ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก - บทที่ 264 จู่โจมเขา

ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 264 จู่โจมเขา

เนลล์จ้องมองไปที่เจสันด้วยความดูถูก

“จริงใจเหรอ? ย้อนกลับไปในตอนนั้น ฉันถูกซิลเวียและเซลีนรังแก คุณไม่เคยพูดอะไรเลย แต่ตอนนี้คุณต้องการพูดถึงมันด้วยความจริงใจเหรอ? ขอโทษนะ ความคิดของคุณเรื่องความจริงใจไม่มีค่าสำหรับฉัน!”

“คุณ…”

“ปล่อยฉันไป! ฉันอยากเข้าไปข้างใน!”

“เนลลี่ฟังผมก่อน…”

เธอผลักเขาออกไป เธอใช้กำลังมากพอสมควร และเจสันถูกผลักไปกระแทกกับราวบันได

เขาคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดซึ่งดึงดูดการมองมาด้วยสายตาแปลก ๆ จากผู้คนรอบข้าง

เนลล์พูดไม่ออก

ใบหน้าของเธอแดงก่ำ

‘เอ๊ะ มันเป็นสัญญาณที่ไม่ดีที่ฉันดื่มมากเกินไปหน่อย ฉันไม่สามารถหยุดตัวเองจากการควบคุมอารมณ์และความแข็งแรงของฉันได้ ดังนั้นฉันจึงใช้กำลังมากเกินไป’

ในขณะที่ผู้คนเข้ามามุงดู เธอสงสัยว่าเธอควรจะออกไปหรือเข้าไปดูเจสันใกล้ ๆ ดี

ในไม่ช้า ผู้คนก็เริ่มแสดงความคิดเห็นเกี่ยวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เนลล์เป็นคนมีชื่อเสียง แม้ว่าจะเป็นเรื่องปกติที่จะพบเจอคนดังที่หอประชุมเซียนสุ่ยนี้ แต่มันคงไม่ดีถ้ามีคนเผยแพร่ข่าวลือเกี่ยวกับการที่เธอทำร้ายคนในที่สาธารณะแบบนี้

เธอต้องการรักษาหน้าของเธอไว้

สุดท้ายแล้วเธอก็เดินเข้าไปหาเจสันและกระซิบอย่างแผ่วเบา “นี่! เลิกแกล้งตายถ้าคุณยังมีชีวิตอยู่และตื่นขึ้นมาสักที”

เจสันวางมือบนท้องของเขาบริเวณที่ชนเข้ากับราวบันไดก่อนหน้านี้ เขารู้สึกเจ็บปวดมากจนต้องนิ่วหน้า

เขาพยุงตัวเองขึ้นและกัดฟันแน่น “ผม…ผม ไม่เป็นไร”

ใบหน้าของเขาซีดเซียวและหน้าผากของเขาก็เต็มไปด้วยเหงื่อ

เนลล์พบว่ามันยากที่จะเชื่อว่าเขาไม่เป็นไรเมื่อเธอเห็นว่าเขาดูอ่อนแอแค่ไหน

เธอออกจะรำคาญ

แม้ว่าเขาจะเป็นผู้ชายที่โตแล้ว เขาทำตัวเหมือนลูกเจี๊ยบที่บอบบาง การกระแทกเล็กน้อยเพียงครั้งเดียวทำให้เขามีปฏิกิริยาในอาการแบบนี้ เขาไม่สามารถเถียงเธอได้อย่างยุติธรรมใช่ไหม?

เธอหวังว่าการกระแทกจะไม่ทำให้เขาได้รับความบาดเจ็บ!

เนลล์รู้สึกลังเล “บางที ฉันสามารถช่วยไปส่งคุณที่ห้องส่วนตัวของคุณได้! หรือ ให้ฉันเรียกผู้ดูแล?”

เจสันเงยหน้าขึ้นไปมองที่เธอ

“ไม่ต้องหรอก มันเป็นแค่อาการปวดท้อง คุณช่วยพาผมไปที่ห้องน้ำได้ไหม?”

เนลล์ลองไตร่ตรองดูแล้ว เธอเพิ่งไปห้องน้ำและมันอยู่ไม่ไกล เช่นนั้นเธอจึงตกลง

เมื่อพวกเขาไปถึงที่ห้องน้ำ เธอก็ลดเสียงของเธอลง “เรามาถึงแล้ว ถ้าคุณไม่เป็นไร ฉันจะออกไปเดี๋ยวนี้”

เธอกำลังจะไปเมื่อเจสันคว้าตัวเธอและลากเข้าไปในห้องน้ำผู้ชาย

เนลล์ถูกจับโดยไม่ทันได้ตั้งตัวและถูกดึงเข้าไปในห้อง เธอตกใจและโกรธมาก

“คุณเป็นบ้าไปแล้วเหรอ? ปล่อยฉัน!”

