ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายสาวชาวสวน - ตอนที่ 395 ขอสินสอด
ตอนที่ 395 ขอสินสอด
เมื่อจางซิ่วเอ๋อได้ยินเช่นนี้ นางพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา
ต่อให้นางจะโกงแม่เถาในเรื่องนี้จริง แต่นางก็ไม่รู้สึกผิดแม้แต่น้อย!
หากไม่ใช่แม่เถาผู้นี้มายั่วยุก่อน แล้วนางจะจัดการกับแม่เถาเช่นนี้หรือ?
ไม่ว่าจะไตร่ตรองอย่างไร ทั้งหมดล้วนเป็นความผิดของแม่เถาเอง!
จางซิ่วเอ๋อกล่าวเสียงดัง “ป้าสาม ท่านหมายความว่าอย่างไร? ท่านจะกล่าวว่าข้าขโมยเงินของท่านหรือ? ท้ายที่สุดแล้วเงินไม่ได้อยู่ในกระเป๋าของข้า แล้วจะมีประโยชน์ใดที่ข้าจะหลอก กลวงท่าน?”
จางซิ่วเอ๋อหยุด ก่อนจะพูดอีกครั้ง “หากคิดว่าข้าโกงท่าน ก็ไม่เป็นไร ท่านสามารถขอเงินคืนได้ แต่ขอจากใครก็ตามที่เป็นคนรับเงินเอาเองเถอะ”
แม่เฒ่าจางที่ไม่ได้พูดอะไรในตอนแรกได้ยินจางซิ่วเอ๋อกล่าวเช่นนี้ ก็รู้สึกกังวลขึ้นมาทันที
นางจ้องแม่เถาพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงดุร้าย “เจ้าเป็นอะไรหรือไม่? เจ้ายังไม่จบสิ้นกับเรื่องนี้อีกงั้นหรือ หากเจ้าไม่พอใจ แสดงว่าเจ้าก็ไม่พอใจตัวข้า!”
น่าขัน เงินนี้อยู่ในกระเป๋าของนางแล้ว จะเอาคืนไปได้อย่างไรกัน?
แม่เถาอ้าปากคล้ายจะกล่าวอะไรสักอย่าง แต่นางก็ทำอะไรไม่ได้เพราะแม่เฒ่าจางเป็นแม่สามีของตน นางยังคงวางใจให้แม่เฒ่าจางหาภรรยาให้จางเป่าเกิน ดังนั้นนางจึงไม่อาจรุกรานแม่เฒ่า าจางได้ในเวลานี้
สิ่งที่นางกลัวที่สุดคือการทำให้แม่เฒ่าจางขุ่นเคืองและลูกชายไม่ได้รับเงิน แล้วสุดท้ายการแต่งงานของจางเป่าเกินก็จะสลายหายไปเช่นกัน
เช่นนี้นางจึงยอมสยบแต่โดยดี
แม่เถาหยุดพูดแล้ว แต่จางอวี่หมินกลับไม่หยุด
“ข้าอยากถามว่า ท่านหมอเมิ่งมาขอแต่งงานกับจางซิ่วเอ๋อ แต่เหตุใดสินสอดทองหมั้นจึงถูกส่งมาที่นี่? ซิ่วเอ๋อเป็นบุตรสาวตระกูลจางของเรา ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องไปที่ไปหานา างที่บ้านโดยตรงโดยไม่ไปที่บ้านบิดามารดาของนางใช่หรือไม่?” จางอวี่หมินกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“ท่านหมอเมิ่ง ไม่สำคัญหรอกว่าท่านจะส่งของผิดที่หรือไม่ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือพาสิ่งเหล่านี้ไปที่บ้านตระกูลจางเดี๋ยวนี้!” จางอวี่หมินกล่าวเสริม
มีของดี ๆ มากมาย หากเอามันมาเก็บไว้ที่บ้านของตนย่อมดีกว่า วันหนึ่งหากนางแต่งงาน ในอนาคตนางก็จะได้รับสินสอดทองหมั้นเพิ่มด้วย
จางอวี่หมินไม่ชอบจางซิ่วเอ๋อตั้งแต่แรก แต่ตอนนี้นางกำลังคิดอย่างหนักเพื่อหาวิธีพาสินสอดทั้งหมดไปที่บ้านตนเอง
ท่านหมอเมิ่งโค้งคำนับเล็กน้อยก่อนจะกล่าวตอบอย่างสุภาพ “ข้ามอบของทั้งหมดนี้ให้แก่ซิ่วเอ๋อ มิใช่ตระกูลจาง”
“ซิ่วเอ๋อคือคนของตระกูลจาง!” แม่เฒ่าจางตวาดเสียงดัง
จางซิ่วเอ๋อโมโหเล็กน้อยเมื่อได้ยินเรื่องนี้ แม้จางซิ่วเอ๋อจะไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับเรื่องของท่านหมอเมิ่ง แต่นางรู้ดีว่าตอนนี้นางจะไม่ยอมปล่อยให้ตระกูลจางเข้ามามีส่วนร่ วมในเรื่องนี้
อย่างน้อยนางก็ไม่ควรต้องมาคิดมากเรื่องพวกนี้อีก
จางซิ่วเอ๋อกล่าวด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด “ท่านย่า ท่านอาเล็ก อย่าลืมสิว่าข้าเคยแต่งงานแล้ว และสินสอดทองหมั้นก็อยู่ในบ้านของข้า ตอนนี้ข้าไม่ได้อยู่ในตระกูลจาง และข้าอยู่ ในบ้านตัวเอง เกรงว่าสินสอดทองหมั้นทั้งหมดนี้มันจะไม่เกี่ยวอะไรกับพวกท่านเลย!”
