ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก - บทที่ 562 ตั๋วทองคำ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 562 ตั๋วทองคำ
คืนนี้เขาต้องกลับบ้านไปบอกภรรยาเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพื่อจะได้ฉลองกัน!
โจเอล ฟอสเตอร์อยู่ต่ออีกไม่นาน ในไม่ช้าเขาก็กลับไปพร้อมกับลูซี่ แคทซ์
เนื่องจากเขาดื่มสุรา เขาจึงไม่ได้ขับรถ ทั้งสองคนจึงนั่งเบาะหลังโดยหันลดกระจกลงครึ่งหนึ่งแทน ลมกลางคืนพัดผ่านเข้ามา กลิ่นหอมหวานของแอลกอฮอล์ผสมกับผู้ชายด้วยลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ที่ตัวผู้หญิง แผ่กระจายไปในยามค่ำคืน
“ในตอนนี้ ฉันจขอขอบคุณที่คุณช่วยพาฉันออกมาจากความอึดอัดนั่น”
ลูซี่ แคทซ์ ขอบคุณเขาอย่างจริงใจ เธอรู้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาในปัจจุบัน สิ่งที่โจเอลทำเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของเธอ
เธอมองไปที่ด้านข้างของเขา ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาแดงเล็กน้อยจากแอลกอฮอล์ และดวงตาสีดำสนิทของเขาคล้ายกับแอ่งน้ำที่มีเสน่ห์จนสามารถมองเห็นวิญญาณของเขาได้
“แค่นี้เหรอ ผมไม่คำชื่นชมด้วยคำพูด”
ลูซี่ตกตะลึง เมื่อมองดูแววตาหยอกล้อของเขา หัวใจของเธอก็เต้นผิดจังหวะ
เธอยิ้มเล็กน้อย ดวงตาที่สวยงามของเธอหันมาหาเขา ก่อนที่เธอจะเอนกายส่วนบนเข้าหาเขา ปลายนิ้วสีซีดของเธอขูดเสื้อบนหน้าอกของเขาเบา ๆ ขณะที่เธอเม้มริมฝีปากสีแดงสดของเธอเข้าหากัน
“ฉันสงสัยว่า นายน้อยรองฟอสเตอร์ต้องการให้ฉันขอบคุณเขาอย่างไร แต่คืนนี้มีคุณสเวนสันผู้งดงามจ้องมองมาที่ฉันในความมืด การจ้องมองที่พยาบาทนั้นเกือบจะทำให้ฉันรู้สึกขนลุกขนพอง
“บางทีฉันควรโทรไปหาเธอและอธิบายความสัมพันธ์ของเรา เพื่อ… อื้ม…”
ก่อนที่เธอจะพูดจบ จู่ ๆ ก็มีจูบที่เร่าร้อนก็พุ่งเข้ามาเธอ
ลูซี่ถูกจูบจนร่างของเธอไม่มีแรง เธออยากจะต่อต้าน แต่ลึก ๆ แล้วในใจของเธอก็เชื้อเชิญอย่างเงียบ ๆ
จนกระทั่งอีกคนส่งเสียงหัวเราะในลำคอออกมา ลูซี่ได้สติทันทีเมื่อหัวของเธอโดนกระแทก
“โจเอล ฟอสเตอร์!”
เธอผลักเขาออกอย่างโกรธเคือง ก่อนจะรู้ทีหลังว่าเขาได้ผลักเธอให้ไปอยู่ในตำแหน่งที่นอนลงไปบนเบาะแล้ว
รอยยิ้มที่รู้ทันของคนขับรถสะท้อนให้เห็นจากกระจกมองหลัง ลูซี่รู้สึกเขินอายและอับอายจึงตะโกนใส่เขาว่า “คนน่ารังเกียจ!”
โจเอล ฟอสเตอร์ชำเลืองมองไปทางคนขับ สีหน้าเคร่งขรึมทันที เพียงกดปุ่มเดียว ทั้งสองช่องก็แยกจากกันด้วยฉากกั้น และคนขับรถก็หายตัวไปจากสายตาของพวกเขา
เขายังคงจ้องมองเธอจากด้านบน การหายใจของเธอติดขัดเล็กน้อยและเสียงของเธอก็แหบ ซึ่งฟังดูยั่วยวนเป็นพิเศษสำหรับโจเอล
ลูซี่ แคทซ์รู้สึกว่าแก้มของเธอร้อนจัด หัวใจของเธอเต้นเร็วจนเธอกลัวว่ามันจะกระเด็นออกมาจากหัวใจของเธอ เธอหันหน้าและผลักเขาอย่างสุดกำลัง “ลุกขึ้น! มันหนักมาก”
โจเอลปล่อยเธอและลุกขึ้นด้วยรอยยิ้ม เขาพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงเกียจคร้านอย่างสง่างามว่า “คราวหน้าถ้าคุณต้องการขอบคุณผม ก็แสดงออกมาในลักษณะแบบนี้”
ลูซี่ แคทซ์ กัดฟันของเธอ “ฝันไปเถอะ!”
