ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก - บทที่ 227 เขามาเพื่อเธอ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 227 เขามาเพื่อเธอ
เนื่องจากความสัมพันธ์ของเธอกับเจสันแย่ลงถึงจุดเยือกแข็ง จึงเป็นการดีกว่าที่พวกเขาจะให้พื้นที่ซึ่งกันและกันในตอนนี้
ยังเป็นการป้องกันไม่ให้พวกเขาทะเลาะกันต่อหน้าสาธารณชนอีกด้วย
แม้จะคิดอย่างนั้นเซลีนก็ค่อนข้างผิดหวังเมื่อเธอรู้ว่าเขาจะไม่มางาน
ท้ายที่สุดเธอบอกให้แองเจิลโทรหาเจสัน โดยบอกเป็นว่าเธอยินดีที่จะถอยหลังก่อน เจสันเป็นคนฉลาดดังนั้นเขาควรจะได้รับคำใบ้
แต่น่าเสียดายที่เขาตัดสินใจที่จะไม่มา
นี่คงหมายความว่าเขายังไม่พร้อมที่จะยอมรับคำขอโทษจากเธอ หรือว่าเขายังโกรธเธออยู่
ด้วยเหตุนี้เธอจึงยิ้มเยาะเย้ยตัวเอง ทำให้ความผิดหวังในใจของเธอเพิ่มมากขึ้น
“พี่เซลีน!”
จากนั้นเสียงที่น่าประหลาดใจก็ดังเข้าหูของเธอ
เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นหญิงสาวที่แต่งตัวสวยงามกำลังยกชุดแล้ววิ่งเข้าหาเธอ
เธอรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยและใช้เวลาพอสมควรในการจำหน้าของหญิงสาว
“มีอา? หน้า … หน้าของเธอ?”
มีอาก้มหัวลงเล็กน้อยมองทุกคนรู้สึกผิด “พี่เซลีน อ๊ะ! อย่าเสียงดังมากสิ เมื่อไม่นานมานี้ฉันไปศัลยกรรมที่ต่างประเทศมา หน้าตาของฉันเป็นยังไงบ้างบอบบางและงดงาม? ฉันสวยไหม?”
เซลีนพูดไม่ออกขณะที่เธอจ้องไปที่ดวงตากลมโตที่น่ากลัวและคางอันแหลมคมของมีอา มันคมมากจนสามารถทิ่มแทงใครบางคนให้ตายได้เลยอย่างไรก็ตามเธอก็ฝืนยิ้มที่น่าอึดอัด
“มันดีนะ…”
“ฮิฮิ ฉันรู้แล้ว ว่าฉันสวย”
มีอาสอดมือของเธอกอดแขนของเซลีน และพูดด้วยรอยยิ้มว่า
“พี่เซลีนฉันขอโทษ ฉันไม่ได้พบใครได้เลยเพราะฉันต้องทำพักฟื้น ฉันไม่ได้ไปแสดงความยินดีกับงานแต่งงานของพี่กับคุณชายมอร์ตันเลย ฉันขอแสดงความยินดีกับพี่ขอให้มีความสุขกับงานแต่งงาน!”
เมื่อพูดถึงงานแต่งงานรอยยิ้มจาง ๆ ของเซลีนก็จางหายไปอย่างรวดเร็ว
ในทางกลับกันเธอพูดอย่างเย็นชา “ขอบคุณ”
มีอาไม่ได้สังเกตเห็นปฏิกิริยาที่ผิดปกติบนใบหน้าของเซลีน เมื่อเธอมองไปรอบ ๆ และไม่เห็นเจสันที่ไหนเลยเธอถามว่า
“หืม? คุณชายมอร์ตันอยู่ที่ไหน? วันนี้เขาไม่ได้อยู่กับคุณเหรอ?”
“เขายุ่งอยู่กับเรื่องของบริษัทเขาเลยมาไม่ได้”
“ฮึ่ม! นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันบอกว่าผู้ชายแตกต่างกันทั้งก่อนและหลังแต่งงาน ก่อนที่พวกคุณจะแต่งงานกันเขาจะติดตามคุณไปทุกที่เหมือนลูกหมา
แต่ตอนนี้หลังจากที่พวกพี่แต่งงานกันแล้วเขาก็ไม่อยากไปร่วมงานสำคัญกับพี่ด้วยซ้ำ ไม่อยากจะเชื่อเลย!”
