ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน / ที่แท้….ฉันเป็นลูกเศรษฐี - บทที่ 234 ให้เฉินเกอแสดงเป็นคุณชายไฮโซ

บทที่ 234 ให้เฉินเกอแสดงเป็นคุณชายไฮโซ

ตอนนี้เฉินเกอกำลังซื้อโจ๊กในร้านอาหารของโรงพยาบาล

“เฉินเกอ คุณยังไม่ได้กินมาใช่ไหม มาๆๆ ฉันซื้อของอร่อยๆ อยู่ข้างนอก เรามากินด้วยกัน!”

และในเวลานี้ เฉินหลินถือของกินถุงใหญ่เดินเข้ามา ยังตบไหล่ของ เฉินเกอเบาๆ

“ไม่ต้องแล้วมั้ง คุณยังให้น้ำเกลืออยู่ไม่ใช่หรอ มาร้านอาหารได้อย่างไร?” เฉินเกอพูดด้วยรอยยิ้ม

ก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จู่ๆเฉินหลิน ถึงได้กระตือรือร้นขนาดนี้ ซึ่งยังทำให้เฉินเกอรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

แม้ว่านังหนูนี่จะเคยเยาะเย้ยเฉินเกอไม่น้อย แต่เฉินเกอก็ไม่ถึงกับเกลียดชังเธอ

ก็ยังคงพูดอย่างสุภาพในขณะนี้

“ฉันหรอ ได้หายป่วยแล้ว หลังจากได้เห็นนายก็หายดีแล้ว! นายก็คือยาดีของฉัน นายรู้ไหม!”

เฉินหลิน จ้องมองเฉินเกอ ยิ้มอย่างคลุมเครือ

และร่างกายใกล้ชิดกับเฉินเกอมาก ถูที่แขนของเฉินเกอเล็กน้อย

ทำให้เฉินเกอขนลุกไปทั้งตัว

พูดตามตรงว่าเมื่อก่อน เฉินหลินเคยเป็นนักเรียนศิลปะ กัปตันทีมนักเต้นลาติน ทั้งรูปร่างหน้าตาก็สวยงามยิ่งนัก

และเมื่อเทียบกับหลี่ชือหานเธอยิ่งมีเสน่ห์ยั่วยวนมากขึ้น

ถือได้ว่าเป็นสาวงามที่ทำให้คนหลงใหล

แต่เมื่อกี้ตอนที่เจอกันที่ชั้นบน ท่าทีของเฉินหลินก็ไม่ได้เป็นแบบนั้น ทำไมผ่านไปเพียงครึ่งชั่วโมง ก็ได้กลายเป็นกระตือรือร้นแบบนี้ และกระตือรือร้นนั้น ได้มากเกินไปแล้วมั้ง?”

“คุณกำลังมีเรื่องอะไรหรือเปล่า เฉินหลิน?” เฉินเกอถามขึ้น

“โอ้ย นายอย่าเพิ่งถามเลยนะ เมื่อกี้ฉันวิ่งลงไปชั้นล่างเพื่อซื้อของกินให้คุณโดยเฉพาะ อาหารในร้านอาหารมีอะไรน่ากิน ยังแพงมาด้วย แล้วคุณดูสิ นี่คืออะไร?”

เฉินหลินนอกจากซื้อไก่ย่าง เครื่องดื่ม และอาหารต่างๆ ให้เฉินเกอแล้ว ในมือยังถือแพนเค้กไข่ร้อนๆด้วย

“ฉันรู้ ว่านายชอบกินแพนเค้กไข่มากที่สุดแล้ว ยังจำตอนที่เราเรียนมัธยมได้ ปกติแล้ว นายมักจะกินหมั่นโถวผักดอง มีเพียงช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์เท่านั้น ถึงได้เก็บเงินได้ไม่กี่หยวน ซื้อแพนเค้กไข่ให้ตัวเองกิน! ฉันเห็นข้างทางมีขาย ดังนั้นฉันก็เลยซื้อให้นาย!”

เฉินหลิน ดึงตัวเฉินเกอนั่งลง

เมื่อเห็นแพนเค้กไข่นี้ เฉินเกอก็รู้สึกคันในใจไม่น้อย ใช่แล้ว สมัยมัธยมปลาย ที่บ้านไม่มีเงิน เฉินเกอรู้สึกว่า ของที่อร่อยมากที่สุด ก็คือแพนเค้กไข่แล้ว

แม้ว่าจะไม่รู้ว่า เฉินหลิน ต้องการทำอะไร

แต่เมื่อเห็นว่าเธอกระตือรือร้นแบบนี้ และยังซื้อของให้ตัวเองมากมาย เฉินเกอสะบัดตัวออกไปเลย ก็รู้สึกผิดเล็กน้อย

นอกจากนี้ เธอเข้าไปเป็นคุณครู ในโรงเรียนประถมแห่งความหวัง ที่สร้างขึ้นโดยตัวเอง ต่อไปตัวเองก็สามารถให้ความช่วยเหลือแก่เธอ กินอาหารเธอมื้อหนึ่ง ก็ไม่ถือว่าเป็นอะไรไป

ที่สำคัญคือไม่รู้จะปฏิเสธยังไง

“มาๆๆ ไก่ย่าง แพนเค้กไข่ รีบกินตอนร้อนๆ นายวางโจ๊กลงไปก่อน หลังจากกินเสร็จ ฉันคุยกับนายเรื่องหนึ่ง!”

