ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 1632 กลยุทธ์สายฟ้าแลบ
ในความขัดแย้งเช่นนี้ การใช้สายเลือดราชันย์ที่จริงแล้วเกือบเหมือนกับการเปิดสกิลโกง ซึ่งนั่นมันก็เพื่อที่จะควบคุมฝ่ายตรงข้ามแน่นอนอยู่แล้ว
คนที่ไม่มีสายเลือดราชันย์ ก็ไม่กล้าคิดที่จะแก่งแย่งชิงดีกับเผ่าหงส์เพลิง
ผู้ที่มีสายเลือดราชันย์ แทนที่จะไปข่มเหงรังแกคนที่ง่ายต่อการรังแกแต่ดันกลับมารังแกเผ่าหงส์นิลเสียอย่างนั้น นี่จะต้องมีรูที่หัวสมองอย่างแน่นอน
ด้วยเหตุนี้ ทางด้านของหงส์เพลิง จึงไม่มีใครสามารถแก่งแย่งได้
และเมื่อตอนนี้เผ่าหงส์นิลเลือกตำแหน่งที่สาม เผ่าหงส์ดำก็บังเอิญเลือกตำแหน่งนี้ด้วยเช่นกัน
“ประตูนี้ เผ่าหงส์ดำของพวกข้าต้องการ พวกเจ้ารีบไสหัวไปซะ!”
ผู้นำของเผ่าหงส์ดำในตอนนี้ ไม่ใช่เฮยเฉิงที่ลงมือและพ่ายแพ้ไปในตอนแรก แต่กลับเป็นอีกคนหนึ่งแทน
ในตอนที่เขาพุ่งเข้ามา ก็ได้ระเบิดแรงกดดันของสายเลือดราชันย์ออกมาด้วย
เขาก็คือเฮยหลิวผู้ครอบครองสายเลือดราชันย์ของเผ่าหงส์ดำ
ทันทีที่สายเลือดราชันย์แผ่ซ่านออกมา ก็ทำให้คนของโม่ชิงอู่ต้องอึดอัดมากเป็นพิเศษ
โม่ชิงอู่ตะโกนขึ้นมาว่า “มู่เฉียนซี”
“เสี่ยวโม่โม่ ออกมา!”
มู่เฉียนซีได้ร้องตะโกนให้เสี่ยวโม่โม่ออกมาแล้ว และทันใดนั้นเสี่ยวโม่โม่ก็ได้ระเบิดพลังการกดขี่ข่มเหงของสายเลือดราชันย์ออกมาในทันที
พลังการกดขี่ข่มเหงอันแข็งแกร่งที่น่ากลัวนี้ มู่เฉียนซีจัดหาพลังจิตวิญญาณที่ทรงพลังมอบให้มันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ทำให้คนที่อยู่ในสถานที่แห่งต่างก็อยู่ภายใต้การคุกคาม
แม้ว่าความแข็งแกร่งจะไม่เท่าฉื้อลั่วอวี่ ยังคงถูกพลังการกดขี่ข่มเหงดังกล่าวทำให้สั่นสะเทือนเช่นกัน
มีคนอยู่ไม่น้อยที่มองไปทางหงส์น้อยกระจ้อยร่อยตัวนั้นอย่างพร้อมเพรียงกัน “นะ…นี่เป็นพลังการกดขี่ข่มเหงที่เจ้าตัวน้อยนั้นระเบิดออกมาอย่างนั้นหรือ?”
“มีเรื่องผิดพลาดหรือไม่?!”
“แข็งแกร่งมาก”
สายตาของฉื้อลั่วอวี่มืดมนลง นางกล่าวว่า “ไม่คาดคิดเลยว่าเผ่าหงส์นิลจะให้กำเนิดหงส์น้อยที่มีสายเลือดราชันย์ออกมาตัวหนึ่งเช่นนี้ และก็ไม่มีผู้ใดรู้เรื่องนี้เลยจริง ๆ”
พลังการกดขี่ข่มเหงนี้ ไม่ได้อ่อนแอไปกว่านางเลย!
