ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน / ที่แท้….ฉันเป็นลูกเศรษฐี - บทที่ 66 ปัญหามาถึงบ้าน

บทที่ 65 นายไปเป็นผู้ช่วยไลฟ์สด

หานเฟยเอ๋อที่มาถึงทะเลสาบเล็กอย่างรวดเร็ว

สวมชุดกระโปรงสั้น ผมยาวคลุมไหล่ ผิวพรรณขาวใส สวยเหมือนเน็ตไอดอลจริงๆ

แต่ความงามของหานเฟยเอ๋อเป็นธรรมชาติจริงๆแตกต่างจากเน็ตไอดอลบางคน

เฉินเกอเคยเห็นหน้าสดตามธรรมชาติของเธอ แน่นอนว่านับเป็นหญิงงามเหนือหมู่หญิงงาม

แหะๆ เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ก็น่าอับอายอยู่บ้าง เมื่อตอนเปิดเทอมปีหนึ่ง หานเฟยเอ๋อนั่งอยู่ตรงหน้าเฉินเกอ

เฉินเกอยังเคยแอบชอบหานเฟยเอ๋ออยู่เหมือนกัน!

น่าเสียดาย ที่เมื่อเทียบกับสาวๆคนอื่นแล้ว สายตาของหานเฟยเอ๋อที่มองผู้คน สูงซะจนไม่สามารถสูงกว่านี้ได้อีกแล้ว

ลู่หยางที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ร่ำรวย ยังมีหวังหยางคนนั้น ก็เคยตามจีบหานเฟยเอ๋อ ผลก็คือถูกเมินกันหมด!

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเฉินเกอเลย　　

“หึหึ ตัวเองนั่งอยู่ริมทะเลสาบสบายเชียวนะ! หยางเสว่ให้ฉันส่งคำพูดถึงนาย!”

หานเฟยเอ๋อโอบไหล่พลางกล่าวอย่างเย็นชา

“เธอว่ายังไง?”

เฉินเกอเอ่ยถาม

“เธอบอกว่าไม่ช้าก็เร็วเธอจะกลับมา และจะทำให้นายเฉินเกอต้องมีสักวันที่รู้สึกอับอาย ให้นายรอดู!”

เฉินเกอก้มหน้าลง คราวนี้ยั่วยุให้หยางเสว่หงุดหงิดแล้วจริงๆ

เธอน่าจะเกลียดตัวเองจะตายอยู่แล้ว

แต่กลับมาลองคิดๆดู แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน หลังจากนี้หยางเสว่ไม่น่าจะไปทำเรื่องไม่ดีอีก สรุปว่า เธอทำดีก็พอแล้ว!

“โอ้!”

เฉินเกอตอบรับเสียงหนึ่ง

“หึ! ดูเหมือนว่านายจะทำให้หยางเสว่โกรธ ทำไมนายถึงทำให้เธออับอายล่ะ?”

หานเฟยเอ๋อกวาดมองเฉินเกอหัวจรดเท้า

แม้ว่าเฉินเกอจะถูกหวย แต่หานเฟยเอ๋อก็ยังดูถูกอยู่

“ไม่มีอะไร!”

ตอนนี้หัวใจของเฉินเกอสับสนวุ่นวาย นอกจากนี้ จะเล่าเหตุการณ์ทุกที่เกิดในวันนั้นออกมาก็ไม่ดีนัก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าคนที่คุยอยู่เป็นหานเฟยเอ๋อ

สินค้านี้จะต้องนำเรื่องของตัวเองไปไลฟ์สดเป็นเรื่องขบขันอย่างแน่นอน

เธอทำเรื่องแบบนี้มาไม่น้อย

“นายคิดจะพูดหรือไม่พูดก็ตามใจนาย ถึงยังไงคำพูดที่หยางเสว่ให้ฉันบอกนายฉันเอามาให้แล้ว!”