เมื่อแม่เฒ่าจางได้ยินเช่นนี้ นางขึ้นเสียงร้องตะโกน “ทุกคนช่วยกันไตร่ตรองเถิด จางซิ่วเอ๋อนังหมาป่าตาขาวผู้นี้ไม่คิดว่าตนเองเป็นคนในตระกูลจาง! ตระกูลจางของเรากำลังฉุดนางข ขึ้นมาจากบ่อโคลน แต่ดูสิ่งที่นางทำอยู่ นี่คือวิธีที่นางตอบแทนเรา!”
ในตอนนี้เองแม่โจวก็ได้ลุกขึ้นและเอ่ยคำ “ข้าเห็นด้วยกับการแต่งงานของซิ่วเอ๋อ และสินสอดทองหมั้นทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ข้าส่งมาที่นี่โดยตรง ข้าคือมารดาของซิ่วเอ๋อและข้ามี สิทธิ์ที่จะพูด!”
จางซิ่วเอ๋อมองแม่โจวอย่างชื่นชม
แม่ของนางเปลี่ยนไปมากจริง ๆ! อีกทั้งยังกล้าท้าทายแม่เฒ่าจางโดยตรงอีกด้วย
เมื่อแม่เฒ่าจางได้ยินเช่นนี้ นางจึงโต้กลับทันที “นังแม่โจว เจ้าคิดเป็นศัตรูกับข้าหรือ! งั้นมาดูกันเถิดว่าหญิงชราผู้นี้จะจัดการเจ้าอย่างไร!”
แม่โจวยื่นท้องไปด้านหน้า “นี่คือหลานชายของท่าน ไม่สำคัญหรอกหากว่าท่านจะไม่รู้สึกผิดต่อหลานชายผู้นี้ แต่หากท่านทำอะไรกับลูกในท้องของข้าต่อหน้าคนมากมาย ข้าเกรงว่าเร รื่องมันคงไม่จบได้โดยง่ายนักใช่หรือไม่?”
เมื่อแม่เฒ่าจางได้ยินเช่นนี้ นางก็กัดฟันข่มโทสะและพยายามอดกลั้นไม่ให้ตนเองพุ่งไปด้านหน้า
“เหล่าพี่น้องชาวบ้านทั้งหลายฟังข้าเถิด ซิ่วเอ๋อคือเลือดเนื้อที่ข้าคลอดออกมา ข้าคือมารดาที่สามารถตัดสินใจเรื่องงานแต่งงานของนางในคราวนี้ได้ เราไม่มีสิทธิ์ในสินสอดทองหมั้น นของซิ่วเอ๋อหากนางได้แต่งงานแล้ว ดังนั้นข้าจึงไม่ขอรับสินสอดทองหมั้นทั้งหมดนี้!” แม่โจวกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
ทุกคนพยักหน้ารับเมื่อได้ฟังคำพูดดังกล่าว “เหตุผลนี้น่าฟังนัก แม่โจวเป็นแม่ของจางซิ่วเอ๋อ แล้วแม่โจวก็ยังไม่คัดค้านสิ่งใด จางซิ่วเอ๋อจึงไม่ผิดที่จะรับสินสอดทองหมั้นนี้”
“ถูกต้องแล้ว หญิงชราผู้นี้คิดหาวิธีจัดการกับหลานสาวของตนตลอดทั้งวัน เมื่อหลานสาวผู้นี้โตขึ้น นางก็หยิบจับไปขาย แล้วยังไม่พอใจอีกหรือไร ตอนนี้ยังคิดจะมาขอส่วนแบ่ง งสินสอดอีก! เฮ้อ! ข้าคิดว่าใบหน้านั้นคงหนาเสียยิ่งกว่ากำแพงเมือง!”
