ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก - บทที่ 185 บรรยากาศที่น่าอึดอัด

ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 185 บรรยากาศที่น่าอึดอัด

เจสัน มอร์ตัน เข้ามาในเวลาเดียวกันนั้น

เขามาที่นี่เพื่อมาหาเซลีน เพราะฉะนั้นเมื่อเข้าเห็นเนลล์นั่งอยู่คนเดียวในห้องแต่งตัว เขาก็ถูกการ์ดจับออกไป

เขารู้ว่าเนลล์มีส่วนร่วมในการแสดง แต่เค้าไม่คาดคิดที่จะเจอเธอที่นี่

ช่างแต่งหน้าไม่ทราบความสัมพันธ์ก่อนหน้านี้ของเนลล์กับเจสัน แต่เธอรู้ว่านายน้อยมอร์ตันเป็นคู่หมั้นของเซลีน เป็นเวลานานพอสมควรตั้งแต่การถ่ายทำเริ่มต้นขึ้น แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาจ่ายเงินเพื่อเข้ามาในกองถ่ายภาพยนตร์

เนลล์ยิ้มให้เขาและถามว่า “คุณมาที่นี่เพราะเซลีนใช่ไหมนายน้อยมอร์ตัน? เธอน่าจะมาที่นี่เร็ว ๆ นี้ ทำไมคุณไม่รอที่นี่สักพักล่ะ?”

เจสันอยากจะปฏิเสธ แต่เมื่อเขาเห็นเนลล์เขาจึงตอบตกลง

ช่างแต่งหน้าบอกให้ผู้ช่วยของเธอนำน้ำมาให้เจสันสักแก้ว ผู้ช่วยแอบมองเขาและรู้ว่าดูหล่อกว่าในรูปถ่ายมาก

กับหน้าตาที่ดีขนาดนี้ เขาจะได้รับความนิยมอย่างแน่นอนถ้าเขาเป็นนักแสดง!

น่าเสียดายที่เขาไม่สนใจที่จะเป็นนักแสดง อย่างไรเสียเขามาจากครอบครัวที่ได้รับการขัดเกลา เชี่ยวชาญเรื่องวิชาการและคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด ทำไมคนร่ำรวยอย่างเขาต้องมาเป้นนักแสดง?

ผู้หญิงคิดเหมือนกันและอิจฉาความโชคดีของ เซลีน เจนนิงส์ เธอพยายามหาผู้ชายที่หล่อ รวยและเป็นผู้ชายที่ดีให้กับตัวเอง

เจสันไม่รู้ถึงความคิดของพวกเขาเลย นับตั้งแต่ที่เขาเข้ามา เขาก็จ้องมองไปที่เนลล์ที่กำลังแต่งหน้าโดยช่างแต่งหน้า

เขาจมอยู่ในอารมณ์ที่ฟุ่งซ่าน

ย้อนกลับไปเมื่อพวกเขาอยู่ด้วยกัน เขายังปิดบังเรื่องที่จะให้เนลล์เข้าสู่วงการบันเทิง

อย่างไรก็ตามเขาเคยถามเธอครั้งหนึ่ง เมื่อเธอปฏิเสธความคิดของเขา เขาก็ไม่เคยคิดถึงมันอีกเลย

ตอนนี้เธอเข้าสู่วงการด้วยความมั่นใจ

เธอไม่เคยบอกว่าเธอเริ่มเข้าวงการบันเทิงเป็นเรื่องเจ็บปวดหรือไม่?

เธอยังบอกอีกว่าเธอไม่ชอบสปอตไลท์และชอบทำงานเบื้องหลัง

เมื่อเขานึกถึงอดีตเขาก็ถอนหายใจออกมา

มันเป็นความคิดที่ดีสำหรับเธอเหมือนกันที่เธอจะทำงานเบื้องหลัง อย่างน้อยเธอก็ไม่แย่งจุดสนใจไปจากเซลีน

เขาตระหนักดีว่าเธอมีความสามารถเพียงใด และรู้ถึงความสวยของเธอที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังความธรรมดาของเธอ ถ้าเธอต้องการ เธอจะต้องประสบความสำเร็จมากกว่าเซลีนอย่างแน่นอน

ตัวเขาเองในอดีตปฏิเสธที่จะเห็นสิ่งนั้นเกิดขึ้น

วันนี้เมื่อเขาเห็นเธออีกครั้ง ความรู้สึกแบบนั้นเมื่อนานมาแล้วก็ไม่มีอยู่อีกต่อไปแล้ว

ห้องแต่งตัวเงียบและบรรยากาศก็ดูน่าอึดอัด

หลังจากนั้นไม่นานเจสันก็ไม่สามารถหยุดตัวเองที่จะเรียก “เนลลี่ไม่ได้เจอกันนาน คุณเป็นอย่างไรบ้าง?”

