ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก - บทที่ 121 เธอกำลังทีปัญหา

ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 121 เธอกำลังทีปัญหา

ได้ยินเสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังมาจากด้านนอก เนลล์ก้มหน้า เมื่อคิดว่าลีย์กลับมาแล้วเธอก็เรียก

“ลีย์ฉันยังไม่เสร็จ รอฉันอยู่ข้างนอก!” ด้วยความยากลำบากเธอจึงพยายามลุกไปอาบน้ำ อย่างไรก็ตามความรู้สึกมึนงงที่คืบคลานอยู่ภายในร่างกายของเธอทำให้เธอเข่าอ่อนจนเกือบทำให้เธอล้มลง

เมื่อล้างหน้าล้างตาเสร็จ ทันใดนั้นเนลล์ก็นึกได้ มันเป็นความรู้สึกที่คุ้นเคย เธอจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเกิดอะไรขึ้น?

ให้ตายเถอะ! นรกแล้วไง?

เธอจำได้ว่าทุกสิ่งที่เธอกินในคืนนี้ก็ถูกคนอื่นกินไปด้วยเช่นกัน ไวน์สักแก้วอาจไม่ใช่ปัญหา มันอาจจะเป็น… รูม่านตาของเธอขยายใหญ่ขึ้นเมื่อลีอาตระหนักถึงน้ำอุ่นหนึ่งแก้ว ด้วยความเย็นชาในดวงตาของเธอความโกรธเกรี้ยวภายในตัวเธอคุกคามการปะทุ

คนพวกนี้ … ดันโชคดีจริง ๆ คิดว่าเธอจะถูกเอาเปรียบได้ง่ายๆเหรอ? สำหรับพวกเขาที่จะใช้กลยุทธ์ที่ต่ำต้อยและไร้สมองเช่นนี้ทุกครั้งพวกเขาต้องคิดว่าเธอเป็นคนทะเยอะทะยานจริงๆ! เนลล์กัดปลายลิ้นของเธอ รสชาติเลือดที่ไหลออกมาในปากของเธอทำให้เธอมีสติชั่วขณะ จากนั้นเธอก็ใช้แขนขาทั้งสี่คลานออกจากอ่าง

เสียงฝีเท้าด้านนอกดังเข้ามาใกล้และในวินาทีถัดมาประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออกจากด้านนอก ดีแลนด์ยิ้มอย่างชั่วร้ายผลักประตูเข้าไปและมองไปรอบ ๆ อย่างมีความสุข อย่างไรก็ตามในห้องน้ำไม่มีอะไรเลย ไอน้ำยังคงปรากฎบนอ่างฟอง แต่ไม่เห็นร่างที่ควรจะอยู่ในนั้น เขาอุทานอย่างประหลาดใจว่า

“ หือ?” ต่อมาสายตาของเขาก็กวาดผ่านมุมห้อง ใต้ผ้าม่านมีรองเท้าแตะ นอกจากนี้ยังดูเหมือนว่าจะมีการเคลื่อนไหวที่ไม่ชัดเจนกับผ้าม่าน เขาได้รับคำใบ้ ดีแลนด์ลูบมือกันอย่างตื่นเต้นแล้วเดินไป

“ ที่รักของผม ทำไมคุณถึงซ่อนตัวอยู่หลังผ้าม่าน? มาให้ผมอาบน้ำให้คุณเถอะ! หลังจากที่เราสะอาดหมดแล้วผมจะไปนอนด้วยคุณว่ายังไง?” น้ำเสียงขั่วร้ายและคำพูดลามกทำให้สะอิดสะเอียน ดีแลนด์รีบทำก่อนที่ผ้าม่าน ความคิดเกี่ยวกับความงามอันงดงามที่ยืนอยู่เบื้องหลังที่นี่กระตุ้นความรู้สึกบางอย่างจากแกนกลางของเขา ด้วยความตื่นเต้นเขาจับผ้าม่านที่มุมหนึ่งแล้วพูดว่า

“สาวน้อยผมมาแล้ว!” ม่านถูกดึงทีเดียว เขาตะลึงในนาทีถัดไป ไม่มีอะไรอยู่หลังผ้าม่านมีเพียงหน้าต่างที่เปิดออกพร้อมกับสายลมหนาวที่พัดผ่าน ใบหน้าของดีแลนด์เห็นการเปลี่ยนแปลงของอารมณ์

“บ้าจริง! เธอกล้าหลอกฉันได้ยังไง!” ความคิดแรกของเขาคือซิลเวียคิดว่าเขาเป็นคนโง่ เขากำลังจะหันไปจนกระทั่งจู่ๆเธอก็โผล่ออกมา …

“หวา!”

