ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายสาวชาวสวน - ตอนที่ 404 หยุดพัก
ตอนที่ 404 หยุดพัก
จางอวี่หมินกังวลเล็กน้อยว่าจางซิ่วเอ๋อจะทำให้นางเสียโฉม ใบหน้าของนางงดงามยิ่ง หากจางซิ่วเอ๋อทำให้เกิดรอยเลือด นางจะมีใบหน้าไปพบเจอผู้คนในอนาคตได้อีกหรือไม่? แล้วนางจะได้ แต่งงานกับครอบครัวที่ดีได้อย่างไร?
แม่เฒ่าจางล้มลงกับพื้นพร้อมร้องไห้ออกมา
“โอ้ย นังจางซิ่วเอ๋อจะฆ่าข้า!” แม่เฒ่าจางตะโกน
จางซิ่วเอ๋อไม่ได้มองแม่เฒ่าจางเลย นางหันไปช่วยพยุงแม่โจวให้เดินเข้าไปในห้องแทน
แม่เฒ่าจางตะโกนขณะนั่งอยู่บนพื้นครู่หนึ่ง แต่เมื่อเห็นว่าไม่มีผู้ใดสนใจ นางจึงลุกขึ้นยืน
“ท่านแม่ หากท่านพ่อไม่อยู่บ้านก็ลงกลอนประตูไว้นะเจ้าคะ อย่าเปิดประตูให้ผู้ใดง่าย ๆ” จางซิ่วเอ๋อกล่าวอย่างกังวลว่าแม่เฒ่าจางจะมาสร้างปัญหา
แม่โจวพยักหน้าพร้อมตอบกลับ “ข้าเข้าใจแล้ว”
หลังจากกล่าวเตือนเสร็จสิ้น จางซิ่วเอ๋อเดินออกไปด้วยท่าทางมั่นใจ
“หนิงอันและเถี่ยเสวียนยังไม่กลับมาอีกเหรอ?” หลังจากกลับมาที่บ้านผีสิงแล้ว จางซิ่วเอ๋อจึงนึกขึ้นได้และถามถึงสองคนนี้
จางชุนเถาส่ายศีรษะ “ยังเจ้าค่ะ”
จางซิ่วเอ๋อพยักหน้าพร้อมกับเดินเข้าไปในบ้าน
วันนี้นางรู้สึกเหนื่อยมากและต้องการพักผ่อน
จางซิ่วเอ๋อตื่นขึ้นในตอนหัวค่ำ นางกับจางชุนเถาลุกมานวดแป้ง ทำเนื้อบดละเอียดเพื่อวางแผนที่จะทำเกี๊ยวทอด
จางซิ่วเอ๋อคิดว่าเกี๊ยวทอดอร่อยยิ่งกว่าเกี๊ยวนึ่งเสียอีก
วันนี้นางเพียงต้องการทำอาหารดี ๆ ให้กับจางต้าหู เพื่อให้จางต้าหูรู้ว่าการต่อสู้กับแม่เฒ่าจางในวันนี้นั้นมีประโยชน์!
เกี๊ยวทอดกับเกี๊ยวนึ่งนั้นมีความแตกต่างกันอยู่บ้าง ตรงที่ตรงกลางจะปิดผนึกและมีรูเปิดไว้สองด้าน ซึ่งสะดวกสำหรับการปรุง
จางซิ่วเอ๋อใช้เวลาไม่นานนักในการทอดเกี๊ยว และนางก็เริ่มอุ่นอาหารที่เหลือในตอนเที่ยง
หลังจากอาหารพร้อมแล้ว บัณฑิตจ้าวและจ้าวเอ้อร์หลางก็มาถึง
บัณฑิตจ้าวแปลกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นสินสอดทองหมั้นกองอยู่ในสนาม เห็นได้ชัดว่าเขาไม่รู้เรื่องนี้ วันนี้ทั้งบัณฑิตจ้าวและจ้าวเอ้อร์หลางต่างเข้าเมืองและไม่ได้มาที่บ้านเพื่อรับป ประทานมื้อเที่ยง
นอกจากนี้ทั้งสองยังไม่ได้พูดคุยกับคนในหมู่บ้านนัก จึงไม่แปลกนักหากพวกเขาจะไม่ทราบเรื่อง
บัณฑิตจ้าวมองจางซิ่วเอ๋อด้วยแววตาใคร่รู้
ก่อนที่จะรอให้จางซิ่วเอ๋อพูดอะไร จ้าวเอ้อร์หลางถามออกมาอย่างสงสัย “พี่สาวซิ่วเอ๋อ! ผู้ใดมอบของเหล่านี้ให้แก่ท่าน? เหตุใดมันจึงดูคล้ายกับสินสอดทองหมั้นนัก?”
