ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก - บทที่ 112 ผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว

ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 112 ผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว

การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เกิดขึ้นในช่วงสามปีของชีวิตของเนลล์ อาจกล่าวได้ว่าการเข้าร่วมชมรมนี้เกือบจะเปลี่ยนชีวิตของเธอไปทั้งชีวิต ในตอนท้ายมีบางอย่างเกิดขึ้นและเธอก็ออกจากสโมสรเพื่อกลับไปยังประเทศด้วยตัวเอง เธอตัดการเชื่อมต่อเกือบทั้งหมดกับพรรคมังกรในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา

ไม่มีใครรู้ที่อยู่ของเธอ นอกจากอาวุโสเคซึ่งรับผิดชอบสาขาย่อย และออกจากสโมสรเร็วกว่าที่วางแผนไว้ถึงอย่างนั้นเนลล์ ก็คอยจับตาดูกิจกรรมของสโมสรตลอดสองปีที่ผ่านมา

เธอได้เรียนรู้เกี่ยวกับคลื่นแห่งการปฏิรูปที่เพิ่มขึ้นผ่านพรรคมังกร อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้ตระหนักถึงรายละเอียดทั้งหมดเนื่องจากเธออาศัยอยู่ห่างออกไปค่อนข้างไกล มันเป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดว่าสิ่งต่าง ๆ จะเปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียด

คาเลนถ้าเธอจำไม่ผิดคือเด็กฝึกงานของแดเนียล แดเนียลให้การสนับสนุนทางการเงินแก่เด็กสาวกำพร้าในเรื่องการศึกษาของเธอ ต่อมาเมื่อเขาค้นพบพรสวรรค์ของเธอในการแข่งรถเขาจึงคัดเลือกเธอเข้าพรรคมังกร

หญิงสาวอายุประมาณสิบแปดหรือสิบเก้าปียังไม่จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยด้วยซ้ำ เธอเข้าร่วมชมรมได้เพียงสามปี ทำไมใคร ๆ ก็ทำร้ายเธอ?

“มันเป็นเรื่องจริงเหรอ?” ใบหน้าของเนลล์มืดลง แดเนียลส่ายหัว

“มันเป็นการลอบสังหาร ศพถูกพบในทะเลสาบ ฆาตกรยังไม่ทราบ”

“พวกคุณทำให้ใครบางคนขุ่นเคือง?” เสียงหัวเราะเล็ดลอดออกมาจากปากของแดเนียล

“เราทำให้หลายคนขุ่นเคือง แต่ไม่มีใครกล้าท้าทายเราตลอดหลายปีที่ผ่านมา” ความเงียบที่หนักหน่วง แดเนียลพูดถูก

แม้ว่าจะดูเหมือนว่ามีความขัดแย้งภายในเกิดขึ้นภายในกรมมังกร แต่พวกเขาก็ยังคงยืนหยัดพร้อมเพรียงกันเมื่อต้องต่อสู้กับศัตรูภายนอก พวกเขาได้รับชื่อเสียงในด้านอำนาจและอิทธิพลหลังจากหลายปีของการขยายตัวดังนั้นจึงมีคนไม่มากนักที่กล้าที่จะรุกรานพวกเขา

ไม่ต้องพูดถึงว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับ … ฆาตกรรม! แดเนียลฉายแววยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าเคร่งขรึมของเธอ

“อืม อยู่ ๆ ผมก็เพิ่งพูดขึ้นมา เธอเป็นเด็กฝึกงานของผมไม่ใช่ของเธอ คุณไม่จำเป็นต้องปรากฏตัวราวกับว่าได้หล่อหลอมความขมขื่นหรือความเกลียดชังอย่างสุดซึ้ง” แดเนียลลูบหัวเธออย่างสนุกสนาน เนลล์จ้องมองเขา

แม้จะเป็นอย่างนั้นเธอก็รู้ดีอยู่แล้วว่าเธอออกจากสโมสรมาเป็นเวลาสองปีแล้วดังนั้นเธอจึงไม่สามารถช่วยอะไรได้มากนักในความโชคร้าย เธอเปลี่ยนหัวข้อสนทนาเมื่อนึกถึงเรื่องนั้น

“เอาละทำไมคุณไม่แจ้งเหตุผลที่แท้จริงในการมาเยี่ยมของคุณให้ฉันฟังล่ะ?” แดเนียลเลิกคิ้วอย่างเหยียดหยาม

“แน่นอน เพื่อสนับสนุนอาชีพของคุณ!” เขากล่าวด้วยรอยยิ้ม

“หมายความว่า?”