เมื่อแม่เฒ่าจางได้ยินคำพูดของคนเหล่านี้ สีหน้าของนางบิดเบี้ยวอย่างน่าเกลียด
ทว่าแม่เฒ่าจางเป็นคนไร้ยางอาย
ในเวลานี้นางรู้ดีว่าเป็นไปไม่ได้ที่จางซิ่วเอ๋อและท่านหมอเมิ่งจะนำเอาสินสอดทั้งหมดมาไว้ที่บ้านของตน ดังนั้นนางจึงคิดที่จะใช้วิธีการอื่น
แม่เฒ่าจางลอบเปิดกล่องที่อยู่ใกล้ที่สุดดูแล้ว
ข้างในเป็นกล่องผ้าเนื้อดี
ท่านหมอเมิ่งเป็นหมอมานานหลายปีแล้ว เขาย่อมมีเงินเก็บอยู่บ้าง เขาไม่มีงานอดิเรกแย่ ๆ และยังมีชีวิตที่เรียบง่าย พูดได้ว่าเขาใช้เงินไม่มากนัก แม้เขาจะขอเงินค่ารักษาเพียง เล็กน้อย แต่ค่ารักษาพยาบาลหลังจากผ่านไปนานหลายปี หมอเมิ่งยังคงรักษาภูมิหลังของตระกูลไว้ได้บ้าง
นอกจากบรรพบุรุษของท่านหมอเมิ่งจะไม่ได้ทิ้งกิจการของครอบครัวไว้มากมายให้กับท่านหมอเมิ่ง แต่พวกเขาก็ยังทิ้งบางสิ่งเอาไว้
ท่านหมอเมิ่งไม่เคยเปิดเผยในที่สาธารณะมาก่อน และเขาก็ยังสวมใส่เสื้อผ้าที่ธรรมดาที่สุด แต่คราวนี้ท่านหมอเมิ่งกำลังจะแต่งงาน ดังนั้นเขาจึงหยิบเอาสิ่งที่ครอบครัวทิ้งเอาไว้ห หลายปีออกมา
เขาวางแผนที่จะทำมันให้ดี
สินสอดทั้งหมดนี้ถูกจัดโดยท่านหมอเมิ่งและแม่สื่อฮวา
มีใครไม่ใช้เงินบ้าง? แม่สื่อฮวาใช้ประโยชน์จากแม่โจวอีกครั้ง และนางยังคิดที่จะซื้อของดี ๆ ให้กับจางซิ่วเอ๋อ ดังนั้นนางจึงเต็มใจที่จะซื้อของ
สำหรับท่านหมอเมิ่งนั้น เขาไม่คัดค้านอะไรเลย
สินสอดทองหมั้นเหล่านี้จึงดูร่ำรวยยิ่ง
แม้จะเทียบไม่ได้กับตระกูลใหญ่ในเมืองก็ตาม แต่ท้ายที่สุดแล้ว ท่านหมอเมิ่งก็ไม่ใช่บุตรชายตระกูลใหญ่ที่ร่ำรวยและรุ่งเรือง แต่เมื่อเทียบกับครอบครัวชาวนาทั่วไปแล้ว สิ่งนี้มั นดีกว่ามากมายหลายเท่านัก
ว่ากันว่าผ้าไหมสีแดงที่มีลวดลายดอกไม้นับร้อยอยู่บนผืนผ้าเป็นสิ่งที่คนธรรมดาไม่อาจหาซื้อได้
แม้ว่าพวกเขาจะหาซื้อได้ แต่พวกเขาก็จะไม่เอาผ้าไหมทุกชนิดใส่กล่องให้เป็นสินสอดทองหมั้น
ด้ายไหมสีสดใสและผืนผ้าสีสดทำให้ลวดลายเป็นผืนผ้านั้นดูสวยงามเป็นพิเศษ
เมื่อเห็นเช่นนี้ แม่เฒ่าจางเผยสีหน้าตกตะลึงไม่น้อย
เหล่าผู้รับชมทั้งหมดก็ถอนหายใจ “ท่านหมอเมิ่งนี้ใจกว้างยิ่งนัก!”
“จางซิ่วเอ๋อโชคดีนัก นี่เป็นครั้งที่สองที่นางได้แต่งงาน และนางยังสามารถพบเจอกับคนอย่างเช่นท่านหมอเมิ่งได้!”
“ข้าไม่รู้เลยว่าท่านหมอเมิ่งสนใจจางซิ่วเอ๋อที่ตรงไหน…”
ในขณะนี้มีคนพูดจาแสดงออกซึ่งความริษยามากยิ่งขึ้น
……………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
ยังไม่เลิก ยังจะมาขโมยสมบัติของเขาอีก ขอให้หีบหนีบมือหักนะคะ
ไหหม่า(海馬)