ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน / ที่แท้….ฉันเป็นลูกเศรษฐี - บทที่ 62 ยกพวกตีกัน

บทที่ 62 ยกพวกตีกัน

จ้าวยีฟานตอนนี้เมื่อเจอกับเฉินเกอก็รู้สึกอึดอัดใจอยู่บ้าง

เพราะก่อนหน้านี้ใครเป็นคนที่ดูถูกเฉินเกอมากที่สุด? ก็คือ จ้าวยีฟาน

ตอนนี้น่ะเหรอ ไอ้ขี้แพ้น่าสมเพชคนนั้นที่เมื่อก่อนตัวเองเคยดูถูก มีความเป็นไปได้มากว่าจะเป็นคุณชายใหญ่คนหนึ่ง

สถานะทางสังคมยิ่งไม่ธรรมดาด้วยซ้ำ

พูดง่ายๆก็คือเฉินเกออาจจะเป็นตัวละครที่น่าทึ่งคนหนึ่ง　　

จ้าวยีฟานจึงเกิดความรู้สึกอยากไปคบหาเขา

“อืมๆ วันนี้เป็นวันเกิดของสวีเสีย!” เฉินเกอยิ้ม

เขาไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้น ยิ่งไปกว่านั้น มีสำนวนว่าไม่สามารถตบหน้าคนที่ยิ้มได้หรอก

สวีเสียกับหยางฮุยมองทั้งสองคน ขยิบตาตามๆกัน ดูเหมือนจับคู่พวกเขา

ตอนนี้ ทุกคนทักทายกันแล้วก็เข้าไปในห้องในวิลล่าด้วยกัน

เมื่อถึงตอนจัดสรรที่นั่ง หยางฮุยกับสวีเสียที่เห็นได้ชัดว่าหารือกันเป็นอย่างดี จงใจจัดให้จ้าวยีฟานกับเฉินเกอนั่งอยู่ด้วยกัน

ส่วนพวกหลี่ปิน ก็อยู่ถัดจากกลุ่มสาวๆตามลำดับ เพื่อความสะดวกในการสื่อสาร

“จริงสิ ทำไมไม่เห็นหลินเจียว?”

หลี่ปินมองไปรอบๆ เพิ่งจะพบว่าไม่มีร่างของหลินเจียวจึงเอ่ยถามทันที

“เจียวเจียวออกไปเที่ยวเล่นกับแฟนเธอแล้ว เที่ยวเล่นทีหนึ่งก็ทั้งวันทั้งคืน เฮ้อ เธอบอกว่า พวกเราไม่ต้องรอพวกเขา เดี๋ยวเธอก็มา แล้วยังบอกว่าจะมีเซอร์ไพรส์ใหญ่ให้พวกเราด้วยล่ะ!”

สวีเสียยิ้ม

เธอจงใจพูดเรื่องนี้ออกมาว่าหลินเจียวมีแฟนแล้ว เรื่องที่หลี่ปินมีความรู้สึกกับหลินเจียวนั้นหยางฮุยเคยบอกสวีเสียเอาไว้นานแล้ว

แต่หลินเจียวน่ะสิ เป็นคนเห็นแก่เงิน

นอกจากนี้การบอกว่าเธอมีแฟนแล้ว ก็เป็นการวัคซีนให้กับหลี่ปินอีกด้วย

หลี่ปินร้องอ้ออย่างเซื่องซึมเสียงหนึ่ง

บรรยากาศจึงค่อนข้างน่าอึดอัดใจ

จ้าวยีฟานยิ้มและพูดว่า: “หลินเจียวหลังจากอยู่กับสวี่ตงคนนั้น ก็ยิ่งลึกลับมากขึ้น ตั้งแต่เมื่อวานก็เอาแต่พูดว่าจะต้องให้เซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่กับพวกเราแน่ๆ ถึงตอนนี้ก็ยังไม่เห็นเลย!”

พูดจบก็มองไปทางเฉินเกอที่ยังเงียบอยู่และพูดว่า: “จริงสิเฉินเกอนายรู้รึเปล่าว่าหลินเจียวคบกับสวี่ตงที่อยู่ชั้นเรียนของพวกนายสนิทกัน?”

