ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 1724 เกิดใหม่อย่างสิ้นหวัง
“เก้าอัคคีพิฆาต!”
มังกรเพลิงจำนวนนับไม่ถ้วนต่างพุ่งทะยานออกมา และในฐานะที่เป็นหงส์น้ำแข็งคนหนึ่ง ปิงหมิงรู้สึกความตื่นตระหนกเป็นอย่างมากเมื่อรับรู้ได้ว่าพลังธาตุน้ำแข็งของเขานั้นเปลี่ยนเป็นเชื่องช้าขึ้นมาแล้ว
นี่คือศัตรูตามธรรมชาติที่ไม่อาจต่อต้านได้ มันถึงได้กลายเป็นเช่นนี้!
ตูม!
ในตอนที่ปิงหมิงได้ถูกมังกรเพลิงเก้าตัวเข้ามาพันม้วนขึ้นไปนั้น มันก็สร้างความรู้สึกตกใจอย่างที่สุดแก่ผู้ที่พบเห็นเป็นอย่างยิ่ง
“นะ…นี่คือมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เทพอะไรกันแน่ มันจะยอดเยี่ยมเกินไปแล้ว! แข็งแกร่งเสียยิ่งกว่ามหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เทพของเผ่าหงส์น้ำแข็งอีก!”
“แข็งแกร่งมาก เป็นครั้งแรกที่ข้าได้เห็นมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เทพที่รุนแรงมากถึงเพียงนี้”
“……”
พวกเขารู้ดีมากกว่า เพียงแค่ความแข็งแกร่งของผู้บำเพ็ญภูตพลังขั้นจักรพรรดิวิญญาณขั้นหกของมู่เฉียนซีนั้น ไม่มีทางที่นางจะแสดงพลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้ออกมาได้อย่างแน่นอน
ปัง ปัง ปัง!
การป้องกันทั้งหมดของปิงหมิง ได้กลายเป็นอ่อนยวบดั่งเต้าหู้นิ่มไปเสียแล้ว
ปัง!
ในตอนที่ปิงหมิงตกลงมาจากท้องฟ้าพร้อมด้วยรอยแผลมากมาย บริเวณโดยรอบก็ตกอยู่ในความเงียบสงัด
พรวด!
ปิงหมิงกระอักเลือดออกมา พร้อมกันนั้นใบหน้าเขาก็แปรเปลี่ยนเป็นมืดมนอย่างที่สุด
ในฐานะสัตว์เทพที่มีคุณสมบัติของธาตุน้ำแข็ง นี่เป็นครั้งแรกที่ปิงหมิงได้ลิ้มรสชาติการบาดเจ็บสาหัสจากการถูกเปลวเพลิงแผดเผาเช่นนี้ มันช่างเลวร้ายมากเกินไปจริง ๆ
ครั้งที่แล้วเขาได้พ่ายแพ้ให้กับการจู่โจมของมู่เฉียนซี และในครั้งนี้ ไม่ว่าอย่างไรเขาไม่มีทางปล่อยให้ตนเองต้องพ่ายแพ้อีกเป็นอันขาด
“สังเวยปีศาจน้ำแข็ง”
ทันใดนั้น ปิงหมิงก็ระเบิดพลังออกมาอย่างบ้าคลั่ง
จากนั้นก็มีเสาน้ำแข็งปรากฏขึ้นมาโดยรอบ และทุกคนต่างก็ประหลาดใจเล็กน้อย “นี่คือการแสดงวิชาลับของเผ่าหงส์น้ำแข็งหรือไม่?”
“อ๊ากก! ปิงหมิง นี่เจ้าทำอะไรกัน?” ทันใดนั้นก็มีเสียงแหลมสูงเสียงหนึ่งดังขึ้นมา
ทุกคนต่างก็รู้สึกว่าเสียงนี้มีความคุ้นเคยอยู่เล็กน้อย หลังจากนั้นจึงได้หันไปมอง และพบว่าหนึ่งในเสาน้ำแข็งนั้น มีร่างของคนคนหนึ่งอยู่ด้วย
และร่างของคนผู้นี้ ก็ไม่ได้แปลกหน้าสำหรับใครอีกหลายคนเลย
“องค์ชายแปด!”
