ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 1500 หลอมรวมสองคัมภีร์

ทันทีที่มู่เฉียนซีผลักประตูเข้าไป นางก็เห็นสัตว์วิญญาณน้อยตัวนั้นกำลังถูกพลังแห่งคำสาปกลืนกิน!

มันดูเจ็บปวดทรมานเป็นอย่างมาก แต่กลับไม่ส่งเสียงร้องครวญครางออกมาแต่อย่างใด ด้วยไม่อยากรบกวนให้คนข้างกายของมันตื่น

หยดน้ำตาไหลเม็ดโตไหลรินลงมาไม่ขาดสาย ต่อก ต่อก! ช่างน่าเศร้านัก!

มันมองไปที่มู่เฉียนซีด้วยสายตาอ้อนวอน แม้ว่ามันจะพูดไม่ได้ แต่มู่เฉียนซีรู้และเข้าใจว่ามันหมายความว่าอย่างไร

มู่เฉียนซีกล่าว “ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าเป็นอะไรไปเด็ดขาด ท่านปู่ตงหวงจะได้สบายใจ เจ้าไม่ต้องกังวล”

เมื่อเห็นอาการของมันแย่ลงเรื่อย ๆ เช่นนี้ มู่เฉียนซีก็รีบกล่าวขึ้นว่า “จิ่วเยี่ย ข้าขอเลือดเจ้าหน่อย!”

เข็มขนาดเล็กปักลงบนนิ้วมือของจิ่วเยี่ย เลือดหยดนั้นหมุนวนกลางอากาศเหนือศีรษะของสัตว์วิญญาณน้อยตัวนั้น ก่อนจะหยดลงมากระทบร่างของมัน

มู่เฉียนซีกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “กำราบ!”

พลังจิตของนางโคจรอย่างบ้าคลั่ง พลังแห่งคำสาปที่กำลังกลืนกินสัตว์วิญญาณน้อยตัวนั้นรู้สึกราวกับพบเจอสิ่งที่น่าสะพรึงกลัว จึงถอยกลับไป

มู่เฉียนซีพึมพำเสียงเบาว่า “เป็นอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆ ด้วย!”

แม้ว่าคำสาปทื่สัตว์วิญญาณตัวน้อยนี้โดนจะน่ากลัว แต่เมื่อเทียบกับคำสาปของจิ่วเยี่ยแล้วกลับห่างชั้นกันมาก

เลือดของคำสาปอันแข็งแกร่งที่จิ่วเยี่ยมีนั้น สามารถยับยั้งการกำเริบของคำสาปในตัวของสัตว์วิญญาณน้อยตัวนี้ได้

ฮูก! สัตว์วิญญาณน้อยรู้สึกดีอกดีใจขึ้น มันรอดแล้ว…

เมื่อรอดพ้นมาจากความตายได้แล้ว มันก็รู้สึกง่วงงุนเป็นอย่างมาก ไม่รอช้า มันมุดเข้าไปในอ้อมอกของท่านปู่ตงหวงทันที

ท่านปู่ตงหวงตื่นขึ้นมา เขาเห็นมู่เฉียนซีจึงกล่าวว่า “ซีเอ๋อร์ มีอะไรเหรอ?”

“ท่านปู่ตงหวง เมื่อครู่คำสาปของเจ้าตัวน้อยกำเริบแล้ว”

“อะไรนะ?”

ท่านปู่ตงหวงตกใจเป็นอย่างมาก แต่เมื่อเขาเห็นร่างของสัตว์วิญญาณน้อยยังอยู่ เขาจึงโล่งอกไปเปลาะหนึ่ง

สัตว์วิญญาณน้อยมองหน้าเขาแวบหนึ่ง ก่อนจะผล็อยหลับไป!

มู่เฉียนซีกล่าว “เมื่อครู่ข้ายับยั้งคำสาปได้แล้ว ท่านปู่ตงหวงอย่าได้กังวลใจไปเลย ข้าหาวิธีแก้คำสาปได้แล้ว”

“อะไรนะ หาวิธีแก้ได้แล้วอย่างนั้นเหรอ?”