“คุณ…!” ดีแลนด์จ้องมองผู้หญิงที่ยืนอยู่ต่อหน้าเขาด้วยความไม่เชื่อ ในขณะที่จับด้านหลังศีรษะ ดีแลนด์ก็ทรุดตัวลง

เมื่อมองไปที่ชายที่นอนราบกับพื้นเนลล์ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ด้วยการต่อสู้เธอจึงลากเขาไปหลังม่านและมัดไว้ก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอจึงเดินออกจากห้องน้ำ ประตูห้องนอนถูกล็อคจากด้านนอก เธอหมุนลูกบิดและไม่สามารถปลดล็อคได้

ไม่เคยเกิดขึ้นกับเธอเลยที่ซิลเวียจะไปไกลขนาดนี้เพื่อป้องกันไม่ให้เธอวิ่งหนี คิ้วโค้งงอนงามของเนลล์ผูกกันเป็นปม ไม่มีทางที่เธอจะหนีไปได้ เธอคิดก่อนจะดึงโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรหากิดเดียน

ในอีกด้านหนึ่งกิดเดียนกำลังทานอาหารเย็นที่ไหนสักแห่ง ภายในห้องส่วนตัวสุดหรูรวบรวมคนรุ่นใหม่ที่มีชื่อเสียงหลายคนในเมืองหลวง ทุกคนล้วนเป็นชนชั้นสูงและผู้นำโดยกำเนิด

พวกเขาเป็นพี่น้องที่ดีที่สุดและเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของกิดเดียน ซึ่งเติบโตมาในพื้นที่เดียวกัน ในตอนนี้ทุกคนต่างมีกำลังใจและเสียงหัวเราะขณะที่พวกเขามีส่วนร่วมในการสังสรรค์ กิดเดียนนั่งอยู่ที่ปลายด้านหนึ่งของโต๊ะกลมไม่ได้มีส่วนร่วมในการสนทนาของพวกเขา

การบริโภคแอลกอฮอล์ทำให้แก้มของเขามีสีแดงจาง ๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ส่งผลต่อความดูดีของเขา

ในความเป็นจริงการเพิ่มขึ้นของแอลกอฮอล์ทำให้เกิดการแสดงตนที่ค่อนข้างหละหลวมและคลายตัวในตัวเขา การเอนร่างของเขาพิงเก้าอี้เล็กน้อยทำให้ภาพลวงตา ชายคนหนึ่งที่อยู่ตรงข้ามเขาเติมแก้วของกิดเดียนแล้วยิ้ม

“พี่กิดเดียน คุณเป็นเจ้าภาพ เรามาตั้งไกลดังนั้นคุณควรดื่มกับเรามากขึ้น” คนที่รินแอลกอฮอล์คือ ลูคัส วิลเบิร์นนายน้อยคนที่สองของตระกูลวิลเบิร์น ของเมืองหลวง เขาชอบที่จะดึงทุกคนมารวมกันและมีความสุข การรวมตัวกันในจินเฉิงเป็นความคิดของเขา กิดเดียนไม่ปฏิเสธ เขายิ้มและกระดกเหล้า อีกคนออกมาเติมแก้วของเขา

ลูกชายคนเดียวของตระกูลเดวิส ในเมืองหลวงเขาชื่อ เอลียา เดวิส เขาสนิทกับกิดเดียนเพราะครอบครัวของเขาทำธุรกิจเดียวกัน ขณะที่รินแก้วให้เขา เอลียาหรี่ตาและยิ้มอย่างชั่วร้าย

“พี่กิดเดียน ผมได้ยินจากไซมอนว่าคุณมีพี่สะใภ้ในจินเฉิง จริงหรือเปล่า? ทำไมคุณไม่พาเธอไปด้วยล่ะ?” ส่วนที่เหลือต่างประหลาดใจ

“อะไร? พี่กิดเดียนแต่งงานแล้วหรือ?”

