ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记] - ตอนที่ 454 เนื้อหมูชั้นดี - novel-lucky

ตอนที่ 454 เนื้อหมูชั้นดี

จี้เจี้ยนอวิ๋นเชือดหมูเมื่อถึงวันที่ 20 เขาเชือดวันละ 6 ตัว ใช้เวลาหลายวันกว่าจะเชือดหมูที่เขาเลี้ยงไว้ทั้งหมดเสร็จ

ครั้งนี้มีชาวบ้านหลายคนมาขอซื้อเป็นจำนวนมาก

แน่นอนอยู่แล้ว หมูของจี้เจี้ยนอวิ๋นล้วนอ้วนพีเป็นที่ขึ้นชื่อลือชา ไม่ว่าจะเป็นส่วนไขมันหรือเนื้อล้วนมีรสชาติพิเศษ อร่อยกว่าหมูที่คนอื่นเลี้ยง

แม้จะบรรยายออกมาไม่ถูก ทว่ามีแต่คนต้องการกินเนื้อหมูจากบ้านเขา

ตอนนี้ชาวบ้านไม่ได้ยากจนข้นแค้นอย่างที่เคยเป็น มีชาวบ้านฐานะร่ำรวยผุดขึ้นราวหน่อไม้หน้าฝนในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

หลายคนเพิ่งกลับมาจากออกไปทำงานข้างนอก บางคนยังไม่ได้กลับมาจนกว่าจะถึงช่วงสิ้นปี แต่บอกให้คนในครอบครัวรอจี้เจี้ยนอวิ๋นชำแหละหมู และไปซื้อกลับมาบ้าง

ใช่แล้ว ไม่ต้องกล่าวโฆษณาให้มาก พวกเขาต่างมาซื้อกลับไปบางส่วน มีเนื้อหมูมากกว่า 100 ชั่ง จะขนกลับไปหมดได้อย่างไรกัน?

ลูกค้าบางคนสามารถซื้อไปได้มากกว่า 10 หรือ 20 ชั่ง ส่วนคนที่น้อยกว่านี้ พวกเขายังคงซื้อไปหลายชั่งเช่นกัน

ราคาเนื้อหมูของจี้เจี้ยนอวิ๋นไม่ใช่ถูก ๆ เพราะราคานี้เทียบเท่ากับที่ขายในเมืองมหาวิทยาลัย อันที่จริงเขาขายเนื้อหมูด้วยมาตรฐานเดียวกับเมืองมหาวิทยาลัยทุกอย่าง ไม่คิดจะลดราคา น นอกเสียจากจะขายให้เหล่าฉินกับซูจินตั๋ง ซึ่งทั้งคู่นำไปขายต่อ ส่วนคนอื่น ๆ ต้องซื้อในราคาเดียวกับเมืองมหาวิทยาลัย

มันไม่ใช่ราคาถูก ๆ แต่กลับมีคนติดใจมาซื้อกัน

ปีนี้ผู้อำนวยการเหอซึ่งร่วมทุนทำโรงงานรองเท้าหนังกับจี้เจี้ยนอวิ๋นขับรถมาซื้อเนื้อหมูถึงที่ แม้จะเป็นหุ้นส่วนกัน แต่จี้เจี้ยนอวิ๋นยังคิดราคาเหมือนกัน

เมื่อคนอื่นเห็นเขาทำเช่นนี้ จึงไม่คิดกังวล เพราะเห็นว่าเขาปฏิบัติอย่างเท่าเทียม

นอกจากนี้คนที่มาซื้อเนื้อหมูจากจี้เจี้ยนอวิ๋นยังถือว่าเป็นคนฐานะดีและเป็นคนนอกหมู่บ้าน เงินไม่กี่เหมาไม่ใช่เรื่องใหญ่โตสำหรับพวกเขา

แต่จี้เจี้ยนอวิ๋นก็ไม่ได้บังคับให้พวกเขามาซื้อไม่ใช่หรือ? มีชาวบ้านคนอื่นที่ชำแหละหมู ถ้าต้องการซื้อของถูกกว่า สามารถไปหาซื้อที่นั่นได้

ทว่าเนื้อหมูของครอบครัวจี้เจี้ยนอวิ๋นนั้นเป็นที่ต้องการ ดังนั้นต่อให้ขายแพงก็ยังไม่มีใครคิดโวยวาย

อย่างไรก็ตามยังมีบางคนที่คิดกังขา ว่าขนาดพวกเขาขายแพงขนาดนี้ แต่ก็ยังมีคนต้องการหาซื้อมากิน

พวกเขาไม่ได้พูดกันแค่ในครอบครัว พวกเขาไปลองซื้อมันหมูกลับมา บอกว่าจี้เจี้ยนอวิ๋นขายแพงขนาดนี้มันไม่มากไปสำหรับชาวบ้านหรือ? แบบนี้ไม่ต่างกับรีดไถกันหมดตัวเลย

ครอบครัวนี้ซื้อมันหมูกลับมาไม่กี่ชั่ง ตั้งใจจะเอาไปเจียวน้ำมันหมู ระหว่างที่คนอื่นบ่นกันก็ลงมือเจียวมันหมูไปด้วย

สุดท้ายฝ่ายหญิงบอกให้พวกเขาหยุดโวยวาย เนื่องจากมีน้ำมันออกจากเนื้อหมูของครอบครัวจี้เจี้ยนอวิ๋นเป็นจำนวนมาก!

