ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก - บทที่ 295 มาเพื่อสารภาพ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 295 มาเพื่อสารภาพ
กิดเดียนคาดหวังไว้ว่าจีนอาจจะยอมแพ้
เขานัดพบกับเธอ เพื่อไปเจอกันที่บ้านพักของลีย์ตอนกลางคืน
เนลล์จะมุ่งหน้าไปที่นั่นก่อน เพื่อปลอบใจท่านผู้หญิงและให้เวลากิดเดียนกับเนลล์รั้งพวกเขาไว้
คืนนั้นทั้งสามคนมาถึงบ้านพักลีย์
เมื่อท่านผู้หญิงทราบถึงปัญหานี้ เป็นปกติที่เธอจะโกรธ
ก่อนที่จีนจะเข้าไป เธอได้หัวฟัดหัวเหวี่ยงและเขวี้ยงแก้วชาไปสองสามถ้วย
เนลล์ปลอบใจเธอ “โชคดีที่คุณน้าบอกเราทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้นมันเลยไม่สายเกินไปที่จะกู้สถานการณ์นี้คืนมา อย่าโกรธเลยนะคะย่า ท้ายที่สุดแล้วปัญหานี้เกิดขึ้นจากความไม่ได้ตั้งใจ เราต้องไม่ทำตัวหุนหันพลันแล่นและทำให้เรื่องมันเลวร้ายลงนะคะ มันจะดีมากถ้าเรายอมถอยหลัง และวิเคราะห์สถานการณ์ก่อน”
ท่านผู้หญิงถอนหายใจ
“ฉันเข้าใจ ไม่ต้องกังวลหรอก อารมณ์ของฉันอาจจะการปะทุขั้นมาเพราะมันเหมือนว่าฉันทำอะไรกับเธอไม่ได้เลย ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ดุ เมื่อเธอมาถึง”
มันเป็นเพียงสัญญาทางวาจา เมื่อจีนมาถึงท่านผู้หญิงก็ไม่สามารถหยุดตัวเองได้ และด่าว่าเธอ
จีนรู้ว่าเธอทำผิด และเงียบในขณะที่ท่านผู้หญิงโกรธ
เมื่อเธอบ่นเสร็จแล้ว ท่านผู้หญิงก็รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย และเริ่มฟังเรื่องราวของจีน
พูดง่าย ๆ ก็คือมันเป็นเรื่องธรรมดา
คนที่มีสติทุกคนสามารถเห็นได้ว่าจีนถูกจัดฉาก และโดนหลอกลวง
น่าเสียดายที่เธอลืมนึกถึงความจริงนี้ และไม่ได้ทิ้งหลักฐานอะไรไว้ ยิ่งไปกว่านั้นคือ เธอซื้อหินดิบทุกก้อนด้วยตัวเธอเอง
หากไม่มีการใช้กฏหมายให้เป็นประโยชน์ ก็ยากที่จะพิสูจน์ได้ว่าผู้ชายคนนั้นโกงเธอ
ตระกูลลีย์มีชั้นเชิงมากมายในหนทางการแก้ไข แต่ตอนนี้มันเป็นช่วงเวลาที่สิ้นหวัง นอกจากนี้ถ้าพวกเขาทำอะไรที่มันรุนแรง พวกเขาจะอาจจะได้รับความสนใจอย่างมาก
หาก สตีเวน พาลเมอร์ สามารถประสบความสำเร็จด้วยการจัดงานพนันด้วยหินในเมืองหลวงนั่นหมายความว่าเขามีใครบางคนคอยหนุนหลังเขา จากการสืบหาของแมทธิว สตีเวนมีความผูกพันกับครอบครัวเกรแฮม ดังนั้นเกรแฮมน่าจะเป็นคนคอยช่วยเหลือเขา
ไม่มีใครกล้าทำอะไรอย่างผลีผลาม เมื่อมีตระกูลลีย์ และเกรแฮมเข้ามาเกี่ยวข้อง
กิดเดียนคิดและเสนอแนะว่า “ผมสามารถส่งคนไปจัดการปัญหาพวกนี้ได้ และคุณน้าไม่ควรที่จะอยู่ในเมืองหลวง ในกรณีที่เรื่องมันยากที่จะแก้ไข”
จีนไม่เห็นด้วยกับสิ่งนี้
“กิดเดียน แกพยายามจะกำจัดฉันใช่ไหม? ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ฉันจะอยู่ในเมืองหลวง!”