นั่นคือองค์ชายแปด เขาในตอนนี้ไม่มีร่างกายอีกต่อไปแล้ว จะมีก็เพียงวิญญาณเท่านั้น
เหลยหมิงกล่าวว่า “คิดไม่ถึงเลยจริง ๆ! ว่าในตอนแรกที่ร่างขององค์ชายแปดผู้นี้แหลกสลายจนกลายเป็นเช่นนั้นไป เขาจะยังไม่ตาย และทะเลแห่งวิญญาณก็ทำให้เขาหนีไปได้อีกด้วย”
มู่เฉียนซีก็ชะงักไปครู่หนึ่งเช่นกัน “ชายผู้นี้ได้ปล่อยองค์ชายแปดออกมา เขาต้องการจะทำอะไรกันแน่?”
องค์ชายแปดไม่เพียงแต่ถูกปล่อยตัวออกมาเท่านั้น ปิงหมิงยังทำให้ตนเองบาดเจ็บ และปล่อยเลือดให้พุ่งไปทางองค์ชายแปดอีกด้วย
“ปิงหมิง นี่เจ้ากำลังทำอะไรกันแน่? เจ้าไม่ได้บอกว่าจะมอบร่างให้ข้าร่างหนึ่ง และทำให้ข้าได้เกิดใหม่หรอกหรือ?”
“ปิงหมิง ไอ้บัดซบ เสด็จพ่อของข้าไม่มีทางปล่อยเจ้าไปแน่”
“……”
องค์ชายแปดรู้สึกว่าวิญญาณของตนเองกำลังจะสูญสลายไป และวิญญาณของเขาได้กลายมาเป็นพลังของปิงหมิง แล้วในเวลานี้เองมันก็ได้พุ่งเข้าไปในร่างกายของปิงหมิงแล้ว
“อ๊ากกกก!” ถึงวิญญาณขององค์ชายแปดได้สูญสลายไปจนหมดสิ้น แต่น้ำเสียงที่ไม่ยินยอมของเขาก็ยังคงหลงเหลืออยู่ภายในอากาศ
มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่องค์ชายแปดจะโอบอุ้มวิญญาณเอาไว้ในความโกลาหลของสงครามครั้งนั้น ไม่คาดคิดเลยว่าตอนนี้จะกลายเป็นเพียงเถ้าถ่าน อีกทั้งยังต้องตายด้วยน้ำมือของผู้ผูกพันธสัญญาของตนเองโดยตรงอีกด้วย
เหลยหมิงกล่าวว่า “ปิงหมิง เจ้าหมอนี่มันบ้าไปแล้ว!”
เขาเป็นคนบ้าไปแล้วจริง ๆ เพื่อที่จะให้ได้รับชัยชนะ เขาสามารถทำทุกอย่างได้โดยไม่เลือกวิธีการ
“มู่เฉียนซี ตายซะเถอะ!”
การแสดงวิชาลับที่ใช้ประโยชน์จากวิญญาณขององค์ชายแปด ได้ทำให้พลังของปิงหมิงยกระดับขึ้นมาอีกครั้ง
มู่เฉียนซีหัวเราะอย่างยั่วเย้าพลางกล่าวว่า “อยากจะชนะ เจ้าไม่แผดเผาวิญญาณของตนเองเสียด้วยล่ะ! คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะแผดเผาวิญญาณของผู้ผูกพันธสัญญาของตนเอง ความจริงแล้วเจ้าไม่มีความกล้าหาญเอาเสียเลย เป็นอัจฉริยะคนแรกของเผ่าหงส์อะไรกัน เจ้าสมควรที่จะได้รับมันหรือไร?”
มู่เฉียนซีทิ่มแทงจุดที่เจ็บปวดของปิงหมิงอย่างไม่เกรงใจเลยแม้แต่น้อย ซึ่งนั่นก็ทำให้ปิงหมิงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเลยทีเดียว
“เจ้าเพียงแค่ทำเป็นปากดีทั้งที่ความตายมาอยู่ตรงหน้าแล้วก็เท่านั้นเอง!”
ทันใดนั้น ไอเย็นยะเยือกก็ได้ปกคลุมไปทั่วทั้งบริเวณ และผู้คนที่อยู่ในบริเวณนี้ก็ไม่สามารถที่จะหลบหนีได้อีกต่อไป
ดวงตาที่เย็นชาคู่นั้นของปิงหมิง ได้เปลี่ยนกลายเป็นสีแดงก่ำด้วยความอาฆาตแค้น
พลังที่หมกมุ่นอย่างบ้าคลั่งนั้นถาโถมเข้ามาทางมู่เฉียนซี และพลังในการโจมตีนั้นก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ อีกด้วย
ปัง ปัง ปัง!
