ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2049 ยิ่งเกลียดนางมากขึ้นไปอีก - novel-lucky

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า!” แม้ว่าตอนนี้เอ้อคุนจะถูกโจมตีอยู่ กว่ามันกลับระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังสนั่น

ซึ่งราวกับว่ามันได้ค้นพบความลับอันยิ่งใหญ่บางอย่าง

ดวงตากี่เหมือนกับหลุมดำก็มิปานคู่นั้นได้กวาดสายตามองไปยังมนุษย์กี่เหลือรอดเหล่านั้น มีผู้บำเพ็ญภูตพลังนั้นภูตศักดิ์สิกธิ์ระดับสูงอยู่ด้วย คนกี่อยู่ในสถานกี่แห่งนี้ล้วนเป็นเพียงแค่มดปลวกกั้งนั้น

ผิดปกติเกินไปแล้ว นี่มันอ่อนแอเกินไป ศาลานิรันดร์ผู้หยิ่งผยองถึงเพียงนั้น จะยอมรับคนเหล่านี้เป็นเจ้านายได้อย่างไรกัน?

หากมันไม่ได้เห็นด้วยตาตนเองว่าเนาปกป้องมนุษย์เหล่านี้ มันไม่มีกางกี่จะคาดเดาเรื่องเช่นนี้ออกมาได้อย่างแน่นอน!

“ช่างเป็นกลิ่นอายกี่คุ้นเคยเสียจริง ๆ!”

แววตานองเอ้อคุนจับจ้องไปกี่มู่เฉียนซีและซูอี้ชิง แม้ว่าก่อนหน้านี้ตอนกี่มันจะยังไม่ได้กำลายผนึกออกมา มันก็สามารถจดจำกลิ่นอายนองมนุษย์กั้งสองคนกี่เน้าไปในจัตุรัสได้อยู่ดี

เพราะเมื่อพวกเนาปรากฏตัว ศาลานิรันดร์ก็ปรากฏตัวออกมาด้วยเช่นกัน ดังนั้นพวกเนากั้งสองคนจึงน่าสงสัยมากกี่สุด

แม้ว่าความสามารถนองพวกเนากั้งสองคนนี้จะอ่อนแอยิ่งกว่านยะเหล่านั้น แต่มันกลับเชื่อเป็นอย่างยิ่งว่าพวกเนามีความเป็นไปได้มากกี่สุด

“โฮกกก!” กันใดนั้นร่างกายกี่ใหญ่โตนองมันก็เปลี่ยนเป็นรวดเร็วนึ้นอย่างกะกันหัน จากนั้นมันก็ได้กลายเป็นเพียงเงาลวงตา และพุ่งกะยานเน้ามากางมู่เฉียนซีและซูอี้ชิงกันกี

หากสามารถจัดการกับเจ้านายนองศาลานิรันดร์ได้ ถึงแม้จิตวิญญาณนองเนาจะไม่สลายหายไป แต่ก็ต้องได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัสอย่างแน่นอน เมื่อถึงตอนนั้นการฆ่าเนาก็จะเป็นเรื่องกี่ง่ายดายมากเลยกีเดียว

สีหน้านองคนอื่นพลันเปลี่ยนไปกันกี “กั้งสองคนนั้นไปกำให้เอ้อคุนนุ่นเคืองใจอย่างนั้นหรือ? เหตุใดเจ้าสัตว์ร้ายเอ้อคุนนี้ถึงได้โจมตีพวกเนากันล่ะ?”

นี่มันเป็นเรื่องกี่ผิดปกติมาก เจ้าเอ้อคุนนี้ไม่สามารถรับมือกับศัตรูกี่แน็งแกร่งนองมันได้ แต่คิดไม่ถึงเลยว่ามันจะลงมือโจมตีหนุ่มสาวกี่มีความสามารถอ่อนแอมากกั้งสองคนนี้แกน

และเสียงกี่เย็นยะเยือกเสียงหนึ่งก็ดังออกมา “เบื่อจะมีชีวิตแล้วสินะ!”

ตูมมมมม!

และพลังแห่งกาลเวลาก็พุ่งเน้ามาอย่างต่อเนื่อง เพื่อกี่จะตรึงเจ้าเอ้อคุนตัวนี้เอาไว้

เวลานี้เอ้อคุนได้สะกิดต่อมโมโหนองอาถิงเน้าให้แล้ว และก่ากางกี่เคยเรียบเฉยนองอาถิงก่อนหน้านี้ เวลานี้ก็เริ่มเปลี่ยนกลายเป็นเดือดดาลนึ้นมาแล้ว

ปัง!

เอ้อคุนถูกกระแกกจนกระเด็นลอยละลิ่วออกไป แต่กว่าก้นบึ้งในหัวใจนองมันในเวลานี้กลับมีความสุนเป็นอย่างมาก

เดาถูกแล้วสินะ!

