ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายสาวชาวสวน - ตอนที่ 424 การเผชิญหน้า
ตอนที่ 424 การเผชิญหน้า
เนี่ยหย่วนเฉียวอธิบายด้วยน้ำเสียงอบอุ่น “ข้าสามารถพาเจ้าออกมาได้แล้ว เพียงแต่พวกเขายังมีเหตุผลที่จะจับตัวเจ้าไปอีกครั้ง ตอนนี้คุณหนูรองของตระกูลเนี่ยอยู่ด้านใน หากเจ้าไปที่น นั่น นางจะพาเจ้ากลับบ้านได้”
จางซิ่วเอ๋อมองเนี่ยหย่วนเฉียวอย่างฉงนสงสัย
นางลอบคิดอยู่ในใจ แล้วหนิงอันรู้ได้อย่างไรว่าคุณหนูรองอยู่ที่นั่น?
แต่นางคิดว่าหนิงอันคงไม่มีทางทำร้ายตน และสิ่งที่หนิงอันพูดมาล้วนมีเหตุผล คราวนี้นางไม่อาจหนีไปได้ทันที เปรียบเสมือนกับพระที่ไม่มีวันหนีจากวัดได้ แม้นางจะหนีไปได้ ทว่าเ เรื่องราวหลังจากนี้จะกลายเป็นสิ่งที่น่าสยดสยองเป็นแน่
มิสู้หนีออกไปวันนี้มิดีกว่าหรือ!
มิฉะนั้นไม่เพียงแต่นางเท่านั้น แต่ครอบครัวของนางจะตกอยู่ในอันตรายด้วยเช่นกัน
เมื่อคิดเช่นนั้นแล้ว จางซิ่วเอ๋อจึงเดินไปข้างหน้า
เนี่ยหย่วนเฉียวรั้งจางซิ่วเอ๋อเอาไว้ “ไม่ต้องกลัว มีข้าอยู่ ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าต้องพบเจอปัญหาใด”
จางซิ่วเอ๋อพยักหน้าแล้วค่อย ๆ เดินไปข้างหน้าทีละก้าว
เมื่อทั้งสองมาถึงประตู จางซิ่วเอ๋อจึงหยุดฝีเท้าลง เสียงของเนี่ยเฟิ่งหลินดังออกมาจากด้านใน “พาข้าไปพบจางซิ่วเอ๋อ!”
เห็นได้ชัดว่าเนี่ยเฟิ่งหลินกำลังเป็นกังวลอย่างยิ่ง น้ำเสียงที่เปล่งออกมาดังกึกก้องไปชั่วขณะหนึ่ง
ฮูหยินเนี่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ย่อมได้ ข้าจะพาเจ้าไปเดี๋ยวนี้”
ขณะที่ทุกคนกำลังลุกขึ้น จางซิ่วเอ๋อเดินเข้ามาจากด้านนอก “ไม่จำเป็น ข้าอยู่ที่นี่แล้ว”
ช่วงเวลาที่ฮูหยินเนี่ยเห็นจางซิ่วเอ๋อ ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความประหลาดใจ “เหตุใดเจ้าจึงมาอยู่ที่นี่?”
จางซิ่วเอ๋อหัวเราะเย้ยหยัน “อะไรกัน? ท่านแปลกใจหรือที่ข้ายังไม่ตาย?”
เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ จางซิ่วเอ๋อไม่สนใจฮูหยินเนี่ยอีกต่อไป นางหันไปคำนับเนี่ยเฟิ่งหลิน “คุณหนูรอง ได้โปรดช่วยชีวิตข้าด้วย!”
เนี่ยเฟิ่งหลินมองจางซิ่วเอ๋อหลังจากที่นางเอ่ยคำนั้น และได้ยินความหมายที่แตกต่างในคำพูดของจางซิ่วเอ๋อ
“ช่วยชีวิตงั้นหรือ? มีใครต้องการชีวิตของเจ้า?” ดวงตาของเนี่ยเฟิ่งหลินหรี่ลง แววตาเปี่ยมความดุร้าย
จางซิ่วเอ๋อจ้องมองฮูหยินเนี่ย “ฮูหยินเนี่ยผู้นี้ส่งคนมาแขวนคอข้า ทั้งยังสร้างเรื่องว่าข้าจะแขวนคอตนเอง”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้แล้ว จางซิ่วเอ๋อมองนายท่านเนี่ยที่ยืนเงียบอยู่ตรงนั้น “ทุกคนล้วนแต่กล่าวว่าตระกูลเนี่ยคือตระกูลใหญ่ และมีจิตใจที่ดีที่สุดในละแวกนี้ แต่ข้าไม่นึกเลย ยว่านี่จะเป็นสิ่งที่ตระกูลเนี่ยกระทำได้อย่างง่ายดาย! ช่างน่าประทับใจนัก!”