ในเวลานี้พลังในการป้องกันร่างกายของมู่เฉียนซีนั้นเริ่มจะขวางเอาไว้ไม่ไหวแล้ว วิกฤติของความรุนแรงใกล้เข้ามาครั้งแล้วครั้งเล่า และมู่เฉียนซีก็ได้หลบหลีกไปอย่างรวดเร็ว
สีหน้าของปิงหมิงยิ่งดุร้ายมากขึ้นเรื่อย ๆ และลูกธนูน้ำแข็งนับไม่ถ้วนก็จู่โจมมาจากทั่วทุกทิศทาง
“ตายซะเถอะ!”
“ตายซะ!”
“…….”
แสงสีเงินเริงระบำอยู่กลางอากาศ และเหลยหมิงก็อดที่จะเหงื่อตกแทนมู่เฉียนซีไม่ได้
ไม่มีทางแพ้อย่างแน่นอน!
“หลบ เจ้าจะสามารถหลบไปได้ถึงเมื่อไรกัน?”
ทันใดนั้น ภาพลวงตาของหงส์น้ำแข็งจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งเข้ามาทางมู่เฉียนซี และการโจมตีนั้นก็พุ่งเข้ามาเพื่อที่จะบดขยี้มู่เฉียนซี
พิฆาตวิญญาณได้แหวกมังกรเพลิงออกมา เขากล่าวว่า “มันได้เวลาแล้ว ควรที่จะช่วยลูกแมวน้อยจัดการเรื่องยุ่งยากนี้เสียที! ไม่ใช่ว่าใครต่างก็สามารถมาทำร้ายนางได้”
จิตวิญญาณกระบี่ของกระบี่มังกรเพลิงพิฆาตวิญญาณและวิญญาณกระบี่ได้ผนึกกำลังกัน และแน่นอนว่าพลังนั้นไม่มีผู้ใดที่จะสามารถจินตนาการได้อยู่แล้ว
ทันใดนั้นแววตาของมู่เฉียนซีก็เปลี่ยนไปทันที และแววตานั้นก็ทำให้เมื่อสิ่งมีชีวิตที่ได้เห็นต้องรู้สึกสั่นสะท้าน
ราวกับว่าคนที่จับกระบี่มังกรเพลิงพิฆาตวิญญาณสีแดงฉานนั้น สามารถบงการความเป็นความตายได้
“เก้าอัคคีพิฆาต!”
ด้วยการโจมตีที่เรียบง่ายเป็นอย่างมากนี้ ได้ทำให้พลังอันน่าสะพรึงกลัวของภาพลวงตาปีศาจน้ำแข็งนั้นแตกสลายไปในทันที
และทันใดนั้นมังกรเพลิงที่น่าสยองขวัญตัวหนึ่งก็ได้เข้ามาพันร่างของปิงหมิงเอาไว้!
สีหน้าของปิงหมิงซีดเผือด “เป็นไปได้อย่างไร ข้าทำถึงเพียงนี้แล้ว? เหตุใดยังถูกนางจัดการได้อีก เพราะอะไรกัน?”
มู่เฉียนซีไม่ได้ตอบกลับเขาไปแต่อย่างใด และมังกรเพลิงก็กำลังให้บทเรียนแก่ชายผู้นี้อยู่อย่างบ้าคลั่ง
“โล่เทพปีกน้ำแข็ง!”
แกร่ก!
ปิงหมิงไม่อาจหลบที่จะหลบหนีไปได้อีก และทำได้เพียงแค่ป้องกันเท่าที่ทำได้เท่านั้น แต่วิธีการป้องกันของเขา ได้ถูกทำลายลงอย่างไม่ต้องสงสัยเลยแม้แต่น้อย
ปัง!
หงส์นั้นแข็งตัวนั้นได้ถูกทำให้กลายเป็นหงส์เพลิงอยู่กลางอากาศ ทั่วทั้งร่างของมันถูกปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิง และไม่ว่าจะดิ้นรนอย่างไร ต่างก็ไม่อาจดิ้นรนจนออกมาได้!
