ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน / ที่แท้….ฉันเป็นลูกเศรษฐี - บทที่ 176 คำตอบที่น่าพึงพอใจ
บทที่ 176 คำตอบที่น่าพึงพอใจ
หลังจากพาตัวเหลียวหงไปแล้ว เฉินเกอก็ขับรถตรงไปยังในวิลล่าสปา
และให้บอดี้การ์ดที่มาเปิดประตู พาเธอไปในห้องหนึ่งเฝ้าดูให้ดีๆ
“โถ คนขับรถต่ำๆ ไม่คาดคิดว่าคุณจะมีหน้ามีตาในวิลล่าสปานี้มากนัก บอดี้การ์ดเหล่านี้ก็เชื่อฟังคุณทั้งหมด!”
โต๋วโต๋วอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและกล่าว
“คุณชายเฉิน คุณมาแล้วเหรอ!”
และในวิลล่า ขณะนี้หลี่เจิ้นกั๋วและจ้าวจื่อซิ่งเห็นเฉินเกอเดินมา จึงรีบวิ่งเข้าไปต้อนรับทักทายกับพวกเขา
ในขณะเดียวกัน เขาก็ทักทายกับลุงคางด้วยความเคารพ
ปกติแล้วหลี่เจิ้นกั๋วและจ้าวจื่อซิ่งมักจะทำตัวยิ่งใหญ่ในเมืองจินหลิง แต่ต่อหน้าเฉินเสี่ยว และลุงคางพ่อบ้าน นั่นเป็นได้แค่ตัวเล็กๆเท่านั้น
อย่างไรก็ตามคำพูดเหล่านี้ ทำให้ลุงคาง และรวมถึงเทียนหลงและตี้หูที่อยู่ข้างหลังเขา และหลานสาวของเขาโต๋วโต๋วทุกคนต่างก็ตกตะลึง
“คุณชายเฉิน?”
“คุณคือ คุณชายเฉิน?”
ลุงคางตกใจมาก
“อืม ผมเอง เมื่อกี้นี้ผมก็อยากจะแนะนำตัวสักหน่อย แต่ยังไม่ทัน!”
เฉินเกอยิ้มอย่างขมขื่น
“อะแฮ่ม……..”
ในขณะที่ลุงคางรู้สึกประหลาดใจอยู่ ใบหน้าดูมีอายุของเขาก็รู้สึกละอายเล็กน้อย
ต้องรู้ว่า เมื่อกี้นี้คุณชายเฉินที่คุยกันอยู่ในรถนั้น คืออะไร?
ยิ่งไปกว่านั้น โดยไม่คาดคิด บุคคลที่แต่งตัวเรียบง่าย และเก็บตัวคนนี้ คือนายน้อยของตระกูลเฉิน
ดูเหมือนว่า สิ่งที่คุณหนูพูดนั้น จะไม่ผิดจริงๆ
“อ๊ะ? คุณก็คือ……….คือ คือ คุณชายเฉินเหรอ?”
โต๋วโต๋วสนิทกับเฉินเกอมากในตอนแรก จะพูดยังไงดี ก็แค่รู้สึกว่าคนขับรถคนนี้ค่อนข้างซื่อสัตย์ดี และเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้โต๋วโต๋วก็ตกใจจนอ้าปากค้าง!
เฉินเกอส่ายหัวด้วยรอยยิ้มขมขื่น
นี่เป็นเพียงตอนเล็กๆเท่านั้น จ้าวจื่อซิ่งได้จัดงานเลี้ยงอาหารค่ำอย่างเป็นธรรมชาติ ทุกคนกินและดื่ม และในไม่ช้าพวกเขาก็เริ่มคุ้นเคยกันขึ้นมา
“คุณชายเฉินเหตุผลที่คุณหนูให้พวกเรามาก่อน ก็เพราะว่ามีบางอย่างที่จะแจ้งให้คุณทราบ ในขณะเดียวกัน นี่ก็คือคำสั่งของนายท่านด้วย ผมคิดว่าคุณหนูคงได้กล่าวกับคุณมากกว่าหนึ่งครั้งแล้ว!”