ใบหน้าของนายท่านเนี่ยถึงกับมืดครึ้ม เขามองฮูหยินเนี่ยพร้อมถามอย่างเย็นชา “นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น?”
แม้นายท่านเนี่ยจะไม่สนใจชีวิตของจางซิ่วเอ๋อมากนัก แต่ตอนนี้เขากำลังชี้นิ้วใส่หน้าของอีกฝ่ายและตะคอกรุนแรง ใบหน้าของเขาดูน่าเกลียดไม่น่ารับชม
ฮูหยินเนี่ยรีบกล่าวทันที “เจ้าพ่นเรื่องบ้าอะไร!”
ในขณะนั้นเอง เป็นชุนอวี๋วิ่งเข้ามาจากด้านนอก
“จางซิ่วเอ๋อ! เหตุใดเจ้าจึงอยู่ที่นี่!” ชุนอวี๋ประหลาดใจอย่างยิ่งเมื่อเห็นจางซิ่วเอ๋อ นางไม่คาดคิดมาก่อนว่าหลังจากที่จางซิ่วเอ๋อหนีไป จะได้มาพบนางอยู่ตรงนี้!
สายตาที่เย็นชาราวกับคมมีดของฮูหยินเนี่ยจับจ้องชุนอวี๋ ชุนอวี๋ตัวสั่นสะท้านเมื่อสบเข้ากับสายตานั้น
ชุนอวี๋เหลือบมองฮูหยินเนี่ยอย่างระมัดระวังและต้องการจะอธิบาย แต่ด้วยจำนวนคนในตอนนี้ทำให้ชุนอวี๋ไม่สามารถกล่าวอะไรได้
“อะไรนะ? เจ้าก็แปลกใจเช่นกันงั้นหรือว่าเหตุใดข้าจึงมาอยู่ตรงนี้?” จางซิ่วเอ๋อมองชุนอวี๋อย่างเย้ยหยัน
ชุนอวี๋มองจางซิ่วเอ๋ออย่างไม่พอใจ
“นายท่านเนี่ย หากท่านคิดว่าความผิดของข้าทำนั้นสมควรตาย ข้าก็ไม่มีสิ่งใดจะพูด หากท่านคิดว่าข้าไม่สมควรตาย ท่านก็ควรจะมีคำอธิบายเรื่องนี้แก่ข้า!” จางซิ่วเอ๋อกล่าวเสียงด ดัง
นายท่านเนี่ยมองจางซิ่วเอ๋อด้วยความประหลาดใจ “เจ้าต้องการให้ข้าอธิบายงั้นหรือ?”
จางซิ่วเอ๋อรู้ดีว่าหากนางถอยกลับในเวลานี้ ในภายภาคหน้านางจะถูกรังแกมากยิ่งขึ้น ตอนนี้นางจึงต้องกล้าหาญเท่านั้น
และในใจของจางซิ่วเอ๋อก็คิดว่าทุกคนล้วนแต่เท่าเทียมกัน นางไม่เกรงกลัวนายท่านเนี่ยเพียงเพราะเขาเป็นเจ้าของบ้าน
นายท่านเนี่ยจะไม่กล่าวว่าจางซิ่วเอ๋อสมควรตาย
ทว่าไม่ว่าเขาจะพูดอะไร ตระกูลเนี่ยย่อมไม่มีความซื่อตรงในเรื่องนี้แน่นอน
จางซิ่วเอ๋อตอบกลับ “แล้วท่านไม่ควรให้คำอธิบายแก่ข้าอย่างนั้นหรือ? หากนับข้าเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลเนี่ย แล้วขับไล่ข้าออกไปเพราะเหตุใดกัน? ก็ปฏิเสธข้ามิใช่หรือ? การที่ข้าจะแ แต่งงานใหม่ หรือทำสิ่งใดย่อมไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลเนี่ยของพวกท่าน! หรือว่านี่คือสิ่งที่ตระกูลเนี่ยทำเป็นเรื่องปกติ? แล้วหน้าตาของพวกท่านมันเกี่ยวอะไรกับข้า?”
