ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก - บทที่ 362 ตกจากหน้าผา

ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 362 ตกจากหน้าผา

ในวันรุ่งขึ้นเนลล์กลับไปที่กองถ่าย

เมื่อไม่นานมานี้เธอได้รับบทในละครอิงประวัติศาสตร์ ซึ่งเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความกล้าหาญของศิลปะการต่อสู้ มันไม่ใช่ความนิยมในปัจจุบัน แต่เนลล์ก็ชอบหลังจากอ่านบท เธอตอบตกลงทันที แม้ว่าจะเป็นเพียงบทบาทที่เล็กน้อยก็ตาม

วันนี้เพิ่งเริ่มมีฉากต่อสู้ระหว่างเธอกับนักแสดงสมทบ

เพื่อความสมจริงของฉาก ผู้กำกับจึงไม่เลือกที่จะถ่ายทำในร่มและแก้การถ่ายทำในตอนหลัง แต่เขาเลือกที่จะถ่ายทำในสถานที่จริง

สถานที่ที่ทีมงานเลือก อยู่บนภูเขาที่มีชื่อเสียงในเขตชานเมือง

ภูเขาแห่งนี้เป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องวัดลัทธิเต๋าที่มีชื่อเสียงระดับประเทศ มีทิวทัศน์ที่สวยงามบนภูเขาที่มีต้นไม้เขียวชอุ่ม มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากทั้งร่างกายและจิตใจ เมื่อยืนอยู่บนยอดเขาในวันที่แดดจ้า

ก่อนการถ่ายทำทีมงานได้เคลียร์สถานที่ล่วงหน้าและตั้งกล้อง เนลล์เปลี่ยนเสื้อผ้าและเดินไปที่เครื่องควบคุม

ฉากนี้ตั้งอยู่บนหน้าผาแห่งหนึ่ง

ตัวประกอบที่เนลล์เล่นเป็นนักร้องสาวที่หาเลี้ยงชีพด้วยการเป็นนักแสดงในบ้านแห่งความสุข แต่ความจริงแล้วเธอเป็นนักฆ่าจากประเทศเพื่อนบ้าน

เพื่อความอยู่รอดของบ้านเกิดเมืองนอนของเธอ เธอได้ลอบสังหารทายาทกษัตริย์

การค้นพบตัวตนของเธอ นักแสดงสมทบชายตามล่าเธอจนตกไปที่หน้าผา

ตอนนี้นักแสดงสมทบคนที่สอง และนักแสดงหลักต้องต่อสู้กันจนเกือบเสียชีวิต ในท้ายที่สุดนักแสดงหญิงที่บาดเจ็บหนักก็ยอมจำนนต่อการตามล่าของนักแสดงชายกับคนของเขาที่ตกจากหน้าผาจนเสียชีวิต

บทบาทของตัวละครนี้ ถูกกำหนดให้ค่อนข้างห่างเหินและเงียบขรึม มันเข้ากับนิสัยของเนลล์พอดี

เมื่อสวมสายรัดและตำแหน่งพร้อมแล้ว ผู้กำกับจึงตะโกนว่า “แอ็คชั่น!”

ดวงตาของเนลล์เปลี่ยนเป็นเย็นชา

ด้วยมือที่มีบาดแผลที่หน้าอกและริมฝีปากที่เปื้อนเลือดเธอถือดาบและถอยหลังไปที่ขอบหน้าผา

บทชายรับบทโดย แซคคารี ลูอิส พูดด้วยน้ำเสียงห้าวว่า “คุณไม่มีทางหนีแล้ว ยอมแพ้ซะ!”

เนลล์ค่อย ๆ เม้มริมฝีปาก

รอยยิ้มนั้นดูเรียบเฉย แต่ก็ชัดเจน

“ไม่ฉันยังมีทางออกอีกทางหนึ่ง!”

ด้วยเหตุนี้เธอจึงปล่อยมือจากอกของเธอและจับด้ามดาบขึ้น

ใบหน้าที่กำลังหมดแรงของผู้ชายที่ไล่ตามหา

ด้วยใบหน้าบึ้งตึง แซคคารีจึงคลี่คลาย “คุณทำงานตัวเป็นเกลียว เพื่อบ้านเกิดเมืองนอนของคุณด้วยความหวังในความมั่งคั่งและเกียรติยศ คุณมาถึงทางตันแล้ว ผมขอร้องให้รัฐมนตรีช่วยชีวิตคุณแล้ว ทำไมคุณถึงยังต่อต้านอีกล่ะ?”