“ไม่มีทาง? ไม่อยากจะเชื่อเลย!”

“ผมก็เช่นกัน พี่กิดเดียนไม่เคยสนใจผู้หญิงเลย ผมคิดว่าพี่กิดเดียนจะไม่ติดสอยห้อยตามผู้หญิงแม้ว่าหมูจะบินไปก็ตาม”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า … พวกคุณ! คุณมาไม่ทันข่าวล่าสุด! ฉันมีหลักฐานที่เป็นรูปธรรม เฮอะ คุณสามารถถามพี่กิดเดียนด้วยตัวคุณเองถ้าคุณไม่เชื่อฉัน” ด้วยเหตุนี้ทุกคนจึงหันมามองกิดเดียนอย่างสงสัย กิดเดียนยิ้ม ความเฉยเมยตามปกติในดวงตาที่ลึกและมืดของเขาอ่อนลง เขาเล่นกับแก้วในมือเขายิ้มจาง ๆ

“วันนี้เธอยุ่ง ฉันจะพาเธอไปพบพวกคุณในครั้งต่อไป”

“โอ้ ชิบ มัน! มันเป็นเรื่องจริงเหรอ?”

“วิลเบิร์น หยิกฉัน! ฉันต้องแน่ใจว่าฉันฝันอยู่หรือเปล่า?”

“เฮ้ย! ชิบ อ่อนโยนตอนนี้! คุณพยายามจะฆ่าฉันหรือเปล่า?”

“ไม่นะบ้านไฟไหม้ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เชื่ยเอ้ย” ความโกลาหลเกิดขึ้นในห้องส่วนตัว ทุกคนแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ที่จริงกิดเดียนเป็นที่รู้จักกันดีว่าเขามีความปรารถนาทางโลกเพียงไม่กี่ปี เขากังวลว่าสามสิบแล้วก็ยังไม่มีผู้หญิงอยู่ใกล้เขาในสายตา

ในด้านการงานเขาไม่ค่อยเจอเพศตรงข้ามเช่นกัน เพื่อเป็นการป้องกันผู้หญิงบางคนที่มีเจตนาแอบแฝงบทบาทของเลขานุการและผู้ช่วยของเขาจึงถูกสันนิษฐานโดยผู้ชาย ตอนแรกทุกคนคิดว่าเขาห่างเหินจากผู้หญิงเหล่านี้เพราะเขาได้พบกับความรักในชีวิตของเขา

หลายปีต่อมาพวกเขาตระหนักว่าไม่ใช่ว่าเขาได้พบกับความรักในชีวิตของเขา แต่เขากลับไม่สนใจผู้หญิง คำพูดเริ่มแพร่กระจายไปตามท้องถนนทีละน้อยทั้งๆที่คุณลีย์จะสูงเข้มและหล่อเหลาและเป็นผู้กุมอำนาจและความมั่งคั่ง แต่ก็น่าเสียดายที่เขาเป็นเกย์

ด้วยรูปลักษณ์ที่โดดเด่นเช่นนี้ทำให้หัวใจของผู้หญิงนับไม่ถ้วนในประเทศถูกบดขยี้ อย่างไรก็ตามพวกเขาทุกคนสามารถยอมรับได้ว่า คุณลีย์ เป็นผู้ชายจริงๆ! ผู้ชายอะไรจะวางมือให้ผู้หญิงได้? อย่างไรก็ตามเรื่องขำขันทั้งหมดก็ยังคงวนเวียนอยู่จนถึงวันนี้

เมื่อรวมการปรากฏตัวของปีศาจตัวน้อยที่ตั้งครรภ์ผ่านหลอดทดลองทุกคนต่างก็เข้าใจว่ากิดเดียนต้องไม่ชอบผู้หญิงบางทีเขาอาจจะดูหมิ่นพวกเขาด้วยซ้ำ ดังนั้นเขาจึงอยากจะมีลูกในหลอดทดลองอยู่นานเพราะเขาไม่ต้องการให้ผู้หญิงอุ้มลูกของเขา

แต่ตอนนี้อาจารย์หนุ่มลีย์ ผู้เกลียดชังผู้หญิงได้ผูกปมกับผู้หญิงคนหนึ่งแล้วหรือ?