ท่านปู่ตงหวงลุกพรวดขึ้นด้วยความดีใจ “ข้า…ซีเอ๋อร์ เจ้าบอกข้าหน่อย นี่ข้าไม่ได้หูฝาดไปใช่หรือไม่!”

มู่เฉียนซีส่ายหน้าพลางกล่าว “ท่านปู่ตงหวงไม่ได้หูฝาดไปหรอก ข้ามีวิธีแล้วจริง ๆ”

“คำภีร์หมื่นคำสาปเล่มหนึ่งมีมรดกตกทอดของวิชาคำสาปมากมาย แต่เมื่อทั้งสองมารวมกัน มันก็จะเกิดมรดกตกทอดของวิชาใหม่ขึ้นมา และข้าก็หาวิธีแก้คำสาปของมันได้จากมรดกตกทอดใหม่นี่เอง”

สมกับที่เป็นคัมภีร์หมื่นคำสาปที่เป็นต้นกำเนิดที่มาของพลังแห่งคำสาปยิ่งนัก ในคัมภีร์นี้มีการเปลี่ยนแปลงได้มากมาย และไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถอ่านเข้าใจอย่างง่ายดายได้

คำสาปนั้นของจิ่วเยี่ย คาดว่าต้องหลอมรวมคัมภีร์หมื่นคำสาปทั้งสามเล่มเสียก่อน ถึงจะหาวิธีแก้คำสาปได้

ท่านปู่ตงหวงตกตะลึงขึ้น “มีวิธีแก้แล้ว! ยอดเยี่ยมยิ่งนัก มีวิธีแก้แล้ว!”

เนื่องจากดีอกดีใจเป็นอย่างมาก ท่านปู่ตงหวงจึงตัวสั่นไปทั้งตัว

หลายปีที่ผ่านมานี้ เพื่อหาวิธีแก้คำสาปนี้ เขาได้เสียสละและทุ่มเทไปมากมาย รวมถึงรู้สึกผิดต่อใครหลาย ๆ คน

ดวงตาของท่านปู่ตงหวงคลอเบ้าไปด้วยน้ำตาแห่งความดีอกดีใจ

แต่จู่ ๆ เขาก็ได้สติขึ้น “ต้องหลอมรวมคัมภีร์หมื่นคำสาปสองเล่ม นั่นก็หมายความว่า ซีเอ๋อร์ เจ้าอ่านบันทึกในคัมภีร์หมื่นคำสาปของเผ่ากิเลนจบแล้วอย่างนั้นเหรอ”

“เวลาเพียงแค่คืนเดียว เจ้าอ่านบันทึกจบแถมยังหลอมรวมคัมภีร์ได้ด้วยอย่างนั้นเหรอ!”

นึกถึงเมื่อครั้งก่อนตอนที่เขาได้คัมภีร์หมื่นคำสาปมา เขาใช้เวลาศึกษามาเป็นเวลาถึงสิบปีกว่าจะศึกษาจบ แถมสิ่งนี้ก็เป็นเรื่องที่สิ้นเปลืองพลังจิตเป็นอย่างมาก แต่หลานสาวของเขากลับทำได้เพียงแค่ชั่วข้ามคืน

“ซีเอ๋อร์ เจ้าไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่?”

