ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 1510 นางตายแน่
ตูม! พวกเขาเริ่มต่อสู้กับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสามอย่างแมงมุมร้อยพิษแล้ว
เนื่องจากมีประสบการณ์การต่อสู้มาจากครั้งที่แล้ว การล้อมโจมตีแมงมุงร้อยพิษในครั้งนี้จึงนับว่าเป็นไปอย่างราบรื่นมาก
แมงมุมร้อยพิษใช้พิษโจมตีพวกเขา แต่พวกเขาก็ไม่ได้เจ็บปวดทรมานเหมือนครั้งก่อนแล้ว พลังวิญญาณก็สามารถใช้ได้ตามปกติ
พวกเขากล่าวด้วยความประหลาดใจว่า “ศิษย์พี่หลิว ยอดเยี่ยมเกินไปแล้ว! ผลลัพธ์ของโอสถนั้น พวกเราไม่ต้องกลัวพิษอีกต่อไปแล้ว”
“นึกไม่ถึงเลยว่าฤทธิ์ของโอสถนั้นจะยอดเยี่ยมถึงเพียงนี้ ช่างมหัศจรรย์ยิ่งนัก”
“ครานี้ พวกเราต้องกำจัดเจ้าแมงมุมร้อยพิษตัวนี้ได้แน่นอน”
ศิษย์พี่หลิวกล่าว “อย่าได้ประมาทไป ร่วมมือกันโจมตี”
“ตกลง!”
พวกเขารับมือกับแมงมุมร้อยพิษ ส่วนมู่เฉียนซีพุ่งเข้าไปในถ้ำภูเขานี้แล้ว
ถ้ำภูเขานี้ถูกแมงมุมร้อยพิษโรยพิษรุนแรงเอาไว้มากมายหลายชนิด คนผู้ใดย่างกรายเข้าไป คนผู้นั้นก็จะต้องตาย สัตว์วิญญาณใดย่างกรายเข้าไป สัตว์วิญญาณตัวนั้นก็จะต้องตาย!
เพียงแต่ว่า พิษร้ายเหล่านี้ไม่สามารถทำอะไรมู่เฉียนซีได้
มู่เฉียนซีเข้าไปในถ้ำก็ได้เห็นสีแดงราวกับเลือด
พืชต้นหนึ่งความสูงประมาณสามนิ้วปรากฏขึ้นตรงหน้ามู่เฉียนซี และด้านบนของพืชต้นนั้นก็มีรูปร่างเหมือนแมงมุมสีแดงเลือดตัวหนึ่งก็มิปาน
และแน่นอนว่านี่ไม่ใช่แมงมุมที่แท้จริง เป็นเพียงแค่ดอกไม้ที่มีรูปลักษณ์เหมือนแมงมุมก็เท่านั้น
มู่เฉียนซีกล่าวเสียงต่ำว่า “ดอกราชาแมงมุมโลหิต”
“ของดีจริง ๆ ด้วย! ดูท่าครั้งนี้ข้าไม่ได้มาเสียเที่ยวแล้ว”
สมุนไพรวิญญาณพิษเช่นนี้ ผู้ใดสัมผัส คนผู้นั้นก็จะต้องตาย คนธรรมดาทั่วไปไม่อาจเด็ดเอาไปได้
แต่เมื่อพบกับมู่เฉียนซีผู้เป็นอัจฉริยะนักปรุงยาเช่นนี้ ดอกราชาแมงมุมโลหิตนี้ต้องพบกับความซวยเข้าแล้ว
มู่เฉียนซีถอนรากถอนโคนของมันออกมาอย่างง่ายดาย จากนั้นนำมันไปปลูกไว้ในมิติ
หากแมงมุมร้อยพิษนั้นกินเจ้าสิ่งนี้เข้าไป มันก็จะเลื่อนขั้นได้สองถึงสามระดับ แต่ที่มันยังไม่ได้กิน ก็เป็นเพราะว่าเจ้าสิ่งนี้ยังไม่เจริญเติบโตงอกงามเต็มที่
และในขณะที่มู่เฉียนซีออกจากถ้ำภูเขานี้ ด้านนอกก็เกิดเรื่องขึ้นแล้ว
ตูม เปรี้ยง เปรี้ยง!
