ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก - บทที่ 268 พรหรือคำสาป

ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 268 พรหรือคำสาป

เนลล์ตกใจมาก เธอไม่เคยคิดมากแบบนั้น ทว่าเพียงแค่สันนิฐานว่าการมีโอกาสได้กลับไปพบกับครอบครัวทางสายเลือดอีกครั้งคงเป็นเรื่องที่ดี

หลังจากฟังความคิดเห็นของกิดเดียน ตอนนี้เธอรู้สึกว่าตระกูลการ์เร็ตต์เป็นสถานที่ที่อันตรายและไม่ควรก้าวเท้าเข้าไปง่าย ๆ

ยิ่งไปกว่านั้น การตามหาเด็กเจอจะไม่ใช่เรื่องดี

ในทันที เธอคิดถึงสเตฟานี่ขึ้นมาอีกครั้ง

เธอได้ยินว่าสเตฟานี่ได้รับการดูแลราวกับเป็นตัวแทนของเด็กคนนั้นที่หายไป ในอดีตที่ผ่านมาคุณผู้หญิงการ์เร็ตต์รับเธอมาเป็นบุตรบุญธรรม

ช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมา พวกการ์เร็ตต์ปฏิบัติกับเธอราวกับเธอเป็นคนของเขา และเลี้ยงดูเธอ ถ้าไม่ใช่เพราะนายท่านใหญ่ป่วย ครอบครัวคงไม่คิดที่จะตามหาเด็กคนนั้น

ถ้าเด็กคนนั้นถูกตามหาจนเจอและพากลับมาจริง ๆ แล้วสเตฟานี่จะอยู่ในสถานะอะไร?

คนอย่างสเตฟานี่ต้องมีบางสิ่งบางอย่างที่จะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน

ในขณะที่เธอกำลังครุ่นคิด เธอก็ถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง

กิดเดียนจับตามองการครุ่นคิดอย่างต่อเนื่องของเธอและการถอนหายใจ

เขาหัวเราะออกมาเบา ๆ ลูบศีรษะของเธอและปลอบให้เธอรู้สึกดีขึ้น “ผ่อนคลายนะครับ ถ้าผมมีเบาะแสอะไรผมจะแจ้งให้พวกเขาทราบแน่นอน ผมอยากจะเตือนคุณเอาไว้ว่าอย่าตั้งความหวังเกี่ยวกับเรื่องนี้เอาไว้สูงนักนะครับ”

อย่างไรก็ตามเด็กคนนั้นก็หายไปมากกว่ายี่สิบปีแล้ว เว้นเสียแต่ว่าสองปีแรกที่ตระกูลการ์เร็ตต์ตามหาเธออย่างไม่ลดละ ในช่วงสิบปีที่ผ่านมาพวกเขาแทบจะไม่ทำอะไรเลย

จนกระทั่งสภาพร่างกายของนายท่านใหญ่ทรุดโทรมลงสิ่งนั้นทำให้พวกเขากลับมาตามหาอีกครั้ง ผมไม่อยากลงรายละเอียดเพราะผมมั่นใจว่าคุณรู้ว่ามันเป็นชีวิตของพวกเขา

เมื่อเด็กกลับไปที่ตระกูลการ์เร็ตต์ มันยากที่จะบอกว่ามันเป็นพรหรือคำสาปของเธอ

เนลล์พยักหน้า

เป็นธรรมดาที่เธอเข้าใจว่าครอบครัวยอมแพ้ที่จะตามหาเด็กมากหลายปีแล้วหลังจากที่การตามหาไม่เป็นผล

ในตอนนี้นายท่านใหญ่ป่วยหนัก เมื่อเขาหวนนึกถึงอดีต เขารู้สึกว่าเขาติดหนี้บางอย่างกับเด็กคนนั้น

ครอบครัวไม่ต้องการให้เขาตายความปรารถนาที่ไม่เป็นจริง ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจตามหาเด็กคนนั้น

พูดง่าย ๆ สำหรับพวกเขา เด็กเป็นเพียงเครื่องมือเอาใจนายท่านใหญ่

สุดท้ายแล้ว การเสียชีวิตของนายท่านใหญ่จะนำไปสู่ความขัดแย้งมากมายภายในครอบครัวนอกเหนือจากมรดกของเขา

เมื่อนายท่านใหญ่เสียชีวิต เครื่องมือก็จะหมดประโยชน์ และใคร ๆ ก็ทำได้เพียงสงสัยว่าครอบครัวจะดูแลมันอย่างไร

