ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่ - ตอนที่ 41
หลี่เหนียนฟานขุดดินอยู่ครู่หนึ่งทันใดนั้นก็นึกบางอย่างขึ้นได้และตะโกนว่า: “เสี่ยวไป๋ ต้าเฮย มาช่วยข้าหน่อย!”
”เรียนนายท่านข้าอยู่ที่นี่แล้ว” เสี่ยวไป๋ วิ่งออกมาจากลานด้านใน
”ห้อง” ต้าเฮยเห่าตอบรับเสียงเรียกก่อนเดินกระดิกหาง
หลี่เหนียนฟ่านพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
ข้าเกือบลืมไปเลย บ้านของข้ามีคนว่างงานทตั้งสองตัว
สมุนไพรที่จักรพรรดิลั่วส่งมานั้นมีจำนวนมากและพวกมันได้รับการคัดเลือกมาอย่างดีสมุนไพรแต่ละชนิดแตกต่างกันและดูดีเมื่อปลูกอยู่ด้วนกันในที่นี่มันอาจเรียกได้ว่าเป็นสวนสมุนไพรเล็ก ๆ
จากนั้นหลี่ เหนียนฟ่าน จัดเรียงสมุนไพร 16 ต้น จากหลิงชิงหยุน เพื่อปลูก เขาจัดวางในที่ๆเมื่อมีคนเข้าจะเห็นได้ในทันที
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเมล็ดอันนั้น
หลี่เหนียนฟานพิจารณาอยู่นานและในที่สุดก็ตัดสินใจปลูกมันไว้ริมสระน้ำ
ดินที่นี่อุดมสมบูรณ์ไม่มีการปลูกพืชอื่น ๆ ในบริเวณใกล้เคียงและแหล่งน้ำก็อุดมสมบูรณ์ซึ่งเป็นตำแหน่งที่ดีที่สุดในสวนหลังบ้าน
ข้าจะดูแลมันอย่างระมัดระวังในอนาคตและข้าคิดว่าไม่มีวันที่มันจะไม่งอกขึ้น!
อีกสามวันผ่านไปอย่างสบายๆ
ชีวิตของหลี่เหนียนฟ่านดีขึ้นเรื่อย ๆ เขาปลูกดอกไม้เล่นหมากรุกและพูดคุยกับต้าจี ไป๋หวู่เฉินและคนอื่น ๆ ยังแวะมาเยี่ยมเป็นครั้งครานี่อาจเป็นชีวิตเรียบง่ายที่เขาใฝ่หา
อย่างไรก็ตามเรื่องของอสูรที่แปลงร่างยังไม่จบ แต่มัยยังยิ่งลุกลาม
าจิ้งจอกสวรรค์เก้าหางแปลงร่างในครั้งนี้!
ผู้คนจากทั่วสารทิศเดินทางมายังที่นี่มากขึ้น
จิ้งจอกสวรรค์เก้าหางคือสัตว์อสูรสายพันธุ์โบราณ ทั้งตัวของนางคือสมบัติและมีเลือดที่อยู่ระดับเหนือกว่าสัต์อสูรทั่วไปมาก
จิ้งจอกธรรมดาที่วิวัฒนาการเป็นจิ้งจอกสวรรค์เก้าหางนั้นหายากยิ่งกว่ามนุษย์ที่กลายเป็นเทพ!
เวลาหลายพันปีที่ผ่านมาข่าวเกี่ยวกับจิ้งจอกเก้าหางน้อยลงเรื่อย ๆ หลายคนคิดว่าจิ้งจอกเก้าหางได้สูญพันธุ์ไปจากโลกนี้แล้วและไม่มีใครคาดคิดว่าจะมีจิ้งจอกเก้าหางปรากฎตัวขึ้นมากอีกครั้ง
ลือกันว่าตราบใดที่เจ้าดื่มเลือดของจิ้งจอกเก้าหางเพียงเล็กน้อยเจ้าก็สามารถชำระแก่นแท้ทองคำและทะลวงสู่ความว่างเปล่าได้ตราบใดที่เจ้าอยู่กับจิ้งจอกเก้าหางและฝึกฝน เจ้าจะได้รับรู้ถึงหนทางแห่งเต๋า
ใครใช้ให้จิ้งจอกสวรรค์เก้าหางเป็นที่โปรดปรานของสวรรค์กันล่ะ?
หากเป็นจิ้งจอกสวรรค์เก้าหางหลายคนอาจปัดเป่าความคิดที่จะจับมันได้เพราะความแข็งแกร่งของจิ้งจอกสวรรค์เก้าหางนั้นอาจเป็นรองแค่ผู้ยิงใหญ่เหนือมหายาน
แต่ … จิ้งจอกสวรรค์เก้าหางตัวนี้ยังแปลงร่างสำเร็จ!