มู่เฉียนซีกล่าว “ท่านปู่ตงหวง อย่าได้กังวลไป! ข้าไม่เป็นอะไร! พลังจิตของข้าแข็งแกร่งพอ แถมยังเป็นพลังจิตที่พิเศษอีกด้วย ข้าไม่เป็นอะไร”

“ข้ารู้วิธีแก้คำสาปแล้ว คำสาปที่สัตว์วิญญาณน้อยโดนคือคำสาปดับสลายเทพ เป็นคำสาปอันชั่วร้ายที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรับมือกับสัตว์เทพโบราณโดยเฉพาะ หากจะแก้คำสาป จำเป็นต้องใช้ของห้าชนิด”

“พลังแห่งชีวิต วารีแห่งทะเลสาบวิญญาณ เพลิงแห่งราชา แก่นวิญญาณต้นไม้หมื่นปี และดอกบัวหัวใจหยกหมื่นปี”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ในใจของท่านปู่ตงหวงก็ขุ่นมัวขึ้น

ต่อให้เป็นเมื่อก่อน หากจะหาของล้ำค่าเหล่านี้เจอก็ต้องใช้เวลานานมาก ไม่ต้องพูดถึงในตอนนี้เลย!

เขาไม่รู้เลยว่ามันจะสามารถอดทนไปได้นานเพียงใด

มู่เฉียนซีกล่าว “ของล้ำค่าสี่อย่างข้างต้นข้ามีแล้ว!”

พลังแห่งชีวิต มีชิงอิ่งอยู่ ต้องการเท่าไหร่ก็ย่อมได้เท่านั้น แม้ว่าตอนนี้ชิงอิ่งจะยังคงนอนหลับใหลอยู่ในมิติก็สามารถเอามาใช้ได้

วารีแห่งทะเลสาบวิญญาณยิ่งเอามาได้ง่าย ในมิติของอาถิง ต้องการเท่าไหร่ก็ย่อมได้ เจ้านั่นคงจะไม่ได้ตระหนี่ถี่เหนียวหรอกกระมัง

เพลิงแห่งราชา เปลวไฟที่กระบี่ศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์มอบให้นาง ต้องการเท่าไหร่ก็ย่อมได้เท่านั้น

ส่วนแก่นวิญญาณต้นไม้หมื่นปี ในตอนที่นางเข้าร่วมการประลองการปรุงยาในครั้งนั้น นางเอามาได้จากแดนโอสถไม่น้อยเลย

นางกล่าว “ดังนั้น หากเราหาดอกบัวหัวใจหยกหมื่นปีเจอยิ่งเร็วก็ยิ่งดี ท่านปู่ตงหวงวางใจเถอะ จะต้องหาเจอแน่”

ในดินแดนสี่ทิศนี้ ความแข็งแกร่งของท่านหมอปีศาจไม่ใช่เป็นความแข็งแกร่งที่แข็งแกร่งที่สุดแน่นอน

ทว่า อุบายและวิธีการของนางนั้น แข็งแกร่งกว่าคนอื่นแน่นอน!

เพื่อค้นหาสมุนไพรวิญญาณ ทั่วทั้งดินแดนสี่ทิศก็เคลื่อนไหวขึ้นแล้ว ตราบใดที่มันมีอยู่ในดินแดนสี่ทิศ ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็ต้องหาเจอแน่นอน

มู่เฉียนซีกล่าว “จิ่วเยี่ย รบกวนเจ้าแล้ว! ข้าไม่รู้ว่าข้าจะยับยั้งได้นานแค่ไหน ยิ่งเจอได้เร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดี”

จิ่วเยี่ยตอบรับ “อืม! ข้าให้จื่อโยวออกไปตามหาแล้ว”

ทางแดนนรกยังไม่มีข่าวใด แต่ดินแดนสี่ทิศมีข่าวแจ้งมาแล้ว พวกเขาหาดอกบัวหัวใจหยกหมื่นปีเจอแล้ว

แต่น่าเสียดายที่เป็นเพียงแค่ดอกบัวหัวใจหยกเก้าพันปีเท่านั้น ไม่ใช่ดอกบัวหัวใจหยกหมื่นปีที่ตามหา ไม่รู้ว่าท่านหมอปีศาจจะใช้ประโยชน์จากมันได้หรือไม่

มู่เฉียนซีได้รับแจ้งข่าวนี้นางก็ดีใจขึ้น “เก้าพันปีก็ไม่เป็นไร อีกพันปี หาวิธีกระตุ้นให้มันเติบโตขึ้นก็ได้แล้ว”

ท่านหมอปีศาจสมกับที่เป็นท่านหมอปีศาจจริง ๆ นึกไม่ถึงเลยว่าจะกระตุ้นให้เติบโตเช่นนี้ก็ได้ นั่นมันพันปีเชียวนะ ไม่ใช่ร้อยปี!

