ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่ - ตอนที่ 16

“ข้าไม่เข้าใจว่าเจ้ากำลังพูดถึงอะไร นี่คือสิ่งที่ข้าคิด”
ใบหน้าของ ลั่วซือหยูสงบลงแสร้งทำเป็นสับสน
มีความเสียใจอยู่ในใจนางไม่ควรเรียกหา หลินชิงหยุนเพื่อทานอาหารเย็นในวันนี้ หัวใจของผู้หญิงคนนี้ชัดเจนช่างสังเกตและนางก็ไม่ได้โง่เขลา
เหตุผลหลักคือข้าไม่ได้คาดหวังว่าจะได้พบกับท่านหลี่เหนียนฟาน แต่หลินชิงหยุนสังเกตเห็นกุญแจสำคัญนี้
อย่างไรก็ตามนางตัดสินใจที่จะไม่เปิดเผยเรื่องของผู้เชี่ยวชาญแม้แต่นิดเดียว
”ซือหยูเราเป็นพี่น้องกันอย่าปิดบังข้า”
ดวงตาของ หลินชิงหยุนกระพริบและยิ้มและกล่าวว่า: “ถ้ามันเป็นมาตรการตอบโต้ที่เจ้าคิดขึ้นมาจริงๆเจ้าจะไม่ขอความช่วยเหลือจาก ศาลาอมตะ หลิงหยุน และหลังจากที่ข้าได้รับการร้องขอความช่วยเหลือจากเจ้าข้าก็รีบมาโดยไม่พูดอะไร แต่ตอนนี้เจ้ามีวิธีแก้ไขแล้ว เจ้าจะทอดทิ้งข้าใช่ไหม”
นางสามารถเห็นได้อย่างรวดเร็วว่า ลั่วซือหยูกำลังเล่นแผนแบบไหน ข้ากลัวว่าอีกไม่นานราชครูและนายกรัฐมนตรีจะฆ่ากันและทั้งคู่จะแพ้ในที่สุด!
กลยุทธ์แบบนี้ทำให้นางทึ่งคนที่คิดได้มาก!
”เงื่อนไขสำหรับเจ้าที่จะช่วยเราคือการใช้บอลเพลิงมังกร ของ ราชวงศ์ของเราแ” การแสดงออกของ ลั่วซือหยูยังคงไม่เปลี่ยนแปลงและพูดเบา ๆ
หลินชิงหยุนกล่าวว่า: “บอลเพลิงมังกร เป็นสมบัติของเมืองของเจ้าข้าต้องการมันได้อย่างไรเพียงแค่ต้องการยืมมันเป็นระยะเวลาหนึ่งเรามีลูกศิษย์หลายคนใน หลิงหยุนศาลาอมตะรอใช้มันทะลุผ่านแก่นทองคำ”
ตั้งแต่ขั้นตอนการวางรากฐานไปจนถึงแกนทองคำจำเป็นต้องควบแน่นเพลิงของแก่นทองคำ ลูกบอลเพลิงมังกรของราชวงศ์เฉียนหลงเซียนสามารถสร้างเปลวไฟมังกรที่แท้จริงซึ่งเป็นประโยชน์อย่างมากในการทำลายขอบเขตแกนทองคำ
สมบัติประเภทนี้สามารถสร้างได้ในจินตัน ซึ่งเป็นรากฐานของราชวงศ์เฉียนหลงเซียน
”ขออภัยตอนนี้เราได้คิดหาวิธีแก้ปัญหาแล้วเราไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเจ้าจากศาลาอมตะ หลิงหยุน ” ลั่วซือหยูส่ายหัวและพูด
หากปราศจากคำแนะนำของ หลี่เหนียนฟ่านลั่วซือหยูจะกัดฟันและให้ยืม บอลเพลิงมังกรแต่เมื่อสิ่งที่ยืมมาถูกส่งคืนมันขึ้นอยู่กับการแสดงออกของ ศาลาอมตะ หลิงหยุน
ตอนนี้นางจะไม่โง่อย่างแน่นอน
”ไม่เป็นไรถ้าเจ้าไม่ยืมเจ้าแค่ต้องบอกข้าว่าผู้เชี่ยวชาญที่ให้คำแนะนำเจ้าคือชายหนุ่มในตอนนั้น ข้าไปด้วยได้ไหม” หลินชิงหยุนพูดอย่างน่าสงสาร แต่ดวงตาของเขายังคงให้ความสนใจกับหลัว ใบหน้าของซือหยู
”ไม่!” ลั่วซือหยูส่ายหัวและมองไปที่ หลินชิงหยุนอย่างตรงไปตรงมา
”ข้าเข้าใจแล้ว”
หลินชิงหยุนพยักหน้าและบอกลา ลั่วซือหยู
มุมปากของนางโค้งขึ้นเล็กน้อยและนางมองไปที่ภูเขานอกเมืองที่ หลี่เหนียนฟ่านกำลังจากไป
”ลั่วซือหยูเจ้าคิดว่าเจ้าซ่อนตัวได้ดี แต่ยิ่งเจ้าใจเย็นมากเท่าไหร่เจ้าก็ยิ่งมีปัญหามากขึ้นเท่านั้น! มนุษย์คนนั้นน่าสนใจจริงๆข้าต้องไปดู!”
