ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก - บทที่ 495 ผมจะดีกับเธอ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 495 ผมจะดีกับเธอ
โจเอลรู้สึกแย่เมื่อมองดูลูซี่ที่กำลังร้องไห้ เขาเอื้อมมือไปจะเช็ดน้ำตาของเธอ
ร่างของลูซี่สั่นสะท้านอย่างกะทันหัน แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่ได้ผลักมือเขาออกไป
เกิดอะไรขึ้น ถ้าเขาขึ้นราคาอีกครั้ง? เมซอาจต้องยอมรับคำขอของเขา
ลูซี่คิดอย่างหมดหวังและหลับตาลง
โจเอลมองลูซี่อย่างเงียบ ๆ ขนตาหนาและยาวของเธอสั่นเล็กน้อย เธอทำอะไรไม่ถูกเพราะสิ้นหวัง ทั้งหมดนี้ทำให้หัวใจของเขาอ่อนลง
เขาดึงและกอดลูซี่ไว้ในอ้อมแขนของเขาแน่น จากนั้นเขาก็กระซิบว่า “ไม่เป็นไร ผมจะดีกับคุณ”
น้ำเสียงของเขาเหมือนกับว่าลูซี่เป็นผู้หญิงของเขา
ลูซี่ตัวสั่นอย่างรุนแรงและในที่สุด เธออดไม่ได้และผลักเขาออกไป
โจเอลตกตะลึง เขามองเธอด้วยความประหลาดใจ “เป็นอะไรไป?”
ลูซี่ตัวสั่นด้วยความโกรธ “โจเอล คุณมีผู้หญิงมากมายที่อยู่รายล้อมคุณ ทำไมต้องเป็นฉันด้วย! ปล่อยฉันไปไม่ได้เหรอ ก้าวต่อไปเราควรออกไปจากชีวิตของกันและกัน!”
ดวงตาของโจเอลก็แดงขึ้นทันที
เขากำมือแน่น กัดฟัน และพูดว่า “ผมแน่ใจว่าคุณรู้ความรู้สึกของผมที่มีต่อคุณ!”
ลูซี่ตัวสั่นอีกครั้ง
เธอหลับตาลงและพูดอย่างเฉียบขาดว่า “ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้เลย มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน”
“ลูซี่!” โจเอลจับไหล่ของเธออย่างแรง เธอขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวด
อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนโจเอลจะไม่รู้ตัว ความแข็งแกร่งของมือของเขาเพิ่มขึ้น “คุณรู้ไหมว่าหัวใจผมเจ็บแค่ไหน? รู้หรือยัง!?”
ลูซี่ต่อต้านความเจ็บปวดและหันศีรษะของเธอ เธอบังคับตัวเองไม่ให้มองโจเอล “ฉันไม่รู้ มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน”
ในเวลานี้ โจเอลต้องการให้ลูซี่ยอมรับความพ่ายแพ้
ถ้าเขาทำเช่นนี้ เธอจะอยู่เคียงข้างเขาอย่างเงียบ ๆ และเชื่อฟังไหม
อย่างไรก็ตาม เขาเลือกที่จะไม่ทำเช่นนั้น
เขาไม่อยากทำร้ายเธอ
ในทางกลับกัน ลูซี่ไม่เข้าใจหรือเห็นอกเห็นใจอารมณ์ของเขาได้
เธอโกรธมาก ถ้าไม่ใช่เพราะสติของเธอ เธอคงสาปแช่งเขาอย่างรุนแรง
ถึงกระนั้น ลูซี่รู้สึกว่าอารมณ์ที่ถูกกดทับในอกของเธอดูเหมือนจะระเบิดได้ทุกเมื่อ
เธอยังมองเขาด้วยดวงตาสีแดงและจ้องที่เขาด้วยความเกลียดชัง “โจเอล ฉันเกลียดนาย”
โจเอลไม่มีอะไรเศร้าไปกว่าการได้ยินสามคำนี้ และไม่มีอะไรจะทำให้เขาคลั่งไคล้ได้มากไปกว่าสามคำนี้
ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกน่าขันเล็กน้อย
โจเอลเสียสละมากมายเพื่อเธอ แต่เธอบอกว่าเธอเกลียดเขา?
มันช่างตลกและไร้สาระเพียงใด
เขาไม่ได้พูดอะไรและเพียงเดินไปหา เมซช้า ๆ
จากนั้นเขาก็ต่อยเข้าไปที่หน้าของเมซ และทุบเขาลงกับพื้นโดยที่ทุกคนดูประหลาดใจ
“บอกสิว่าตกลง” โจเอลดึงเมซขึ้นมาโดยคว้าปลอกคอเหมือนคนบ้า “บอกสิว่าตกลง”
เขาหยุดพูด และบังคับให้เมซยอมรับด้วยน้ำเสียงขู่เข็ญ
ลูซี่สูดหายใจเข้าลึกๆ และตะโกนว่า “โจเอล ปล่อยเขา!”