ใบหน้าของเซลีนแข็งทื่อในขณะที่ไฟในใจของเธอลุกโชนอย่างรุนแรงราวกับว่ามันพร้อมจะพุ่งออกมาจากอกของเธอ
ด้วยเหตุนี้เธอจึงดึงมือออกจากอ้อมกอดของมีอาและพูดอย่างเย็นชาว่า “ไม่เป็นไรหรอก ฉันมีเรื่องอื่นที่ต้องทำอีก งั้นฉันจะไม่ไปกับเธอนะเธอไปสนุกเองนะ ขอตัว”
จากนั้นเซลีนก็เดินไปหาทิม
เมื่อเซลีนจากไป มีอาก็ยืนงงอย่างโง่เขลา ไร้การตอบรับต่อสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเวลาพอสมควร
เสียงร่าเริงของชายคนหนึ่งดังขึ้นจากทางเข้า
“คุณชายมอร์ตัน! น่าแปลกใจที่ได้เจอคุณที่นี่! เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นจริงๆ!”
ทันใดนั้น เซลีนก็ชะงักก่อนที่เธอจะหันกลับไปมองด้วยความไม่เชื่อและเห็นชายวัยกลางคนกอดคนที่
เพิ่งเดินเข้ามา จะเป็นใครได้อีกถ้าไม่ใช่เจสัน?
เขาสวมสูทสีขาวที่ทำให้เขาดูเป็นสุภาพบุรุษ
นอกจากนี้ภายใต้แสงไฟอันอบอุ่นใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาทำให้เขาดูเหมือนเจ้าชายยุคก่อน ๆ เขามีเสน่ห์อย่างสง่างาม
เธอรู้สึกได้ว่าหัวใจของเธอเริ่มเต้นอย่างไม่สามารถควบคุมได้
‘พี่เจ มาหาฉันเหรอ? พี่มาเพื่อฉัน? ฉันรู้ว่าพี่ยังมีฉันอยู่ในใจ! สิ่งที่พี่พูดกับฉันทางโทรศัพท์เป็นเพียงคำพูดที่ไม่พอใจฉันใช่ไหม! ‘
‘เขาถูกเลี้ยงดูมาในครอบครัวที่ได้รับการปกป้อง และไม่เคยโดนดุ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่เขาจะระบายความโกรธเมื่อเขาโกรธ ฉันไม่โทษเขานะ ฉันไม่โทษเลย ‘
เซลีนรู้สึกว่ารอบดวงตาของเธออุ่นขึ้นเหมือนมีน้ำตาไหลลงมาที่แก้มของเธอ
เธอรีบหันกลับมาเช็ดคราบน้ำตาด้วยผ้าเช็ดหน้า อย่างไรก็ตามไม่ว่าเธอจะเร็วแค่ไหนเธอก็ไม่สามารถหลบเลี่ยงสายตาของมีอาได้
มีอามองไปที่เจสันแล้วกลับมาสนใจเซลีน ในที่สุดเธอก็เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น
ด้วยความกังวลเธอจึงเดินไปหาเซลีนแล้วกระซิบว่า “พี่เซลีนพี่…ทะเลาะกับคุณชายมอร์ตันเหรอ?”
เซลีนเช็ดน้ำตาของเธอออกและมองออกไป “ไม่ใช่ แค่เรื่องไร้สาระน่ะ”
“ไม่เป็นไรถ้า พี่ไม่ต้องการบอกความจริงกับฉัน ในเมื่อคุณชายมอร์ตันมาแล้วเขาคงรู้ถึงความผิดพลาดของเขา เขามาที่นี่เพื่อขอโทษพี่ก็ได้นะ พวกพี่เป็นสามีภรรยากันแล้วอย่าปล่อยให้ความโกรธอยู่เหนือการควบคุมสิ พยายามอย่าโกรธเขา โอเค?”
มีอารู้สึกว่าลูกพี่ลูกน้องของเธอคนนี้เกือบจะสมบูรณ์แบบยกเว้นอีโก้ของเธอ
เธอผ่านความยากลำบากมาตลอดและได้แต่งงานกับสามีที่ร่ำรวย หากพวกเขาสามารถรักษาความสัมพันธ์ที่ดีและเต็มไปด้วยความรัก มีอาในฐานะลูกพี่ลูกน้อง เธอก็อาจได้รับประโยชน์ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
ดังนั้นมีอาจึงไม่ต้องการให้อีโก้ของเซลีนเข้ามายึดครองและทำลายความสัมพันธ์กับเจสัน
เซลีนรู้จักกับมีอามาหลายปีแล้วเธอจะไม่รู้ความคิดที่เห็นแก่ตัวของหญิงสาวคนนี้ได้อย่างไร?
