ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายสาวชาวสวน - ตอนที่ 430 ความกังวลของแม่โจว
ตอนที่ 430 ความกังวลของแม่โจว
เมื่อเห็นจางซิ่วเอ๋อกระโดดมายืนตรงหน้าตนเอง ตอนนี้นางแทบที่จะรอไม่ไหวที่จะใช้ฝ่าเท้าของตนเหยียบย่ำรอยยิ้มบนใบหน้าของจางซิ่วเอ๋อ
อย่างไรก็ตาม นางเพียงคิดเรื่องนี้ในใจและไม่ได้เคลื่อนไหวใด ๆ เลย
จางซิ่วเอ๋อถาม “ชุนเถา ท่านแม่เป็นอย่างไรบ้าง?”
“ท่านแม่ของเราไม่เป็นไรแล้ว ท่านแม่เพียงกังวลว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับพี่จนไม่เป็นอันกินอันนอนน่ะ” จางชุนเถากล่าว
จางซิ่วเอ๋อพยักหน้าโดยไม่ใส่ใจจางอวี่หมินที่กำลังขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่ นางเดินตรงเข้าไปในบ้านทันที
แม่โจวได้ยินเสียงของจางซิ่วเอ๋อ นางจึงพยายามที่จะลุกขึ้นนั่ง
จางซิ่วเอ๋อรีบปรี่เข้าไปประคองแม่โจวอย่างรวดเร็ว “ท่านแม่ อย่าเพิ่งขยับเจ้าค่ะ”
“ซิ่วเอ๋อ เจ้ากลับมาแล้วหรือ” แม่โจวกล่าวด้วยน้ำเสียงประหม่า
จางซิ่วเอ๋อตอบกลับอย่างรวดเร็ว “ข้ากลับมาแล้ว ท่านแม่ไม่ต้องเป็นห่วง”
……
แม่โจวถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ซิ่วเอ๋อ ให้ข้าดูหน่อยเถิด เจ้าบาดเจ็บตรงไหนหรือไม่?”
จางซิ่วเอ๋อส่ายศีรษะพร้อมตอบว่า “ท่านแม่ ท่านอย่าไปฟังคำพูดของท่านย่าและท่านอาเล็กเลย ไม่ว่าพวกเขาจะกล่าวอะไร ทุกสิ่งล้วนแต่ทำให้ท่านตกใจ ข้าสบายดี ไม่เป็นไรแม้แต่ปลายเส ส้นผม!”
แม่โจวมองจางซิ่วเอ๋อและเห็นว่าจางซิ่วเอ๋อยังมีชีวิตอยู่และปลอดภัยดี นางจึงผ่อนคลายจิตใจลง และกลายเป็นโล่งใจได้ในที่สุด
“ท่านแม่ เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ?” จางซิ่วเอ๋อถามเกี่ยวกับสถานการณ์ของแม่โจวอย่างเป็นกังวล
แม่โจวรีบตอบ “ซิ่วเอ๋อ ไม่ต้องกังวล ตราบใดที่เจ้าปลอดภัย ข้าก็ไม่เป็นไร”
“เมื่อวานท่านไม่ได้พบท่านหมอเมิ่งหรือ?” จางซิ่วเอ๋อถาม
แม่โจวส่ายศีรษะ “ไม่”
จางซิ่วเอ๋อรู้สึกประหม่าทันที “เหตุใดท่านจึงไม่ให้ท่านหมอเมิ่งตรวจสอบเสียหน่อย?”
“ท่านหมอเมิ่งเป็นหมอคนเดียวที่อยู่ใกล้เคียง แค่ท่านหมอเมิ่ง…” แม่โจวลังเลทันทีเมื่อกล่าวถึงตรงนี้
จางซิ่วเอ๋อถามทันที “เขากังวลว่าจะเดือดร้อนเพราะตระกูลเนี่ยจึงไม่คิดช่วยเหลืองั้นหรือเจ้าคะ?”
หลังจากกล่าวเช่นนี้ จางซิ่วเอ๋อก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อย นางรู้สึกว่าท่านหมอเมิ่งไม่ใช่คนเช่นนั้น
แม้ว่านางจะไม่ค่อยแน่ใจว่าจะแต่งงานกับท่านหมอเมิ่งหรือไม่ แต่นางก็ยังคิดอย่างจริงใจว่าท่านหมอเมิ่งเป็นคนดีและมีความรับผิดชอบ
เมื่อแม่โจวได้ยินเช่นนั้น นางเอ่ยคำ “เจ้าเด็กคนนี้นี่คิดอะไรอย่างนั้น? เป็นข้าต่างหากที่ไม่ยอมไปพบท่านหมอเมิ่ง”
“เพราะเหตุใดเจ้าคะ?” จางซิ่วเอ๋อถามอย่างสงสัย
แม่โจวถอนหายใจและพูดว่า “ในที่สุดเจ้าก็จะได้มีการแต่งงานที่ดี หากเกิดเรื่องไม่ดีเพราะเหตุการณ์นี้ ข้าคิดว่า… หากซ่อนได้ก็ซ่อนไว้ก่อน หลังจากเจ้ากลับมาแล้ว ทุกสิ่งจะไม่พั งทลายงั้นหรือ?”