“ผมรู้!”

เฉินเกอแน่นอนว่ารู้ วันนั้นยังเกือบจะทะเลาะกัน

แต่สวี่ตงคนนี้ก็นับว่าเป็นศัตรูคู่อาฆาตของตัวเอง วันนั้นคนเยอะเกินไป และเฉินเกอก็ไม่ละอายที่จะจัดการกับเขา

แต่หลังจากนี้แล้ว จะต้องเหยียบสวี่ตงคนนี้ให้หนักๆ

ไม่อย่างนั้นเขาก็เหมือนกับฝูงแมลงวันที่คอยบินกวนหึ่งๆอยู่ตรงหน้าตัวเอง

มีแต่ต้องเหยียบให้ตายโดยตรงถึงจะสะใจ!

เพียงไม่นาน อาหารและเครื่องดื่มก็ถูกนำขึ้นมาหมดแล้ว

จ้าวยีฟานวันนี้อ่อนโยนและมีออร่าเป็นพิเศษ และยังจะตักอาหารให้เฉินเกอตลอด โดยเลือกเฉพาะอันที่เฉินเกอชอบกิน

พูดตามตรงว่า ทำให้เฉินเกอรู้สึกประทับใจอยู่บ้างจริงๆ

จากคนที่เมื่อก่อนเคยดูถูกอยู่นาน แม้ว่าจ้าวยีฟานจะเคยดูถูกตัวเองมากกว่าหนึ่งครั้ง แต่ตอนนี้เธอปฏิบัติต่อตัวเองดีขนาดนี้ เฉินเกอจึงเกลียดไม่ลงจริงๆ

ทุกคนต่างก็มองกัน ดูเหมือนว่าอย่างน้อยวันนี้ที่จับคู่กันได้สำเร็จหนึ่งคู่ นั่นก็คือ จ้าวยีฟานกับ เฉินเกอ

และจ้าวยีฟานที่สวยเหมือนเทพธิดา ดูเหมือนจะไปตามจีบเฉินเกอ

“ที่รัก ต้องขอโทษด้วย พวกเรามาช้าแล้ว!”

จู่ๆเวลานี้ ประตูห้องถูกเปิด คือหลินเจียวกับสวี่ตง ที่ด้านหลังยังตามมาด้วยชายหนุ่มอายุประมาณยี่สิบห้าปีคนหนึ่ง ทั้งสามคนเข้ามาพร้อมกัน

หลินเจียวพูดขึ้นแบบน่ารัก

“เจียวเจียว กำลังรอพวกเธออยู่เลย ทำไมมาสายล่ะ? สวี่ตงนายก็นั่งสิ เอ๊ะ? คนนี้คือ?”

สวีเสียมองไปยังหนุ่มหล่อที่อยู่ด้านหลังทั้งสองคน

“อ้อๆ นี่คือสวี่ชาวลูกพี่ลูกน้องของสวี่ตง บ้านเขาทำธุรกิจ เดิมทีพวกเราสามคนออกไปเที่ยวเล่นด้วยกัน พอรู้ว่าพวกเรารีบ เขาก็เลยขับรถมาส่งพวกเรา!”

หลินเจียวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“สวัสดีทุกคน ผมเคยเรียนที่มหาวิทยาลัยเจียงหนาน เพิ่งเรียนจบได้สองปี ก็ยังนับได้ว่าเป็นรุ่นราวคราวเดียวกัน ฮ่าๆ เอาล่ะ ผมมาส่งน้องชายกับน้องสะใภ้ของผมแล้ว พวกคุณเล่นกันให้สนุกนะ ผมจะกลับไปก่อน วันหลังใช้บริการผมอีกนะ ไม่ต้องเกรงใจ!”

สวี่ชาวยิ้ม พลางเขย่ากุญแจมาเซราติที่อยู่ในมือ

“ในเมื่อเป็นลูกพี่ลูกน้องของเจียวเจียว พี่สวี่ชาว คุณก็ไม่ต้องไปแล้ว ยังไงก็มีที่นั่งอยู่!”