ลุงคางกล่าวด้วยความเคารพในเวลานี้
“คืออย่างนี้ การทดสอบสำหรับคุณหนูได้เสร็จสิ้นไปแล้วเมื่อหกปีก่อน และการทดสอบสำหรับคุณ ก็หมายความว่ามันได้เริ่มต้นอย่างเป็นทางการแล้ว ดังนั้นครอบครัวจึงตัดสินใจที่จะดำเนินการประมูล บริษัทการค้าจินหลิง กรุ๊ป จากเดิมที่ก่อตั้งด้วยชื่อคุณหนูและคุณในเมืองจินหลิงนั้น หลังจากการประมูลสิ้นสุดลง คุณจะได้รับทรัพย์สินพิเศษสำหรับคุณคนเดียว ใช้ทรัพย์สินก้อนนี้ คุณต้องก่อตั้ง บริษัท กรุ๊ปอื่นที่เป็นของคุณเองในเมืองจินหลิงขึ้นมา แล้วจะถูกควบคุมและพัฒนาด้วยคุณเอง!”
จากสิ่งที่ลุงคางพูดนั้นเฉินเสี่ยวได้กล่าวคร่าวๆล่วงหน้าให้เฉินเกอมาก่อนมาหลายครั้งแล้ว
ดังนั้นเฉินเกอจึงเตรียมตัวไว้มาก่อนแล้ว
การเจรจาเบื้องต้นของสองโปรเจ็กต์ได้คุยไว้เรียบร้อยแล้ว แอพสตูดิโอเชาฟ๋าน กับเขาหยุนเหมิง
แต่เรื่องที่ไม่คาดคิดมาก่อนก็คือ ครอบครัวจะประมูลถนนการค้าจินหลิงออกไป
“ผมรู้ว่าผมต้องพัฒนาสิ่งนี้ด้วยตัวเอง แต่ถนนการค้าจินหลิงเริ่มมีกำไรอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องประมูลมันออกไปไหม?” เฉินเกอยิ้มพูดอย่างขมขื่น
ยังไงก็ตามหลังจากเฉินเกอผ่านอะไรมามากมาย และเขาก็มีความคุ้นเคยที่มีต่อถนนการค้าจินหลิงแห่งนี้
อ้ะ? กำไรแค่นี้เป็นเพียงการทดสอบของคุณกับคุณหนู ครอบครัวจะปล่อยให้บริษัทเล็กๆอยู่รอดตลอดไปได้อย่างไร แต่ถ้าคุณชายเฉินชอบ หลังจากที่คุณทำการทดสอบเสร็จแล้ว คุณสามารถซื้อมันกลับมาได้อีกครั้ง ใช้เป็นสถานบันเทิงพักผ่อนในเวลาปกติก็ดีเหมือนกัน!”
สำหรับคำถามของเฉินเกอ ลุงคางรู้สึกไม่เข้าใจเล็กน้อย
แต่เฉินเกอก็เข้าใจเช่นกันว่า ถึง บริษัทการค้าจินหลิง กรุ๊ป จะมีอำนาจมากแค่ไหน และถ้าเทียบกับตระกูลเฉินซึ่งมีธุรกิจอยู่ทั่วโลกนั้น มันก็เป็นเพียงสิ่งเล็กๆเท่ามดไปเลย
เห้อ จะประมูล ก็ประมูลเถอะ?
อย่างไรก็ตาม ตัวเองก็ไม่ได้ขาดแคลนเรื่องเงินอีกต่อไปแล้ว หรือจะเก็บถนนการค้าจินหลิงไว้เพื่อสร้างหน้าหรือ? หยาบคาย!
“นอกจากนี้ยังมี คุณชายเฉิน กองกำลังป้องกันของตระกูลที่อยู่ในจินหลิง บางส่วนจะอยู่ภายใต้การควบคุมของคุณในอนาคตด้วย และ เทียนหลงและตี้หูก็จะถูกส่งตัวมาเป็นผู้คุ้มกันส่วนตัวของคุณอีกด้วย!”