มู่เฉียนซีอยู่ที่ตำหนักเป่ยหานและเรียกหอฉงโหลวบนเมฆาออกมา ก่อนจะเดินทางมุ่งหน้าไป เป้าหมายคือสถานที่เก็บสมุนไพรวิญญาณ ช่วยไม่ได้ ความเร็วของหอฉงโหลวบนเมฆานั้นรวดเร็วยิ่งนัก

ทว่า หอฉงโหลวบนเมฆากล่าวด้วยความกลัดกลุ้มใจว่า “นายท่าน เสบียงข้าเหลือไม่มากแล้ว นายท่านประหยัดหน่อยได้หรือไม่!”

มู่เฉียนซีกล่าว “เจ้าวางใจเถอะ! ใช้หมดก็หาหินมิติใหม่ได้ แม้ว่าหินมิติมันจะหายากก็ตาม”

ใช้ความเร็วอย่างรวดเร็วที่สุด และเอาดอกบัวหัวใจหยกเก้าพันปีมาได้

หลายวันที่ผ่านมานี้ ท่านปู่ตงหวงร้อนใจมาก

สัตว์วิญญาณน้อยตื่นขึ้นมาอีกครั้ง มันมองไปที่ท่านปู่ตงหวง

ท่านปู่ตงหวงอุ้มสัตว์วิญญาณน้อยขึ้นและกล่าวว่า “เจ้าจะไม่เป็นอะไร เจ้าจะต้องไม่เป็นอะไร!”

“ซีเอ๋อร์เก่งกาจมาก! เฟิงอวิ๋นมีบุตรสาวที่ดี แต่ก็ไม่รู้ว่าซีเอ๋อร์ะกล่าวโทษข้าหรือไม่หากได้รู้เรื่องราวของข้าแล้ว”

“อูกู!” สัตว์วิญญาณน้อยตอบ

เมื่อมองดูดอกบัวที่ดุจดั่งหยกตรงหน้าดอกนี้ มันส่งกลิ่นหอมและแผ่ซ่านพลังวิญญาณออกมา

มู่เฉียนซียิ้มขึ้น พลางกล่าวว่า “หมื่นปีแล้ว คุณสมบัติครบถ้วน! ไม่ขาดตกบกพร่อง สมบูรณ์แบบ”

นี่มันเป็นเรื่องที่มหัศจรรย์อย่างแน่นอน แต่หากคนอื่นรู้ว่าท่านหมอปีศาจกระตุ้นการเติบโตของของล้ำค่าเช่นนี้ได้ คงจะคิดว่าเป็นเรื่องปกติไปแล้วเป็นแน่

มู่เฉียนซีใช้ยาลูกกลอนและสมุนไพรวิญญาณกระตุ้น และดอกบัวหัวใจหยกนี้ก็มีอายุเกินหมื่นปีแล้ว

มู่เฉียนซีถือดอกบัวหัวใจหยกหมื่นปีนั้นไปหาท่านปู่ตงหวง นางกล่าว “ของล้ำค่าทุกอย่างครบแล้ว เริ่มได้เลย”

“ซีเอ๋อร์ หลายวันที่ผ่านมานี้เจ้ายุ่งอยู่กับการปรุงยากระตุ้นการเติบโตของดอกบัวดอกนี้ เจ้าไม่พักผ่อนสักหน่อยเหรอ! ข้ารอได้!” แม้ว่าเขาจะอดใจรอแทบจะไม่ไหว แต่เขาก็เป็นห่วงหลานสาวของเขาเช่นกัน

.