ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 1449 พาลั่วเหมี่ยวไปด้วย

“แม้แต่เรื่องเช่นนี้ก็ดูออกอย่างนั้นเหรอ?”

“ตอนนี้ข้าเชื่อแล้วว่าแม่นางมู่เป็นนักปรุงยาที่เก่งกาจจริง ๆ”

“ใช่! หากเป็นนักปรุงยาธรรมดาทั่วไปไม่มีทางดูออกแน่นอน!”

เป็นบุรุษผู้หนึ่งแต่กลับถูกหญิงสาวบอกว่าตนเองไตไม่ดีต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้ ลั่วชิงจึงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟขึ้นทันที

“เจ้ายั่วโมโหข้า เจ้าสมควรตาย!”

ตูม! แม้ว่าวิธีการฝึกบำเพ็ญของลั่วชิงจะไม่ถูกต้อง แต่พลังของเขาก็อยู่ในระดับนี้ ดังนั้นจึงต่อสู้กับมู่เฉียนซีได้อย่างดุเดือดอยู่หลายกระบวนท่า

แต่ไม่นานนักข้อเสียของความจอมปลอมนี้ก็เผยออกมาจนได้ มู่เฉียนซียิ่งต่อสู้ก็ยิ่งห้าวหาญ ส่วนลั่วชิงยิ่งต่อสู้ข้อเสียก็ยิ่งโผล่ออกมา!

ตูม!

เห็น ๆ กันอยู่ว่าพลังวิญญาณของคุณชายลั่วแข็งแกร่งกว่ามู่เฉียนซีถึงหนึ่งขั้นใหญ่ แต่เขากลับเริ่มเป็นฝ่ายพ่ายแพ้แล้ว!

“มังกรน้ำแข็งท้าสวรรค์!”

“มังกรเพลิงสังหาร!”

เผชิญหน้ากับการห้อมล้อมโจมตีของมังกรเพลิงและมังกรน้ำแข็งสองตัวนี้เข้า ลั่วชิงก็ทำอะไรไม่ถูกเสียแล้ว

แม้แต่มู่เฉียนซีเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน ความแข็งแกร่งของคนผู้นี้เป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งแห่งเกาะเมฆาจริง ๆ เหรอ

เกาะเมฆามีสภาพแวดล้อมที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ พลังความแข็งแกร่งของหัวหน้าเกาะลั่วและเหล่าบรรดาผู้อาวุโสก็ไม่ได้อ่อนแอ แต่เหตุใดถึงเลี้ยงดูศิษย์ออกมาให้มีฝีมือได้เพียงเท่านี้

ตูม! ลั่วชิงถูกโจมตีเข้าแล้ว

พื้นลานประลองถูกพลังอันน่าสะพรึงกลัวนี้โจมตีจนเกิดรอยแตกระแหงขึ้น พรวด! ลั่วชิงกระอักเลือดคำโตออกมา

ค่อก ๆ ๆ!

เขาถูกโจมตีจนได้รับบาดเจ็บสาหัส เจ็บปวดไปทั่วทั้งร่าง!

ทว่า เขารับไม่ได้หากต้องพ่ายแพ้ให้กับหญิงสาวผู้นี้ และยิ่งรับไม่ได้หากจะต้องพ่ายแพ้ให้กับหญิงสาวต่างเมืองเช่นนี้

เขาตะโกนขึ้นว่า “ลั่วซิน เจ้ายังยืนนิ่งอยู่ทำไมเล่า ยังไม่รีบลงมืออีก!”

แม้แต่พี่ใหญ่เองก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมู่เฉียนซี ลั่วซินเองก็ย่อมรู้ดีอยู่แก่ใจว่านางนั้นยิ่งไม่อาจสู้มู่เฉียนซีได้

แสงเย็นวาบผ่านดวงตาของลั่วซิน จากนั้นนางก็พุ่งเข้าหาลั่วเหมี่ยวทันที

นางไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมู่เฉียนซีก็จริง แต่ไม่ได้หมายความว่านางจะจัดการกับเจ้าเด็กที่เป็นตัวถ่วงผู้นี้ของมู่เฉียนซีไม่ได้