เสียงระเบิดอันน่าสะพรึงกลัวดังขึ้น สีหน้าของศิษย์สำนักลั่วเยว่เหล่านั้นซีดเผือดและร่างก็กระเด็นลอยออกไป
พรวด พรวด! เลือดสีแดงสดสาดกระเซ็นออกมา พวกแต่ละคนได้รับบาดเจ็บสาหัสแล้ว
มีเพียงแค่ศิษย์พี่หลิวคนเดียวเท่านั้น ที่ปักปลายกระบี่ลงพื้นดินเพื่อยึดตัวเอาไว้ได้ ร่างของเขาจึงไม่กระเด็นลอยออกไปเหมือนคนอื่น ๆ
มีพลังขั้นจักรพรรดิแห่งภูตระดับเก้าผู้หนึ่ง อีกทั้งยังมีคนอื่นร่วมมือด้วย ไม่หวาดกลัวพิษของแมงมุมร้อยพิษ เดิมทีสามารถจัดการกับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสามนี้ได้
ทว่า พวกเขาคิดไม่ถึงเลยว่าแมงมุมร้อยพิษนี้จะเลื่อนขั้นพลังแล้ว
สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสี่ ผู้ที่ไม่มีพลังขั้นมหาจักรพรรดิจะรับมือต่อสู้กับมันได้อย่างไรกันเล่า
อย่าว่าแต่พวกเขาเหล่านี้เลย ต่อให้มีผู้มีพลังขั้นจักรพรรดิแห่งภูตระดับเก้าหลายคน ก็ใช่ว่าจะเอาชนะมันได้!
มู่เฉียนซีตกตะลึงขึ้นเล็กน้อย แม้จะยังไม่กินต้นราชาแมงมุมโลหิตนั้นเข้าไป แต่เจ้าแมงมุมตัวนี้ก็อยู่กับพืชต้นนั้นมานานหลายปีแล้ว คาดว่าคงจะได้รับประโยชน์มาไม่น้อย
โดยทั่วไปแล้ว ยากที่จะเลื่อนขั้นได้ แต่ตอนนี้มีอันตรายต่อชีวิต มันจึงบีบเค้นศักยภาพของแมงมุมร้อยพิษออกมา และเลื่อนขั้นได้แล้ว
สีหน้าของศิษย์พี่หลิวซีดเผือด วันนี้ต้องตายเป็นแน่!
แต่เมื่อเห็นมู่เฉียนซี เขาจึงตะโกนขึ้นว่า “ช่วยพวกข้าด้วย! รีบช่วยพวกข้าเร็วเข้า! หากข้าตาย เจ้าก็คงจะไม่ได้หยกซวนแล้ว”
มู่เฉียนซีกล่าว “ไม่ได้ก็ไม่เอา ข้าไม่อยากเอาชีวิตเข้าสู้กับเจ้าหมอนี่”
หากเป็นเขา เขาก็ไม่ทำเช่นกัน!
ศิษย์พี่หลิวคิดจะเดิมพันสักตั้ง เขากล่าว “หยกซวนระดับสูงสิบอัน ขอเพียงแค่เจ้าช่วยพาข้าหนีไป”
ส่วนศิษย์น้องชาย ศิษย์น้องหญิงเหล่านั้น เขาไม่สนใจใยดีแล้ว
คนอื่นได้ยินเช่นนี้ก็สีหน้าซีดเผือดลง นี่ศิษย์พี่หลิวคิดจะหนีเอาตัวรอดคนเดียว ทิ้งพวกเขาให้เป็นอาหารของแมงมุมร้อยพิษนี่เหรอ
เหตุใดศิษย์พี่หลิวถึงได้เห็นแก่ตัวเช่นนี้!
มู่เฉียนซีกล่าว “อะไรนะ! นี่ชีวิตของเจ้ามีค่าเล็กน้อยเพียงเท่านี้เองอย่างนั้นเหรอ!”