นี่เป็นสมบัติที่มีค่าไม่มีที่สิ้นสุดและเป็นของที่ไม่มีเจ้าของใครพบก่อนคนๆนั้นคือเจ้าของ
โอกาสดีๆอยู่ที่นี่แล้ว
ผู้ฝึกตนทั้งหมดจะไม่บ้าคลั่งได้ยังไง
เหนือท้องฟ้าของราชวงศ์เฉียนหลงเซียนในบางครั้งจะมีมลแสงบินผ่านและเหล่าผู้ฝึกตนที่มีระดับการฝึกฝนต่ำจะลาดตระเวนไปทั่วภูเขา
ถ้าไม่ใช่เพราะไป๋หวูเฉินและคนอื่น ๆ เลือกที่จะปกปิดมัน ชีวิตที่สงบสุขของหลี่เหนียนฟานจะหายไปในทันที
ลั่วฮวงเป็นคนที่เครียดมากที่สุดและเขาก็นอนไม่หลับเพราะเหตุผลนี้
”ถ้าใครวิ่งเข้าไปหาผู้เชี่ยวชาญโดยไม่ลืมหูลืมตาและผู้เชี่ยวชาญจากไปด้วยความโกรธ ข้าก็จะชสูญเสียมากเกินไป!” ลั่วฮวงรู้สึกกังวล
ในขณะนี้เรือเหาะขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นในท้องนภา
เรือเหาะบดบังท้องฟ้าและดวงอาทิตย์ล้อมรอบไปด้วยหมู่เมฆ
ผู้ฝึกตนอมตะที่บินอยู่ใกล้ ๆ นั้นรู้สึกกลัวทันทีพวกเขาลดระดับการบินให้อยู่ต่ำกว่าเรือเหาะอย่างรวดเร็ว
”นี่คือเรือเหาะของวังเต๋าหลินเซียน!”
“แม้แต่คนจากวังเต๋าหลิงเซียนก็มาหจิ้งจอกสวรรค์เก้าหางเมื่อพวกเขาอยู่ที่นี่ พวกเราก็ไม่มีความหวังแล้ว”
”ดูที่ส่วนหน้าของเรือเหาะนั่นสิ นางฟ้ากำลังจะลงสู่พื้นดินแล้ว”
“ ฟ่อ —— สัตว์ประหลาดหยวนหยิง?!”
ผู้ฝึกตนนับไม่ถ้วนมองดูหญิงสาวด้วยความหวาดกลัวและตกใจ
ลั่วฮวงแสดงอาการตกใจ
ผู้คนจาก วังเต๋าหลิงนซียน มาที่นี่ได้ไง?
เขาไม่กล้าที่จะละเลยและรีบพา ลั่วซือหยูออกมาจากราชวงศ์เฉียนหลงและรออยู่ที่ประตูด้วยความเคารพ
เมื่อเรือเหาะหยุดลงหญิงสาวที่เหมือนนางฟ้าก็ลอยลงมา ร่างกายของนางถูกปกคลุมไปด้วยชั้นเมฆบาง ๆ ใบหน้าของนางเย็นชาและเย่อหยิ่งดวงตาที่สวยงามของนางเรียบเฉยและคาดเดาไม่ได้เหมือนหวังชิงหยุน
จักรพรรดิลั่วก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทายเขาและกล่าวว่า “ราชวงศ์เฉียนหลงยินดีต้อนรับ ท่านฉิน”
หัวใจของเขาขมขื่นเล็กน้อยและนางคู่ควรที่จะเป็นนักบุญแห่งวังเต๋าหลินเซียนจริงๆ นางฝึกฝนจนถึงขั้นหยวนหยิง ตั้งแต่อายุยังน้อยและก็เพียงพอที่จะก่อตั้งสำนักในราชวงศ์เฉียนหลงเซียน
เหตุผลที่ วังเต๋าหลินเซียนกล้าเรียกตัวเองว่า หลินเซียน พวกเขาไม่ได้หยิ่ง แต่เป็นเพราะพวกเขาอยู่ห่างจากอมตะเพียงหนึ่งก้าวเท่านั้นและสามารถกล่าวได้ว่าเป็นหนึ่งในกองกำลังชั้นนำในโลกผู้ฝึกตน
ลั่วซือหยูไปกับเขาและแสดงความยินดี: “ซือหยู คารวะ ท่านม่านหยุน “
ฉินม่านหยุนยิ้มให้ ลั่วซือหยูและทำหน้าประหลาดใจเล็กน้อยและกล่าวว่า: “ข้าไม่ได้เห็นเจ้ามาสักพักแล้วน้องสาว ซือหยู เจ้าได้ฝ่าถึงขั้นตอนสุดท้ายของการสร้างรากฐานแล้ว เจ้าสมเป็นอัจฉริยะจริงๆ”