เธอยิ้ม แต่ไม่พูดอะไรสักคำราวกับว่าเธอเห็นด้วยกับสิ่งที่มีอาพูด
ดังที่มีอากล่าวว่าถ้าผู้ชายคนนั้นเต็มใจที่จะเลิกทะเลาะกันและตราบใดที่ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คนงี่เง่าเธอก็จะมีโอกาสได้กลับสภาวะที่ปกติอย่างแน่นอน
ทำไมถึงต้องทำให้เขาตกที่นั่งลำบาก?
ด้วยเหตุนี้เธอจึงหายใจเข้าลึก ๆ ความเสียใจที่ทำให้เธอหนักใจมาหลายวันในที่สุดก็จางหายไปเล็กน้อย
เธอกำลังคิดว่าควรแสดงท่าที และกิริยาแบบไหนเมื่อเจสันเข้ามา
เธอควรพูดอะไรเพื่อแสดงความโกรธอย่างอ้อยอิ่ง แต่ไม่โกรธถึงขนาดที่ว่ามันจะทำให้เขากลัวจนไม่มีวันกลับมา
เธอไม่สามารถให้อภัยเขาได้ เพราะมันจะทำให้เธอดูเหมือนผู้หญิงใจง่าย
เมื่อเธอยอมเขาหากมีความขัดแย้งอีกในอนาคตเขาก็จะทำร้ายเธออย่างแน่นอนโดยไม่ต้องคิดมากเลย
ดังนั้นเธอต้องเข้าใจสถานการณ์อย่างเที่ยงแท้โดยที่เธอไม่ควรเรียกร้องอะไรมากมาย แต่ในขณะเดียวกันเธอก็ไม่ควรยอมกับสถานการณ์อย่างนี้เช่นกัน
เซลีนกำลังทบทวนความคิดทั้งหมดในใจของเธอ จนกระทั่งเธอเห็นเจสันเดินมาหาเธอ หลังจากที่เขาคุยกับแขกคนอื่น ๆ
สติของเธอหยุดนิ่งไปชั่ววินาที ในขณะนั้นหัวใจของเธอเต้นเร็วมากจนรู้สึกเหมือนจะระเบิดออกมาจากอกได้ทุกเมื่อ
เธอเม้มริมฝีปากและหายใจเข้าลึก ๆ กล้ามเนื้อทุกส่วนในร่างกายของเธอกระชับขึ้นเมื่อเธอสังเกตเห็นความลังเลบนใบหน้าของเขา โชคดีที่เขาเดินเข้ามาหาเธอในที่สุด
ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตาอันอบอุ่น เขามาเพื่อเธอจริงๆ
‘คุณมันเลว! ทำไมต้องพูดอะไรแบบนั้นในตอนนั้นด้วย? แม้ว่าคุณจะพยายามจะระบายอารมณ์ แต่ก็ยังคงเป็นเรื่องที่น่าเจ็บปวดเมื่อคุณข้ามเส้น ‘
‘ทำไมพี่ถึงทนฉันและเอาอกเอาใจฉันมากขึ้นกว่านี้ไม่ได้ล่ะ? ฉันตามพี่มาห้าปีแล้วนะ!’
เซลีนอยากจะร้องไห้ออกมาดัง ๆ แต่เธอก็ไม่สามารถทำได้เพราะเธออยู่ในที่สาธารณะ
ถ้าเจสันขอโทษเธอ เธอจะยกโทษให้เขาทันทีเลย
เธอจะไม่เปรียบเทียบอีกแล้วและจะไม่แสดงความคิดเห็นกับใครอีกต่อไปในอนาคต ตราบใดที่เขาสามารถรักเธอด้วยใจจริงและอยู่กับเธอตลอดเวลาเธอก็จะไม่ขออะไรอีก
ท้ายที่สุดผู้คนจะตระหนักว่าบางสิ่งสำคัญเพียงใดเมื่อพวกเขาสูญเสียมันไป