สวีเสียพูดประโยคหนึ่งอย่างสุภาพ

ถ้าให้เขาไปทันที ก็เหมือนไม่เห็นแก่หน้าของหลินเจียว ยังไงก็อยู่ในหอพักเดียวกัน และยังมีที่นั่งอยู่ด้วย

“งั้นรบกวนแล้วนะ!”

“ไม่เป็นไรพี่ชาว คุณก็นั่งเถอะ แล้ววันนี้พวกเราก็ต้องประกาศเซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่อันนี้ด้วย ถ้าคุณไม่อยู่ที่นี่ ก็ประกาศไม่ได้แล้วจริงๆ!”

หลินเจียวยิ้ม ทันใดนั้นแววตาก็เยือกเย็น มองไปยังเฉินเกอที่อยู่ในห้องด้วยสีหน้าภูมิอกภูมิใจ

“เจียวเจียว เซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่อันนี้ คืออะไรกันแน่? พูดมาเร็วเข้า!”

“นั่นสิ เป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร?”

กลุ่มเพื่อนร่วมห้องตื่นเต้นจนทนไม่ไหวแล้ว

เฉินเกอเห็นการจ้องมองของหลินเจียวจู่ๆก็เข้าใจขึ้นมาบ้างแล้ว

บ้าเอ๊ย! ที่เรียกว่าเซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่ ไม่ใช่ว่าเกี่ยวกับตัวเองหรอกเหรอ?

“แน่นอน ฉันจะบอกทุกคนเดี๋ยวนี้แหละ!”

หลินเจียวยิ้มอย่างมีชัย สวี่ตงก็ใช้สายตาเย็นชามองไปที่เฉินเกอ

“แกยืนขึ้นมา!”

พรึ่บ หลินเจียวกระชากลงมาบนหัวของเฉินเกอโดยตรง

ไอ้บ้าเอ๋ย ผู้หญิงคนนี้น่าเกลียดจริงๆ!

เฉินเกอหยัดกายขึ้น จ้องไปที่หลินเจียว

แม่งเอ๊ย ไม่พูดสักคำ ก็กระชากตัวเองทันที?

“มอง? แมงดา ไอ้ขี้แพ้น่าสมเพช ไอ้สวะ! แกมองหาอะไร?”

หลินเจียวกอดอก ตอนนี้เธอรู้สึกภาคภูมิใจอย่างมาก

เฉินเกอแกเก่งนักใช่ไหม?

เฉินเกอแกเมื่อก่อนทำให้พวกเราเสียหน้าต่อหน้าแกใช่ไหม?

เมื่อก่อนฉันหลินเจียวเคยคิดว่าแกเฉินเกอช่างสุดยอดจริงๆ ฉันทำทุกอย่างเพื่อประจบแก ผลลัพธ์คือแกสุดแสนจะเย็นชา แกดูถูกฉันใช่ไหม?

ฮ่าฮ่า……

สำหรับเรื่องนี้ หลินเจียวยังหดหู่อยู่พักหนึ่ง

จนกระทั่งสองสามวันที่ผ่านมา ตัวเองเพื่อที่จะยั่วโมโหเฉินเกอ จึงเลือกคบกับศัตรูคู่อาฆาตของเฉินเกอขึ้นมาโดยเฉพาะ และได้พบสวี่ตง

ยิ่งเมื่อสองวันก่อน ที่พบว่าเฉินเกอไม่ใช่คุณชายเฉินเศรษฐีรุ่นสองอะไรเลย แค่แมงดาคนหนึ่ง !

ยิ่งสวี่ตงได้ปรึกษากับพวกหวังหยางและเจียงเวยเวยผู้ที่ได้พบเหตุการณ์จริงในตอนนั้น

จึงพบว่าเฉินเกอไม่ได้เป็นแค่แมงดาของเจิ้งยวี่คนดังแห่งวิลล่าสปาคนนั้นเท่านั้น แต่ยังเป็นแมงดาของสาวใหญ่คนหนึ่งด้วย!

