ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายสาวชาวสวน - ตอนที่ 414 เจตนาร้าย
ตอนที่ 414 เจตนาร้าย
คราวแรกนางตั้งใจจะหัวเราะมีความสุขให้กับความโชคร้ายนี้ แต่เมื่อได้ยินเช่นนั้น นางจึงฟื้นคืนสติขึ้นมาทันที!
ใช่แล้ว! มันจะส่งผลต่ออนาคตของอวี่หมิน! ไม่ นางต้องไม่ปล่อยให้นังชั้นต่ำจางซิ่วเอ๋อนี้สร้างผลกระทบต่ออนาคตของอวี่หมิน!
แน่นอนว่าประโยคที่แม่ม่ายหลิวกล่าวออกมาล้วนไม่มีเจตนาที่ดี
แต่แม่เฒ่าจางได้ยินคำพูดร้ายกาจของแม่ม่ายหลิวแล้ว ในใจของแม่เฒ่าจางคิดไม่ตกว่าจะส่งจางซิ่วเอ๋อไปเป็นนางชี หรือจะยัดจางซิ่วเอ๋อเข้ากรงหมูก็พอ
แม้ว่านางจะบอกว่าในใจลึก ๆ แล้วยังคาดหวังผลประโยชน์จากจางซิ่วเอ๋ออยู่ แต่ความจริงแล้วนางก็รู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้
จางซิ่วเอ๋อเป็นคนที่ฉลาดหลักแหลม นางล้มเหลวที่จะฉกฉวยผลประโยชน์จากจางซิ่วเอ๋อหลายครั้งแล้ว
เพราะนางไม่สามารถได้รับผลประโยชน์จากจางซิ่วเอ๋อได้ จึงเป็นการดีกว่าที่จะปล่อยจางซิ่วเอ๋อไป หรือไม่ก็ให้นางตายตกไปเสีย เพื่อจะได้ตัดคนที่ต่อต้านนางไปสักคน
ยิ่งเมื่อจางซิ่วเอ๋อตายตกไปแล้ว จางชุนเถาก็จะกลับมาอยู่ในกำมือของนางอีกครั้ง
จางชุนเถาจะพอใจหรือไม่ แม่เฒ่าจางก็ไม่สนใจ แม้ว่านางจะไม่พอใจจริง ๆ ก็ไม่เป็นไร แม่เฒ่าจางก็คิดที่จะขายนางออกไปอยู่ดี
ยิ่งไปกว่านั้น แม่เฒ่าจางรู้สึกว่าการตรวจสอบโดยท่านหมอเมิ่งนั้น เก้าในสิบครั้ง เขาคิดช่วยเหลือจางซิ่วเอ๋อ ดังนั้นนางจึงไม่ได้จริงจังกับมันมากนัก
ตอนนี้นางกำลังคิดวิธีแก้ปัญหาและหาผลประโยชน์ให้กับตนเองให้มากที่สุด
“แม่ม่ายหลิว เจ้าพูดเรื่องอะไร? หากมีคนในหมู่บ้านต้องถูกยัดอยู่ในกรงหมู เจ้าคงต้องแบกรับต่อภาระนี้อย่างหนัก!” แม่สื่อฮวาที่เดินผ่านมากล่าวคำอย่างเย็นชา
ตอนนี้แม่สื่อฮวามีความประทับใจดีต่อจางซิ่วเอ๋อ และนางก็ยินดีที่จะกล่าวช่วยเหลือจางซิ่วเอ๋อในเวลานี้
สิ่งสำคัญที่สุดคือสิ่งเลวร้ายที่แม่ม่ายหลิวกล่าวออกมา!
แม่เฒ่าซ่งเห็นว่าที่นี่เริ่มมีผู้คนพลุ่กพล่านจึงเดินเข้ามา เมื่อมาถึงทุกคนจึงมากระซิบกับแม่เฒ่าซ่งว่าเกิดอะไรขึ้น
แม่เฒ่าซ่งจ้องมองแม่ม่ายหลิว “นานแล้วที่ไม่ได้เกิดเรื่องแบบนี้ในหมู่บ้านของเรา? หากเรื่องนี้แพร่กระจายออกไป ใครจะกล้ามาแต่งงานกับสตรีในหมู่บ้านนี้?”