เนลล์เย้ยหยัน

ใบหน้าที่ไม่แยแสและงดงามนั้นไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ

“ฉันไม่กลัวต่อความตาย ฉันพร้อมจะสละชีวิตของฉันเพื่อบ้านเกิดเมืองนอนของฉันเอง!”

เธอถือดาบเคลื่อนไหวไปทางแซคคารี

การแกว่งของเครื่องบังคับเพื่อแสดงถึงการเริ่มต้นของการต่อสู้

ภายใต้การแนะนำของผู้รู้ด้านศิลปะการต่อสู้ เนลล์เคยผ่านการเคลื่อนไหวกับแซคคารีมาก่อนแล้ว ดังนั้นทั้งคู่จึงสามารถแลกเปลี่ยนการซ้อมรบได้อย่างน่าสนใจและสวยงาม

ในตอนท้ายของฉาก แซคคารีจะฟาดหมัดไปที่ไหล่ซ้ายของเนลล์ เพื่อกระตุ้นให้เธอกระอักเลือดและตกลงจากหน้าผา

แน่นอนว่าเธอจะไม่ตกหน้าผา กล้องจะเห็นว่าเธอหายไปใต้หน้าผาในความเป็นจริงเธอจะแขวนอยู่บนสายรัด เธอจะถูกดึงกลับขึ้นมาหลังจากการถ่ายทำฉากนี้จบลง

อย่างไรก็ตามมีบางอย่างผิดพลาด!

เนลล์ได้เตรียมที่จะถอยหลังไปยังหน้าผา เพื่อตอบสนองต่อแรงฝ่ามือของนักแสดง

อย่างไรก็ตาม เมื่อเท้าของเธอเพิ่งออกจากพื้น เธอก็ได้ยินเสียงบางอย่างหัก

ก่อนที่เธอจะตอบสนองต่อสิ่งนั้น เนลล์ก็รู้สึกว่าจุดศูนย์ถ่วงของเธอเปลี่ยนไป เชือกด้านซ้ายของสายรัดขาดครึ่งหนึ่ง

เนลล์หน้าซีดไปด้วยความตกใจ

แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวที่สุด ส่วนที่น่ากลัวที่สุดคือเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นเธอเห็นเชือกทางด้านขวาตึงจนสุดและกำลังจะขาด

เธอรีบจับเชือกทันทีและนั่นคือตอนที่เชือกด้านขวาขาด

เนลล์ใช้สองมือจับเชือกไว้ เธอเหมือนว่าวที่กำลังห้อยอยู่กลางอากาศ

ในเวลานี้ทีมงานก็นึกขึ้นได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมเธอยังไม่ขึ้นมา?’

คนจากทีมงานประกอบฉากหน้าซีดและรีบเข้ามาพร้อมกับอุทานว่า “ผู้กำกับมันดูไม่ดีเลยนะ มีบางอย่างผิดปกติกับเครื่องและไม่สามารถดึงสายรัดสำรองได้”

ผู้กำกับมองไปราวกับว่าเขาเห็นผี

“อะไรนะ?”

เขาลุกขึ้นและดึงรอกเทียม “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงมีปัญหา”

เพื่อนร่วมงานที่ดูแลสายรัดตอบว่า “ฉันไม่รู้ ตอนเช้านี้มันไม่ได้เป็นอะไร แต่ตอนนี้มันติด”

ผู้กำกับคือ เวนเดลล์ ฮิวจ์ เขาตามหาเนลล์เพื่อรับบทนี้เพราะเขาเห็นตัวละครในตัวเธอ และประการที่สองเธอได้รับการแนะนำจากกาเร็ธ

ดังนั้นเขาจึงตระหนักถึงตัวตนและภูมิหลังของเนลล์

ตอนนี้หัวใจของเขาเศร้าลงขณะที่ทีมประกอบฉากพยายามควบคุมระบบรอก แต่เครื่องก็ไม่ขยับเขยื้อน

ทีมงานถ่ายทำกันมานาน แต่ไม่เคยพบปัญหาเช่นนี้ ทำไมวันนี้ถึงแตกออกอย่างกระทันหัน?

