ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายสาวชาวสวน - ตอนที่ 421 วางแผน
ตอนที่ 421 วางแผน
เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ เสียงของฮูหยินเนี่ยก็ลดลงเล็กน้อย “จางซิ่วเอ๋อ ข้าคิดว่าเจ้าควรจะคิดเรื่องนี้ได้! แม้คราวนี้เนี่ยเฟิ่งหลินจะมา แต่นางก็ไม่อาจช่วยเจ้าได้!”
“ต่อให้ท่านต้องการลงโทษข้า ก็ต้องมีเหตุผล! มิฉะนั้นข้าจะไม่มีวันยอมรับมัน!” จางซิ่วเอ๋อกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
นางเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าเหตุใดคนเหล่านี้จึงเข้ามารบกวนตน
ทว่าในตอนนี้ ประการแรกจางซิ่วเอ๋อต้องรับมือกับเหตุการณ์ตรงหน้าไว้ก่อน และประการที่สอง นางต้องการถ่วงเวลาเอาไว้
แม้จะว่ากันว่าการตายอย่างรวดเร็วนั้นดีกว่ามีชีวิตอยู่ แต่มันก็ยังมีโอกาสที่จะตายช้าลงได้เสมอ!
ฮูหยินเนี่ยกล่าวอย่างเย็นชา “ในฐานะหนึ่งในสมาชิกของตระกูลเนี่ย เจ้าไปขายตัวเป็นโสเภณีทั้งยังริอาจแต่งงานใหม่! เจ้าทำให้ชื่อเสียงตระกูลเนี่ยของพวกเราป่นปี้ แม่สามีอย่างข้าจะ ะผิดอะไรหากจะสั่งสอนเจ้าเสียหน่อย!”
“เป็นโสเภณี? เช่นนั้นหากข้าพูดว่าเคยเห็นท่านในซ่องโสเภณีบ้างล่ะ!” จางซิ่วเอ๋อกล่าวอย่างเย็นชา
“สามหาว!” ฮูหยินเนี่ยกล่าวอย่างโกรธเคือง
จางซิ่วเอ๋อตอบกลับ “ในเมื่อสิ่งที่ข้าพูดกลายเป็นสิ่งก้าวร้าว แต่ทำไมท่านจึงพูดมันออกมาได้? ท่านมีหลักฐานใดหรือไม่ที่กล่าวออกมาเช่นนี้?”
แน่นอนว่าฮูหยินเนี่ยไม่มีหลักฐาน
หลังจากนั้นนางถึงกับเงียบงันเพราะทุกสิ่งถูกปิดกั้นโดยจางซิ่วเอ๋อ ทว่านางก็ไม่คิดยอมแพ้
นางกล่าวต่อ “แล้วการแต่งงานใหม่ของเจ้าล่ะ? ทุกคนในหมู่บ้านทราบว่าเจ้าได้รับสินสอดทองหมั้น เป็นไปได้หรือไม่ว่าเจ้าจะกล่าวว่ามันเป็นของปลอม?”
จางซิ่วเอ๋อเลิกคิ้ว “กฎหมายใดหรือที่กำหนดไว้ว่าหญิงม่ายห้ามแต่งงานใหม่?”
“ข้าไม่สนว่ากฎหมายจะเป็นอย่างไร แต่ตระกูลเนี่ยของเราไม่สามารถทนต่อผู้ที่ไม่ปฏิบัติตามกฎได้!” ฮูหยินเนี่ยกล่าวอย่างเด็ดขาด
เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ ฮูหยินเนี่ยหยุดครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อ “ใครก็ได้ เข้ามาช่วยข้าที!”
จางซิ่วเอ๋อจ้องมองฮูหยินเนี่ยด้วยความโกรธเคือง “ฮูหยินเนี่ย แม้ว่าข้าจะผิด แต่ท่านก็ไม่ควรลงโทษข้า!”
“ในฐานะแม่สามีของเจ้า เหตุใดข้าจะสั่งสอนเจ้าไม่ได้?” ฮูหยินเนี่ยกล่าวอย่างเย็นชา
จางซิ่วเอ๋อเลิกคิ้วขึ้น ใบหน้าของนางไร้ซึ่งความกลัวใด ๆ “ท่านไม่ใช่แม่สามีของข้า หากข้าจำไม่ผิด แม่สามีของข้าเสียไปแล้ว ท่านเป็นเพียงแม่เลี้ยง และข้าก็เป็นภรรยาของบุตรชายคน นโตตระกูลเนี่ย! ในแง่ของตัวตน ข้ามีความชอบธรรมเสียยิ่งกว่าท่านเสียอีก! สำหรับท่านแล้วก็เป็นเพียงสตรีที่ชอบธรรมเท่านั้น ท่านมีคุณสมบัติใดจะเทียบเคียงกับข้า?”