ฉื้อเมิ่งก็ตะลึงงันไปเช่นกัน “ไม่มีผู้ที่รู้ข้อมูลเหล่านี้เลย! นี่มันเรื่องเมื่อไรกัน! ดูท่าแล้วเผ่าหงส์นิลจะโชคดีไม่เลวเลย ในช่วงเวลาที่สายเลือดราชันย์ของหงส์ใกล้จะหายสาบสูบไปอย่างสมบูรณ์ ไม่คาดคิดเลยว่าจะมีหงส์น้อยตัวหนึ่งวิ่งออกมาเสียได้”
ฉื้อฉินหญิงสาวเผ่าหงส์เพลิงอีกคนหนึ่งกล่าวว่า “ท่านพี่หญิงลั่วอวี่ไม่ต้องกังวลไป! แม้ว่าหงส์น้อยตัวนั้นจะมีพลังการกดขี่ข่มเหงที่ทรงพลัง แต่หากสู้กันแล้ว เผ่าหงส์นิลก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเผ่าหงส์ดำแน่นอนอยู่แล้ว”
ความไม่พอใจของเฮยหลิวฉายวาบขึ้นมาในดวงตา แรงกดดันของสายเลือดราชันย์ของหงส์น้อยตัวหนึ่งนี้ ไม่คาดคิดเลยว่าจะแตกต่างกับเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งมันน่าหดหู่ยิ่งนัก
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “เสี่ยวโม่โม่ เจ้าระมัดระวังหน่อย ข้าจะไปเก็บกวาดพวกเขา!”
“นายท่าน สู้ๆ!” เสี่ยวโม่โม่กล่าว
เงาร่างสีม่วงพุ่งออกมา มู่เฉียนซีเลือกคนที่จะลงมือ ซึ่งก็ต้องเป็นเฮยหลิวอย่างแน่นอนอยู่แล้ว
“มนุษย์ ไม่คาดคิดว่าเจ้าจะมาจัดการข้า! ให้โม่ชิงอู่ออกมา” เฮยหลิวมองไปที่มู่เฉียนซี แล้วกล่าวอย่างดูถูก
“ทำไม? เจ้ากลัวเช่นนั้นหรือ?” มู่เฉียนซีเลิกคิ้วกล่าว
“สิ่งมีชีวิตเช่นเจ้าที่แกว่งเท้าเข้าหาเสี้ยน ข้าจะไปกลัวได้เช่นไร? ” เฮยหลิวกล่าวอย่างโกรธเคือง
ตูม!
โม่ชิงอู่เพียงคนเดียวเลือกจัดการสองคนเพียงลำพัง ส่วนคนอื่นอีกสองคนก็จัดการแบบตัวต่อตัว
เผ่าหงส์ดำไม่มีผู้ผูกพันธสัญญา เช่นนั้นพวกของไป๋ฉางจึงไม่ลงมือ และคนที่ลงมือก็มีเพียงมู่เฉียนซี
ถึงอย่างไรสัตว์เทพผู้ผูกพันธสัญญากับมู่เฉียนซีก็เป็นเพียงแค่ทารกแรกเกิดเท่านั้น การที่นางลงมือก็เป็นเรื่องที่ชอบธรรมแล้ว
เพียงแต่ว่านางไม่มีทางเลือกที่จะแสดงความคิดเห็นต่อกฎของเผ่าหงส์นี้ได้ หากว่าไม่มีกฏนี้ การโจมตีกลุ่มอาจจะสามารถโจมตีจนพวกเขาตายได้!
เฮยหลิวกล่าวว่า “กลยุทธ์สายฟ้าแลบ!”
การเปิดของประตูบานหนึ่งนี้ มีเวลาของมัน
คนของหงส์เพลิงในตอนนี้ได้พุ่งตัวเข้าไปแล้ว เนื่องจากพวกเขาไม่อาจเริ่มต้นด้วยการเสียเวลามากเกินไปได้
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ไม่เลวเลย! กลยุทธ์สายฟ้าแลบ”
เฮยหลิวแปลงร่างกลายเป็นร่างที่แท้จริงอย่างรวดเร็ว และระเบิดพลังแห่งความมืดออกมาทั่วทั้งร่างกาย ทันทีที่กระบี่ยาวปรากฏขึ้น มันก็พุ่งตรงเข้าไปหามู่เฉียนซีอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาด
“ปีกหนามทมิฬ!”