วันถัดไป.
ในตอนเช้า หลินชิงหยุนเก็บของทุกอย่างและเดินไปยังยอดเขาที่ หลี่เหนียนฟ่านอยู่
แม้ว่า หลี่เหนียนฟ่านดูเหมือนจะเป็นเพียงมนุษย์ แต่ หลินชิงหยุนเมื่อเห็นความระมัดระวังของ ลั่วซือหยูก็ไม่กล้าที่จะละเลยเขาและแต่งตัวสวยงาม
เขาสามารถนำคนตายกลับมามีชีวิตได้และสามารถทำให้เฉียนหลงเซียนกลับมามีชีวิตอีกครั้งด้วยกลอุบายเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญแบบไหนกัน? เป็นเพียงปุถุชนจริงหรือ?
หลินชิงหยุนไม่ใช่คนโง่ แต่นางฉลาดมาก
นางมีลางสังหรณ์ว่าการค้นพบนี้น่าจะเป็นการค้นพบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของนาง!
เมื่อมาถึงเชิงเขามองไปที่เมฆและหมอกบนภูเขา หลินชิงหยุนรู้สึกได้ถึงความตึงเครียดอย่างไม่คาดคิดดูเหมือนว่าครั้งนี้ นางจะมาเยี่ยมคนไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา แต่เป็นผู้อาวุโสอยู่
ขณะที่นางกำลังจะขึ้นไปบนภูเขาร่างสามร่างยืนดาบพุ่งข้ามท้องฟ้าและร่อนลงที่เชิงเขาอย่างมั่นคง
ทั้งสามคนนี้คือ ไป๋ลั่วซวง และพ่อแม่ของนาง นางมาเพื่อแสดงความเคารพต่อปรมาจารย์ พวกเขาหยุดที่เชิงเขาและเตรียมตัวที่จะเดินขึ้นไปบนภูเขา
หลินชิงหยุนเห็นไป๋ลั่วซวงถึงกับผงะ “น้องสาวลั่วซวง?”
”ศิษย์พี่หลินทำไมเจ้ามาที่นี่” ไป๋ลั่วซวงก็ตะลึงมองหลินชิงหยุนด้วยความประหลาดใจ
หลินชิงหยุนมองไปที่ ไป๋ ลั่วซวงหัวใจของเขาขยับเล็กน้อยและพูดว่า “ข้ามาเยี่ยมเพื่อน พวกเจ้ามาเยี่ยมด้วยหรือเปล่า?”
”อืมพ่อแม่ของข้าและข้ามาเยี่ยมผู้เชี่ยวชาญ” ไป๋ลั่วซวงพยักหน้าและกล่าว
“ พ่อแม่ของเจ้ามาเองเหรอ”
หลินชิงหยุนตกใจทันทีมองไปที่ชายและหญิงวัยกลางคนที่อยู่ด้านข้างและกล่าวด้วยความเคารพ: ” คารวะ เจ้านิกายไป๋, ผู้อาวุโส ซู”
หัวใจของนางไม่มั่นคงอย่างยิ่งแม้ว่านิกายหมื่นดาบอมตะจะด้อยกว่าหลิงหยุน ศาลาอมตะของนาง แต่เจ้านิกายไป๋ก็แข็งแกร่งอย่างยิ่ง
มีอะไรกันที่อยู่บนภูเขาข้าควรระวังให้ดี
ในขณะเดียวกันนางยังคงมีข้อสงสัยหลังจากได้ยินว่านิกายหมื่นดาบอมตะถูกท้าทายโดยปีศาจดาบอาจารย์ของนางยืนยันว่าไป๋หวู่เฉินไม่ใช่คู่ต่อสู้ของปีศาจบทำไมตอนนี้เขาถึงยังสบายดี?
มีคำถามมากมายในหัวสมองขอนาง แต่นางไม่รู้ว่าจะถามอย่างไร
ไป่หวู่เฉินโบกมือและยิ้ม: “เจ้าเป็นศิษย์ลับของเฒ่าหยุนใช่ไหม เจ้าสามารถไปถึงช่วงปลายของการสร้างรากฐานได้ตั้งแต่อายุยังน้อยและอนาคตก็ไร้ขี จำกัด
”เจ้านิกายไป๋ ท่าน ท่าน … ” ใบหน้าของ หลินชิงหยุนเปลี่ยนไปอย่างมากดวงตาที่สวยงามของนางเบิกกว้างและนางมองไปที่ ไป๋หวู่เฉิน ด้วยความไม่อยากเชื่อ
ในอดีตไป๋หวู่เฉินเรียกอาจารย์ของนางได้แค่ผู้อาวุโสหยุน แต่ตอนนี้เขาเรียกอสูรเฒ่าหยุนโดยตรงซึ่งหมายความว่าพวกเขาอยู่ในขอบเขตเดียวกัน!
