ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายสาวชาวสวน - ตอนที่ 403 โกลาหล
ตอนที่ 403 โกลาหล
แม้ว่าแม่เฒ่าจางจะตะโกนเรียกชื่อจางอวี่หมิน แต่ดวงตาของนางก็จับจ้องที่ร่างกายของจางต้าหูเสมอ
เห็นได้ชัดว่านางต้องการเห็นปฏิกิริยาของจางต้าหู
จางต้าหูหยุดนิ่งอยู่กับที่ รู้สึกหนักใจเล็กน้อย “ท่านแม่ ไม่ใช่ว่าข้าไม่เชื่อฟังท่าน” หลังจากนั้นครู่หนึ่งจางต้าหูเริ่มกล่าวอธิบาย
จางอวี่หมินกล่าวเยาะเย้ยทันที “ไม่ใช่ว่าไม่เชื่อฟังงั้นหรือ? แล้วเหตุใดท่านแม่ของเราจึงต้องร้องไห้? มันคือความผิดของท่านทั้งหมด! ท่านแม่ต้องลำบากอย่างหนักเพื่อให้กำเนิดท่า าน แต่ท่านกลับคิดโกรธแม่ของเรามากยิ่งกว่านังจางซิ่วเอ๋อ!”
จางต้าหูกล่าวเสียงแผ่ว “แล้วจะให้ข้าทำอย่างไร?”
เมื่อแม่เฒ่าจางได้ยินเช่นนั้น จากที่ร้องไห้อยู่พลันหยุดชะงัก “ไปเอาสินสอดทองหมั้นพวกนั้นมา! เจ้าเป็นพ่อของจางซิ่วเอ๋อ เจ้าย่อมมีสิทธิ์จัดการสินสอดทองหมั้นนี้ หากจางซิ่วเอ๋อไม่ม มอบมันให้กับเจ้า อย่างนั้นเจ้าก็ไม่ต้องยินยอมให้จางซิ่วเอ๋อแต่งงาน!”
แม่เฒ่าจางรู้สึกว่าหากจางต้าหูขู่ว่าจะต่อต้านการแต่งงานของจางซิ่วเอ๋อ จางซิ่วเอ๋อย่อมคิดประนีประนอมและมอบสินสอดทองหมั้นให้
ท้ายที่สุดแล้ว สำหรับจางซิ่วเอ๋อ สินสอดทองหมั้นเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย แต่การแต่งงานกับท่านหมอเมิ่งนั้นเป็นเรื่องใหญ่
จางต้าหูกล่าวด้วยน้ำเสียงอู้อี้ “เรื่องนี้…”
“อะไรนะ? ท่านไม่อยากทำงั้นหรือ? ท่านเพียงแค่พูดว่ากตัญญู แต่กลับไม่ต้องการทำสิ่งนี้งั้นหรือ?” จางอวี่หมินจ้องจางต้าหู
“ข้า…” จางต้าหูลังเล เขาไม่สามารถตัดสินใจได้
“เฮ้ เฮ้ หลานสาวของข้าอกตัญญูแล้ว ลูกชายของข้ายังจะอกตัญญูอีก ข้าไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว!” แม่เฒ่าจางกล่าวถ้อยคำยืดยาวก่อนจะทุบร่างกายตนเองและร้องไห้ออกมา
เมื่อเห็นแม่เฒ่าจางเป็นเช่นนี้ จางต้าหูรู้สึกกังวลขึ้นมาทันที
“ท่านแม่ อย่าทำเช่นนี้เลย ข้ารู้ว่ามันไม่ถูกต้อง ข้าเชื่อท่านแม่แล้ว!” จางต้าหูโพล่งออกมา!
เมื่อจางซิ่วเอ๋อและแม่โจวเดินเข้ามาจากด้านนอก จากต้าหูและจางอวี่หมินก็เดินออกมาพร้อมกัน
ขณะที่จางต้าหูเห็นจางซิ่วเอ๋อ ใบหน้าของเขามืดครึ้มเล็กน้อยก่อนจะกล่าว “ซิ่วเอ๋อ! มานี่!”