ลุงคางกล่าว
เขาเหลือบมองไปที่หลี่เจิ้นกั๋ว
หลี่เจิ้งกั๋วรู้ทันที และหยิบเครื่องกระดุมออกมาอย่างระมัดระวัง และส่งให้ในมือของเฉินเกอ
เฉินเกอไม่แปลกใจกับเครื่องกระดุมนี้
ครั้งสุดท้ายที่เขาเกือบจะถูกหนิงฝานฆ่า หลี่เจิ้งกั๋วก็ใช้สิ่งนี้เรียกเฮลิคอปเตอร์สี่สิบถึงห้าสิบลำมาช่วยตัวเองไป
“นี่คือสิ่งที่สื่อสารของฐานฉุกเฉิน คุณชายเฉิน ต่อจากนี้ไปจะเป็นของคุณทั้งหมด!”
ขั้นตอนต่อไป ก็คือการลงนามว่าพิธีการโอน ทั้งหมดกว่าจะเสร็จ ก็ปาเข้าไปเกือบสอมทุ่มแล้ว
พูดตามตรง ตอนนี้หน้าตาของครอบครัวที่อยู่ในจินหลิง ได้เผยออกมาอย่างเต็มที่ให้กับตัวเองแล้ว
เฉินเกอค่อนข้างประหลาดใจมาก
ฐานทัพฉุกเฉินที่ว่า ไม่เพียงแต่มีส่วนหนึ่งของกองกำลัง รวมถึงทีมแพทย์ที่แข็งแกร่งที่สุด รวมถึงสำนักงานรวบรวมข้อมูลข่าวกรองเป็นต้น
เช่นเดียวกับในภาพยนตร์เลย
ก่อนหน้านี้เฉินเกอไม่เคยสัมผัสสิ่งเหล่านี้มาก่อน
และหลังจากที่รับผิดชอบสิ่งเหล่านี้แล้ว นั่นหมายความว่าเฉินเกอจะต้องแบกรับมันทั้งหมดด้วยตัวเองจริงๆแล้ว ในอนาคต
เอาล่ะ ค่อยๆทำต่อไป!
เมื่อทุกคนพักผ่อนแล้ว เฉินเกอก็เตรียมตัวที่จะพักผ่อน
ในตอนนี้ ก็นึกขึ้นได้ว่า ใช่แล้ว ยังมีอีกหนึ่งเรื่องที่ยังทำไม่เสร็จ!
เฉินเกอมาถึงที่ห้องห้องหนึ่ง ด้วยความเยาะเย้ยที่มุมปาก
“บ้าเอ๋ย ทำตัวดีๆ ไม่งั้นจะตบตีจนคุณตาย ลองดูที่คุณกัดผมสิ คุณเกิดปีสุนัขเหรอ?”
ทันทีที่มาถึงหน้าประตู ก็ได้ยินเสียงบอดี้การ์ดข้างในด่าว่า
“ปล่อยฉันไปเถอะ ไอ้สัตว์ เชื่อหรือไม่ว่าถ้าคุณชายสวี่ ของเรามาที่นี่ และเขาจะฆ่าพวกคุณให้ตาย!”
เหลียวหงดุด่า
“ฮ่า ๆ ๆ คุณชายสวี่? ผมกลัวมากเลย คุณไม่ลองดูว่าที่นี่คือที่ไหน สาวน้อย ผมขอบอกคุณนะ ถ้าคุณทำให้จินหลิงคุณชายเฉินของเราขุ่นเคือง คุณก็รอตายเถอะ!”
“อะไรคุณชายเฉิน? ฉันรุกรานคุณชายเฉินตั้งแต่เมื่อไหร่?”
เหลียวหงรู้สึกประหลาดใจ
“ยังทำเป็นแกล้งโง่อยู่ คนที่จับตัวคุณมาในวันนี้ ก็คือคุณชายเฉินของเรา!”
“อ๊ะ? คือเขาเหรอ? อะไร อะไรนะ? เขาคือคุณชายเฉินของจินหลิงงั้นเหรอ?”
และส่วนเฉินเกอ เปิดประตูและเดินเข้าไปในเวลานี้
“คุณชายเฉิน!”
บอดี้การ์ดทั้งสองพยักหน้าอย่างเคารพทันที แล้วเดินออกไปอย่างรู้ทัน
“คุณ คุณ……… คุณกำลังจะทำอะไร?”