มีเพียงคำอธิบายเดียว
”ใช่ข้าฝ่าด่านแล้ว” ไป๋หวู่เฉินยิ้มเล็กน้อย
นี้……
หลังจากได้รับการยืนยัน หลินชิงหยุนก็ตกใจมากขึ้น
หยวนหยิง และ ความว่างเปล่า เป็นระดับที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงด้วยความก้าวหน้าของ ไป๋หวู่เฉิน สถานะของ นิกายหมื่นดาบอมตะ จะเพิ่มขึ้นและจะไม่เป็นแค่นิกายเล็ก ๆ อีกต่อไป!
เกิดอะไรขึ้นเมื่อไหร่ที่เขาบรรลุ?
”เจ้าไม่จำเป็นต้องคิดมากเกินไป ข้า แค่ได้รับความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญเพียงด้วยความบังเอิญเท่านั้น” ไป๋หวูเฉินกล่าวดวงตาของเขายังคงมีร่องรอยของความคิดถึงและความเสียใจ
น่าเสียดายถ้าภาพวาดนั้นไม่ได้ถูกทำลายโดยปีศาจดาบ เขามั่นใจที่จะไปได้สูงกว่านี้!
เมื่อเขาคิดถึงสิ่งนี้หัวใจของเขาก็รู้สึกเจ็บปวด
”ผู้เชี่ยวชาญช่วยท่านย … ” หลินชิงหยุนคิดถึงความเป็นไปได้ แต่ไม่กล้าที่จะคิดถึงเรื่องนี้เลย
เมื่อกี้ไป๋ลั่วซวงบอกว่านางมาที่นี่เพื่อเยี่ยมผู้เชี่ยวชาญและเมื่อรวมกับท่าทีของไป่หวู่เฉินนางก็รู้สึกว่าสมองของนางระเบิด
อย่างน้อยก็ต้องเป็นวิธีการขั้นเทพเพื่อให้หยวนหยิง สามารถบรรลุได้ใช่ไหม?
ไป๋หวู่เฉินยิ้มและถามว่า “ไม่มีคนอื่นอยู่ที่นี่ เจ้าเป็นเพื่อนแบบไหนกับท่านปรมาจารย์”
เขาถามอย่างระมัดระวังว่าหลินชิงหยุนเป็นเพื่อนของผู้เชี่ยวชาญคนนั้นจริงๆหรือไม่แม้ว่าเขาจะหลับอยู่เขาก็ไม่กล้าที่จะแสดงคำใบ้ต่อหน้าหลินชิงหยุน
”ที่จริงข้าแค่อยากรู้… “
หลินชิงหยุนเป็นคนที่มีความรู้สึกสงบและฉลาด แต่ในเวลานี้นางรู้สึกผิดเล็กน้อยและไม่กล้าที่จะปกปิดมัน
”สมควรแล้ว ที่จะเป็นปรมาจารย์จะสามารถคืนชีพคนด้วยวิธีไม่ธรรมดา!” ไป๋หวู่เฉินร้องอุทาน “ผู้เชี่ยวชาญต้องการพิสูจน์ว่าแม้ว่าเขาจะเป็นมนุษย์ แต่เขาก็ยังสามารถทำให้สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้! ขอบเขตของเขาไม่ใช่สิ่งที่เราเดาได้ .”
ไป๋ลั่วซวงมีท่าทางชื่นชมนางมีกิริยาแตกต่างจากไป๋หวู่เฉิน“ ปรมาจารย์ไม่เพียง แต่อยู่ในระดับสูงเท่านั้น แต่เขายังมีเมตตามากอีกด้วย”
หลินชิงหยุนยืนยันว่าผู้เชี่ยวชาญในคำบอกเล่าสของ ไป๋หวู่เฉิน คือผู้ชายที่นางเห็นในวันนี้ นางรู้สึกเพียงว่าเลือดในร่างกายของนางกำลังจะแข็งตัวและหนังศีรษะของนางก็ด้านชามากขึ้น
โดยไม่คาดคิดเมื่อข้าอยากรู้อยากเห็นอยู่พักหนึ่งข้าก็ค้นพบสิ่งที่น่าเหลือเชื่อเช่นนี้ ลั่วซือหยูต้องการซ่อนมันจากข้าจริงๆไม่มีทางซะหรอก!
นี่เป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของข้าแน่นอน!
ต้องระมัดระวังและรอบคอบและพยายามสร้างความประทับใจให้กับผู้เชี่ยวชาญ!