จางซิ่วเอ๋อรู้ดีว่าคำพูดเหล่านี้จะทำให้ฮูหยินเนี่ยโกรธ
แต่ในเวลานี้ นางจำเป็นต้องพูดมันออกไป อย่างน้อยก็มีเพียงตัวตนของนาง ซึ่งมันอาจจะทำให้ฮูหยินเนี่ยอิจฉาได้
ให้ฮูหยินเนี่ยได้ตระหนักเสียบ้าง อย่างน้อยนางก็จะไม่กล้าจัดการกับตนอย่างเด็ดขาดและโจ่งแจ้งเช่นนี้!
“หากเกิดสิ่งใดขึ้นกับข้าในวันนี้ และแพร่กระจายออกไป บรรดาผู้ที่ทราบก็คงเข้าใจว่าแม่สามีสั่งสอนลูกสะใภ้ แต่ความจริงแล้วเป็นลูกสะใภ้ที่ถูกแม่เลี้ยงทำร้าย!” จางซิ่วเอ๋อกล่าว ด้วยรอยยิ้มบาง ๆ
ใบหน้าของฮูหยินเนี่ยพลันมืดมนเมื่อได้ยินเช่นนี้
ชุนอวี๋กล่าวอย่างโกรธเคือง “เจ้ากล้าดีอย่างไรจึงกล่าวเช่นนี้กับฮูหยิน!”
เมื่อกล่าวจบ ชุนอวี๋ก้าวไปด้านหน้าและยกมือขึ้นเพื่อจะตบตีจางซิ่วเอ๋อ
จางซิ่วเอ๋อตอบโต้อย่างรวดเร็ว และก่อนที่มือของชุนอวี๋จะฟาดลงบนใบหน้า มือของจางซิ่วเอ๋อก็ฟาดลงที่ใบหน้าของชุนอวี๋เสียแล้ว
ชุนอวี๋ถูกจางซิ่วเอ๋อตบโดยไม่ทันระวังตัว ร่างกายของนางสั่นสะท้าน นางยังไม่ทันได้ตบจางซิ่วเอ๋อด้วยซ้ำ
จางซิ่วเอ๋อกล่าวอย่างโกรธเคือง “นังขี้ข้า! หากนายท่านเนี่ยหรือคุณหนูรองเนี่ยมาถึง ข้าจะบอกพวกเขาแน่นอนว่าเจ้ากับฮูหยินของเจ้านั้นดูถูกข้าอย่างไร!”
“ฮูหยินเนี่ย ท่านยังต้องการให้ผู้อื่นมาทุบตีข้าอยู่หรือไม่? ข้าเพียงอยากถามว่านายท่านเนี่ยทราบเรื่องหรือไม่ว่าท่านกำลังจะลงโทษข้าเช่นนี้? เขาคงไม่ทราบใช่หรือไม่? เขาอาจจะ ะยอมให้ท่านสั่งสอนข้า แต่เขาคงไม่ยอมให้ข้าถูกเฆี่ยนตีจนตายอยู่ที่นี่แน่! ท่านไม่กลัวหรือว่าตนเองจะไม่สามารถชดใช้ได้เมื่อผลของการกระทำมาถึง?” จางซิ่วเอ๋อกล่าวด้วยใบหน้าเคร่ งขรึม
“ท่านก็ทราบ คุณหนูรองเนี่ยไม่ใช่บุคคลที่สามารถพูดคุยด้วยได้ บางทีข้าอาจจะเป็นคนไม่สำคัญ และข้าก็ไม่คิดจะให้คุณหนูรองต้องมาสนใจเลย หากท่านยังทำกับข้าเช่นนี้… เกรงว่า าคุณหนูรองจะไม่ยอมปล่อยไปโดยง่ายกระมัง?” เสียงของจางซิ่วเอ๋อเผยถึงการคุกคามอย่างชัดเจน
ฮูหยินเนี่ยกล่าวอย่างเย็นชา “เจ้ากำลังข่มขู่ข้างั้นหรือ?”
จางซิ่วเอ๋อยกยิ้มพร้อมเอ่ยคำ “ข้าไม่กล้าขู่ท่าน ข้าเพียงเตือนว่าอย่าได้หุนหันพันแล่นนักเลย”
ชุนอวี๋ยืนลูบแก้มตนเองพร้อมกับมองฮูหยินเนี่ยด้วยความประหม่า เพราะกลัวว่าฮูหยินเนี่ยจะยอมและปล่อยจางซิ่วเอ๋อไป
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ฮูหยินเนี่ยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “เอานางไปขังไว้ในห้องเก็บฟืน แล้วข้าจะไปหานางหลังจากที่รายงานเรื่องนี้ต่อนายท่านเนี่ยเสร็จสิ้น คอยดูกันเถิด ดว่านางจะสามารถพูดมากได้อีกหรือไม่!”