ฮึเสียงเย็นเสียงหนึ่ง หานเฟยเอ๋อก็หมุนกายจากไปแล้ว

ความสัมพันธ์ของเธอกับหยางเสว่ แม้ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมห้อง แต่โดยทั่วไปแล้ว ก็งั้นๆ

เพราะว่าหยางเสว่ก็สวยมากเช่นกัน ซึ่งนี่ก็เหมือนกับเสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้

แต่ตอนนี้หยางเสว่ไปแล้ว ในใจของหานเฟยเอ๋อจึงรู้สึกผ่อนคลายไม่น้อย

เรื่องที่เธอให้ตนเองทำนั้น ตนเองก็ทุ่มไปสุดตัวเช่นกัน

เฉินเกอยังอยู่ที่ริมตลิ่งต่อไป อีกทั้งเขาตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองเหนื่อยมาก จึงนอนลงมาโดยเอามือรองศีรษะ ช่วงเวลาแห่งความเงียบนี้ สามารถทำให้หัวใจของเฉินเกอ สงบลงมาอย่างแท้จริง

ทันใดนั้น ครู่หนึ่งเสียงฝีเท้าก็ดังขึ้น

ดวงตาสีดำสนิทจ้องเขม็งตรงหน้าตัวเอง

เงาร่างหนึ่งปรากฏขึ้นมาต่อหน้าต่อตาตัวเอง　　

ยืนห่างจากตรงหน้าร่างตัวเองออกไปเพียงหนึ่งเมตร

เฉินเกอที่นอนอยู่ เงยหน้ามองแวบหนึ่ง ก็ตกตะลึงในทันใด

“หึหึ เฉินเกอเห็นนายว่างขนาดนี้ ฉันบังเอิญว่ามีเรื่องหนึ่งอยากให้นายช่วยทำให้ฉัน!”

คนที่กลับมาย่อมเป็นหานเฟยเอ๋อ

และสาเหตุที่เฉินเกอตกตะลึงก็คือ

ตอนนี้เฉินเกอนอนอยู่ ส่วนหานเฟยเอ๋อที่สวมชุดกระโปรงสั้นยืนอยู่

สิ่งที่ควรเห็นไม่ควรเห็น เฉินเกอล้วนเห็นมันหมดแล้ว

สีดำ!

“เฮ้ย!”

เฉินเกอหน้าแดงด้วยความอับอาย เร่งรีบลุกขึ้นมา

“คุณว่าไงนะ?”

“หึหึ นายนี่ต่ำต้อยจริงๆ ถูกลอตเตอรี่มีเงินแล้ว ก็ยังทำเหมือนไม่มีเงิน ไม่เคยเห็นผู้หญิง! รึยังไง? คบกับหยางเสว่มาตั้งนานแล้ว ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น? ดูนายสิหน่อมแน้มซะขนาดนั้น ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าไม่ได้เรื่อง!”

หานเฟยเอ๋อพูดอย่างดูแคลน　　

เธอรู้อยู่แล้วว่าทำไมเฉินเกอถึงหน้าแดง แต่หานเฟยเอ๋อก็เปิดกว้างมาก จึงไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้

เพียงแค่ดูแคลนท่าทีหน่อมแน้มนั้นของเฉินเกอ

“ฉันบอกว่าขอให้นายช่วยธุระฉันหน่อย เดี๋ยวพิธีกรสาวสวยสองสามคนจากสมาคมของเราจะมาที่มหาวิทยาลัยนี้ พวกเราจะทำกิจกรรมกลางแจ้งด้วยกัน ฉันขาดคนช่วยบันทึกไลฟ์สดให้ฉัน นายไปบันทึกไลฟ์สดให้ฉันหน่อยสิ!”