ท่านผู้หญิงตะโกนว่า “หยุดงอแง! เรากำลังพยายามล้างความยุ่งของแกอยู่! แกคิดว่าจะมีใครที่เต็มใจจะดูแลปัญหานี้ให้แกหรือไง?”
จีนก้มหัวลง เมื่อเธอโดนตะโกนใส่
หลังจากนั้นเธอก็คร่ำครวญ “ได้ งั้นฉันจะไปประเทศ F”
“ไม่!”
ท่านผู้หญิงคำรามและจ้องที่เธอ
“อย่าแม้แต่จะคิด! พรุ่งนี้จองเที่ยวบินไปประเทศ M แล้วไปหาน้าสตาร์คของแก ฉันจะส่งคนไปดูแลแก และถ้าแกอย่ากล้าที่จะไปไหนมาไหนอีก! ตราบใดที่ปัญหานี้ยังไม่ได้รับการแก้ไขจัดการ แกก็จะไม่ได้รับอนุญาตให้ไปไหน”
จีนตะโกนด้วยความโกรธ
“แม่ ฉันอายุสามสิบแล้ว และไม่ใช่เด็กสามขวบอีกต่อไป แม่จะปฏิบัติกับฉันเหมือนเด็กหรือไง?”
ท่านผู้หญิงเย้ยหยัน
“ถ้าตัดสินด้วยไอคิวของแก แกก็ไม่ต่างจากเด็กสามขวบ”
จีนพูดไม่ออก
เนื่องจากท่านผู้หญิงได้ตัดสินใจแล้ว จึงไม่มีใครต่อต้านเธอ
ท้ายที่สุดการประชุมของครอบครัวก็สิ้นสุดลง ตามความต้องการของท่านผู้หญิง
กิดเดียน และเนลล์ต้องการกลับไปที่เฟิงเฉียว วิลล่า
ท่านผู้หญิงกังวลว่าจีนจะสร้างปัญหาขึ้นอีก ดังนั้นเธอจึงห้ามไม่ให้เธอออกไป และให้เธออยู่ที่บ้านพักลีย์ พรุ่งนี้เช้าเธอจะขึ้นเครื่องบินและออกเดินทาง
เมื่อทั้งคู่ออกไป จีนก็เรียกเนลล์
เธอมองไปที่กิดเดียนแล้วยิ้ม “กิดเดียน น้ามีเรื่องจะคุยกับเนลลี่นิดหน่อย ขอเวลาพวกเราสักครู่ได้ไหม?”
กิดเดียนขมวดคิ้ว และชำเลืองมองไปที่เนลล์
เนลล์ให้ความมั่นใจกับเขาด้วยการพยักหน้า
“รอฉันที่รถ! ฉันจะรีบกลับไปหาคุณ”
กิดเดียนพยักหน้าและจากไป
หลังจากที่เขาจากไปรอยยิ้มกว้างของจีนก็หายไปในทันที
“เนลล์ ตอนนี้แกมีความสุขไหม? รู้สึกสบายใจไหม? ทันทีที่แกพาฉันออกจากเมืองหลวง จะไม่มีใครหน้าไหนมาสอดแนมแกและควบคุมแกได้อีกต่อไป แกสามารถทำให้กิดเดียนเป็นลูกไก่ในกำมือแก และทำให้เขาเชื่อทุกคำสั่งของแก”
รอยย่นเล็กน้อยปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเนลล์ แต่มันก็ผ่อนคลายลงอีกครั้ง
เธอจ้องมองจีนในท่าทางคำพูดที่กระแทกแดกดัน
“คุณน้าเรียกฉัน เพื่อบอกเรื่องนี้เหรอคะ?”
จีนตั้งหลังของเธอให้ตรง
“ทำไม? ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้พูดงั้นเหรอ? แกไม่คิดว่าฉันไม่รู้เทคนิคสกปรกของแกหรือไง? แกทำเหมือนอยากจะช่วยฉัน แต่ที่จริงแล้วแกต้องการทำให้ฉันอับอาย!