จากนั้นเธอก็ก้าวไปข้างหน้า และพยายามดึงโจเอลออกไป
เมซถูกทุบจนเลือดไหลออกจากมุมปาก
ทันใดนั้น เขาก็หัวเราะอย่างเย่อหยิ่ง “ผมไม่เห็นด้วยโจเอล คุณควรปล่อยเธอไป ยิ่งกว่านั้น ผมจะเชิญคุณมางานแต่งงานของเรา และทำให้คุณเป็นพยานว่าเราเป็นสามีภรรยากัน ลูซี่กับผมจะไม่มีวันแยกจากกัน”
ตอนแรกเขาต้องการยอมรับข้อเสนอของโจเอล แต่โจเอลทำเกินไปแล้ว
ดังนั้นทุกคนควรแพ้ไปพร้อมกัน
เขาไม่ยอมให้ลูซี่จากไป และต้องการเห็นโจเอลทรมาน
คำพูดนี้ทำให้โจเอลโกรธอย่างไม่ต้องสงสัย
ลูซี่ไม่สามารถขวางทางเขาได้ จากนั้นเขาก็ต่อยเมซอีกครั้ง
ทันใดนั้น เจด้าก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป
เธอก้าวไปข้างหน้าและตบหน้าโจเอล “โจเอล! หยุดนะ!”
โจเอลอึ้งเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม มีการเยาะเย้ยและความโกรธในสายตาของเขามากขึ้น
โจเอลปล่อยเมซไป ลูซี่รีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อดูแลเขา เธอจ้องมองโจเอลอย่างโกรธจัด
โจเอลไม่มีเวลาสนใจคนสองคนนี้แล้ว เขาหรี่ตาลงอย่างอันตรายและเข้าหาเจด้า
ออร่าของเขาน่ากลัว และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า
เจด้าถูกบังคับให้ถอยหลังไปทีละก้าว ด้วยออร่าของเขาจนเธอยืนไม่ไหวและล้มลงกับพื้น
เธอมองโจเอลอย่างสั่นเทา
เจด้าไม่เคยเห็นด้านที่น่ากลัวของโจเอลมาก่อน
ความประทับใจของเธอที่มีต่อโจเอลนั้น ทั้งอ่อนโยนแบบโรแมนติกหรือเจ้าชู้กับผู้หญิงเสมอ แม้ว่าเขาจะมีออร่าออกมาบ้างเป็นบางครั้ง แต่เธอก็ไม่เคยรู้สึกว่าเธอจะตายในวินาทีต่อ ๆ ไปเหมือนกับตอนนี้
ที่จริงในใจของเจด้าตอนนี้ โจเอลน่ากลัวมากจนอาจฆ่าเธอได้ในวินาทีหน้า
สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจคือโจเอลไม่ก้าวไปข้างหน้า หลังจากเห็นเธอล้มลงกับพื้น แต่เขาจัดแขนเสื้อและคอเสื้อแทน เขาเลียริมฝีปากของเขา “เจด้า ใครอนุญาตให้คุณพูดกับผม คุณเป็นใครถึงมาตบผม และคุณมีสิทธิ์อะไรมาสั่งผม”
เจด้าตัวสั่นด้วยความกลัว
ความรักที่เธอมีต่อโจเอลและความพยายามที่เธอทำ มันกำลังทำให้เธออารมณ์เสีย
ดังนั้น เจด้าจึงสูดหายใจเข้าลึก ๆ และรวบรวมความกล้าของเธอ เธอมองไปที่โจเอลและพยายามเถียง “ฉันเป็นแฟนของคุณ คุณบอกว่าฉันเป็นคนที่เหมาะกับคุณที่สุดตอนนี้”
“โอ้? อย่างนั้นเหรอ?” โจเอลยิ้ม
โจเอลเป็นคนเจ้าชู้ ทันทีที่เขายิ้ม เขาก็หล่ออย่างไร้มนุษยธรรม ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าเขาเป็นคนหล่อที่ออกมาจากภาพวาด
เจด้าก็กลัวเขามากจนเสียสติไปแล้ว เธอคิดว่าโจเอลเห็นด้วยกับเธอหลังจากเห็นเขายิ้ม
น่าเสียดายที่เธอไม่เห็นความเฉยเมย และเจตนาที่จะฆ่าในสายตาของเขา
ดังนั้น เธอจึงรู้สึกว่าเธอเต็มไปด้วยความอับอาย หลังจากที่ได้ยินคำพูดของโจเอลที่ตามมาทันที เธออดไม่ได้ที่จะก้มศีรษะลงและเริ่มร้องไห้
โจเอลกล่าวว่า “แฟน? ผมมีแฟนหลายคน คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? คุณหลงตัวเองมากเกินไปรึเปล่า”
“คุณโกหก!” เจด้าร้องไห้และตะโกนว่า “คุณดูถูกฉัน!”
โจเอลยิ้มไม่พูดอะไร
ถูกต้อง นี่คือเป้าหมายของโจเอล
เขาจงใจฉีกหน้าเธอ
แขกที่มาร่วมงานล้วนแต่มีชื่อเสียงในวงการ คำพูดของโจเอลอาจไม่ใช่เรื่องใหญ่ในโอกาสปกติ แต่สำหรับเจด้าในตอนนี้ มันเป็นความอับอายอย่างสุดขีด
หลังจากวันนี้ ไม่ว่าเจด้าจะพยายามปกป้องตัวเองมากแค่ไหน ภาพลักษณ์ความบริสุทธิ์และไร้เดียงสาของเธอก็ไม่มีวันเหมือนเดิม