เนลล์รู้สึกเศร้าเมื่อความคิดนี้ซึมลึกลงไปในจิตใจของเธอ

กิดเดียนสังเกตเห็นว่าอารมณ์ของเธอแปรปรวนแค่ไหน และรู้ว่านี่ไม่ใช่หัวข้อที่ดีที่จะพูดคุย ดังนั้นเขาจึงหยุดและเปลี่ยนเรื่อง

พวกเขาทั้งสองคนพูดคุยตลอดทางกลับบ้าน

ป้าจอยซ์จัดเตรียมอาหารกลางวันแสนอร่อยเอาไว้ให้พวกเขาเมื่อเธอรู้ว่าพวกเขาจะกลับมา

หลังจากรับประทานอาหารกลางวัน กิดเดียนเลือกที่จะอยู่กับเนลล์ แทนที่จะกลับไปที่บริษัท

ลิซซี่สบายดีหลังจากที่ผ่านการตรวจร่างกายแล้ว ความจริงเธอรู้สึกดีกว่าเมื่อก่อนเสียอีก

โดยรวมแล้วเธออยู่ระหว่างการพักฟื้น

ตอนนี้เนลล์หายกังวลแล้ว

ตอนกลางคืนพวกเขาได้รับข่าวจากตำรวจ พวกเขาพบว่าอะไรเกิดขึ้นเมื่อห้าปีก่อน

แม้ว่าซิลเวียจะไม่ได้สารภาพ ทว่าแซลลี่ได้ให้การแล้วว่าเธอทำอะไรในอดีตหลังจากถูกตำรวจสอบสวน

ภาพถ่ายของผ้าเบรกที่เนลล์ส่งให้ก่อนหน้านี้ และการให้ปากคำของช่างก็ช่วยได้มากเหมือนกัน

ความจริงเป็นเหมือนกับที่เนลล์คาดเดาเอาไว้ ในตอนนั้นเคธี่ค้นพบความสัมพันธ์ของฌอร์นและแซลลี่และพบว่าพวกเขามีลูกสาวอายุสิบแปดปีเช่นกัน

ด้วยความโกรธ เธอต้องการหุ้นของมอร์ริสันคืนและต้องการหย่ากับฌอร์น

อย่างไรก็ตาม ฌอร์น เจนนิงส์ ผู้มาจากจุดต่ำสุด และครอบครัวของพวกเขาก็ขึ้นอยู่กับพวกมอร์ริสัน จึงไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้

ในวันเดียวกันนั้นเอง เขาปลอบเธอให้หายจากความโกรธเคืองโดยให้คำแนะนำกับเธอด้วยความใจเย็น แม่ของเนลล์สงบลงชั่วขณะและฌอร์นสัญญาว่าเขาจะหาทางออกที่จะทำให้เธอพึงพอใจ แต่อย่างไรก็ตาม เขาส่งคนไปทำให้รถของเธอเกิดอุบัติเหตุโดยที่เธอไม่รู้ตัว

เพื่อที่จะรักษาตำแหน่งของเธอในฐานะคุณนายเจนนิงส์ แซลลี่ขับรถออกไปตอนกลางดึกและใช้รถคันนั้นพุ่งเข้าชนรถของเคธี่บนสะพาน

รถชนกับราวสะพานและตกลงไปในแม่น้ำพร้อมด้วยเคธี่ที่อยู่ด้านใน ทำให้เธอเสียชีวิต

เนลล์ฟังคำอธิบายของตำรวจเงียบ ๆ เธอคิดว่าเธอคงจะเป็นบ้า แต่เธอรู้สึกใจเย็นอย่างคาดไม่ถึง

หลังจากนั้น มันผ่านมาแล้วหกปีตั้งแต่เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น

ถึงอย่างนั้น เธอก็ได้รู้ความจริงแล้วทว่าเธอขาดหลักฐานที่จะพิสูจน์มัน

วันนี้เธอเข้าใจแล้วว่าจะทำให้ความเจ็บปวดและความปวดร้าวบรรเทาลง เธอรู้สึกว่าเป็นผลมาจากเหตุนี้

สำหรับบทลงโทษของพวกเจนนิงส์ เนลล์ไม่มีความเห็นใด ๆ กับเรื่องนี้ เธอปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตำรวจในการจัดการพวกเขา

กิดเดียนยังคงเงียบไม่ต่างกัน

มีการประกาศพิจารณาคดีขึ้นในไม่ช้า

ฌอร์น เจนนิงส์ มีความผิดฐานฆาตกรรมและถูกตัดสินประหารชีวิต แซลลี่ ยัง ก็เช่นกัน ซิลเวีย วอร์กเกอร์ เป็นผู้บงการแต่เธอไม่ได้ลงมือฆาตกรรม ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังอายุมากแล้วเธอจึงได้รับโทษจำคุกตลอดชีวิต อย่างไรเสียคนอายุขนาดเธอ ได้รับโทษจำคุกตลอดชีวิตก็ไม่ต่างอะไรกับทาประหาร