เมื่อจางซิ่วเอ๋อได้ยินถ้อยคำของแม่โจว นางก็เข้าใจทุกสิ่งโดยสมบูรณ์
ถูกต้องแล้ว จากความคิดของแม่โจว สิ่งนี้ก็ไม่ได้ผิดแต่อย่างใด
แม่โจวไม่ต้องการให้ท่านหมอเมิ่งรับรู้ นั่นคือหากท่านหมอเมิ่งรู้ว่าการแต่งงานกับนางจะสร้างปัญหาให้มากมาย เขาจะไม่แต่งงานกับนาง
จางซิ่วเอ๋อถอนหายใจเบา ๆ แม่โจวช่างเป็นมารดาที่ยอดเยี่ยมเสียจริง
แต่บางครั้งก็ดีเกินไปจนกลายเป็นโง่เขลา
จางซิ่วเอ๋อไม่สามารถมองดูความโง่เขลาของแม่โจวได้ “ท่านแม่ หากท่านพบเจอเรื่องเช่นนี้อีก ท่านต้องไม่ทำเช่นนี้ หากท่านหมอเมิ่งมีอคติเกี่ยวกับข้าเพียงเพราะเรื่องนี้ ก็ช่างเขา า ข้าไม่ชอบคนเช่นนี้”
แม่โจวกล่าวอย่างช่วยไม่ได้ “เจ้าเด็กน้อย”
แม่โจวรู้สึกเสมอว่าการคาดหวังให้หญิงม่ายอย่างจางซิ่วเอ๋อแต่งงาน มันจะดูฝันสูงไปสักหน่อย
ไม่ใช่ว่าแม่โจวดูถูกจางซิ่วเอ๋อ แต่เป็นเพราะแม่โจวไม่มีความมั่นใจจริง ๆ
จางซิ่วเอ๋อเข้าใจแม่โจว ดังนั้นนางจึงไม่โกรธอีกฝ่ายเพียงเพราะเรื่องนี้
เมื่อเห็นว่าจางซิ่วเอ๋อกลับมาอย่างปลอดภัยแล้ว แม่โจวจึงเริ่มรู้สึกหิวขึ้นมา
ตอนเที่ยง จางชุนเถาหุงข้าวสวยและผัดผักไว้ เพราะจางชุนเถากังวลเกี่ยวกับเรื่องจางซิ่วเอ๋อ ดังนั้นนางจึงไม่มีอารมณ์ที่จะทำของอร่อยใด ๆ
แต่แม้จะเป็นผัดผักใบเขียว แต่มันก็อร่อยกว่าอาหารที่คนทั่วไปรับประทานอย่างแน่นอน
ผัดผักของผู้ใดกันจะใส่น้ำมันเยอะเช่นนี้?
จางซิ่วเอ๋อไม่ได้บอกแม่โจวว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างที่บ้านตระกูลเนี่ย แต่กล่าวถึงเนี่ยเฟิ่งหลินที่มาช่วยนางไว้ และเรื่องที่นางตัดสัมพันธ์ของตนเองกับตระกูลเนี่ยได้แล้วเท่านั้น น
เมื่อแม่โจวได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
นางต้องการให้บุตรสาวของตนเป็นเพียงหญิงสาวชาวนาตัวเล็ก ๆ ที่ไร้ซึ่งอำนาจ นางไม่ต้องการให้บุตรสาวของตนเป็นสะใภ้ของตระกูลเนี่ย
เกี่ยวกับเรื่องนี้ แม่โจวรู้แจ้งเสียยิ่งกว่าแม่เฒ่าจางเสียอีก
หากสลับจางซิ่วเอ๋อกับจางอวี่หมิน แม่เฒ่าจางย่อมไม่สนใจว่าจางอวี่หมินจะถูกรังแกหรือไม่ แต่นางจะคิดเพียงแค่ต้องพึ่งพาตระกูลเนี่ย และจะไม่มีวันถอยกลับ
จางซิ่วเอ๋อปลอบโยนแม่โจวเสร็จสิ้น แล้วจึงเดินกลับมาพร้อมกับจางชุนเถา
“ชุนเถา ใครไปส่งสารแก่คุณหนูรองเนี่ย?” จางซิ่วเอ๋อถาม
การที่เนี่ยเฟิ่งหลินไปปรากฏตัวในตระกูลเนี่ยย่อมไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
นางได้ยินมาว่าเนี่ยเฟิ่งหลินและตระกูลเนี่ยไม่ค่อยติดต่อกันนัก อีกทั้งยังไม่ได้พูดคุยกันบ่อยครั้ง
หากมีการติดต่อกันจริง ๆ เป็นไปไม่ได้ที่เนี่ยเฟิ่งหลินจะไปพักผ่อนที่บ้านของตระกูลเนี่ยในตอนกลางคืนแล้วสุดท้ายเลือกที่จะกลับ
จางชุนเถาเม้มริมฝีปากก่อนจะกล่าวว่า “หลังจากเกิดเรื่องขึ้นเมื่อวานนี้ ข้าอยากจะไปหาใครสักคน แต่พี่หนิงอันบอกให้เถี่ยเสวียนอยู่ดูแลพวกข้า และเถี่ยเสวียนไม่อนุญาตให้พวกเรา ออกไปไหน...”