เฉินหลินผลักของไปตรงหน้าของเฉินเกอ

จากนั้นมือทั้งสองข้างเท้าคางไว้ มองเฉินเกอด้วยรอยยิ้มอ่อนหวาน

เฉินเกอก็ได้เริ่มกิน

“เรื่องอะไร เธอพูดเลย!”

เฉินเกอคิดในใจ หรือว่าเฉินหลิน จะเปลี่ยนนิสัยแล้ว? ถ้าหากเป็นเช่นนั้นจริงๆ น้ำใจของเพื่อนเรียน เฉินเกอยังคงรักษาอยู่ สมควรช่วยก็จะช่วย

“ฮึ่มๆๆ คือฉันอยากจะให้นายแกล้งเป็นแฟนฉันหนึ่งวัน แค่พรุ่งนี้วันเดียว บุญคุณนี้ฉันจะจดจำตลอดไป!”

“ห๊ะ!”

เฉินเกอตกใจจนแทบจะขว้างแพนเค้กทิ้ง.

แกล้งเป็นแฟนอีกแล้วหรอ

พูดตามความจริง เฉินเกอได้แกล้งทำเป็นแฟนให้กับผู้หญิงหลายคนแล้ว

ก็เพราะเหตุนี้ เฉินเกอก็ได้เย้าแหย่สาวๆ หลายคนแล้ว

เพราะท้ายที่สุดแล้ว ก็เป็นไปไม่ได้ที่ตัวเองจะคบกับพวกเธอจริงๆ แกล้งเป็นแฟนไปทำไม?

ดังนั้นเฉินเกอจึงอ่อนไหวกับเรื่องนี้มาก

เพราะเฉินเกอกลัวมากจริงๆ ในอนาคตจะมีคนมาขอให้ตัวเองแต่งงานปลอมๆด้วย มันก็จะยิ่งยุ่งยากมากขึ้น!

“โอ้ย นายกลัวอะไร เพียงแค่วันเดียว นายแค่ช่วยฉันแสดงละครฉากหนึ่ง ขอร้องนายช่วยฉันหน่อยได้ไหม?” มือของ เฉินหลินลูบไล้ที่หลังมือของเฉินเกอเบาๆ

พูดขอร้องวิงวอน

”เป็นเพราะติงห้าว ใช่ไหม?”

เฉินเกอแค่คิด ก็รู้จุดประสงค์ของเฉินหลิน แล้ว

ตามความคาดหมาย ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่ได้มาฟรีๆ รับของคนอื่นมือไม้อ่อน กินของคนอื่นปากอ่อน

ไม่มีความรักโดยไม่มีเหตุผล!

“อืมๆ ใช่แล้ว ฉันแค่อยากให้คุณแสดงละครฉากหนึ่งกับฉัน ทำให้เขาโกรธแทบตาย! แล้วเขาก็จะกลับใจเอง ติงห้าวเป็นคนจิตใจคับแคบ และหลงตัวเองมาก ดังนั้นเขาจะไม่ยอมให้ฉันคบกันคนที่ดีเด่นกว่าเขาแน่นอน!”

เฉินหลิน พูดด้วยรอยยิ้ม

เฉินเกอพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นหาฉันแสดง อาจจะไม่ทำให้เขาโกรธแทบตาย แต่จะทำให้เขาขำแทบตายมั้ง ฉันไม่ได้ดีเด่นกว่าเขาเลย ติงห้าว ยอดเยี่ยมมากนัก ที่บ้านมีโครงการพัฒนาเขาหยุนเหมิง และยังสร้างร้านค้าที่นั่นด้วย และเขาก็ซื้อร้านค้าที่นั่นด้วย อนาคตจะสุดยอดมาก!”

เฉินเกอตั้งใจพูดอย่างนี้

“ฉันรู้แน่นอน ว่านายสู้เขาไม่ได้ ดังนั้นเลยหานายแสดงไง นายรู้ไหมเฉินเกอ เพราะคุณเคยชอบพอกับ หลี่ชือหาน ยัยสารเลวนั่น ในสมัยมัธยมปลาย บวกกับนายทำให้ ติงห้าวหน้าแตกหลายครั้ง ต่อหน้าสาธารณชน ดังนั้นเขาจึงระคายใจกับคุณมาก! ถ้านายสามารถปรากฏตัวต่อหน้าเขา ในอีกฐานะหนึ่ง เขาจะต้องอิจฉานายอย่างแน่นอน จากนั้น ก็จะเสียดายฉันแล้ว! ภารกิจของนายก็สำเร็จแล้ว! ดังนั้นนายจึงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด!”