นอกจากจะออกมามากแล้ว ยังใสแจ๋วอีกด้วย มันกลายเป็นก้อนไขมันในชั่วข้ามคืน ลักษณะขาวนวล ขาวเสียยิ่งกว่าหิมะ

เพื่อนบ้านมาถามหล่อน “เป็นยังไงล่ะ ฉันได้ยินว่ามันหมูจากครอบครัวจี้เจี้ยนอวิ๋นคุณภาพดีมากเลย ถ้าใช้น้ำมันหมูนี้ไปผัดผัก จะเหมือนกับเธอเป็นแม่ครัวเลยล่ะ มันจะส่งกลิ่นหอมมาก ส สรุปเป็นยังไงบ้าง?”

“เธอก็ว่าไปเรื่อย มันก็เหมือนกันนี่” ผู้หญิงคนนี้ยังปากแข็ง

เพื่อนบ้านรู้จักหล่อนดีจึงอยากเห็นด้วยตาตัวเอง ทีแรกหล่อนอิดออด แต่เพื่อนบ้านซักไซ้จนหล่อนเอามาให้ดู เพื่อนบ้านตาลุกวาวและบอก “เธอไปซื้อเมื่อวานเองนี่ แถมซื้อมาแค่ 3 ชั่งไ ไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงมีน้ำมันเยอะขนาดนี้?”

หล่อนมีสมาชิกในบ้านเยอะ เมื่อวานนี้จึงซื้อมาเกือบ 5 ชั่ง ตอนซื้อหมูจากเจ้าอื่น หล่อนก็ไม่ถูกใจราคาหมูของบ้านจี้เจี้ยนอวิ๋นนัก แต่น้ำมันจากมันหมูของร้านจี้เจี้ยนอวิ๋นเพียง 3 ชั่งนั้นกลับมีปริมาณเกือบเทียบเท่ากับของเจ้าอื่น!

“ไม่ใช่ว่าไม่เคยได้ยินว่าหมูของเขามันเยอะเสียหน่อย ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่ไปซื้อที่นั่นหรอก” หล่อนว่าอย่างกระหยิ่ม

“ไม่เอาน่า เมื่อวานเธอบ่นมาตลอดทางกลับมาเลยนี่” เพื่อนบ้านท้วง

ผู้หญิงคนนี้มีท่าทางเลิ่กลั่ก ก่อนเพื่อนบ้านจะว่าสำทับ “แต่ว่าจี้เจี้ยนอวิ๋นไม่ยอมลดราคา เพราะเขาขายตามราคาในเมืองมหาวิทยาลัย เขาคงกลัวว่าจะไม่มีใครซื้อหมูที่เมืองมหาวิทยาล ลัยอีก ขนาดมันหมูยังขายดีขนาดนี้ ส่วนอื่นต้องอร่อยแน่เลย!”

“ไม่รู้สิ ฉันเองก็ไม่เคยกิน” หล่อนบอก

“ถ้าเธออยากกินก็คงไม่ได้กินแล้วล่ะ เมื่อวานขายหมดไปแล้ว ฉันได้ยินว่าจะส่งไปขายที่เมืองมหาวิทยาลัยหลังจากชำแหละวันนี้ ไม่ได้ส่งไปแม้แต่ในเมือง ว่ากันว่ามันถูกจองเอาไว้ก่ อนหน้านี้แล้วน่ะ!” เพื่อนบ้านบอก

“ขายดีขนาดนั้นเลยเหรอ?” ผู้หญิงคนนี้ถึงกับอึ้ง

“อยู่แล้วสิ ฉันได้ยินว่าร้านที่เมืองมหาวิทยาลัยขายดีมากเลย พอมาขายที่นี่ก็ขายดีพอกันเลยล่ะ!”

“….”

