เงียบ ๆ
ไหหม่า(海馬)