และท่าทางเฉินหลิน ดูมั่นอกมั่นใจมาก

และความคิดนี้ ก็เป็นวิธีที่เพื่อนสนิทของเธอในเมื่อกี้ เสนอให้เธอ

แม้ว่าเฉินเกอจะไม่ใช่คุณชายไฮโซ แต่ว่า สามารถสร้างเฉินเกอให้เป็นคุณชายไฮโซได้!

“เดี๋ยวก่อน คุณบอกว่าจะเปลี่ยนฐานะหนึ่ง? หมายความว่าอย่างไร?” เฉินเกอถามด้วยความสับสน

“ก็คือ นายแสดงเป็นคุณชายไฮโซ สำหรับร่ำรวยยังไง ก็คือถูกล็อตเตอรี่! สรุปก็คือ นายต้องแสร้งทำเป็นว่าร่ำรวยกว่าติงห้าว และนายขับรถเป็นใช่ไหม? ฉันได้เช่ารถหรูให้นายคันหนึ่งแล้ว เหอะ เพียงแค่นายแสดงตามที่ฉันกับเพื่อนสนิทฉันจัดเตรียมไว้ รอพรุ่งนี้ จะต้องฉีกหน้าติงห้าว จนบวมแน่นอน!”

“ดังนั้น ตอนนี้ฉันมีเตรียมพร้อมทุกอย่างแล้ว ขาดแค่นาย เฉินเกอเท่านั้น และรถฉันก็ได้เช่าไว้แล้ว นายตกลงกับฉันได้ไหม?”

เฉินหลินขอร้อง

ครั้งนี้ดูเหมือนว่า เพื่อที่จะทวงความรักของ ติงห้าวกลับคืนมาใหม่ เฉินหลิน ลงทุนไปไม่น้อย

ตามเช่นนี้ เฉินเกอก็ไม่รู้จริงๆว่า ควรจะปฏิเสธยังไงแล้ว

ตามจริงแล้ว พรุ่งนี้ก็จะบอกลาฉินหยาพอดีพรุ่งนี้รถของตัวเองถึงวันที่กำหนดได้ ก็จะขับรถกลับไปที่อำเภอผิงอัน

ดูเหมือนว่ากำหนดการจะต้องล่าช้าไปอีกวัน

“ก็ได้ ฉันตกลงกับคุณ!”

เฉินเกอพยักหน้า

“โอ๊ย เย้!”

เฉินหลินยิ้มอย่างตื่นเต้น

“แล้วคุณจะรู้ได้อย่างไร ว่าพรุ่งนี้เราจะได้พบกับติงห้าว แน่นอน?”

เฉินเกอถามอีกครั้ง

“หืม จะต้องได้เจอแน่นอน เรื่องนี้นายวางใจได้เลย! งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เราเจอกันที่หาโรงพยาบาลแล้วกัน ฉันมารับนาย!”

หลังจากที่เฉินเกอกินเสร็จ ก็ได้กลับไปพร้อมกับเฉินหลิน เฉินหลินก็รู้สึกมีพลัง ไข้ก็ลดลงแล้ว

เฉินเกออดคิดในใจไม่ได้ หรือนี่ก็คือพลังแห่งความรัก ความรักสามารถทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งบ้าคลั่งได้จริง?

หรือว่านี่คืออำนาจของเงิน?

เห้ย ถอนหายใจโดยไม่มีสาเหตุ หากไม่มีความผิดพลาด ตัวตนของตัวเองถูกเปิดเผย หลี่ชือหานนั่น จะกลับใจมาหาตัวเองหรือไม่?

เพราะท้ายที่สุดแล้ว เฉินเกอได้มอง หลี่ชือหานจนทะลุปรุโปร่งแล้ว

กลับไปป้อนโจ๊กให้ ฉินหยา

ทั้งวันไม่มีเรื่องอะไร

ในเช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น เฉินเกอก็รอเฉินหลินที่สวนสาธารณะข้างโรงพยาบาลตามตั้งแต่เช้า ตามที่ตกลงกันไว้

ในเวลานี้ Mercedes-Benz G500 คันใหม่ สีขาวประกายสะดุดตา ได้ขับเข้ามา หยุดตรงหน้าของเฉินเกอโดยตรง จากนั้นกระจกรถก็ได้เลื่อนลง

เฉินหลินและเพื่อนสนิทของเธอได้อยู่ในรถ

เฉินหลิน พูดขึ้น “เฉินเกอ ไม่คิดว่านายจะตรงต่อเวลาไม่น้อย รีบหน่อย ให้เขาเปลี่ยนชุดสูทก่อน แล้วพาเขาไปออกแบบทรงผมใหม่!”

“นี่ๆๆ เฉินเกอ นายกำลังเหม่อลอยอะไรกัน ได้เห็นรถดีๆแบบนี้อึ้งไปเลยใช่ไหม? รีบขึ้นรถเถอะ วันนี้เชิญนายนั่ง Benz G!”

บัดซบ!

เฉินเกอก็ต้องอึ้งไปแน่นอน เพราะBenz G คันนี้ ช่างคุ้นเคยยิ่งนัก?