ใบหน้าของจางซิ่วเอ๋อแดงเรื่อ นางกล่าวคำอย่างเชื่องช้า “ท่านหมอเมิ่ง”
เรื่องนี้ไม่ใช่สิ่งที่ต้องปิดบัง และผู้คนในหมู่บ้านก็รู้ดี
เมื่อได้ยินเช่นนี้ บัณฑิตจ้าวก็มองไปที่ของหมั้นทั้งหมดอีกครั้ง มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าก่อนที่เขาจะพูดอะไรบางอย่างออกมาอย่างสัตย์ซื่อ “ท่านหมอเมิ่งเป็นคนดี”
สิ่งที่บัณฑิตจ้าวกล่าวออกมาเป็นความจริง
ตอนนี้เขาเป็นอาจารย์ของจางซิ่วเอ๋อ และเขาก็รู้จักกับจางซิ่วเอ๋อมาตั้งแต่เด็ก เขารู้สึกว่าหากจางซิ่วเอ๋อแต่งงานกับท่านหมอเมิ่งจริง ๆ มันก็เป็นเรื่องที่น่ายินดี
อย่างไรก็ตาม บัณฑิตจ้าวยังคงแปลกใจเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าท่านหมอเมิ่งจะมีวันเช่นนี้กับจางซิ่วเอ๋อมาก่อน เขาคิดว่าท่านหมอเมิ่งก็เหมือนกับตนที่คิดว่าตนเองคือผู้อาวุโสของจางซิ วเอ๋อ
แต่เรื่องราวได้ดำเนินไปแล้ว บัณฑิตจ้าวจึงไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่กล่าวอวยพรเท่านั้น
ส่วนเรื่องที่นางและท่านหมอเมิ่งยังไม่ได้คิด จางซิ่วเอ๋อก็ไม่ได้บอกมันกับบัณฑิตจ้าว
“แล้วพี่หนิงอันกับพี่เถี่ยเสวียนสองคนนั้นอยู่ที่ใดหรือขอรับ?” จ้าวเอ้อร์หลางกล่าวถามพร้อมมองหา
จ้าวเอ้อร์หลางชื่นชมทั้งหนิงอันและเถี่ยเสวียนยิ่ง
บัณฑิตจ้าวสอนจ้าวเอ้อร์หลางเพียงแค่ความรู้ในหนังสือ แต่หนิงอันและเถี่ยเสวียนสอนจ้าวเอ้อร์หลางถึงศิลปะการต่อสู้บ้างเป็นครั้งคราว
ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็เป็นเด็กผู้ชาย และเขาก็รู้สึกสนุกเล็กน้อยเมื่อได้ชกต่อย
จางซิ่วเอ๋อตอบอย่างช่วยไม่ได้ “ข้าก็ไม่ทราบ”
บัณฑิตจ้าวเงียบไปครู่หนึ่งราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่าง แต่ในที่สุดเขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
“มาเถิดเจ้าค่ะ มารับประทานอาหารก่อน” จางซิ่วเอ๋อตระเตรียมสิ่งของตามลำดับ
มีของกินดี ๆ มากมาย ทุกคนไม่แปลกใจกับเกี๊ยวทอดหม้อนี้เลย อย่างไรเสียมันก็อร่อยมาก
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้ว จางซิ่วเอ๋อก็นำอาหารไปส่งให้แม่โจวตามปกติ
จางซานหยาและจางซิ่วเอ๋อเดินมาที่บ้านตระกูลจางด้วยกัน
“ท่านแม่ ท่านพ่ออยู่ไหนเจ้าคะ?” เมื่อจางซิ่วเอ๋อมาถึงบ้านตระกูลจาง นางก็ไม่พบจางต้าหู จึงกล่าวถาม
แม่โจวกล่าวตอบ “เขาอาจจะไปที่ไร่กระมัง?” เมื่อจางต้าหูอารมณ์ไม่ดี สถานที่โปรดปราณของเขาคือไร่นา หลังจากอยู่ด้วยกันมานานหลายปี แม่โจวก็ยังพอเข้าใจจางต้าหูอยู่บ้าง
“ซานหยา ไปเรียกท่านพ่อมาทานมื้อเย็น” จางซิ่วเอ๋อกล่าว
จางซานหยาพยักหน้ารับและออกไปอย่างเชื่อฟัง
จางซานหยาเดินมาถึงไร่นาอย่างรวดเร็ว นางเห็นว่าจางต้าหูกำลังนั่งอย่างเหม่อลอย
“ท่านพ่อ!” จางซานหยาโน้มตัวไปด้านหน้า
จางต้าหูประหลาดใจเล็กน้อย “เจ้ามาทำอะไรที่นี่?” น้ำเสียงของจางต้าหูไม่ค่อยดีนัก
“พี่หญิงใหญ่บอกให้ข้ามาตามท่านกลับไปกินมื้อเย็น” จางซานหยากล่าว
จางต้าหูตกใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้น “เจ้าหมายถึงพี่สาวเจ้าเรียกข้าไปกินข้าวหรือ?”