หลังจากแม่สื่อฮวาจากไปแล้ว จางชุนเถาก็ต้องการออกไปเช่นกัน
แต่เถี่ยเสวียนมีท่าทางจริงจังและบอกให้พวกนางรออย่างสงบ และเขาจะสามารถแก้ปัญหานี้ได้อย่างแน่นอน
จางชุนเถารู้อยู่แก่ใจว่าต่อให้นางออกไป ดวงตาของนางย่อมมืดมน ดังนั้นนางจึงทำได้เพียงแค่รอ
จางซิ่วเอ๋อพยักหน้าและรู้สึกขอบคุณการกระทำของหนิงอัน
จางชุนเถาเป็นเพียงเด็กสาววัยรุ่นเท่านั้น นางจะทำสิ่งใดได้นอกจากส่งข่าว?
ตอนนี้คุณชายฉินไม่ได้อยู่ในเมือง แล้วจางชุนเถาก็ไม่รู้ว่าจะไปพบใคร
หากนางวิ่งออกไปอย่างไม่ระมัดระวัง หรือแม้ได้พบกับคนของตระกูลเนี่ยจริง อาจจะมีบางอย่างเกิดขึ้นได้ เพราะคนจากตระกูลเนี่ยไม่ใช่คนดี
แต่มีบางสิ่งที่จางซิ่วเอ๋อยังไม่เข้าใจ
หนิงอันสามารถพูดคุยกับคุณหนูรองเนี่ยได้อย่างไร ทั้งสองดูเหมือนจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลย
จางซิ่วเอ๋อไตร่ตรองเรื่องนี้และเก็บมันไว้ในใจของตนเอง
หนิงอันเป็นคนลึกลับ และเป็นเรื่องปกติที่นางจะมีบางสิ่งที่ไม่เข้าใจหรือไม่รู้เกี่ยวกับตัวเขา
นางจะถามมันในภายหลัง
ไม่ว่าอย่างไร หนิงอันก็ช่วยเหลือนางไว้ นี่เป็นข้อพิสูจน์ว่าหนิงอันไม่มีเจตนาร้ายต่อนางก็เพียงพอแล้ว สำหรับเรื่องอื่น ๆ จางซิ่วเอ๋อก็เพียงแค่สงสัยและอยากรู้อยากเห็นเท่านั้น แต่นางก็ไม่จำเป็นต้องรู้
หลังจากกลับบ้านมาแล้ว จางซิ่วเอ๋อเดินตรงไปที่ลา
“พี่หญิงใหญ่ ท่านจะทำอะไร?” จางชุนเถารู้สึกว่าจางซิ่วเอ๋อเพิ่งจะกลับมา และไม่ต้องการให้จางซิ่วเอ๋อออกไปข้างนอก
จางซิ่วเอ๋อกล่าวด้วยรอยยิ้ม “อยู่บ้านและทำอาหารเย็นให้ดีเถิด ข้าจะไปพบท่านหมอเมิ่ง”
จางซิ่วเอ๋อไม่ได้กังวลเรื่องที่แม่โจวกล่าวมากนัก และนางยังต้องการให้ท่านหมอเมิ่งช่วยตรวจสอบร่างกายของผู้เป็นมารดา
จางชุนเถาเงียบงันไปครู่หนึ่ง นางคิดว่าจางซิ่วเอ๋อคงต้องการพบท่านหมอเมิ่ง ในใจของจางชุนเถา ท่านหมอเมิ่งคือพี่เขยแล้ว เช่นนี้นางจึงไม่คิดจะหยุดยั้งจางซิ่วเอ๋อ
จางซิ่วเอ๋อไปที่บ้านตระกูลจ้าว หลังจากที่ผูกเกวียนลาเรียบร้อยแล้ว นางก็ตรงไปที่บ้านของท่านหมอเมิ่ง
……………………………………………………………………………………………………………………….
สารจากผู้แปล
ความหวังดีที่คนรับไม่อยากรับมันก็กลายเป็นความอึดอัดใจได้นะ แต่คงเป็นสิ่งที่แม่โจวพอจะทำได้แล้ว
ไหหม่า(海馬)
YOU MAY ALSO LIKE