หานเฟยเอ๋อระหว่างที่พูด ก็ยื่นโทรศัพท์ไอโฟนให้เฉินเกอ

มือถือดังกล่าวมีอุปกรณ์ครบครัน มีกล้องภายนอกที่ถูกติดตั้งเป็นพิเศษ อุปกรณ์บันทึกเสียงและอุปกรณ์อื่นๆที่จำเป็นสำหรับการไลฟ์สดกลางแจ้ง

นี่ทำให้เฉินเกอจะไปก็ไม่ใช่ จะไม่ไปก็ไม่เชิง

เอาวะ หานเฟยเอ๋อก็นับว่าช่วยธุระแฟนเก่าของตัวเอง อีกทั้งตอนนี้อุปกรณ์ก็ยื่นให้ตัวเองแล้ว ถ้าตัวเองปฏิเสธอีก ก็คงค่อนข้างรู้สึกผิด

ช่วยธุระแฟนเก่าแล้วจะเกี่ยวอะไรกับเฉินเกอ สุดท้ายแล้วเฉินเกอก็ไม่ปฏิเสธ

ได้แต่เดินตามหานเฟยเอ๋อไปแล้ว

สำหรับท่าทีที่หานเฟยเอ๋อดูถูกตัวเอง ก็ช่างมันเถอะ

ตอนนี้เฉินเกอไม่ได้รู้สึกอะไรกับหานเฟยเอ๋อ จะจู้จี้กับเธอมากเกินไปทำไมล่ะ

ระหว่างทาง หานเฟยเอ๋อเดินนำหน้า เฉินเกอเดินตามหลัง

“หานเฟยเอ๋อ คุณเซ็นสัญญาเข้าสมาคมตั้งแต่เมื่อไหร่?”

เฉินเกอโพล่งขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย หลักๆก็คือตอนนี้เขากล้าคุยกับสาวๆแล้ว

“สักพักแล้วล่ะ ทำไม นายไม่ได้ดูฉากไลฟ์สดนั่นของฉันเหรอ?”

หานเฟยเอ๋อพูดเสียงเย็น

“ฉากไหน?”

“ไม่ได้เรื่อง! ก็ฉากที่พี่ชายผิงฝันให้ฉัน 20,000หยวนนั้นไง รายได้ของวันนั้น หลังจากที่ฉันหักส่วนแบ่ง 10,000 แล้ว ก็ได้อยู่บนหน้าจอสาธารณะด้วย ดังนั้นจึงมีสมาคมมาหาฉันเพื่อเซ็นสัญญา แถมยังเป็นสมาคมที่แข็งแกร่งมากด้วยล่ะ!”

“อ้อๆ อย่างนี้นี่เอง! งั้นก็ยินดีกับคุณด้วยนะ!”

เฉินเกอก็ไม่ค่อยเข้าใจเกี่ยวกับการไลฟ์สดพวกนี้สักเท่าไหร่

แต่ก็ถือว่าฟังเข้าใจ ว่าที่เธอได้เซ็นสัญญากับสมาคม เกี่ยวข้องกับวิธีการไลฟ์สดในช่องของหานเฟยเอ๋อเองในคืนนั้น

เฉินเกอเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่า คืนนั้น ได้เติมเงิน 100,000 หยวนไปยังซอฟต์แวร์ไลฟ์สดอันนั้น

เพียงเพื่อจะแก้แค้นลู่หยางกับสวี่ตง

ผลลัพธ์ก็คือให้จ่าย 20,000 ทั้งสองคนก็สะอึกแล้ว 　　

ด้านนอกมหาวิทยาลัยไม่ไกลนัก เป็นสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ที่ชายหญิงเป็นคู่ๆ ชอบมาพลอดรักกันที่นี่ และที่นี่ก็เป็นสถานที่ไลฟ์สดกลางแจ้งของพวกเธอ

“เฟยเอ๋อพวกเราอยู่นี่!”

สาวสวยเน็ตไอดอลไลฟ์สดที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวาสามสี่คน หันมาโบกมือเรียกหานเฟยเอ๋อ

พวกเธอทุกคนย่อมพาผู้ช่วยมาด้วย

ทั้งยังมาพร้อมกับรถออฟโรดคันหนึ่ง

แต่เฉินเกอคุ้นเคยกับทางนี้เป็นอย่างดี

ทำไมถึงคุ้นเคยล่ะ?