“ซินเอ๋อร์ เจ้าจะทำอะไร?” หัวหน้าเกาะลั่วตะโกนขึ้นด้วยความโกรธเกรี้ยว

คนอื่นคิดจะทำร้ายบุตรสาวคนเล็กของเขา เขายังพอเข้าใจได้ แต่นึกไม่ถึงเลยว่าบุตรสาวของเขาอย่างซินเอ๋อร์ก็จะทำเช่นนั้นด้วย

ร่างกายของลั่วเหมี่ยวนั้นอ่อนแอมาก หากได้รับบาดเจ็บขึ้นมาจะทำเช่นไร

มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเย็นชาว่า “คนแล้วคนเล่าที่ไม่รู้จักความตาย คนป่วยของข้า เจ้าคิดว่าจะลงมือทำอะไรนางได้ตามใจอย่างนั้นเหรอ!”

แสงสีเงินแสงหนึ่งสว่างวาบขึ้น และเข็มยาเข็มหนึ่งก็พุ่งออกไป

ลั่วซินตื่นตกใจในฉับพลัน “อาวุธลับ!”

ลั่วซินจะหลบหลีกการโจมตีของอาวุธลับนี้ แต่ความเร็วของนางนั้นไม่อาจหลบหลีกได้ทัน เข็มยานี้จึงโจมตีไปที่ใบหน้าของนางจนปรากฏรอยเลือดขึ้น

บาดแผลเพียงเล็กน้อย ลั่วซินไม่ได้เก็บมาใส่ใจอยู่แล้ว ว่าแล้วนางก็พุ่งตัวไปที่ลั่วเหมี่ยวอีกครั้ง

ปัง! ผลลัพธ์คือ ลั่วซินยังไม่ทันได้เข้าไปใกล้ตัวลั่วเหมี่ยว ร่างของนางก็ล้มลงไปกองกับพื้นเสียก่อน

ร่างกายของลั่วซินพลันเปลี่ยนเป็นสีดำ นางรู้สึกเจ็บปวดจนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนพื้น!

อ๊า!

“เจ็บ เจ็บยิ่งนัก!”

“ท่านพ่อ! ช่วยด้วย! ท่านพ่อช่วยข้าด้วย!”

ทุกคนได้แต่หันมองหน้ากันด้วยความตกตะลึง เมื่อเหลือบมองไปที่ร่างที่กำลังกลิ้งไปมาอยู่นั้น คนผู้นั้นก็คือลั่วซินนั่นเอง

พวกเขามองมู่เฉียนซีด้วยความตกใจ “นี่เจ้าวางยาพิษเหรอ!”

มู่เฉียนซีกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “พวกเจ้าทุกคนก็รู้ดีอยู่แล้วว่าข้าเป็นนักปรุงยา แล้วการที่ข้าใช้พิษมันก็เป็นเรื่องปกติ!”

มุมปากของทุกคนกระตุกขึ้น นักปรุงยาใช้ยาพิษมันเป็นเรื่องปกติก็จริง แต่แม่นางมู่ผู้นี้จะลงมือโหดเหี้ยมเกินไปแล้วกระมัง นางวางยาพิษลั่วซินจนสภาพของลั่วซินตอนนี้แทบจะไม่ใช่มนุษย์อยู่แล้ว

ในตอนนี้เองผู้ตัดสินก็ได้ประกาศขึ้นว่า “มู่เฉียนซี ลั่วเหมี่ยว ชนะ!”

แม้แต่ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขาอย่างลั่วชิงก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมู่เฉียนซี คนอื่น ๆ ที่ต้องขึ้นไปประลองกับมู่เฉียนซีจึงพากันเอ่ยปากยอมแพ้ขึ้น

สุดท้ายมู่เฉียนซีและลั่วเหมี่ยวก็ได้รับชัยชนะอันดับหนึ่งในการประลองครั้งนี้

และลั่วเหมี่ยวก็ได้กลายเป็นคนที่ทุกคนอิจฉาริษยาเป็นอย่างยิ่ง เด็กน้อยผู้นี้แค่ยืนอยู่บนลานประลองเฉย ๆ ไม่ต้องทำอะไรสักอย่างก็ได้รับชัยชนะมาครองได้อย่างง่ายดาย!

และได้รับสิทธิ์ให้เข้าไปในดินแดนเทพทะเลเมฆา

สิบอันดับแรกจะได้รับสิทธิ์เข้าไปในดินแดนเทพทะเลเมฆา วันพรุ่งจะเป็นการแข่งขันรอบชิงอันดับรองชนะเลิศ!