ฝีเท้าของจางซิ่วเอ๋อและแม่โจวหยุดชะงักเล็กน้อย แต่ไม่ได้เดินตามไปตามที่จางต้าหูออกคำสั่ง แต่ยังคงยืนอยู่ห่าง ๆ และจ้องมองจางต้าหู
ใบหน้าของจางต้าหูพลันมืดมน ดูเหมือนว่าเขาจะมีความคิดที่ไม่ดีเท่าไหร่ ส่วนแม่เฒ่าจางที่ยืนอยู่ด้านหลังของจางต้าหูมีสีหน้าทั้งเย็นชาและไม่แยแสสิ่งใด ส่วนจางอวี่หมินเผยสีหน้า าไร้เดียงสาราวกับว่านางไม่เกี่ยวข้องอะไรทั้งนั้น
จางซิ่วเอ๋อสามารถคาดเดาได้ทันทีเมื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้ แม่เฒ่าจางและจางอวี่หมินคงจะล้างสมองจางต้าหูอีกครั้งแล้ว
เหตุผลนั้นไม่สามารถเป็นอื่นใดได้ เพราะสองคนนี้เพิ่งจะสูญเสียโอกาสฉกฉวยสินสอดทองหมั้นมาก่อนหน้านี้ ดังนั้นเวลานี้จางต้าหูย่อมกล่าวเรื่องสินสอดของหมั้นกับนางแน่นอน
ขณะจางซิ่วเอ๋อกำลังคิดเรื่องนี้ จางต้าหูกล่าวคำ “ข้าได้ยินว่าท่านหมอเมิ่งมาขอเจ้าแต่งงานงั้นหรือ?”
จางซิ่วเอ๋อพยักหน้า “เป็นเช่นนั้น” นางลอบเยาะเย้ยในใจ ดูเหมือนว่าสิ่งที่นางคาดเดาจะถูกต้องเสียด้วย
จางต้าหูกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “แล้วเหตุใดเจ้าจึงไม่นำสินสอดทองหมั้นกลับมาไว้ที่บ้าน?”
เมื่อแม่โจวได้ยินเช่นนั้น นางก็โต้กลับทันที “จางต้าหู ท่านยังมีคุณธรรมอยู่หรือไม่? ท่านปล่อยให้น้ำมันหมูเกาะกุมใจจนสับสนอย่างนั้นหรือ? ลูกสาวของเรายากลำบากเพียงใด? ตอนนี้มี ครอบครัวดี ๆ มาแต่งงานกับนางเสียที แต่ท่านกลับคิดถึงเรื่องสินสอดทองหมั้นของลูกสาวเราอยู่ได้!”
“จางต้าหู! ข้ารู้ว่าท่านคิดอะไรอยู่ เช่นนั้นจึงไม่จำเป็นต้องพูดมันออกมา! ข้าขอกล่าวไว้ตรงนี้ หากท่านกล้าที่จะเอาสินสอดของหมั้นของซิ่วเอ๋อไป ข้าก็จะเอาทารกในท้องนี้กลั บไปอยู่บ้านบิดามารดาข้าเช่นกัน! แล้วข้าก็จะไม่กลับมาอีก!” แม่โจวกล่าวอย่างโกรธเคือง
จางซิ่วเอ๋อมองแม่โจวด้วยความประหลาดใจ
นี่เป็นครั้งแรกที่นางเห็นว่าแม่โจวเข้มแข็งมาก ก่อนที่จางต้าหูจะทันได้กล่าวอะไร คำพูดทั้งหมดถูกปิดกั้นโดยแม่โจวโดยสมบูรณ์
จางต้าหูมองแม่โจวอย่างไม่เชื่อสายตา และไม่คิดว่าแม่โจวจะกล่าวเช่นนี้
หากเป็นเมื่อก่อนที่แม่โจวกล่าวเช่นนี้ จางต้าหูก็ไม่คิดถือสา ท้ายที่สุดแล้วแม้แม่โจวจะกลับไปที่บ้านของพ่อแม่นาง นางก็คงไม่สามารถเข้าไปในบ้านได้ และครอบครัวของนางก็คงไม่ อาจเลี้ยงดูแม่โจวได้เช่นกัน สุดท้ายแล้วแม่โจวก็ต้องกลับมาที่นี่ด้วยความสิ้นหวัง
แต่ตอนนี้ทุกสิ่งแตกต่างไปจากเดิม ความสัมพันธ์ระหว่างแม่โจวและครอบครัวได้รับการแก้ไขอย่างเห็นได้ชัด ยังมีคนในตระกูลโจวที่เต็มใจยืนหยัดเพื่อแม่โจวอยู่ หากแม่โจวเพียงกล่าวว่าต ต้องการกลับไปที่บ้านของพ่อแม่ตน นั่นไม่ใช่เรื่องขบขันอีกต่อไป นางสามารถกระทำเช่นนั้นได้จริง ๆ นางสามารถกลับไปที่นั่นได้
จางต้าหูมองท้องที่ขยายใหญ่อย่างชัดเจนของแม่โจว ถึงตอนนี้แววตาของเขาพลันอ่อนลง
“เหมยจื่อ ไม่ต้องกังวล ข้าก็เพียงแค่อยากพูดกล่าว อย่าโกรธเคืองเลย” จางต้าหูกล่าวอย่างระมัดระวัง เพราะเกรงว่าจะทำให้แม่โจวขุ่นเคือง
จุดอ่อนใหญ่หลวงของจางต้าหูคือการที่ตัวเขาไม่ต้องการเป็นคนไร้ทายาท บุตรในท้องของแม่โจวเทียบเท่าชีวิตตัวเขา! แม้แม่โจวจะเป็นดวงใจของจางต้าหู ทว่าก็ไม่ใช่อะไรเกินเลยไปกว่า าภรรยาตามบ้าน
แม่เฒ่าจางและจางอวี่หมินไม่คาดคิดมาก่อนว่าจางต้าหูจะยอมแพ้อย่างรวดเร็ว
ทั้งคู่มองจางต้าหูด้วยแววตาเกลียดชัง
“ต้าหู! เมื่อครู่นี้เจ้าบอกข้าว่าอย่างไร? เหตุใดมันจึงกลับตาลปัตรทันทีที่เจ้าเห็นเมียและนังตัวขาดทุนนั่น?” แม่เฒ่าจางเท้าสะเอวด้วยมือทั้งสองข้างพร้อมตวาดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด ด
ใบหน้าของจางต้าหูเปลี่ยนเป็นสีแดง เขามองแม่เฒ่าจางอย่างเชื่องช้า “ท่านแม่ ข้าขอโทษ ร่างกายของเหมยจื่ออ่อนแอและไม่อาจทนต่อการยั่วยุได้… เราค่อยพูดกล่าวเรื่องนี้ทีหลังได้ หรือไม่?”