เมื่อการตัดสินคดีนี้เผยแพร่สู่สารธารณะ อนาคตของเซลีน เจนนิงส์ ก็จบลง

ในขณะนั้น เธอยังค่อนข้างเด็ก และไม่เกี่ยวข้องกับอาชญากรรมดังกล่าว ส่วนใหญ่ เธอเพียงรับรู้แผนของแม่ ดังนั้นเธอจึงไม่ถูกตัดสินให้จำคุก

ถึงอย่างนั้นความคิดเห็นของสาธารณะก็มีอำนาจ เธอมีครอบครัวเป็นฆาตกรและมีย่าที่ชั่วร้าย

นอกจากนี้สิ่งที่เธอทำกับเนลล์ก่อนหน้านี้ ก็เพียงพอแล้วที่จะทำลายชื่อเสียงของเธอไปตลอดกาล

นอกจากนี้ เธอยังต้องให้ความร่วมมือกับตำรวจในการสืบสวนคดีการลักพาตัวของเนลล์

อย่างไรก็ตาม ในระหว่างการสอบสวน เซลีนยืนยันว่าเธอถูกลักพาตัวด้วยเช่นกัน

ต่อมามีการพิสูจน์ว่าสิ่งที่เธอพูดเป็นความจริง

แท้ที่จริงแล้วเนลล์รู้ว่าเซลีนถูกลักพาตัวไป แต่เธอไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำ

ในขณะที่ตำรวจก็ไม่ได้ดำเนินคดีใด ๆ ในที่สุด มันก็กลายเป็นปริศนาที่แก้ปมไม่ได้

โชคดีที่ไม่มีใครได้รับอันตราย ดังนั้นอย่างน้อยคดีนี้ก็มีผลในเชิงบวก

หลังจากที่ซิลเวีย ฌอร์น และแซลลี่ ถูกคุมขัง คณะกรรมการบริหารได้ทำการตัดสินใจเกี่ยวกับมรดกของเจนนิงส์ คอร์ปอเรชั่น

พวกเขาตกลงกันว่าเนลล์ควรจะเป็นทายาท

ประการแรก เจนนิงส์เริ่มต้นจากการเป็น มอร์ริสัน เคธี่ มอร์ริสันเป็นแม่แท้ ๆ ของเนลล์ และเมื่อพูดตามหลักแล้ว เนลล์ควรจะเป็นผู้สืบทอด

กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรอบตัวของเซลีน เธอจึงไม่คุณสมบัติที่จะเข้ารับตำแหน่งในบริษัทอีกต่อไป ดังนั้นบุคคลเพียงผู้เดียวที่มีคุณสมบัติที่จะทำได้คือเนลล์เท่านั้น

ถึงอย่างนั้น เนลล์ไม่ได้สนใจมันจริง ๆ แม้ว่าเจนนิงส์ คอร์ปอเรชั่น จะเคยเป็นของมอร์ริสัน คอร์ปอเรชั่น เธอก็ไม่ได้เป็นทุกข์ร้อนกับบริษัทของแม่ผู้ล่วงลับไปแล้วและไม่เคยจัดการมันมาก่อน

ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากดำเนินการเปลี่ยนแปลงหลายครั้งภายใต้การบริหารของฌอร์น เจนนิงส์ คอร์ปอเรชั่น จึงเป็นหน่วยงานที่แตกต่างจาก มอร์สัน คอร์ปอเรชั่น โดยสิ้นเชิง

การรับช่วงต่อบริษัทมีแต่จะเพิ่มปัญหาให้กับเธอเท่านั้น

หุ้นของเจนนิงส์ดิ่งลงอันเป็นผลมาจากเรื่องไร้สาระทั้งหมดนี้ บริษัทไม่มีมูลค่าอีกต่อไปและใครก็ตามที่เป็นผู้สืบทอดจะต้องเผชิญหน้ากับปัญหามากมาย

ราวกับฟ้าหลังฝน เมื่อทราบว่ามอร์ตันได้ทำการลงทุนเป็นเงินจำนวนมากในเจนนิงส์ ขณะนี้โทมัสสนใจที่จะซื้อบริษัทเจนนิงส์และเนลล์ไม่ได้คัดค้านแต่อย่างใด

หลังจากพูดคุยอย่างเป็นทางการ พวกเขาได้ลงนามในสัญญาซื้อขายและจัดการแก้ไขปัญหานี้เป็นครั้งสุดท้าย