การแข่งขันรอบรองชนะเลิศก็มีสิบคนเช่นกัน!

วันต่อมาผลรองชนะเลิศก็ออกมาอย่างเป็นทางการแล้ว ลั่วชิงและลั่วซินเป็นฝ่ายชนะ

อย่างไรเสียที่แห่งนี้ก็เป็นถิ่นของคนอื่น หลังจากที่ลั่วซินนอนเจ็บปวดทรมานมาทั้งคืน วันต่อมานางก็หายดีแล้ว

วันต่อมาเมื่อลั่วซินได้เจอหน้ากันกับมู่เฉียนซี นางก็แสดงออกอย่างชัดเจนมากว่าเกลียดมู่เฉียนซีเข้ากระดูกดำ!

เมื่อคนที่ได้รับสิทธิ์ทั้งยี่สิบเข้ามารวมตัวกันพร้อมหน้าพร้อมตาแล้ว มู่เฉียนซีก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ได้ยินคนของเกาะเมฆาบอกเอาไว้ว่าดินแดนเทพทะเลเมฆานั้นกว้างใหญ่มาก แต่เหตุใดถึงมีคนเข้าไปได้เพียงแค่ยี่สิบคนเท่านั้นล่ะ

ในตอนนี้เอง ผู้อาวุโสสูงสุดก็กล่าวขึ้นว่า “ท่านหัวหน้าเกาะ มู่เฉียนซีเป็นคนนอก แม้จะไม่รู้ว่านางลงชื่อสมัครได้อย่างไร แถมนางยังคว้าอันดับหนึ่งมาได้ แต่อย่างไรเสียคนนอกก็ไม่มีสิทธิ์เข้าไปอยู่ดี ข้าอยากตัดสิทธิ์มู่เฉียนซีในการเข้าดินแดนเทพทะเลเมฆา”

“ข้าเห็นด้วย!”

“ข้าก็ด้วย…”

เหล่าบรรดาผู้อาวุโสต่างกีดกันมู่เฉียนซี แต่พลังความแข็งแกร่งของมู่เฉียนซีนั้นเป็นปัญหาเสียจริง

“ท่านพ่อ!” ลั่วเหมี่ยวมองลั่วอี้โจวด้วยสายตาขอร้องอ้อนวอน

ลั่วอี้โจวกล่าว “พวกเจ้าออกไปก่อนเถอะ ข้าจะพูดคุยกับเหล่าผู้อาวุโสสักหน่อย”

สุดท้ายก็ไม่รู้ว่าหัวหน้าเกาะลั่วพูดคุยอะไรกับผู้อาวุโส จนท้ายที่สุดเหล่าบรรดาผู้อาวุโสเหล่านี้ถึงได้ฝืนใจตอบตกลงยอมให้มู่เฉียนซีเข้าไปได้

ข้อเสนอแรก มู่เฉียนซีต้องพาลั่วเหมี่ยวเข้าไปด้วย

คนอื่นต่างก็กลัดกลุ้มใจเป็นอย่างยิ่ง พาเด็กคนหนึ่งที่ไร้ความแข็งแกร่ง ไร้พลังวิญญาณเข้าไป เป็นปัญหาชัด ๆ!

ดินแดนเทพทะเลเมฆามีของล้ำค่ามากมาย อันตรายก็มีไม่น้อย ต่อให้มีมู่เฉียนซีคอยปกป้อง ลั่วเหมี่ยวก็มีโอกาสมากที่จะเอาชีวิตไปตายอยู่ที่นั่น

มู่เฉียนซีก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหัวหน้าเกาะลั่วกับเหล่าบรรดาผู้อาวุโสคิดจะทำสิ่งใดอยู่กันแน่ และเมื่อพวกเขากลับไปหมดแล้ว หัวหน้าเกาะลั่วก็ตามมู่เฉียนซีไปคุยเป็นการส่วนตัว

มู่เฉียนซีกล่าวอย่างตรงไปตรงมาว่า “หัวหน้าเกาะลั่ว เหตุใดถึงต้องให้พาลั่วเหมี่ยวเข้าไปด้วย! แม้ว่าข้าจะมีพลังความแข็งแกร่งเอาตัวรอดได้ แต่ข้าก็ไม่ได้คุ้นเคยกับดินแดนเทพทะเลเมฆาของพวกเจ้า หากเกิดอันตรายขึ้นจะทำเช่นไร?”