หลังจากนั้นเธอก็เตะประตูรถ “หยุดรถ!”
คนขับรถเลี้ยวรถมาจอดริมถนนตามหน้าที่ ซึ่งลูซี่ลงจากรถและกระแทกประตูด้านหลังเธอด้วยเสียงดัง
โจเอลลดหน้าต่างลงและเตือนเธอว่า “อีกตั้งไกลกว่าก็ถึงบ้านคุณ”
“ต่อให้ฉันต้องนั่งแท็กซี่ต่อ ฉันก็จะไม่นั่งรถของคุณ!”
เป็นเหมือนคำพูดที่บอกลากัน ผู้หญิงคนนั้นก็เดินจากไป
โจเอล ฟอสเตอร์วางแขนแนบประตูรถ มองดูเงาที่กำลังเดินจากไป ริมฝีปากของเขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
จู่ ๆ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เขามองไปที่มันและกดรับ
“โจเอลจะพาแฟนกลับบ้านเมื่อไหร่ เธอไม่ได้บอกว่าเธอจะพาลูกสะใภ้มาพบฉันเร็ว ๆ นี้หรือไง ทำไมตอนนี้ไม่มีการอัปเดตอะไรเลย”
“เร็ว ๆ นี้”
“จริงเหรอ?”
“ใช่ พวกคุณเริ่มวางแผนงานแต่งงานได้เลย”
จากนั้นเขาก็วางสาย
…
วันรุ่งขึ้นอย่างที่คาดไว้ ลูซี่ แคทซ์เห็นตัวเองอยู่ในหมวดบันเทิงของข่าว
เป็นการพาดหัวข่าวที่สะดุดตาอย่างมาก นายน้อยรองฟอสเตอร์พบรักครั้งใหม่อีกครั้ง จากการเต้นอย่างแนบชิดกับนักแสดงสาวของซิงฮุย ลูซี่ แคทซ์
เมื่อเธอคลิกที่ลิงก์ มีรูปของเธอและโจเอล ฟอสเตอร์ ที่เข้าร่วมงานเลี้ยงเมื่อคืนนี้
บทความข่าวเต็มไปด้วยการคาดเดาที่ไม่ดีเท่าไหร่ รวมถึงการมีส่วนร่วมในการแสดงและภูมิหลังของครอบครัว ความคิดเห็นดังกล่าวเต็มไปด้วยความคิดเห็นที่น่ารังเกียจ ซึ่งส่งตรงถึงเธอ ซึ่งบางความคิดเห็นบอกว่าเธอกำลังนอนกับผู้มีอิทธิพล ในขณะที่บางความคิดเห็นกล่าวหาว่าเธอไร้ยางอาย นอกจากนี้ยังมีคนที่น่าเกลียดเป็นครั้งคราวที่คอยสร้างความสนุก
ลูซี่ แคทซ์คาดหวังผลลัพธ์ดังกล่าวแล้ว ดังนั้นเธอจึงโทรหาซูซาน รีท และขอให้เธอแถลงข่าวประชาสัมพันธ์อย่างเป็นทางการเพื่อชี้แจงเรื่องนี้
โชคดีที่ โจเอล ฟอสเตอร์เป็นที่รู้จักเสมอว่าเป็นเพลย์บอย ดังนั้นเมื่อมีการแถลงข่าว ทุกคนจะรู้ว่าเธอเพียงเข้าร่วมงานกับเขาในฐานะเพื่อน และไม่มีความหมายที่ซ่อนอยู่ แน่นอนว่าความเห็นของสาธารณชนจะคลี่คลายไปในที่สุด
รายการวาไรตี้ในอาคารที่เธอรับมาเมื่อครั้งที่แล้วกำลังจะเริ่มถ่ายทำ ระยะเวลาการผลิตสั้นมาก ประมาณหนึ่งสัปดาห์เท่านั้น คู่หูของเธอเป็นดาราหนังช่วงสั้น ๆ แต่เพราะทั้งสองคนเคยทำงานร่วมกันมาก่อน เคมีของพวกเขาจึงเหมาะสม
หลังจากถ่ายทำ ลูซี่ แคทซ์กำลังจัดของและเตรียมตัวกลับบ้าน ก่อนจะมีผู้มาเยี่ยมไม่คาดหมายมาหา
พี่เอลซ่าเป็นผู้จัดการที่มีประสบการณ์ในอุตสาหกรรมนี้ เธอเคยนำดาราดังหลายคนออกมาในอดีต ดังนั้นภูมิหลังของเธอจึงเป็นตัวเอก เธอได้รับการยกย่องจากศิลปินมากมายในวงการบันเทิง
ลูซี่วางกระเป๋าลงและทักทายเธอโดยไม่ถือตัว “พี่เอลซ่า”
“ออกมา ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ”
ลูซี่ แคทซ์เดินตามพี่เอลซ่าออกไปข้างนอก ที่จอดอยู่บนถนนที่รกร้างคือ รถปอร์เช่สีขาว ทันทีที่ประตูรถเปิดออก เธอเห็น เจด้า สเวนสันอยู่ที่เบาะหลัง
ในที่สุดสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ก็มา!