“ชิ คุณทิ้งการแข่งรถเพื่อสิ่งที่ดีกว่า แน่นอนว่าเพื่อนที่ดีของคุณต้องกลับบ้านเพื่อแสดงการสนับสนุน? บังเอิญผมวางแผนที่จะขยายอาชีพของผมเลยกลับมาที่นี่ ผมไม่สามารถไปที่อื่นได้ คุณจะพาผมเข้าไปได้ใช่ไหม?” เนลล์องเขาอย่างสงสัย

“แค่นั้น?”

“คุณคาดหวังอะไรอีกบ้าง?” แดเนียลยิ้ม

“ผมรู้ว่าตอนนี้คุณเป็นภรรยาของ กิดเดียน ลีย์ ดังนั้นบางทีคุณอาจไม่สนใจเกี่ยวกับการสนับสนุนที่ไม่เพียงพอของผม แต่เราเป็นมนุษย์! มีอะไรสำคัญไปกว่าการดำเนินชีวิตด้วยมโนธรรมที่ชัดเจน? ไม่ต้องกังวลผมไม่รังเกียจที่คุณเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว…” ศอกบินไปยังทิศทางของเขาก่อนที่เขาจะพูดจบ แดเนียลที่คาดหวังก็รีบหลบไปพร้อมกับหัวเราะ

“เอ๊ะ หน้าแดงคืออะไร? ผมล้อเล่นเท่านั้น!” การแสดงออกที่ไม่แยแสล้างเหนือเนลล์

“คุณรู้เกี่ยวกับเรื่องของฉันได้อย่างไร?”

“คุณไม่ได้ตั้งใจที่จะปกปิดมัน ง่ายจะตายไป” เนลล์คิดถึงบางอย่างและตระหนักว่าเขาคิดถูกแม้ว่าเธอจะไม่ได้เผยแพร่ความสัมพันธ์ของเธอกับกิดเดียน แต่พวกเขาก็ไม่ได้พยายามทำให้เรื่องนี้เป็นความลับอย่างแน่นอน ทั้งคู่มักจะไปร่วมงานเป็นคู่ตลอด คนจะรู้ทันทีถ้าพวกเขาให้ความสนใจ

แดเนียลเป็นคนที่มีเครือข่ายกว้างขวาง ไม่น่าแปลกใจอย่างยิ่งที่เขาจะรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอพูดอย่างเย็นชาว่า

“ฉลาด แบบนี้แล้วคุณก็เลิกคิดสกปรกของคุณได้ อย่ามารบกวนฉันด้วยปัญหาที่ไม่เกี่ยวข้องกับงาน” แดเนียลฉายแววยิ้มอย่างมีความหมาย

“เฮ้ย ผมสัญญาว่าจะไม่ยอมแพ้จนกว่าพวกเราคนหนึ่งจะตาย แล้วถ้าคุณแต่งงานล่ะ? การหย่าร้างเกิดขึ้นอย่างแน่นอน!” เขากำลังจะจับมือเธออีกครั้ง เนลล์จับเขาได้ทันเวลาและกอดอกไว้ข้างหลัง

“ทำตัวตัวดี ๆ หน่อย!” รอยยิ้มของแดเนียลจางหายไปเมื่อเห็นการแสดงออกที่จริงจังบนใบหน้าของเนลล์

“เอาล่ะ บอกฉันทีว่าคุณเซ็นสัญญากับฉันหรือไม่?” เนลล์พูดประชดประชัน

“แน่นอน!” เธอคงโง่ที่ไม่ยอมรับต้นไม้เงินที่หล่นลงมาทับเธอเธอสั่งให้ฮันนาทำสัญญา รอยยิ้มของแดเนียลจางหายไปเมื่อเขามองไปที่ภาพเงาที่ถอยห่างของเธอ ความรู้สึกที่ซับซ้อนฉายผ่านดวงตาท้อแท้ของเขา เนลล์กลับมาพร้อมเอกสารภายในเวลาไม่กี่นาที

“ให้ตัวแทนของคุณดูด้วยและตรวจสอบให้แน่ใจว่าคุณชัดเจนเกี่ยวกับกฎระเบียบและผลกำไร อย่ากล่าวหาว่าฉันจะหลอกลวงคุณในอนาคต” เขาใส่ชื่อย่อของเขาลงโดยไม่เรียกตัวแทนของเขา

“ไม่จำเป็นสำหรับสิ่งนั้น เสร็จหมดแล้ว! ผมจะดีใจมากกว่านี้ถ้าคุณพยายามทำให้ผมเดือดร้อนจริงๆ!”เนลล์ไม่ได้อยู่ในสำนักงานหลังจากเสร็จสิ้นขั้นตอนการลงนาม เธอส่งเอกสารที่เหลือให้กับฮันนาและตัวแทนของแดเนียลก่อนจะเดินออกไป