ช่างแต่งหน้าเลิกคิ้วด้วยความสงสัย

เห็นได้ชัดว่าสองคนนี้รู้จักกัน!

จากนั้นเธอก็นึกถึงความสัมพันธ์ของเนลล์และเซลีน มันทำให้เธอเข้าใจขึ้นมาในทันที

ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาเป็นญาติกัน เขาเป็นแฟนของน้องสาวของเธอ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เนลล์จะรู้จักกับเขา

ทั้งหมดเป็นเพราะการขาดปฏิสัมพันธ์ในฉากระหว่างเนลล์กับเซลีน พวกเขาเป็นพี่น้องกันแต่พวกเขาก็ยังคงทำตัวเหมือนเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน ส่งผลให้คนรอบข้างลืมนึกถึงความสัมพันธ์ที่แท้จริงของพวกเขา

เนลล์หลับตาเพื่อให้ช่างแต่งหน้าแต่งตา เธอไม่สนใจเขา

เจสันรู้สึกค่อนข้างอึดอัดใจ

นอกจากความอึดอัดใจแล้ว เขายังรู้สึกไม่พอใจอีกด้วย

ผู้หญิงที่ว่านอนสอนง่ายและอ่อนน้อมถ่อมตนที่เขารู้จักไม่มีอยู่อีกต่อไป

สถานะของเธอในตอนนี้มีแต่ความเย็นชา ไม่แยแสและการปฏิเสธ

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การแสดงความรำคาญที่เธอแสดงออกมาก่อนหน้านี้เป็นเหมือนเข็มอันแหลมคมที่ทิ่มแทงหัวใจของเขา

เจสันกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง เมื่อเซลีนเข้ามา

“พี่เจย์!”

เธอรู้สึกดีใจที่ได้เห็นเจสัน ก่อนจะกระโดดขึ้นเพื่อกอดเขา

“คุณรอนานไหม? คุณรู้ไหมว่าฉันคิดถึงคุณมากแค่ไหน?”

น้ำเสียงที่ยั่วยวนและท่าทางที่แสดงออกถึงความรักใคร่ของเธอทำให้ช่างแต่งหน้าไอออกมาอย่างช้า ๆ และหัวเราะเบา ๆ “เป็นคู่รักที่น่ารักนะเซลีนและนายน้อยมอร์ตัน”

เสี้ยววินาทีต่อมา เจสันก็ยกไหล่ขึ้น

ในที่สุดเขาก็ยังคงโอบไหล่ของเซลีนเอาไว้และยิ้ม “ผมไม่ได้บอกคุณหรอว่าผมยุ่ง? ตอนนี้ผมว่างแล้ว ก็รีบมาหาคุณทันที”

เซลีนกอดแขนของเขา “ฉันรู้มาตลอดว่างานของคุณสำคัญกว่าฉันเสมอ”

“ผมทำอะไรได้บ้าง?”

เจสันจับมือของเธอด้วยความอึดอัดและยิ้ม “เอาล่ะ เธอแต่งหน้าเสร็จแล้ว พวกเราไปดีกว่าจะได้ไม่รบกวนเธอ”

เซลีนจ้องมองไปที่เนลล์ ความรู้สึกพึงพอใจเปล่งประกายออกมาจากดวงตาของเธอ

เธอเชื่อฟังคำพูดของเขาและออกไปข้างนอกกับเขา

เมื่อสองคนนั้นออกไปช่างแต่งหน้าก็หัวเราะคิกคักขึ้น “ดูสิ พวกเขาน่ารักมาก ทุกวันนี้มีความสัมพันธ์ปลอม ๆ เกิดขึ้นมากมายในวงการบันเทิงและมันตั้งนานแล้วนะที่ฉันได้เห็นคู่รักที่มีความสุขอย่างแท้จริง”