“ฮูหยิน…” ชุนอวี๋กังวลว่านายท่านเนี่ยจะนึกถึงเนี่ยหย่วนเฉียวและเผยท่าทีอ่อนโยนต่อจางซิ่วเอ๋อ
ฮูหยินเนี่ยหรี่ตาลงพร้อมกับถลึงมองจางซิ่วเอ๋อ ก่อนออกคำสั่ง “ชุนอวี๋!”
ชุนอวี๋ไม่กล้าที่จะลังเลอีกต่อไป
นางและสาวใช้อีกสองสามคนลากจางซิ่วเอ๋อเข้าไปในห้องเก็บฟืน
ชุนอวี๋พ่นลมหายใจอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “อย่าคิดว่าตอนนี้ไม่มีผู้ใดทำอะไรเจ้าได้แล้วข้าจะปล่อยเจ้าไป! ขอให้เจ้าได้พบเจอกับช่วงเวลาดี ๆ โดยเร็ว!”
จางซิ่วเอ๋อตอบกลับอย่างไม่คิดยอมแพ้ “แล้วข้าจะคอยดู!”
หลังจากรอประตูห้องเก็บฟืนปิดลง จางซิ่วเอ๋อก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
เรื่องในตอนนี้จบลงแล้ว สำหรับต่อไป… นางต้องถ่วงเวลาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ จากนั้นค่อย ๆ ทำไปทีละขั้น
นางหวังเพียงว่าคุณหนูรองเนี่ยจะทราบเรื่องนี้
นางยังคงแอบหวังว่านายท่านเนี่ยจะไม่ใจร้ายดั่งเช่นฮูหยินเนี่ย
แม้จางซิ่วเอ๋อจะรู้สึกถึงโอกาสอันริบหรี่ แม้จะน้อยนิดแต่มันก็ยังมีโอกาส นางก็ยังคาดหวังได้มิใช่หรือ?
หลังจากที่ชุนอวี๋กลับมาแล้ว นางมองฮูหยินเนี่ยด้วยความสับสนและเอ่ยถาม “ฮูหยินจะปล่อยจางซิ่วเอ๋อไปเช่นนี้หรือเจ้าคะ?”
ฮูหยินเนี่ยกล่าวอย่างเย็นชา “นางคงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว และข้าจะสนองความต้องการของนาง”
ชุนอวี๋ตื่นเต้นเมื่อได้ยินเช่นนี้ “ข้ารู้อยู่แล้วว่าฮูหยินจะไม่ปล่อยนางไป แต่… ฮูหยิน หากนายท่านเนี่ยใจอ่อนเมื่อได้เห็นหน้านางเล่า?”
ฮูหยินเนี่ยหรี่ตาลงพร้อมกล่าวว่า “เจ้าคิดว่าข้าจะให้โอกาสนังสารเลวผู้นี้ได้เจอนายท่านอย่างงั้นหรือ?”
“แล้ว…” ชุนอวี๋ถามอย่างสงสัย
“หลังจากค่ำลง นางก็คงคิดจะแขวนคอตนเอง แล้วเรื่องนี้มันจะไม่เกี่ยวของกับเราเลย มันไม่ใช่เรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้น ข้าได้ยินมาก่อนว่านางเคยฆ่าตัวตาย” ฮูหยินเนี่ยกล่าวด้วยรอ อยยิ้ม
ในเวลานี้ รอยยิ้มนั้นดูน่ากลัวเป็นพิเศษ
ชุนอวี๋เข้าใจทั้งหมดอย่างถ่องแท้ “ฮูหยิน! ท่านฉลาดยิ่งนัก!”
“ในเมื่อนางอยู่ไม่ได้ ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะทุบตีนาง ปล่อยนางไปโดยไม่มีบาดแผลเสียจะดีกว่า เผื่อในภาคหน้ามีคนมาถาม เราจะได้ตอบได้ว่าเราไม่ได้ทุบตีนาง นางเพียงแค่คิดสั้น แล้ว วมันเกี่ยวอะไรกับเรา?” ฮูหยินเนี่ยกล่าวเสริม
ดวงตาของชุนอวี๋เปล่งประกายเมื่อได้ยินเช่นนี้ ยิ่งคิดเรื่องนี้มากเท่าไร นางก็ยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น ฮึ่ม! สุดท้ายแล้วมันก็ต้องตายตกไป เช่นนั้นตอนนี้จึงปล่อยให้เย่อหยิ่งไ ไปก่อน!
…………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
ร้ายกาจจจ ขอให้มีคนมาช่วยซิ่วเอ๋อเร็ว ๆ นะ ส่วนนังฮูหยินนี่ขอให้มันโดนแหกไวๆ
ไหหม่า(海馬)
YOU MAY ALSO LIKE