แดเนียลสบตากับเธอไม่นานหลังจากที่เธอเดินออกจากอาคาร

“มันผ่านไปสักพักแล้วที่เราพบกันครั้งล่าสุด คุณจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับผมตอนนี้ที่ในที่สุดผมก็กลับบ้านหลังจากมาจากต่างประเทศหรืออย่างน้อยก็เลี้ยงผมด้วยอาหารหรือน้ำชา!” เขากล่าวในขณะที่ยิ้ม เนลล์เหลือบไปที่นาฬิกาของเธอก่อนจะตอบอย่างไร้ความรู้สึกว่า

“ฉันไม่มีเวลา”

“ชิชะ ผู้หญิงใจร้ายจริง ๆ” เธอหยุดเดินชั่วคราวและหันกลับมาเผชิญหน้ากับชายคนนั้นอีกครั้ง

“คุณพักที่ไหน?” ดวงตาของแดเนียลส่องแสง

“ทำไม? คุณต้องการที่จะมาหาผม? ยินดีต้อนรับ! เราสามารถทานอาหารค่ำใต้แสงเทียนแล้วสนทนาดีๆท่ามกลางแสงสลัว…”

“หยุด ฉันจะถามตัวแทนของคุณในภายหลัง! จำไว้ว่าทำตัวให้เหมาะสมเมื่อคุณทำงานในสังกัดฉัน อย่าทำให้ฉันเดือดร้อนโดยเฉพาะเรื่องอื้อฉาวไม่งั้นฉันจะสอนบทเรียนให้คุณ” แดเนียลปรากฏตัวราวกับกำลังจะร้องไห้

“ลิล เนลลีคุณรู้ไหมว่าผู้หญิงพวกนั้นกระโดดเข้าหาผมเลยนะ แต่ผมมีที่ว่างให้คุณในใจเท่านั้น เชื่อผม” เนลล์ไม่อยากให้เสียเวลากับเขาได้อีกต่อไป เธอจากไปหลังจากเตือนเขาถึงสิ่งจำเป็นอีกครั้ง เธอตกใจอย่างไม่ต้องสงสัยเกี่ยวกับการกลับมาอย่างกะทันหันของแดเนียล

อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้คิดมากเกินไปเพราะผู้ชายคนนั้นเป็นคนใจร้อนมาตลอด นอกจากนี้จากกระแสดังกล่าวจึงไม่แปลกที่ศิลปินจะกลับบ้านจากต่างประเทศเพื่อก้าวหน้าในอาชีพการงานในวงการบันเทิง เนลล์ได้รับโทรศัพท์จากกิดเดียนเมื่อถึงบ้าน

คุณปู่ลีย์เวลาเหลือไม่มากแล้ว นอกจากกิดเดียนแล้ว พี่น้องทุกคนก็กลับบ้านพร้อมลูก ๆ เพื่อฉลองตรุษจีนด้วยกัน

มันควรจะเป็นการเฉลิมฉลองที่สนุกสนานและมีชีวิตชีวา แต่ความเจ็บป่วยก็มาเคาะประตูโดยไม่คาดคิด โชคดีที่อาการของเขาทรงตัวได้เล็กน้อย ไม่สามารถรักษาโรคนี้ให้หายขาดได้ในระยะเวลาสั้น ๆ เช่นนี้เนื่องจากเป็นความเจ็บป่วยเก่า

แพทย์สั่งให้เขาพักฟื้นในสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบและพยายามอย่าวิตกกังวลหรือกังวลกับสิ่งต่างๆมากเกินไป เนลล์สามารถสัมผัสได้ถึงความลังเลในน้ำเสียงของเขา

“คุณมีอะไรอยากจะพูดไหม?” เธอตั้งคำถาม

“ครับ” กิดเดียนไม่ปฏิเสธ เขาตอบหลังจากหยุดไปสองสามวินาทีว่า

“เนลลี่เปิดเผยความสัมพันธ์ของเรากันเถอะ” สิ่งนี้ทำให้เนลล์ประหลาดใจ ประกาศความสัมพันธ์ของพวกเขา? กลับเมืองหลวง? เธอไม่กังวลเกินไปพูดตามตรง

ทั้งคู่ใช้เวลาร่วมกันครึ่งปีที่ผ่านมา กิดเดียนทำผลงานได้อย่างโดดเด่นมาตลอด มีสิ่งหนึ่งที่เธอค่อนข้างมั่นใจแม้ว่าเธอจะไม่สามารถระบุได้ว่าความรู้สึกที่เธอมีต่อเขาคืออะไร

เธอรู้ดีว่าเธอไม่ได้รังเกียจความคิดที่จะใช้ชีวิตที่เหลือกับผู้ชายคนนี้ เนลล์ลดตาลงและเม้มริมฝีปาก หลายต่อมาในที่สุดเธอก็ตอบว่า

“ได้สิ ฉันจะกลับไปกับคุณหลังจากที่ฉันจัดการเรื่องเกี่ยวกับแม่ของฉัน”