เจด้า สเวนสันสวมชุดแบรนด์หรู และแว่นกันแดดสีเข้มคู่หนึ่งพร้อมการแต่งหน้าอันวิจิตรงดงามเพื่อปกปิดใบหน้าของเธอ ในทางตรงกันข้าม เสื้อเชิ้ตและกางเกงยีนส์ธรรมดาของลูซี่ก็ดูเรียบราวกับหุ่นไล่กา
เจด้า สเวนสันมีอายุมากกว่าลูซี่ถึงสองปี และเข้าสู่วงการเร็วกว่าเธอมาก เนื่องจากความขัดแย้งครั้งก่อน พวกเขาไม่เคยได้เห็นหน้ากัน
เมื่อลูซี่เห็นว่าเป็นเจด้า สเวนสัน ใบหน้าของเธอก็เย็นชา
“เป็นคุณนั้นเอง คุณมีธุระอะไรกับฉันหรือเปล่า?”
“ลูซี่ แคทซ์บอกฉันที ว่าฉันไปทำอะไรให้เธอขุ่นเคืองใจตอนไหนกัน?”
เจด้า สเวนสันถอดแว่นกันแดดออกแล้วถามตรง ๆ
ลูซี่ตระหนักว่าดวงตาของเจด้าเป็นสีแดงราวกับว่าคนหลังกำลังร้องไห้
ลูซี่ตอบด้วยรอยยิ้มเยือกเย็น “คุณกำลังพูดถึงอะไร”
“โจเอลไม่รับสายฉันเลย!”
ลูซี่จ้องมองเธอด้วยความประหลาดใจ จากนั้นดวงตาของเธอก็กะพริบเล็กน้อย และเธอก็ละสายตาไป
เธอตอบด้วยน้ำเสียงไม่เฉยเมยว่า “ไม่ว่าเขาจะรับสายของคุณหรือไม่ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันด้วย”
เมื่อเห็นลูซี่แสดงท่าทางที่เฉยเมยมาก เจด้า สเวนสันก็กัดริมฝีปากของเธอ “ลูซี่ แคทซ์ เธอจะไม่มีวันอยู่อย่างสงบสุข!”
ลูซี่ยิ้มที่มุมริมฝีปากของเธอ “ฉันจะมีชีวิตที่สงบสุขหรือไม่ ไม่ใช่ให้คุณมาเป็คนตัดสินใจ”
“ฮึ่ม!” เจด้า สเวนสันเยาะเย้ย “เธอคิดว่า โจเอล ฟอสเตอร์ชอบเธอจริง ๆ เหรอ หลายปีมานี้ มีผู้หญิงมากี่คนแล้วที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป มีกี่คนอยู่ที่ยังรออยู่
“เขาและฉันรู้จักกันมานานแล้ว ในบรรดาผู้หญิงเหล่านั้น ฉันเป็นคนที่อยู่กับเขานานที่สุด แม้ว่าเราจะทะเลาะกัน แต่เขาอาจแกล้งทำเป็นไม่สนใจ เขาประชดฉัน”
“ตราบใดที่ฉันเต็มใจลดความภาคภูมิใจลง เขาก็จะกลับมาหาฉันอย่างแน่นอน แล้วเธอก็จะเป็นแค่รองเท้าขาด ๆ เมื่อเธอล่วงเกินฉันไปแล้ว ใครจะจ้างเธอ”
ลูซี่ไม่สามารถบอกได้ว่าคำพูดใดของเธอถูกและผิด เธอแค่ขมวดคิ้วและพูดว่า “ฉันเป็นแค่นักแสดงที่ไม่มีประสบการณ์ ฉันไม่สามารถทำร้ายคุณ หรือนายน้อยฟอสเตอร์ได้”
“ถ้าเธอมีเงิน เธอจะกลัวอะไร”
เจด้า สเวนสันชี้ด้วยมือของเธอ พี่เอลซ่ารีบหยิบเช็คจากกระเป๋าของเธอ และส่งให้เจด้า หลังจากนั้นเจด้าก็ยื่นมันให้ลูซี่