เธอสาปแช่ง

เจสันหัวเราะด้วยความชั่วร้าย และกดเธอเอาไว้กับผนังห้องน้ำ เขากระซิบ “ร้องสิ ผมขอท้า มาดูกันว่าคุณจะดิ้นรนออกจากที่นี่ได้อย่างไรเมื่อคนข้างนอกได้ยินคุณ!”

เนลล์กัดฟันของเธอ

นี่คือข้อเสียของการเป็นคนที่มีชื่อเสียง

บางครั้ง เธอก็ต้องหยุดความรู้สึกเชิงลบและปล่อยสิ่งต่าง ๆ ให้ผ่านไป เพื่อรักษาชื่อเสียงของเธอเอาไว้

ถึงอย่างนั้น เธอก็ไม่ใช่ประเภทที่ยอมให้ใครเหยียบย่ำเธอ แทนที่จะกรีดร้องออกไป เธอยกมือขึ้นและปิดปากของเจสันเอาไว้ จากนั้นเธอก็ก้าวเท้าไปและเหยียบลงบนเท้าของเจสันด้วยรองเท้าส้นสูงของเธอ

“อ๊อก…”

เจสันคำรามด้วยความเจ็บปวด

เขาอยากจะสู้ ทว่าด้วยเหตุผลบางอย่าง ผู้หญิงคนนี้แข็งแรงอย่างไม่น่าเชื่อ เธอบิดแขนทั้งสองข้างของเขาไปข้างหลัง แล้วร่างของเขาก็กระแทกเข้ากับประตูโดยหันหน้าเข้าหากำแพง

สิ่งต่อไปที่เขารู้คือหมัดนับไม่ถ้วนโจมตีที่ด้านหลังศีรษะของเขา

เนลล์โมโหมาก!

แม่งเอ้ย! เขาแทบจะเป็นประสาทเพราะเธอแล้ว! แต่เขาไม่ได้บอกให้เธอรู้!

เขาอยากตามตื้อเธอนักใช่ไหม? ได้ ให้เขาลองดู!

ตอนนี้เนลล์ตกเป็นเหยื่อ ดังนั้นเธอจึงไม่สนใจสักนิดกับการทำร้ายเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย เธอต่อยเขาอย่างไร้ความปราณี

หลังจากนั้นไม่นาน เธอพบว่ามันลำบากที่จะต่อยด้วยมือข้างเดียว เช่นนั้นเธอจึงปลดเข็มขัดของเขาออกและมัดมือของเขาไพล่หลังเอาไว้ จากนั้นเธอก็ถอดถุงเท้าของเขา ยัดมันเข้าไปในปากของเขา และกลับมาทุบตีเขาด้วยหมัดและขาของเธอ

มีคนเข้ามาในห้องน้ำและได้ยินเสียงดัง

ในตอนแรกเขาผงะและไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น

ต่อมาเขาก็ได้ยินเสียงคำรามอู้อี้จากผู้ชายคนหนึ่ง และเสียงหอบจากผู้หญิงและเข้าใจแล้วว่าอะไรกำลังเกิดขึ้นอยู่

โดยปกติแล้ว ผู้ชายจะรู้เรื่องประเภทนี้แต่ไม่แสดงออกในที่สาธารณะ ดังนั้นชายคนนั้นจึงเงียบและออกไปจากห้องน้ำ

เจสันผู้น่าสงสารต้องการร้องขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครสนใจเขาเลย

เนลล์ทุบตีเขาเป็นเวลาสิบนาทีก่อนที่เธอจะรู้สึกเหนื่อยล้า

เธอวางมือทั้งสองข้างไว้บนสะโพกของเธอ ขณะที่เธอหอบหายใจ ใบหน้าของเธอแดงก่ำและมีเหงื่อผุดขึ้นบาง ๆ บนหน้าผากของเธอ

ในทางกลับกัน เจสันยอมแพ้มาตั้งนานแล้วที่จะสู้กลับ แต่เขากลับขดตัวเป็นลูกบอลอยู่ข้าง ๆ ชักโครกและก้มศีรษะของเขาลง

เนลล์ยังคงต้องการที่จะระบายความโกรธของเธอ เธอจึงเตะเขาอย่างรุนแรง

เธอกัดฟันของเธอ “ถ้าไม่ใช่เพื่อท่านผู้หญิงโจนส์ ฉันคงทำกับคุณหยาบคายกว่านี้ไปนานแล้ว! วันนี้คุณหาเรื่องให้ตัวเอง ถ้าคุณกล้าเข้ามาใกล้ฉันอีกในครั้งต่อไป ฉันจะทำให้คุณพิการ! คุณได้ยินฉันไหม?”