นางรู้สึกประหลาดใจจริงๆ ราชวงศ์เฉียนหลงอยู่ในดินแดนที่แห้งแล้งในโลกฝึกตนะ ลั่วซือหยูยังเด็กมากและสามารถมาถึงขั้นสุดท้ายของการสร้างรากฐานในที่นี่ อนาคตไร้ขอบเขตนางต้องการให้ ลั่วซือหยูเข้าร่วม วังเต๋าหลิงเซียน
ลั่วซือหยูยิ้มและไม่พูดอะไร
มีเพียงนางเท่านั้นที่รู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นเพราะ ราชวงศ์เฉียนหลง เหนียนฟ่าน
เมื่ออยู่กับผู้เชี่ยวชาญมาเป็นเวลานานแม้แต่หมูก็สามารถกลายเป็นอมตะได้
อย่างไรก็ตามนางจะไม่บอกความลับที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้อย่างแน่นอน
ลั่วฮวงพา ฉินม่านหยุนเข้ามาภายในวังของราชวงศ์และนางได้รับการต้อนรับสูงสุด เขาแม้แต่ให้จงซิ่วชงชาให้นาง
หลังจากนั่งในห้องโถงจักรพรรดิลั่วกล่าวว่า: “ข้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ท่านฉินถึงมาที่นี่?”
ฉินม่านหยุนยิ้มและกล่าวว่า: ” เจ้าเดาได้ข้ามาเพื่อจิ้งจอกสวรรค์เก้าหาง!”
ลั่วฮวงยิ้มอย่างขมขื่น ตามที่ข้าคาดไว้
ความล่อลวงของจิ้งจอกสวรรค์เก้าหางนั้นมีมากเกินไป
นอกจากนี้เขายังต้องผงะเมื่อรู้ว่าสัตว์อศูรแปลงร่างเป็นจิ้งจอกสวรรค์เก้าหางและเขาก็โล่งใจ แม้เขาจะคิดว่าสัตว์อสูรที่เข้าสายตาของหลี่กงซีจะไม่ใช่สัตว์ธรรมดา หากพวกมันเป็นเพียงสัตว์ประหลาดธรรมดาหลี่กงซีจะไม่ช่วยอย่างแน่นอน
แต่ จิ้งจอกสวรรค์นั้น่าดึงดูดกินไปแม้แต่วังเต๋าหลินเซียนก็ยังมา
เขาต้องการเตือนนาง แต่เขาก็ไม่ต้องการเปิดเผยการดำรงอยู่ของหลี่เหนียนฟ่าน
ข้าต้องพูดยังไงดี
จักรพรรดิลั่วเกลี้ยกล่อมนาง: “จิ้งจอกสวรรค์เก้าหางไม่ได้ปรากฏตัวมาเป็นพันๆปีแล้ว ครั้งนี้ข่าวมันแพร่กระจายออกไปอย่างกะทันหันอาจเป็นเพียงข่าวลือที่ไม่น่าเชื่อถือก็เป็นได้”
”ข้าได้สอบถามเรื่องนี้แล้วมันคือจักรพรรดิปีศาจจันทร์สีเงินที่กระจายข่าวลือนี้มันไม่น่าจะเป็นของปลอม” ฉินหม่านหยุนส่ายหัวแล้วมองไปที่จักรพรรดิลั่วอย่างสงสัย? “
”เอ่อ … ใช่ ข้าควรส่งคนไปค้นหาทั่วภูเขาดู ข้าจะลองเสี่ยงโชคของข้า” ลั่วฮวงกล่าวอย่างรวดเร็ว
ในขณะเดียวกันเขาก็สาปแช่งในใจ ไอ้จักรพรรดินีปีศาจจันทร์สีเงิน แกกำลังแสวงหาความตาย แกไม่รู้ว่าใครกันที่ช่วยจิ้งจอกเก้าหาง!
เขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงราชาปีศาจทั้งสองที่ปรากฏตัวที่หน้าประตูของหลี่เหนียนฟานทั้งสองพวกมันน่าจะมาจากนิกายของจักรพรรดิปีศาจจันทร์สีเงิน พวกมันถูกนักปราชญ์ทำให้กลับเป็นสัตว์ธรรมดา ตอนนี้พวกมันคงกลายเป็นปุ๋ยแล้ว
การเป็นปุ๋ยให้กับสมุนไพรของท่านปรมาจารย์ถือเป็นโชคดีของพวกมันแล้ว