ศิษย์พี่หลิวกัดฟันกรอดพลางกล่าว “หนึ่งร้อยอัน ข้าให้หยกซวนระดับสูงเจ้าได้มากสุดเท่านี้แล้ว”
เขาจะตายไม่ได้ เขาจะมาตายอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกันล่ะ!
เขากำลังจะได้เป็นศิษย์สำนักในของสำนักลั่วเยว่แล้ว!
มุมปากของมู่เฉียนซียกยิ้มขึ้นเล็กน้อย “ตกลง! ตามนั้น!”
ร่างในชุดม่วงเคลื่อนไหวขึ้น มู่เฉียนซีพุ่งออกไปทันที
ฟ่อ ฟ่อ ฟ่อ!
หลังจากที่แมงมุมร้อยพิษเห็นมู่เฉียนซี มันก็ได้กลิ่นอันคุ้นเคยจาง ๆ มาจากร่างของมู่เฉียนซี
และสิ่งนี้เอง ที่ทำให้แมงมุมร้อยพิษบ้าคลั่งขึ้นแล้ว!
นึกไม่ถึงเลยว่าเจ้ามนุษย์ผู้นี้จะแอบเข้าไปในถ้ำภูเขาของมัน และขโมยเอาของล้ำค่าของมันไปอีก
มันขู่คำรามขึ้นว่า “เจ้ามนุษย์ผู้น่ารังเกียจ ข้าจะฆ่าเจ้า!”
ตูม เปรี้ยง เปรี้ยง!
กลิ่นอายจิตสังหารที่ระเบิดออกมานั้น ทำให้ทุกคนต้องรีบล่าถอย!
“รีบถอย! รีบถอยเร็วเข้า!”
ศิษย์น้องหลี่ผู้นั้นกล่าวว่า “ศิษย์พี่หลิว เราจะจากไปเช่นนี้ไม่ดีกระมัง!”
“ไม่ดีอย่างไร! รอให้แมงมุมร้อยพิษนั่นฆ่าหญิงสาวผู้นั้นเสียก่อน พวกเราก็ช่วยนางฝังศพ! พวกเราหนีตอนนี้มันยังมีโอกาสรอด อีกอย่างก็ถือว่าไม่ทำให้นางต้องตายเปล่าด้วย” ศิษย์พี่หลิวกล่าว
พวกเขาไม่อยากตายจริง ๆ ดังนั้นจึงรีบวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว
แม้ว่าหญิงสาวผู้นี้จะต่อสู้เอาชนะศิษย์พี่หลิวของพวกเขาได้ แต่พวกเขาไม่มีทางคิดแน่นอนว่าหญิงสาวที่มีพลังวิญญาณอ่อนแอเช่นนี้จะเอาชนะสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสี่ได้
นางต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!
ปัง ปัง ปัง!
ในตอนนี้ มู่เฉียนซีที่พวกเขาคิดว่าจะต้องตายเป็นแน่แล้วนั้นกำลังต่อสู้อยู่กับแมงมุมร้อยพิษ
แมงมุมร้อยพิษโจมตีไปหลายครั้งหลายคราแล้วแต่ก็ไม่โดนตัวเจ้ามนุษย์ผู้นี้เลยสักนิด มึนจึงยิ่งทวีความโหดร้ายขึ้น
พลังอันน่าสะพรึงกลัวพัดกระโชกมา และมู่เฉียนซีเองก็ไม่ได้ยับยั้งพลังความแข็งแกร่งแต่อย่างใด นางชักกระบี่มังกรเพลิงพิฆาตวิญญาณออกมา
มู่เฉียนซียิ้มพลางกล่าว “ตั้งแต่ข้ามาที่แดนซวนเทียน ข้าก็ยังไม่ได้ใช้กระบี่มังกรเพลิงพิฆาตวิญญาณเลย เช่นนั้นก็ลองเอาออกมาใช้สักหน่อยก็แล้วกัน”
มู่เฉียนซีตะโกนขึ้นอย่างเย็นชาว่า “มังกรเพลิงสังหาร!”