ใบหน้าของเจสันบวมปูดไปหมดและมีรอยเลือดบริเวณหางตา เขาใกล้จะหมดสติ และไม่อาจตอบอะไรเธอได้

ในตอนนั้นเองเนลล์ตระหนักได้ถึงความรุนแรงของการกระทำของเธอ เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะใช้โทรศัพท์ของส่งข้อความถึงโทมัส

“ผมถูกทำร้าย เร็วเข้ามาช่วยผมในห้องน้ำผู้ชาย

หลังจากส่งข้อความแล้ว เธอก็เลิกทำร้ายเขาและออกไป

เนลล์มั่นใจว่าผู้ชายที่เหย่อหยิ่งอย่างเจสันจะไม่มีทางบอกโทมัสว่าเขาถูกเธอทำร้าย

สุดท้ายแล้วสำหรับคนอีกหลาย ๆ คน เธอเป็นเพียงผู้หญิงบอบบาง

ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังเคยอ่อนแอและไม่รู้เกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้อีกด้วย สมมุติว่าเขาบอกคนอื่น ๆ เกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ จะไม่มีใครเชื่อเขาเลย

สิ่งต่าง ๆ เป็นไปตามที่เธอคาดหวัง

วันต่อมา เมื่อเจสันฟื้นขึ้นที่โรงพยาบาล เขาปฏิเสธที่จะเปิดเผยตัวลักษณะของผู้ที่ทำร้ายเขาให้โทมัสรู้

ใจตอนแรก โทมัสโกรธมากและยืนกรานที่จะโทรแจ้งตำรวจและตรวจดูกล้องวงจรปิด

ในภายหลัง เขาตระหนักได้ว่าลูกชายของเขาคัดค้านการกระทำนี้อย่างมากเพียงใด เช่นนั้นเขาจึงยอมแพ้

แม้ว่าเนลล์จะปล่อยเรื่องนี้ให้ผ่านไป ทว่าเจสันก็ยังแค้นเธอตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา

เขาไม่อาจเข้าใจได้ว่า คนที่ดูบอบบางเช่นเธอจะสามารถแข็งแรงในชั่วพริบตาแบบนั้นได้อย่างไร

วันนั้นที่ในห้องน้ำ เขาต่อสู้จนสุดกำลังของเขา

อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่สามารถหลุดออกไปได้

ผู้หญิงคนนั้นเป็นปีศาจ!

เธอช่างน่ากลัวอะไรอย่างนี้!

นอกเหนือจากความกลัวแล้ว ความเกลียดชังภายในใจของเจสันเริ่มปรากฏขึ้น

เมื่อเขาถูกหามออกจากห้องน้ำในวันนั้น คนมากมายเห็นเขา และคนส่วนใหญ่เป็นชนชั้นสูงของจินเฉิง

ทุกคนรู้ว่านายน้อยมอร์ตันถูกทำร้ายร่างกายในห้องน้ำผู้ชาย นอกจากนั้นบางคนยังเผยแพร่ข่าวลือเกี่ยวกับเสียงที่คล้ายกับคนมีอะไรกันในห้องน้ำ พวกเขาสงสัยว่าเจสันอาจจะแอบเป็นเกย์ ที่มีส่วนเข้าไปพัวพันกับพวกกรรโชกทรัพย์ หรือโดนจับได้ว่าทำอะไรน่าเกลียดดังนั้นเขาจึงถูกทำร้าย

มันเป็นไปไม่ได้ที่เจสันจะอธิบายเรื่องของเขา

มีเพียงสวรรค์ที่รู้เหตุผลเดียวของเขาที่ลากเนลล์เข้าไปในห้องน้ำเพื่อพยายามพูดความรู้สึกบางอย่างกับเธอและใช้ความรู้สึกในอดีตที่เธอมีต่อเขาเพื่อเอาชนะเธออีกครั้ง

โชคร้ายที่มันต้องจบลงด้วยวิธีนี้!

เนลล์ เจนนิงส์!

เมื่อเขานึกถึงชื่อของเธอ เขาก็เต็มไปด้วยความโกรธเคืองและความเกลียดชังในทันที

เธอล่ะเกลียดเขาหรือเปล่า?

เธอไม่เต็มใจที่จะอยู่กับเขาใช่ไหม? ถ้าเป็นเช่นนั้น เขาต้องการเธอ!

สักวันหนึ่ง เขาจะทำลายความหยิ่งยโสของเธอ และให้เธอได้ลิ้มรสของผลที่ตามมาของการทำร้ายเขา!