ตอนนี้หนุ่มหล่อชอบอวดรวยล้วนมีมากเกินไป ผู้หญิงรวยๆหลายคนจึงชอบหนุ่มน่ารักน่าทะนุถนอมอย่างเฉินเกอ

แต่เฉินเกอกลับเอาเรื่องแบบนี้มาอวดรวยต่อพวกเขา นั่นก็เป็นความผิดของแกเองแล้ว!

“เจียวเจียว นี่เธอจะทำอะไร?”

โดยไม่รอสวีเสียเอ่ยคำ จ้าวยีฟานก็ยืนขึ้นด้วยความงุนงง

“ไอหยา พี่ยีฟาน คุณยังจะพูดแทนเขาอีก ที่ฉันเล่นงานเฉินเกอคนนี้ไม่ใช่เพื่อใคร แต่เพื่อคุณ! คุณเป็นคนที่ย่ำแย่ที่สุดในหมู่พวกเราที่ถูกเฉินเกอหลอกลวงต่อหน้าธารกำนัล!!!”

หลินเจียวกระทืบอย่างกระวนกระวาย

“เธอว่ายังไงนะ?”

“เขา เขา เขาเฉินเกอ ไม่ใช่คุณชายเฉินอะไรอย่างที่เราคิด แต่เป็นแมงดาคนหนึ่ง เขาถูกผู้หญิงคนอื่นรับเลี้ยง ผู้หญิงพวกนั้น ไม่เพียงแค่ขับรถส่งเขากลับไป แถมยังให้เงินเขา ซื้อข้าวของให้เขาด้วย!”

“และยังมีผู้หญิง ที่เป็นคนโปรดของวิลล่าสปา ไม่อย่างนั้น เขาจะพาพวกเราไปที่วิลล่าสปาได้ยังไง?”

หลินเจียวพูดทุกสิ่งที่เห็นด้วยตาตัวเองและทุกสิ่งที่คาดเดาเอาเองออกมาจนหมดในชั่วอึดใจ

เมื่อทุกคนฟังจบ ทั้งหมดก็ตกตะลึงแล้ว และมองเฉินเกออย่างยากจะเชื่อ

“ฉันเป็นพยานได้ว่า เจิ้งยวี่คนนั้นที่ฉันจีบ มีเส้นสายเยอะในเมืองจินหลิงของเรา และผู้มีอิทธิพลหลายคนต่างก็รู้จัก ฉันไม่กลัวว่าทุกคนจะขบขัน ที่ฉันจีบเจิ้งยวี่อย่างรีบร้อนขนาดนั้น อันที่จริงเป็นเพราะเห็นว่าทรัพยากรเหล่านี้ของเธอ เอื้อประโยชน์ต่อธุรกิจของฉันได้!”

“แต่คิดไม่ถึงว่า เฉินเกอจะถูกเจิ้งยวี่รับเลี้ยง และได้ยินรองประธานสหภาพนักศึกษาหวังหยาง ผู้ที่อยู่คณะเดียวกันกับสวี่ตงพูดว่า คนที่รับเลี้ยงเฉินเกอนอกจากเจิ้งยวี่แล้ว ยังมีหญิงสาวในเครือศูนย์การค้าใหญ่คนหนึ่ง เคยให้ส่งพวกข้าวของแก่เฉินเกอ!”เมื่อถึงตอนนี้สวี่ชาวจึงลุกขึ้นพูดพลางหัวเราะเยาะ

“นี่จะเป็นไปได้ยังไง? จะเป็นไปได้ยังไง?”

จ้าวยีฟานไม่กล้าจะเชื่อ

สาวๆทุกคนก็อึ้งเหมือนกัน ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี

เพราะพวกเธอต่างก็คิดว่าเฉินเกอเป็นชายหนุ่มที่ลึกลับมาก พูดตามตรง ต่อให้รู้ว่าตัวเองเทียบจ้าวยีฟานไม่ได้ แต่ต่างคนต่างก็สู้กันอย่างลับๆ

“เรื่องการซื้อเสื้อผ้านั่น ฉันเป็นพยานได้!”

ในเวลานี้ มีหญิงสาวอีกคนหนึ่งลุกขึ้นมาแล้ว