“อ๊ากก!” มีเสียงร้องคำครวญอย่างน่าเวทนาดังออกมา และทุกคนต่างก็พากันตื่นตกใจ ช่างน่าอนาถเกินไปแล้ว!
“นายน้อย!”
“นายน้อย!”
เสียงกรีดร้องที่เสียดแทงหัวใจของปิงหมิงได้ทำให้ผู้อาวุโสเผ่าหงส์กลุ่มหนึ่งเข้ามาช่วยเหลือ
แต่ทว่าพวกเขาก็ไม่อาจที่จะระงับเปลวเพลิงที่กำลังโหมกระหน่ำอยู่นั้นได้เลย
หลังจากนั้นพวกเขาต่างก็ได้มุ่งความสนใจไปที่ร่างของมู่เฉียนซี “เป็นนางเด็กสาวผู้นั้น!”
“จัดการนาง”
ตูม!
พลังส่วนใหญ่ถูกใช้ไปกับการโจมตีของมังกรเพลิงและพิฆาตวิญญาณเมื่อครู่นี้แล้ว และเมื่อยังต้องมาเผชิญหน้ากับการโจมตีของผู้อาวุโสทั้งสองคนนี้อีก ทำให้มู่เฉียนซีเลือกที่จะหลีกเลี่ยงมันเสียดีกว่า
“นายท่าน ถึงเวลาที่ท่านอู๋ตี้อย่างข้าจะต้องออกโรงได้แล้ว!”
“อู๋ตี้ ออกมาซะ!”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! ผู้ไร้เทียมทาน หนึ่งเดียวในใต้หล้า ปล่อยให้ข้าท่านอู๋ตี้เป็นคนสั่งสอนบทเรียนแก่พวกเจ้าเถิด!”
เป็นเพียงสัตว์เทพที่เพิ่งจะเลื่อนขั้นเท่านั้น แต่กลับหยิ่งผยองได้ถึงเพียงนี้เสียแล้ว
หลังจากนั้นก็มีแรงกดดันที่น่าสะพรึงกลัวพัดโหมกระหน่ำเข้ามา ซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกถึงความหวาดกลัว!
“นะ…นี่มันคือสัตว์เทพอะไรกันแน่?”
กรงเล็กขนาดใหญ่มหึมาของอู๋ตี้ฟาดลงไป ทำให้เวลานี้มีเสียงที่ไม่น่าเชื่อดังขึ้นมากลางอากาศ
“มีอะไรผิดพลาดหรือไม่! เจ้าแมวโง่ตัวนั้นเลื่อนขั้นไปเมื่อไรกัน?”
มู่เฉียนซีกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “เสี่ยวหง เจ้าตื่นแล้วเช่นนั้นหรือ!”
“อ๊ากกก! ข้าก็อยากออกไปต่อสู้เช่นกัน”
“ตกลง! เช่นนั้นเจ้าออกมาได้แล้ว”
ถึงผู้อาวุโสของเผ่าหงส์น้ำแข็งจะออกมา แต่มันก็ไม่ได้พลิกสถานการณ์ไปแต่อย่างใด!
พวกเขาได้ถูกสัตว์เทพที่แปลกประหลาดนี้ทำให้กลัวจนแข็งทื่อไปแล้ว
ตึง!
ในเวลานี้ปิงหมิงนอนอยู่บนพื้นอย่างว่างเปล่า ดวงตาที่ไร้แววทั้งสองของเขาจ้องมองไปทางมู่เฉียนซี และปรารถนาเพียงความตายเท่านั้น
มีรอยยิ้มเยาะเย้ยอยู่ที่มุมปากของมู่เฉียนซี “ตายแล้วหรือ? ข้ารู้สึกว่าเจ้าจะยังดูไร้เดียงสาเกินไปเสียหน่อย”
ฉึก ฉึก ฉึก!
เข็มยาหลายเล่มฝังเข้าไปในร่างกายของปิงหมิง
“ถึงเจ้าจะอยากที่จะตาย แต่ข้าไม่ยอมปล่อยเจ้าไปหรอก!”
“อ๊ากกกก!” ทั่วทั้งร่างกายของปิงหมิงบิดเบี้ยวจนผิดรูปร่างไปแล้ว เขาคำรามร้องว่า “เจ้าทำอะไรกับข้ากันแน่? เจ้าทำอะไร?”