“ดีเลย ความปรารถนาของแกเป็นจริงแล้ว ชื่อเสียงของฉันในตระกูลลีย์ หายไปหมดแล้ว ท่านผู้ชายและท่านผู้หญิงผิดหวังในตัวฉันอย่างมาก และไม่ฟังฉันเลย ฉันมั่นใจว่าตอนนี้แกมีความสุขแล้ว!”
เนลล์ส่ายหัว
“ฉันไม่เคยมีความคิดแบบนี้มาก่อน”
“ฮ่า แกโกหกใคร? พูดง่าย ๆ ก็คือ แกไม่ชอบที่ฉันไม่เห็นชอบความสัมพันธ์ของแกและกิดเดียน ฉันคิดมาตลอดว่ากิดเดียนและสเตฟานีจะเป็นคู่ที่ดี ฉันพนันได้เลยว่าแกรู้สึกไม่สบายใจใช่ไหม
และแกรู้ไหมว่ากิดเดียน และสเตฟานีเคยเป็นคนรักกัน? พวกเขาเติบโตมาด้วยกัน และรู้จักกันตั้งแต่เด็ก ๆ ดังนั้นพวกเขาจึงมีความสัมพันธ์ที่รู้ใจกัน มองไปที่แกสิ มายุ่งกับพวกเขา มันหมายความว่าอะไร?”
เนลล์หายใจเข้าลึก ๆ
เธอรู้สึกค่อนข้างรำคาญ
มันเป็นเรื่องที่ดี ถ้าคุณได้รับการบอกเล่าบางสิ่งบางอย่างเป็นครั้งแรก
อย่างไรก็ตาม เมื่อคุณได้รับการบอกเล่าเกี่ยวกับปัญหาเดิมซ้ำ ๆ มันเป็นเรื่องที่น่ารำคาญ และคุณจะไม่มีความอดทนที่จะฟังมันอีกต่อไป
เธอสบตากับจีนและลดเสียงลง “เมื่อคุณน้าพูดเช่นนี้แล้ว ฉันขอถามอะไรหน่อย ถ้าพวกเขามีความสัมพันธ์ที่รู้ใจกันขนาดนี้ แล้วทำไมกิดเดียนถึงแต่งงานกับฉัน แทนที่จะเป็นเธอล่ะ?”
จีนถูกจับได้
เนลล์หัวเราะเยาะ
“คุณน้า ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมคุณน้าถึงไม่ชอบฉันมากขนาดนี้ ที่จริงแล้วฉันไม่เคยแสดงให้เห็นถึงความเกลียดคุณน้าเลยนะ เมื่อไหร่ที่ฉันไม่สุภาพต่อคุณน้า นั่นเป็นเพราะคุณน้าเริ่มก่อน
“ฉันรู้ว่าคุณน้าเลี้ยงกิดเดียนมาอย่างดี เมื่อพ่อแม่ของเขาเสียไป คุณน้าดูแลเขาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉันไม่เคยสงสัยในความสัมพันธ์ของคุณน้าเลย แต่คุณน้าควรเข้าใจว่าในอนาคตฉันคือคนที่จะดูแลเขาในตอนแก่ไม่ใช่คุณน้า
“ไม่ว่าสมาชิกในครอบครัวจะใกล้ชิดกันมากแค่ไหนพวกเขาก็จะห่างกันเมื่อเวลามันผ่านไป เป็นผลมาจากความผิดหวังและการทะเลาะกัน ฉันไม่อยากให้คุณน้ารู้สึกสำนึกผิด คุณน้าทำให้สายสัมพันธ์ระหว่างคุณน้ากับกิดเดียนมีความตึงเครียด
“ดังนั้นโปรดฟังคำแนะนำของฉัน หากคุณน้าต้องการมีชีวิตที่ดีขึ้นในอนาคต ขอให้หยุดสิ่งที่คุณทำซะ และมองดูการกระทำของคุณ! ท้ายที่สุดกิดเดียนจะเป็นผู้นำของตระกูลลีย์ และในฐานะภรรยาของเขา ฉันจะเป็นนายหญิงที่ถูกต้องของลีย์ ”
เมื่อเธอพูดจบเธอสังเกตเห็นความโกรธ และความไม่พอใจบนใบหน้าของจีน เธอแค้นมากจนเหมือนจะเป็นลม ดังนั้นเนลล์จึงโบกมือเรียกสาวใช้
“คุณน้ารู้สึกไม่สบาย กรุณาพาเธอไปที่ห้อง”