จางซิ่วเอ๋อมองจางต้าหูด้วยความพอใจ แม้ว่าความคิดของจางต้าหูจะไม่มั่นคงนัก แต่อย่างน้อยตอนนี้เขาก็ไม่ได้เข้าข้างแม่เฒ่าจางเต็มที่เช่นเดิมอีกแล้ว
เพื่อให้จางต้าหูเปลี่ยนแปลง หลังจากนางทำอาหารเย็นเสร็จสิ้น นางก็จะนำมาให้จางต้าหูกินด้วย เป็นการดีที่สุดที่จะทำให้จางต้าหูรู้ว่าเขาควรทำอะไร และควรจะอยู่ข้างใครเพื่อให ห้ได้กินเนื้อ!
ครั้นแม่เฒ่าจางเห็นว่าจางต้าหูที่เคยเชื่อฟังคำพูดของนางมาโดยตลอดได้กระทำเช่นนี้ นางจึงเริ่มกรีดร้องอย่างโหยหวน “เหตุใดข้าต้องประสบเจอแต่ความเศร้าหมองเช่นนี้ ครอบครัวข้าโชค คร้ายยิ่งนัก ข้าแก่ชราเพียงนี้ยังไม่พบเจอความสุขเลย และลูกชายที่ข้าคลอดออกมาก็ยังไร้ประโยชน์และเป็นลูกอกตัญญู!”
ใบหน้าของจางต้าหูเปลี่ยนเป็นสีเขียวสลับขาวหลังจากที่ได้ยินคำของแม่เฒ่าจาง
เขามักจะรู้สึกว่าตนเองเป็นคนไร้ค่า ยิ่งมารดาพูดกล่าวมันต่อหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่าเช่นนี้ มันก็ยิ่งกระตุ้นความคิดในใจของเขาในระดับหนึ่ง
ใบหน้าของจางต้าหูหม่นหมองลงฉับพลัน เขาลุกขึ้นทันทีและเดินออกไปอย่างรวดเร็ว!
เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ต้องการฟังคำพูดของแม่เฒ่าจางอีกต่อไป
แม่เฒ่าจางถึงกับตกตะลึง นางไม่เคยคิดมาก่อนว่าจางต้าหูไม่แม้แต่จะฟังคำของตนด้วยซ้ำ!
มุมปากของจางซิ่วเอ๋อโค้งขึ้นเล็กน้อย…
“เป็นเพราะเจ้าที่ทำให้เขาสับสนเช่นนี้ นังสารเลว!” หลังจากแม่เฒ่าจางพูดจบ นางก็หยิบไม้กวาดที่วางอยู่หน้าประตูฟาดใส่หน้าของแม่โจว
จางซิ่วเอ๋อพุ่งตัวออกไปทันที!
จางซิ่วเอ๋อใช้กำลังทั้งหมดของนางผลักแม่เฒ่าจางลงไปกองกับพื้น
แม้ว่าแม่เฒ่าจางจะเย่อหยิ่ง แต่นางก็แก่ชรามากแล้ว ณ เวลานี้นางไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจางซิ่วเอ๋อที่ได้กินและดื่มของดี ๆ! นางจึงถูกผลักซวนเซจนเกือบล้มลงบนพื้น
เมื่อเห็นฉากนี้ จางอวี่หมินก็คิดลังเล
เพราะนางไม่ต้องการที่จะต่อสู้กับจางซิ่วเอ๋อ
…………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
แม่โจวสู้คนแล้ว เตรียมโดนกระต่ายกัดได้เลยพวกคนบ้านจาง
ไหหม่า(海馬)
YOU MAY ALSO LIKE