เพราะลัมโบร์กีนีคันนั้นของเฉินเกอจอดอยู่ที่นี่

ไม่ใกล้ไม่ไกล ถัดไปจากรถออฟโรดคันนั้นของพวกเธอ ก็คือลัมโบร์กีนีของตัวเอง

เพียงแต่ว่า ที่จอดรถทั้งสองฝั่งของรถ ล้วนว่างเปล่า เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครเต็มใจจะอยู่ข้างๆลัมโบร์กีนี

ผู้คนมากมายมารวมตัวกันที่นี่ คิดไม่ถึงว่าผ่านมาหลายวันขนาดนี้ จะยังมีสาวๆมากมายมารุมถ่ายรูปกับลัมโบร์กีนีอยู่　　

“พวกคุณมาเร็วจัง!” หานเฟยเอ๋อเปลี่ยนจากท่าทีจริงจังเมื่อกี้ พูดพลางหัวเราะคิกคัก

ในขณะเดียวกันก็ชำเลืองมองไปทางลัมโบร์กีนีด้วยแววตาที่ซับซ้อน

ความหรูหราของรถหรูคันนี้ ส่งผลกระทบต่อสาวๆและหนุ่มๆมากเกินไปแล้วจริงๆ

น่าเสียดาย ผ่านไปหลายวันก็ยังไม่รู้แน่ชัดว่ารถคันนี้เป็นของใคร

สาวๆหลายคนหวั่นไหวแล้ว!

“ใช่เฟยเอ๋อ พวกเราล่วงหน้ามาก่อน จริงสิ รถสปอร์ตคันนี้เป็นของใครกัน?”

พิธีกรสาวสวยไม่กี่คนเดินมาก็ถามด้วยความประหลาดใจ

“ไม่รู้สิ บอกตามตรงว่าจนถึงตอนนี้คนในมหาวิทยาลัยของพวกเราก็ยังไม่รู้แน่ชัดเหมือนกัน ว่ารถหรู 20 ล้านคันนี้เป็นของใคร! ทำไม พวกคุณก็สนใจเจ้าของรถด้วยเหรอ? ฉันเพียงแค่ได้ยินมาว่า เจ้าของรถเป็นคุณชายใหญ่เศรษฐีรุ่นสองคนหนึ่ง!”

หานเฟยเอ๋อพูดยิ้มๆ

“ว้าว! อยากมีโอกาสทำความรู้จักซะจริงๆ หากได้ทำความรู้จักกับเศรษฐีคนนี้ ฉันก็ไม่ต้องเปิดไลฟ์สดแล้ว ทุกวันนั่งรถชมวิวภูเขาแม่น้ำก็พอแล้ว!”

“หึหึ ฝันไปเถอะ ถ้าฉันได้เป็นแฟนของเศรษฐีคนนี้ ฉันจะเปิดสมาคมไลฟ์สดเองสักอัน จากนั้นก็ช้อปปิ้งซื้อทุกอย่าง โดยไม่ต้องง้อเศรษฐีพวกนี้อีกต่อไป!”

“ดูความเพ้อฝันของพวกคุณสิ!” หานเฟยเอ๋อยิ้มขม

แม้ว่าจะเป็นการล้อเล่น แต่ในใจหานเฟยเอ๋อจะไม่เคยคิดได้ยังไงว่าตัวเองเป็นแฟนของเศรษฐีคนนี้

“ฮ่าๆ เลิกเพ้อฝันได้แล้ว กลับสู่ความเป็นจริงเร็วเข้า จริงสิเฟยเอ๋อ เดี๋ยวพวกเราจะไลฟ์สด ต้องการผู้ช่วย ทำไมคุณไม่พาผู้ช่วยมาด้วยล่ะ?”

พิธีกรสาวสวยสวยคนหนึ่งถามอย่างสงสัย

“ทำไมจะไม่พามา! เฉินเกอ นายมานี่ให้ฉัน!”

หานเฟยเอ๋อชี้ไปที่ เฉินเกอที่ถือที่เฟรมโทรศัพท์อยู่!