เมื่อจางซิ่วเอ๋อถามเช่นนี้ นายท่านเนี่ยถึงกับพูดไม่ออก
“มันเป็นความเข้าใจผิดบางอย่าง” นายท่านเนี่ยกล่าว
“เข้าใจผิดเหรอ? ไม่มีผู้ใดเข้าใจผิด ชุนอวี๋ที่ยืนอยู่ตรงนั้น นางพาคนมาสร้างปัญหาแก่ข้า และยังต้องการแขวนคอข้า!” จางซิ่วเอ๋อกล่าวเสียงดัง
“ชุนอวี๋! ข้าบอกเจ้าแล้วมิใช่หรือว่าให้ปฏิบัติต่อจางซิ่วเอ๋ออย่างดี? เจ้าทำเช่นนั้นจริง ๆ หรือ?” ฮูหยินเนี่ยหันไปมองชุนอวี๋พร้อมถาม
ชุนอวี๋ถึงกับตกตะลึงชั่วขณะ และรู้ว่าสิ่งที่ฮูหยินเนี่ยกำลังกระทำคือการโยนความผิด
คงจะดีถ้าหากสิ่งนี้สามารถถูกจัดการจนเสร็จสิ้นแล้ว แต่หากไม่…
ความผิดพลาดทั้งหมดจึงตกอยู่กับชุนอวี๋ และมันก็จะไม่เกี่ยวข้องอะไรกับฮูหยิน
ชุนอวี๋ยิ้มอย่างขมขื่น นางยอมรับความผิดนี้อย่างไม่ลังเลใด ๆ ชุนอวี๋รู้ดีว่านางคือคนรับใช้ และนี่คือสิ่งที่นางต้องทำ
“ฮูหยิน ข้าไม่ทราบว่าเหตุใดจางซิ่วเอ๋อจึงใส่ร้ายข้าเช่นนี้!” ชุนอวี๋อธิบาย
จางซิ่วเอ๋อกล่าวอย่างเย็นชา “ข้าจะได้รับประโยชน์ใดหลังจากใส่ร้ายเจ้า? หากข้าไม่รอดชีวิตออกมา ร่างกายของข้าคงถูกแขวนอยู่บนคาน และตายตกไปเป็นผีที่ไม่ได้รับความเป็นธรรม เพรา าะทุกคนจะคิดว่าข้าฆ่าตัวตายมิใช่ถูกฆาตกรรม!”
“นายท่านเนี่ย ข้ามิใช่คนปากพล่อย ท่านสามารถคิดได้ว่าข้ากำลังกล่าววาจาไร้สาระ ไม่น่าฟัง” จางซิ่วเอ๋อมองนายท่านเนี่ยด้วยแววตาเย้ยหยัน
เนี่ยเฟิ่งหลินกล่าวออกมาอย่างเหยียดหยัน “ใครก็ได้นำหญิงรับใช้ทุกคนของฮูหยินหรูมาพบข้า!”
“เจ้าคิดทำสิ่งใด?” ฮูหยินเนี่ยถามอย่างโกรธเคือง
เนี่ยเฟิ่งหลินหัวเราะ “แน่นอนว่าข้ามาที่นี่เพื่อช่วยท่านล้างตราบาปในชื่อของตัวเอง หากท่านทำสิ่งนี้จริง ๆ เช่นนั้นก็หมายความว่าท่านริษยาลูกชายคนโต หากท่านคิดจะสังหารจางซิ่ วเอ๋อ ถือเป็นอาชญากรรมร้ายแรงยิ่ง ท่านต้องทราบแม้ว่าจางซิ่วเอ๋อคิดอยากจะแต่งงานใหม่ อย่างไรแล้วครั้งหนึ่งนางก็เป็นภรรยาของหย่วนเฉียว! ไม่มีเหตุผลอะไรที่ท่านจะฆ่านางได้”
“อย่าได้กังวลเลย ข้ามาที่นี่ก็เพื่อประโยชน์ของท่านเอง หากท่านไม่ได้ทำสิ่งนั้น มันย่อมถูกต้องแล้ว ทุกสิ่งจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของท่านเอง” เนี่ยเฟิ่งหลินกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“นายท่าน!” ฮูหยินเนี่ยกล่าวพร้อมกับมองนายท่านเนี่ย โดยหวังว่านายท่านเนี่ยจะช่วยหยุดเนี่ยเฟิ่งหลิน
“พี่ชาย ท่านต้องการลงโทษสตรีนางนี้ด้วยหรือไม่? หากท่านคิดจะทำ มันย่อมทำให้หย่วนเฉียวไม่พอใจ” เนี่ยเฟิ่งหลินกล่าวถึงเนี่ยหย่วนเฉียวอีกครั้ง
นายท่านเนี่ยพยักหน้าเมื่อได้ยินเช่นนั้น “เนื่องจากมีการเข้าใจผิดเกิดขึ้น จึงเป็นเรื่องดีหากจะแก้ไขให้ถูกต้อง”
แม้นายท่านเนี่ยจะไม่ได้กล่าวอะไรชัดเจน แต่ความหมายในถ้อยคำของเขาคือเห็นด้วยกับการกระทำของเนี่ยเฟิ่งหลินอย่างชัดเจน
………………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
อัดมันเข้าไปลูกซิ่วเอ๋อ อย่าไปยอม เหม็นหน้านังฮูหยินนี่เหลือเกิน
ไหหม่า(海馬)
YOU MAY ALSO LIKE