ครั้งนี้จี้เจี้ยนอวิ๋นคาดไม่ถึงเช่นกัน หากแต่ไม่มีทางเลือกอื่น เนื่องจากหลานชายคนโตของคุณลุงเกากำลังจะจัดงานเลี้ยง และต้องใช้เนื้อหมูจำนวนมาก

คุณลุงเกาจึงไปถามเบอร์โทรศัพท์มาจากซุนต้าซาน ก่อนจะเดินทางไปที่ว่าการหมู่บ้านเพื่อโทรหาจี้เจี้ยนอวิ๋นโดยตรง

เนื่องจากมันเป็นงานแต่งงานของหลานชายคนโต ครอบครัวเกาจึงจัดงานเลี้ยงใหญ่โต ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นการท้องก่อนแต่ง สายเกินไปที่จะมาเลือกฤกษ์ดี เมื่อรู้เรื่องนี้ พ่อแม่ทั้ง 2 ฝ่าย ยรีบจัดแจงเรื่องนี้ให้เสร็จสิ้นทันที

อย่างที่รู้กันว่าบ่าวสาวทั้งคู่เพิ่งจะจบมหาวิทยาลัยปีนี้เท่านั้น!

คุณลุงเกากลัวว่าจี้เจี้ยนอวิ๋นจะไม่ขายเนื้อให้เขา จึงยอมบอกเรื่องน่าขายหน้าทั้งหมดให้ฟัง

จี้เจี้ยนอวิ๋นไม่มีทางเลือก นอกจากยอมขายเนื้อหมู 2 ตัวไปให้คุณลุงเกา

เขาสั่งเนื้อหมูมาถึง 2 ตัว แม้ยังไม่รู้ว่าแขกจะมากี่คน จี้เจี้ยนอวิ๋นก็ไม่ทำให้เขาผิดหวัง และตอบตกลงว่าจะขายให้

มันจะถูกส่งไปวันนี้ ทางนั้นจะได้สบายใจ

ความต้องการสินค้าในเมืองมหาวิทยาลัยสูงมากเช่นกัน ปีนี้เนื้อหมูมีราคาไม่น้อย แต่ร้านค้าทั้ง 2 ของจี้เจี้ยนอวิ๋นในเมืองมหาวิทยาลัยยังคงมีลูกค้าเนืองแน่น

โดยเฉพาะเนื้อหมู จี้เจี้ยนอวิ๋นส่งจี้ต้าหย่งกับจี้เจี้ยนเหอไปช่วยหั่นเนื้อหมูขายที่นั่นด้วย

หมูมากกว่า 30 ตัวอาจจะถือว่ามาก แต่เมื่อเทียบกับการซื้อขายในตอนนี้ก็นับว่าไม่มาก เพราะซื้อกันคนละไม่กี่ชั่ง บ้างก็ซื้อไป 10 ชั่ง อีกทั้งพวกมันยังขายออกอย่างรวดเร็ว รวมถึง งร้านของจี้เจี้ยนอวิ๋นก็มีลูกค้าประจำด้วย ดังนั้นลูกค้ากลุ่มดังกล่าวก็มักจะมารอซื้อเนื้อหมูจากร้านของเขาเป็นประจำ

จี้ต้าหย่งเคยเห็นบรรยากาศร้านค้าที่คึกคักในช่วงปีใหม่มาแล้ว ขณะที่จี้เจี้ยนเหอเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกในปีนี้ มันชวนให้เขาทึ่งมากเช่นกัน

กิจการขายดีเป็นเทน้ำเทท่าขนาดนี้ หากไม่จัดช่วงพัก พวกเขาคงไม่ได้วางมีดจากการหั่นหมู และคงต้องรับมิือกับความต้องการเนื้อหมูของลูกค้าเหล่านี้ด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น เนื้อหมูที่มีต่อวันกลับไม่พอขาย ลูกค้าคนเฒ่าคนแก่ต่างแวะเวียนมาซื้อไม่ขาดสาย มันไม่วุ่นวายนักจนกระทั่งช่วงเที่ยง เรียกได้ว่าไม่ต่างกับอยู่ในสงคราม

เมื่อเขาเลิกงานกลับมา จี้เจี้ยนเหอเล่าเรื่องนี้ให้ซูเจวียนภรรยาของเขาฟัง

แม้ซูเจวียนจะอึ้งเล็กน้อยที่ขายดิบขายดีขนาดนี้ แต่หล่อนก็ไม่แปลกใจ และบอกว่า “ครอบครัวเสี่ยวในหมู่บ้านเราเพิ่งไปซื้อมันหมูมา พอเห็นว่าขายราคาเท่าเมืองมหาวิทยาลัย หล่อนบ่น นมาตลอดทางกลับเลย พอวันรุ่งขึ้นหลังจากเอาไปเจียวน้ำมัน หล่อนกลับเงียบไปเลยล่ะ เห็นว่าน้ำมันจากมันหมู 3 ชั่งแทบจะเท่ากับเนื้อหมูที่หล่อนซื้อจากเจ้าอื่น 4 ถึง 5 ชั่งเชียวนะ!”

…………………………………………………………………………

สารจากผู้แปล

เลี้ยงหมูยังไงให้อ้วนขนาดนี้นะ ทำซะอยากไปซื้อมันหมูมาเจียวทำกากหมูกินกับข้าวต้มเลย

ไหหม่า(海馬)