เหลียวหงพึ่งรู้สึกเริ่มกลัวในตอนนี้
ในที่สุดก็เข้าใจว่า ทำไมครั้งที่แล้วตอนอยู่ซูราถี เขาถึงสามารถเรียกให้คนจำนวนมากวิ่งเข้าไปได้
ปรากฏว่าเขาคือคุณชายเฉินนั่นเอง!
“พาคุณมาที่ห้องนี้ คุณคิดว่าจะทำอะไรหล่ะ?”
เฉินเกอหัวเราะ
“แต่ว่าคุณชายเฉิน ฉันเป็นผู้หญิงของคุณชายสวี่!” เหลียวหงที่ถูกมัดตัวอยู่ ในขณะนี้ ก็พูดอะไรบางอย่างเบาๆ จากนั้นก็ก้มศีรษะลง
ลักษณะนั้น ดูเขินอายมากมาย
ใช่ บอดี้การ์ดสองคนนั้นพูดถูก เมื่อคุณชายสวี่เทียบกับคุณชายเฉินแล้ว ก็ไม่มีอะไรเทียบกันได้เลย
ในเมื่อเป็นผู้หญิงของคุณชายสวี่ไม่สามารถไปถึงจุดสูงสุดได้
งั้นกลายเป็นผู้หญิงของคุณชายเฉินก็ดีอยู่เหมือนกัน
แม้ว่าจะเคยมีความคับแค้นใจต่อกัน แต่คุณชายเฉินก็น่าจะชอบความสวยงามของตัวเองอยู่
“ผมไม่สนใจว่าคุณจะเป็นผู้หญิงของใคร และผมก็ไม่ได้จะแตะต้องคุณอยู่ดี แต่ตอนนี้คุณตกอยู่ในมือของผมแล้ว บัญชีนี้ก็ต้องถูกคิดอย่างสาสม และคุณไม่มีอะไรจะชดใช้ได้เลย ก็ใช้ร่างกายของคุณแทนเถอะ! ”
“ห๊ะ? คุณหมายความว่ายังไง?”
ดั่งที่เฉินเกอพูด เขาก็โทรออก และกำลังเดินออกไปข้างนอก “ฮัลโหล หาคนจรจัดที่ถนนให้หน่อยสิ……..”
“เชี่ย! คณจะทำอะไร? กลับมาหาฉัน! อ้า !!!”
เหลียวหงตกใจมากจนตะโกนไปที่เงาหลังของเฉินเกอ
ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเฉินเกอหมายถึงอะไรใช่ไหม?
และแน่นอน เฉินเกอจะไม่มีวันแตะต้องผู้หญิงอย่างเหลียวหง
ตอนนี้ เฉินเกอเดินออกไป และเพลิดเพลินกับแสงจันทร์ในค่ำคืนนี้
ยังไม่ถึงครึ่งชั่วโมง หลี่เจิ้นกั๋วก็โทรศัพท์กลับมา
“ฮ่าๆคุณชายเฉิน ผู้หญิงคนนี้กลัวมาก เธอสารภาพทุกอย่างแล้ว ไม่คาดคิดว่าเธอจะยังรู้ความลับมากมายของบริษัทไห่ชาน กรุ้ป และเธอก็ตกลงที่จะช่วยเราได้ในสิ่งที่เราต้องการ!”
หลี่เจิ้นกั๋วหัวเราะ
“ยังไงก็ความคิดของประธานหลี่นั้นฉลาดมากจริงๆ ถ้าไม่ใช่คุณเตือนไว้ ผมคงจะจับเธอไว้ และตีเธอให้ตายจริงๆ!”
เฉินเกอยิ้มอย่างลำบากใจ
เรื่องนี้ หลี่เจิ้นกั๋วเคยเตือนเฉินเกอไปแล้ว
“ถ้าอย่างนั้นคุณชายเฉินไม่ต้องกังวลไป เนื่องจากบริษัทไห่ชาน กรุ้ปไม่มีตามองทำให้คุณขุ่นเคือง ได้โปรดให้เวลาผมหนึ่งวันหนึ่งคืน และผมจะให้คำตอบที่น่าพอใจแก่คุณ!”
YOU MAY ALSO LIKE