มังกรเพลิงตัวสีแดงฉานพุ่งออกไป พลังอันกดขี่ข่มเหงพัดกระโชกไปทั่ว
แมงมุมร้อยพิษที่ประสบกับการโจมตีนี้โกรธเกรี้ยวเป็นอย่างยิ่ง มันเริ่มพ่นพิษพ่นใยพิษใส่มู่เฉียนซี
มู่เฉียนซีหลบหลีกใยพิษนั้นได้ ส่วนควันพิษนั้นไม่สามารถทำอะไรมู่เฉียนซีได้
มู่เฉียนซีตะโกนเสียงเย็นชาว่า “บัวแดงพิฆาต!”
บัวอัคคีสีแดงฉานบานสะพรั่งกลางอากาศ ก่อนจะพุ่งลงมาโจมตีแมงมุมร้อยพิษอย่างรุนแรง
เสียง ตูม! ดังสนั่นขึ้น
พรึ่บ! แมงมุมร้อยพิษถูกเปลวไฟครอบไปทั้งตัว
มันใช้ใยแมงมุมห่อหุ้มป้องกันร่างของตัวเองเอาไว้
แต่ก็ไร้ประโยชน์!
เปลวไฟของกระบี่ศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ ใยแมงมุมเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้จะต้านทานได้อย่างไรกันเล่า
พรึ่บ!
ภายใต้เปลวไฟอันแผดเผานี้ สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสี่ก็ถูกแผดเผาจนสิ้น
หลงเหลือเอาไว้เพียงแค่ผนึกวิญญาณของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสี่สีดำเท่านั้น มู่เฉียนซีเก็บผนึกวิญญาณนั้นมาก่อนจะจากไป
“พี่ใหญ่ล่ะ! พี่ใหญ่ของพวกข้าล่ะ!”
ศิษย์พี่หลิวและพวกที่หนีไปก็ได้พบกับจางฉงและพวก เมื่อไม่เห็นมู่เฉียนซี จางฉงก็เอ่ยปากกล่าวถามพวกเขาเสียงดังลั่น
แก้วหูแทบจะแตกแล้ว พวกเขาปวดหัวยิ่งนัก!
โดยปกติทั่วไปแล้ว พวกเขาไม่กลัวโจรกลุ่มนี้!
ทว่า ตอนนี้พวกเขาถูกแมงมุมร้อยพิษโจมตีจนได้รับบาดเจ็บสาหัส จนไม่อาจเป็นคู่ต่อสู่ของโจรเหล่านี้แม้แต่น้อย
“เกิดเรื่องขึ้นกับพี่ใหญ่ของพวกข้าแล้วใช่หรือไม่ พวกเจ้า…เจ้าพวกสารเลว รีบตอบข้ามา” จางฉงกล่าวตะคอก
ศิษย์พี่หลิวกล่าวเสียงสั่น “ตายแล้ว! นางต้องตายแล้วแน่นอน สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสี่นางจะรับมือต่อสู้ได้อย่างไร นางต้องถูกฆ่าตายแล้วเป็นแน่”
“เรื่องนี้จะโทษพวกข้าไม่ได้นะ ใครใช้ให้หญิงสาวผู้นั้นละโมบโลภมาก ไม่ดูกำลังของตัวเองกันล่ะ”
จางฉงกล่าว “โทษพวกเจ้าไม่ได้อย่างนั้นเหรอ ข้าจะฆ่าพวกเจ้าเดี๋ยวนี้!”
“ก็ลองฆ่าพวกข้าดูสิ! พวกข้าเป็นคนของสำนักลั่วเยว่ หากพวกข้าตาย ทุกคนในที่นี้ก็อย่างหวังว่าจะมีชีวิตรอดต่อไปได้อีกเลย”
เผชิญหน้ากับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ที่จะฆ่าเขา เขาหวาดกลัว
แต่มาเผชิญหน้ากับโจรกลุ่มนี้ที่จะฆ่าเขา เขาไม่กลัวเลย! อย่างไรเสียพวกเขาก็มีกองกำลังระดับสามและสำนักลั่วเยว่คอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง
YOU MAY ALSO LIKE