ไม่มีเวลาให้เวนเดลล์คิดกับเรื่องนี้มากนัก เวนเดลล์มองลงไปที่ขอบหน้าผาและตะโกนว่า “เนลล์คุณเป็นยังไงบ้าง?”

ในขณะเดียวกัน เนลล์ก็ถึงขีดจำกัดของเธอแล้วโดยใช้แขนสองข้างจับเชือก

ถึงกระนั้นเธอก็กัดฟันแน่นและพูดว่า “ฉันโอเค แต่เชือกที่เอวฉันขาด ฉันจับด้วยมือของฉัน ตอนนี้ไม่เป็นอะไร?”

เมื่อพบว่าเชือกถูกขาด สีหน้าของผู้กำกับก็เปลี่ยนแปลงทันที หัวใจของเขาหวั่นไหวลึกลงไปถึงแกนกลาง

“ไม่เป็นไร มีบางอย่างผิดปกติกับเครื่อง รอก่อนผมจะส่งคนลงไปช่วยคุณ”

ด้วยเหตุนี้ผู้กำกับจึงรีบไปหาใครบางคนนำคนจำนวนหนึ่งไปเอาเชือกมาช่วยชีวิต

เมื่อมาถึงจุดนี้เนลล์อยู่ในช่วงสุดท้ายของขีดจำกัดของเธอ

เชือกของสายรัดทำจากลวดเหล็กเรียบและมือของเธอรับน้ำหนักทั้งหมดของเธอ ในขณะที่เธอจับเชือกไว้แน่นลวดเหล็กก็ตัดเข้าไปในเนื้อของเธอ ส่งความเจ็บปวดอย่างมากไปยังฝ่ามือของเธอ เธออยากจะยอมแพ้

แต่ถึงอย่างนั้นเธอกัดฟันและจับมันเข้าด้วยกัน แม้ว่าเลือดจะไหลหยดลงมาจากมือของเธอ และแขนของเธอก็สั่นสะท้านจากความเจ็บปวด เธอก็กัดฟันแน่นและไม่ยอมปล่อยสายเหล็กทั้งสองเส้น

เบื้องล่างของเธอคือหน้าผาที่ไม่มีก้นบึ้ง

หากเธอปล่อยและตกลงไปจากที่นี่เธอรับรองได้ว่าเธอจะถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ โดยไม่มีส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายเป็นเหมือนเดิม

หลังจากรอมานานในที่สุดเชือกช่วยชีวิตก็ตกลงมา

อย่างไรก็ตาม เนลล์ไม่มีแรงที่จะคว้ามันอีกต่อไป หลายวินาทีต่อมาเจ้าหน้าที่คนหนึ่งปีนขึ้นลงมาจากเชือกช่วยชีวิต

“เนลล์วางเชือก ผมมาช่วยคุณแล้ว”

เขาเอาเชือกอีกเส้นมัดรอบเอวของเนลล์

ทันใดนั้นเสียงกึกก้องดังขึ้นที่ขอบฟ้าทำให้เกิดเสียงฟ้าร้อง

เพียงไม่ถึงหนึ่งวินาทีเม็ดฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก

เนลล์ก็หมดแรงพร้อมกับแขนที่สั่นเทาเธอปล่อยให้คน ๆ นั้นแขวนเชือกไว้เหนือสายรัดของเธอก่อนที่จะปล่อยสายเหล็ก เธอลอยอยู่กลางอากาศข้างคน ๆ นั้น

คน ๆ นั้นตะโกนใส่เธอท่ามกลางสายฝน “รอก่อน เรากำลังลงไปหา”

ด้วยเหตุผลบางประการ เธอไม่สามารถมองลักษณะใบหน้าของบุคคลนั้นได้อย่างชัดเจน

เธอพยักหน้าด้วยความร่วมมือ

พนักงานมีประสบการณ์ในการปีนเขา

สองนาทีต่อมาเธอถูกนำตัวกลับสู่พื้นดิน