เนื่องจากคิดอยากที่จะจัดการกับมู่เฉียนซีให้ได้โดยเร็วที่สุด การโจมตีนี้จึงดุร้ายและเจ้าเล่ห์อย่างหาที่เปรียบไม่ได้
ถึงแม้ว่าเขาจะเหมือนกับโม่ชิงอู่ ต่างก็เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับเจ็ด แต่กลับแข็งแกร่งกว่าโม่ชิงอู่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น
เมื่อมีหนามหนึ่งพุ่งเข้ามาหมายจะเอาชีวิตของมู่เฉียนซี แต่ทว่ามู่เฉียนซีกลับรับการโจมตีต่อไปของเขาโดยไม่ได้หลบหลีก
ตูม!
พื้นดินสั่นสะเทือน แต่มู่เฉียนซีกลับไม่เป็นอะไรเลย
แววตาของเฮยหลิวเย็นยะเยือกขึ้นมา “เจ้ามนุษย์ผู้นี้ ช่างมีแต้มบุญมากเสียจริง ไม่คาดคิดเลยว่าจะมีความสามารถในการป้องกันที่เก่งกาจมากถึงเพียงนี้”
มู่เฉียนซีลงมือแล้ว!
“บัวแดงพิฆาต!”
“เพลิงสังหารซิวหลัว!”
ธาตุอัคคีที่ท่วมท้นเกิดการปะทุออกมา พลังนี้ ไม่ได้เป็นเพียงอานุภาพของธาตุอัคคีแห่งมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เทพเท่านั้นเสียแล้ว
เดิมทีแล้วไป๋ฉางอยากที่จะเห็นมู่เฉียนซีบาดเจ็บสาหัส แต่กลับไม่คาดคิดเลยว่าจะได้มาเห็นฉากนี้แทน
“ผะ…ผู้บำเพ็ญภูตพลังธาตุอัคคี”
และบวกกับการที่เป็นไปได้มากกว่านางจะเป็นผู้บำเพ็ญภูตพลังธาตุอัสนี หรือจะบอกได้ว่านางมีสามธาตุอย่างนั้นหรือ
ในการต่อสู้ก่อนหน้านี้ มู่เฉียนซีไม่ได้เปิดเผยว่าตนเองนั้นเป็นผู้บำเพ็ญภูตพลังธาตุอัคคี ในตอนนี้การต่อสู้ครั้งนี้ดูยุ่งยากกว่ามาก ดังนั้นจึงไม่ได้สงวนไว้เป็นไพ่ตายแล้ว
“มังกรน้ำแข็งท้าสวรรค์!”
“ครืน!”
เฮยหลิวหรี่ตาอย่างอันตราย “เป็นผู้บำเพ็ญภูตพลังธาตุวิญญาณคู่อย่างนั้นหรือ?”
“ถึงจะถือได้ว่าเจ้าเป็นธาตุคู่ แต่ความแข็งแกร่งของเจ้ายังอ่อนแอเกินไป รวมถึงตัวเจ้าเองก็ยังอ่อนแอด้วยเช่นกัน!”
ความแข็งแกร่งเทียบเท่าสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสี่ ถือได้ว่ามีกลอุบายมากมาย แต่ก็ไม่อาจที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้
จากนั้น การโจมตีของดาบยาวก็รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ไม่เห็นเลือดไม่หยุดโจมตี
มู่เฉียนซีตอบสนองกลับการต่อสู้ได้อย่างปราดเปรียว แต่ไม่ได้ถูกการโจมตีที่มุทะลุดุดันของเขาคุกคามแต่อย่างใด
“ทักษะโยวจั๋ว!”
เปรี้ยง! ทั้งสองต่อสู้กันอย่างดุเดือด ความรวดเร็วและการป้องกันของมู่เฉียนซีทำให้สีหน้าของเฮยหลิวบูดบึ้งมากยิ่งขึ้นเรื่อย ๆ
“มนุษย์ เจ้าตายเสียเถอะ!”