หัวหน้าเกาะลั่วกล่าว “หลายปีที่ผ่านมานี้ ข้าพยายามตามหาสมุนไพรวิญญาณที่ช่วยฟื้นฟูร่างกายของเหมี่ยวเอ๋อร์มาโดยตลอด แต่ตามหาเช่นไรก็ไม่เจอสักที ในดินแดนเทพทะเลเมฆามีสมุนไพรเทพอยู่ บางทีมันอาจจะช่วยเหมี่ยวเอ๋อร์ได้ก็ได้”

“แต่น่าเสียดายที่อายุของข้ามันไม่สามารถเข้าไปในดินแดนเทพทะเลเมฆาได้แล้ว ส่วนบุตรสาวบุตรชายสองคนนั้นของข้าก็พึ่งพาไม่ได้เลย และตอนนี้ข้าก็ได้เห็นถึงความสามารถ รวมถึงความแข็งแกร่งของแม่นางมู่แล้ว ข้าจึงตัดสินใจให้เจ้าพานางเข้าไป”

มู่เฉียนซีกล่าว “หากว่ามีสมุนไพรเทพ ข้าก็จะลองหาดู เหตุใดต้องให้พาเสี่ยวเหมี่ยวเข้าไปด้วย”

“ได้ยินมาว่าสมุนไพรเทพนั้นมีความพิเศษอยู่ ไม่สามารถเอาออกมาจากดินแดนเทพทะเลเมฆาได้ ฉะนั้นหากต้องการใช้มัน จำเป็นต้องเข้าไปในนั้น และใช้มันในนั้น”

สำหรับคำพูดนี้ของหัวหน้าเกาะลั่ว มู่เฉียนซีฟังหูไว้หู เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง!

นางกล่าวถามว่า “แล้วสมุนไพรเทพที่ว่าหน้าตามันเป็นเช่นไรล่ะ?”

หัวหน้าเกาะลั่วกล่าว “เจ้าพาเหมี่ยวเอ๋อร์เข้าไปในแดนเทพทะเลเมฆา หากมีวาสนาจะได้พบเจอแน่นอน”

นี่มันยิ่งแปลกเกินไปแล้ว! มู่เฉียนซีขมวดคิ้วขึ้นด้วยความสงสัย

แม้ว่าหัวหน้าเกาะลั่วจะดีกับเสี่ยวเหมี่ยวมาก แต่นางก็ยังคงกลัวคนผู้นี้อยู่เล็กน้อย

มู่เฉียนซีกล่าว “ข้าเข้าใจแล้ว ข้าจะปกป้องเสี่ยวเหมี่ยวให้ดีที่สุด และจะหาสมุนไพรเทพนั้นให้เจอ ต้องขอบคุณหัวหน้าเกาะลั่วมากที่ให้สิทธิ์ข้าได้เข้าไปในดินแดนเทพทะเลเมฆา”

ลั่วอี้โจวกล่าว “ไปเตรียมความพร้อมเถอะ! อีกสามวันดินแดนเทพทะเลเมฆาจะเปิดแล้ว หากเจ้าต้องการสิ่งใดก็ให้รีบบอกข้า!”

“ตกลง!”

เมื่อลั่วเหมี่ยวรู้ว่าตัวเองต้องเข้าไปในดินแดนเทพทะเลเมฆาก็รู้สึกเป็นกังวลใจขึ้นมา “พี่สาวมู่ ข้าต้องเป็นตัวถ่วงของพี่สาวมู่เป็นแน่ ให้ข้าไปพูดกับท่านพ่อเถอะนะว่าข้าจะไม่ไปแล้ว”

มู่เฉียนซีกล่าว “ท่านพ่อของเจ้าบอกว่าในนั้นมีของบางอย่างที่จะช่วยเจ้าได้ ฉะนั้นเจ้าจำเป็นต้องเข้าไป วางใจเถอะ! เจ้าจะไม่เป็นอะไร”

เกาะเมฆาแห่งนี้แปลกประหลาดหลายอย่างจริง ๆ หัวหน้าเกาะลั่วมีจุดประสงค์ใดกันแน่

.

.