เนลล์เบะปากอย่างประชดประชัน เธอเก็บความคิดเห็นของเธอเอาไว้ไม่แสดงออกมา

ไม่นานเธอก็แต่งหน้าเสร็จ

เธอออกไปเตรียมงานของเธอ ในขณะที่เซลีนถึงเวลาแต่งหน้าของเธอ

วันนี้เจสันว่างและมาพร้อมกับเธอ

ทั้งสองคนแสดงออกถึงความรักอย่างเปิดเผยและใช้เวลาร่วมกันซึ่งส่งผลให้ทีมงานเกิดความอิจฉา

เนลล์ไม่ได้สนใจคำพูดของพวกเขา เธอนั่งบนเก้าอี้และจำบทของเธอ

แนนซี่เดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับแก้วที่ใส่น้ำแตงโมเย็น ๆ เธอยื่นแก้วให้แล้วเย้ยหยัน “อะไรกันนี่? พวกเขาเป็นชู้กัน แต่ผู้คนก็มองเป็นรักแท้!”

เนลล์จิบน้ำแตงโมและตอบช้า ๆ “ไม่ว่าคนอื่นจะพูดอย่างไร มันก็เป็นความจริงที่พวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดี มันดีพอแล้วสำหรับเซลีน”

แนนซี่ผงะ

เธอมองไปที่เนลล์ด้วยความประหม่าและถามด้วยความเป็นห่วง “คุณ…คุณไม่สบายหรือเปล่า?”

“ห๊ะ?”

เธอเงยหน้าขึ้นและสังเกตเห็นว่าแนนซี่จ้องมองมาด้วยความอึดอัด จากนั้นเธอก็ตอบสนองและหัวเราะออกมา “ทำไมถึงต้องคิดแบบนั้น? ฉันไม่ได้สนใจเขาอีกต่อไปแล้ว”

แนนซี่ถอนหายใจอย่างโล่งอก

“ดี คุณมีสามีแล้ว ซึ่งเป็นผู้ชายที่ดีที่สุดในโลก ผู้ชายแบบเจสัน มอร์ตัน ไม่มีอะไรเทียบได้กับสามีของคุณและไม่คู่ควรกับคุณ”

เนลล์ไม่สามารถห้ามตัวเองจากการหัวเราะได้ แต่เมื่อแนนซี่พูดถึงกิดเดียน เธอจำได้ว่าเธอยุ่งอยู่กับการถ่ายทำมาตลอดสองวันและไม่ได้โทรหาสามีของเธอเลย

ก่อนถ่ายทำภาพยนตร์กิดเดียนโทรหาเธอเกือบทุกคืน และพวกเขาจะพูดคุยกันหลายชั่วโมง

สองวันก่อน เธออยู่ดึกเพื่อถ่ายทำบางฉากและไม่ได้รับสายของเขา ต่อมาก็มีเวลาเล็กน้อยในตอนเช้า กิดเดียนไม่ต้องการจะรบกวนการนอนของเธอ เขาจึงพูดคุยแค่สองสามคำอย่างรีบร้อนและวางสายไป

จนถึงวันนี้เขาไม่ได้โทรหาเธอ

เนลล์บอกกับตัวเองว่าถ้าคืนนี้ถ่ายทำเสร็จเร็ว เธอจะโทรหาเขา

ขณะที่เธอครุ่นคิด เกิดการอ้าปากค้างแลได้ยินเสียงอุทานในห้องแต่งตัว

“ว้าว! สวยมาก!”

“คุณโชคดีมากเซลีน!”

“แหวนเพชรเม็ดใหญ่แบบนั้นต้องแพงมากแน่ ๆ ! พระเจ้าหัวใจของฉัน”

เธอหันกลับไปและเห็นเซลีนยืนอยู่ที่ทางเข้าห้องแต่งตัว เธอถือดอกกุหลาบช่อใหญ่ในขณะที่เจสันคุกเข่าข้างหนึ่งต่อหน้าเธอพร้อมกับแหวนเพชรในมือของเขา เขาเลื่อนแหวนเพชรไปที่นิ้วของเซลีน