แม่เฒ่าซ่งไม่ค่อยถูกชะตากับแม่ม่ายหลิวนัก
ในสายตาของแม่เฒ่าซ่งแล้ว แม่ม่ายหลิวผู้นี้คือตัวสร้างปัญหา
ในหมู่บ้านนี้ เป็นเพราะแม่ม่ายหลิวสร้างปัญหาอยู่หลายครั้ง และทุกครั้งเป็นผู้ใหญ่บ้านซ่งที่ต้องออกมาไกล่เกลี่ยให้เสมอ
มันไม่ใช่ปัญหาอะไร เพราะนั่นคือสิ่งที่ผู้ใหญ่บ้านควรกระทำ
ปัญหาก็คือแม่ม่ายหลิวผู้นี้ไม่มีความดีอะไร นางเคยไปซื้อของที่ร้านของแม่ม่ายหลิวเป็นครั้งคราว ซึ่งทุกครั้งที่ไปแม่ม่ายหลิวไม่เคยลดราคา! ในเรื่องนี้แม่ม่ายหลิวนั้นไม่อาจเทีย ยบกับจางซิ่วเอ๋อได้อย่างแน่นอน
หญิงม่ายทั้งสองมักจะสร้างปัญหาอยู่เรื่อย แต่จางซิ่วเอ๋อมักจะส่งของกำนัลมาให้ในทุกครั้งที่เกิดปัญหา
สิ่งนี้ทำให้แม่เฒ่าซ่งไม่รู้สึกว่าจางซิ่วเอ๋อเป็นตัวปัญหา กลับคาดหวังให้จางซิ่วเอ๋อพบเจอปัญหาให้มากขึ้น เพื่อนางจะได้รับผลประโยชน์มากตามไปด้วย
หากจางซิ่วเอ๋อถูกขังอยู่ในกรงหมูจริง ๆ แล้วในอนาคตใครจะเป็นคนเอาเนื้อหมูมาให้นางกิน?
แม่เฒ่าจางได้สติของตนกลับมาในเวลานี้เช่นกัน
นางลองคิดไตร่ตรองดู และรู้สึกว่าตอนนี้มีอยู่สองสามคนที่สนับสนุนจางซิ่วเอ๋อ
เมื่อแม่สื่อฮวากับแม่เฒ่าซ่งกล่าวเช่นนี้ แม่เฒ่าจางก็แสดงท่าทีบ้างเช่นกัน แต่ไม่ค่อยสมจริงนัก
ในอดีต เรื่องเหล่านี้เป็นเพียงเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นในหมู่บ้าน แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมามันไม่ค่อยเกิดขึ้นแล้ว
แม้ว่านางต้องการจะจับจางซิ่วเอ๋อขังในกรงหมูแล้วแช่น้ำหรือส่งไปที่สำนักชี ผู้คนในหมู่บ้านอาจไม่เห็นด้วย
ดังที่ทุกคนทราบมีหญิงม่ายผู้ดื้อรั้นอยู่ในหมู่บ้าน แม้ชื่อเสียงจะย่ำแย่ แต่นางก็ไม่ได้เป็นพิษภัยต่อคนในหมู่บ้านแห่งนี้
กว่าจะได้แต่งงานแต่ละครั้งนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
บางคนให้กำเนิดทารกเพศหญิงและเลี้ยงดูไว้เพื่อขาย หรือบางครั้งยังโยนทิ้งด้วยซ้ำ
อย่างเช่นแม่เฒ่าจาง ผู้ที่คิดเสมอว่าต้องการขายน้องสาวทั้งสองคนรวมถึงจางซิ่วเอ๋อเพียงเพราะเด็กหญิงทั้งสามขาดสารอาหาร หน้าตาไม่ดี และอายุน้อย ดังนั้นพวกนางจึงไม่เคยได้รับโอกาส สดี ๆ
คนดั่งเช่นแม่เฒ่าจางยังมีอีกมากมาย
จึงทำให้ผู้ชายในหมู่บ้านแห่งนี้มีภรรยาได้ยากขึ้นเรื่อย ๆ
ในสถานการณ์เช่นนี้ ชาวบ้านในหมู่บ้านล้วนแต่เป็นห่วงชื่อเสียงของตนมาก อย่างที่สองคือเด็กหญิงในหมู่บ้านแห่งนี้ไม่ค่อยได้แต่งงาน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือผู้ชายในหมู่บ้านนี้ไม่ได ด้รับอนุญาตให้แต่งงานกับสตรีที่มีชื่อเสียงแย่!
ดังนั้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา กฏเกณฑ์สำหรับผู้หญิงในหมู่บ้านจึงน้อยลง
แม่เฒ่าจางคิดว่าเรื่องนี้ไม่ง่ายที่จะทำได้เลย หญิงชราส่ายศีรษะด้วยท่าทางเป็นทุกข์
แต่ไม่มีทางที่นางจะกลืนคำพูดของตนเองเด็ดขาด!