“ข้าคิดว่า คนที่จะต้องตายน่าจะเป็นพวกเจ้ามากกว่า”
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ!
เข็มเงินนับไม่ถ้วนบินออกมา รูม่านตาของไป๋ฉางหดเกร็งเล็กน้อย อาวุธลับนี้อีกแล้ว
หลังจากที่ประมือกับเฮยหลิวสองสามรอบ มู่เฉียนซีก็ค้นพบแล้วว่าจุดอ่อนบนร่างกายของเขาอยู่ที่ใด?
ร่างที่แท้จริงแล้วหงส์แล้วอย่างไรล่ะ?
นางเป็นหมอปีศาจที่ยังคงมีพิษ
“ผนึกมังกรวารี!”
เมื่อตอนที่เข็มยาบินออกมา การโจมตีทางจิตวิญญาณของมู่เฉียนซีก็จะถูกใช้เป็นที่คุ้มกัน
มันเป็นความมั่นใจของเผ่าหงส์อย่างแน่นอน เนื่องจากพวกเขามั่นใจว่าจะไม่ได้รับบาดเจ็บอาวุธลับขนาดเล็กนี้ และไม่อาจถูกวางยาพิษได้
พรวด!
เข็มยาปักอยู่บนร่างกายของเฮยหลิว และมีเลือดไหลซึมออกมาเล็กน้อย
บาดแผลเล็กน้อยเพียงเท่านี้ แม้แต่ความรู้สึกเจ็บปวดเขาก็ยังไม่รู้สึกเลย และใช้ความพยายามเพียงพริบตาเดียว บาดแผลของเขาก็หายไปทั้งหมด
ความสามารถในการรักษาตัวของเผ่าหงส์นั้นแข็งแกร่งมาก เฮยหลิวกล่าว “มนุษย์อย่างพวกเจ้า ชอบเล่นของเล่นเล็กน้อยเช่นนี้หรือ? อาวุธลับเล็กขนาดนี้ ยังคิดที่จะทำให้ข้าบาดเจ็บอีกหรือ?”
มู่เฉียนซีกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ความแข็งแกร่งของอาวุธลับ ไม่ได้อยู่ที่ขนาดเล็กหรือใหญ่ ตราบใดที่ผลของมันออกมาเป็นอย่างดีที่สุด”
“แต่ว่า…นี่เจ้า…”
เขายังไม่ทันที่จะพูดจนจบ ก็ค้นพบว่าร่างกายของตนเองนั้นแปลกไป
ปัง!
ร่างที่แท้จริงหายไปแล้ว เขาถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นร่างของมนุษย์ อีกทั้งแรงกดดันของราชันย์ก็ไม่อาจแสดงออกมาได้อีกแล้ว และพลังจิตวิญญาณก็ถูกผนึกไปเสียแล้ว
“นะ…นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”
เข็มยาพิษนี้กลั่นมาเพื่อเผ่าหงส์ ในตอนที่พวกของโม่ชิงอู่กำลังฝึกฝน ก็ถือโอกาสปรับแต่งออกมา และผลลัพธ์ที่ออกมานี้ก็ไม่เลวเลย
แรงกดดันของเฮยหลิวไม่มีอีกแล้ว เช่นนั้น…
“เสี่ยวโม่โม่! เพิ่มพลังการกดขี่ข่มเหงควบคุมพวกเขามากขึ้นกว่านี้อีก!”
“ได้เลย!”
หากไม่มีการถ่วงดุลสายเลือดราชันย์ของเฮยหลิว พวกของเฮยเฉิงคงเจอความยากลำบากอย่างหาที่เปรียบไม่ได้แน่นอน
ในขณะนั้นเงาร่างหนึ่งบินพุ่งออกไป และมีเข็มยาอีกเล่มหนึ่งพุ่งออกมาด้วย โดยที่เป้าหมายก็เพื่อโจมตีเฮยเฉิงที่กำลังประมือกับโม่ชิงอู่อยู่