นี่เป็นของขวัญที่ยอดเยี่ยมสำหรับจางต้าหู จางซิ่วเอ๋อไม่เคยพูดเช่นนี้มาก่อน! ทุกครั้งที่เขาได้กินมันบ้าง เขากังวลเล็กน้อยว่าเรื่องนี้จะทำให้จางซิ่วเอ๋อไม่พอใจ
ตอนนี้จางซิ่วเอ๋อเรียกเขาให้ไปกินข้าวอย่างชัดเจน จางต้าหูจึงอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ
“ท่านพ่อ วันนี้พี่หญิงของข้าทำเกี๊ยวทอด! มันคือเกี๊ยวทอด! ต้องอร่อยแน่!” จางซานหยากล่าวพร้อมแววตาเป็นประกาย คำชมทั้งหมดคือเรื่องจริง
ตอนนี้จางต้าหูได้ลุกขึ้นยืนและก้าวขาเดินกลับบ้าน
เขากินข้าวไปเมื่อตอนเที่ยง! และตอนนี้เขาก็หิวมาก จางซิ่วเอ๋อกลับนำอาหารมาให้อีกแล้ว เขาอยากจะกลับไปกินอาหารพวกนั้นจริง ๆ
เมื่อจางต้าหูกลับมาถึงบ้าน ตระกูลจางทั้งหมดกำลังรับประทานมื้อเย็นเช่นกัน
จางอวี่หมินนำฝาครอบปิดสำรับทันที เห็นได้ชัดว่านางไม่ต้องการให้จางต้าหูเห็นว่ามีอะไรอยู่ข้างในบ้าง
แต่จางต้าหูไม่ได้โง่ หากมันแย่ อีกฝ่ายย่อมไม่กลัวหากเขาเห็น แต่คงกลัวว่าเขาจะได้เห็นของดี ๆ และเขาก็เห็นมันอย่างเลือนลางซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นไก่ต้มหนึ่งหม้อ
เขาหยุดเดินเล็กน้อยเมื่อก้าวขาเข้ามา แต่ไม่มีใครเรียกหาให้เขาไปทานมื้อเย็น
จางต้าหูไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเดินเข้าไปในบ้าน
ตอนนี้แม่โจวกำลังตระเตรียมสำรับและกำลังรอจางต้าหูอย่างเงียบ ๆ
จางต้าหูเดินเข้ามาและเห็นว่ามีหม้อเกี๊ยวทอดขนาดใหญ่อยู่บนโต๊ะ มันคือเกี๊ยวทอดไส้เนื้อวางอยู่เต็มหม้อ!
“ท่านพ่อ ล้างมือแล้วมากินข้าวกันเถิด” เสียงของจางซิ่วเอ๋อที่อ่อนโยนหาฟังได้ยากดังขึ้น
จางต้าหูตอบ “โอ้!” เขารีบล้างมือแล้วนั่งลงกินข้าวอย่างรวดเร็ว
จางซิ่วเอ๋อหยิบชามออกมาสองใบไว้ใส่น้ำส้มสายชู นอกจากนี้นางยังนำกระเทียมมาด้วยสองกลีบ เพราะได้ยินว่าจางต้าหูชอบกิน
จางต้าหูหยิบเกี๊ยวทอดในหม้อใส่ปากของตน สัมผัสแรกของมันเป็นความกรอบ หลังจากกัดลงไปแล้วจึงพบความชุ่มฉ่ำของเนื้อที่อัดแน่นอยู่ข้างใน และกลิ่นของมันก็หอมฟุ้งไปทั่ว
“ท่านพ่อ หากท่านชอบ ก็กินให้เยอะ ๆ นะ” น้ำเสียงของจางซิ่วเอ๋ออ่อนลง
หลังจากที่ได้กินเกี๊ยวทอดหม้อนี้แล้ว จางต้าหูรู้สึกว่าท้องของเขาอบอุ่นและถูกเติมเต็ม
หากคนผู้นี้ที่เคยเลวมาตลอดได้กลับใจกระทันหันกลายเป็นดี เช่นนี้ก็ถือว่าน่าประทับใจ
ตอนนี้จางต้าหูรู้สึกประทับใจกับสิ่งที่จางซิ่วเอ๋อกระทำยิ่ง
…………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
เจอเกี๊ยวทอดของซิ่วเอ๋อหน่อยเป็นไง จะหายโง่ไหม
ไหหม่า(海馬)
YOU MAY ALSO LIKE