แม่เฒ่าจางหันหลังและเดินกลับไปที่บ้านตระกูลจาง
ในเวลานี้ แม่โจวและจางต้าหูกินเนื้อเสร็จแล้ว จางซิ่วเอ๋อเก็บของเรียบร้อยและกำลังจะจากไป
ทันใดนั้นนางก็ได้ยินเสียงของแม่เฒ่าจางตะโกนดังมาจากลานบ้าน “ช่างเป็นบาปกรรมเสียจริง! เหตุใดตระกูลจางของข้าจึงได้ผลิตแต่สิ่งที่ไร้ยางอายเช่นเจ้าออกมา! บ้านนี้ไม่เคยได้รับแสงส สว่างจากเจ้าเลย แต่เจ้าก็ยังทำสิ่งสกปรกให้เปรอะเปื้อนบ้านหลังนี้เสมอ! ”
“จางซิ่วเอ๋อ! ออกไปจากที่นี่ซะ! มาดูกันว่าวันนี้ข้าจะจัดการเจ้าอย่างไรดี!” แม่เฒ่าจางกัดฟันกล่าวด้วยความโกรธ
แม่โจวมองจางซิ่วเอ๋อด้วยความกังวล “ซิ่วเอ๋อ เกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ?”
จางซิ่วเอ๋อคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเข้าใจว่าเหตุใดแม่เฒ่าจางจึงเป็นเช่นนี้
นางเหลือบมองจางต้าหู
จางต้าหูเพิ่งกินอาหารที่จางซิ่วเอ๋อนำมา ขณะนี้หัวใจของเขารักใคร่จางซิ่วเอ๋อยิ่งนัก
เขายืนขึ้นพร้อมกับพูดว่า “ข้าจะออกไปกับเจ้า”
จางซิ่วเอ๋อเม้มริมฝีปากแน่น นางไม่คิดว่าจางต้าหูจะหยุดแม่เฒ่าจางได้จริง ๆ แต่มันก็เป็นเรื่องดีที่จางต้าหูมีความคิดเช่นนี้ อย่างน้อยนางก็สามารถโกรธเพียงหญิงชราผู้นั้นคนเด ดียวได้
เมื่อคิดเช่นนี้ จางซิ่วเอ๋อจึงให้จางต้าหูเดินนำออกไป
หลังจากรอทุกคนออกมาแล้ว
จางซิ่วเอ๋อเห็นแม่เฒ่าจางถือไม้กวาดเอาไว้และไล่ทุบตีนางโดยไม่พูดอะไรสักคำ
จางซิ่วเอ๋อหยุดฝีเท้าและไม่ขยับตัว
จางต้าหูก้าวไปด้านหน้าและยืนขวางร่างกายจางซิ่วเอ๋อเอาไว้
เมื่อเห็นเช่นนี้ แม่เฒ่าจางก็โมโหจนอกแทบจะระเบิด “ต้าหู! เจ้าคิดจะทำอะไร? ไปให้พ้น! วันนี้ข้าจะทุบทำลายนังชั้นต่ำในซ่องนี้ให้ได้!”
“ท่านย่า ข้าเกิดและเติบโตในตระกูลจาง ท่านหมายถึงซ่องในตระกูลจางงั้นหรือ?” จางซิ่วเอ๋อถอนหายใจอย่างเย็นชา ในตอนนี้นางไม่กลัวแม่เฒ่าจางแล้ว และตอบกลับอย่างประชดประชัน “แล้วท่ านย่ามิใช่อาวุโสงั้นหรือ?”
เมื่อแม่เฒ่าจางได้ยินเช่นนี้ นางกล่าวด้วยความโกรธเคือง “จางต้าหู ฟังมันพูด! ฟังนังขาดทุนตัวน้อยนี้พูดจา! ดูมันพูดถึงข้าสิ ข้าจะฉีกปากมัน!”
“ท่านย่า ข้าขอเตือนท่านว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่ข้าพูด แต่เป็นสิ่งที่ท่านพูด ข้าเป็นแม่ม่ายตัวน้อย แต่ตอนนี้ท่านอาเล็กกำลังจะแต่งงาน ได้ยินเช่นนี้คงไม่ดีนัก! เจตนาดีของข้า กลับกลายเป็นเจตนาร้ายของท่านหรือไร?” จางซิ่วเอ๋อกล่าว
…………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
คอยลุ้นกันต่อไปค่ะว่าซิ่วเอ๋อจะแก้เกมยังไง แต่คนสร้างเรื่องมันจบไม่สวยแน่
ไหหม่า(海馬)
YOU MAY ALSO LIKE