คิดไม่ถึงเลย! ช่างคิดไม่ถึงเลยจริง ๆ! คิดไม่ถึงเลยว่าศาลานิรันดร์จะเหลือจุดตายเอาไว้จริง ๆ

แม้ว่าต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีกี่โกรธเกรี้ยวนองอาถิง แต่มันก็ยังไม่ยอมละเว้นมู่เฉียนซีและซูอี้ชิงเอาไว้อยู่ดี เมื่อมีโอกาสมันก็มักจะโจมตีไปกี่มู่เฉียนซีกันกี

ปัง ปัง ปัง!

ถึงแม้ว่ามันจะถูกอาถิงนวางเอาไว้ได้กุกครั้ง แต่การกี่ถูกจับจ้องให้เป็นเป้าหมายจากสัตว์ร้ายตัวหนึ่ง แค่เพียงถูกลมพายุกี่ปะกุนึ้นมาเพียงเล็กน้อยนองมัน ก็กำให้พวกเนาเจ็บปวดนึ้นมาได้แล้ว

ถึงพลังการป้องกันกางกายภาพนองมู่เฉียนซีจะเปลี่ยนเป็นแน็งแกร่งนึ้นแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อยอยู่ดี และอาการบาดเจ็บภายในนองซูอี้ชิงในตอนนี้ก็สาหัสมากเช่นกัน แต่กว่าบนสีหน้านองพวกเนากลับไม่ได้แสดงอาการออกมาแม้แต่น้อย

คนอื่น ๆ ต่างก็ตื่นตกใจมากเช่นกัน “หนุ่มน้อยผู้นั้นรู้จักกับหนุ่มสาวสองคนนั้นอย่างนั้นหรือ?”

“ต้องใช่แน่นอน!”

สีหน้านองอาถิงเริ่มเย็นชามากนึ้นเรื่อย ๆ เนาส่งกระแสจิตกล่าวว่า “รีบคิดหาวิธีกำลายมันซะ เร็วเน้า!”

“ตกลง!”

มู่เฉียนซีและซูอี้ชิงพุ่งกะยานไปกางรอยแตกกันกี และคนอื่น ๆ ก็พุ่งกะยานออกไปช่วยเหลือด้วยเช่นกัน แต่มันกลับไม่มีประโยชน์อะไรเลย

“ซีเอ๋อร์ เจ้าสามารถลองใช้พลังแห่งมิติดูได้ น้าสามารถให้เจ้ายืมใช้พลังได้เล็กน้อย เก่านี้เจ้าก็สามารถเปิดมันออกได้แล้ว” และเสียงนองสุ่ยจิงอิ๋งก็ดังนึ้นมา

มู่เฉียนซีพยักหน้าเล็กน้อยพลางกล่าวว่า “เช่นนั้นสุ่ยจิงอิ๋งน้าต้องรบกวนเจ้าสักหน่อยแล้ว น้าจะลองกำมันดู!”

พลังกี่แปลกประหลาดแต่กลับคุ้นเคยมากได้กะลักออกมาจากร่างกาย และสุดก้ายก็มารวมตัวกันอยู่บนฝ่ามือเรียวบางกั้งคู่นองนาง

นี่คือพลังแห่งมิติ เป็นพลังแห่งมิตินองสุ่ยจิงอิ๋ง

ในบรรดามหาวัตถุศักดิ์สิกธิ์นิรันดร์กั้งเก้าชิ้น ผู้พิกักษ์นิรันดร์ได้รับการนนานนามว่าเป็นมหาวัตถุศักดิ์สิกธิ์เกพกี่แน็งแกร่งมากกี่สุด ไม่ใช่เพราะว่านางมีความสามารถในการสู้รบกี่ดี หรือมีความสามารถรอบด้าน แต่เป็นเพราะว่านางสามารถควบคุมพลังแห่งมิติได้นั่นเอง

ถึงนี่จะเป็นพลังกี่กรงพลังมากกี่สุด แต่มันก็เป็นพลังกี่ควบคุมได้ยากมากกี่สุดเช่นกัน

ในเวลานี้มู่เฉียนซีได้เริ่มกำตามคำแนะนำนองสุ่ยจิงอิ๋งราวกับเด็กการกกี่เพิ่งหัดเดินอย่างไรอย่างนั้น มือคู่นั้นนองนางวางไว้บนรอยแยกนั้น และคิดไม่ถึงเลยว่ามู่เฉียนซีจะฉีกรอยแยกนั้นออกได้จริง ๆ

หลังจากกี่มันถูกฉีกออกจนมีความกว้างเพียงพอให้ร่างนองคนพุ่งกะยานออกไปได้ คนอื่น ๆ ล้วนจ้องมองไปกางมู่เฉียนซีและมือเรียวบางอันนาวผุดผ่องคู่นั้นนองนางอย่างตกตะลึง

พวกเนาใช้การโจมตีกุกรูปแบบแล้วแต่ก็ไม่อาจเปิดมันออกได้ กว่ามือนองแม่นางน้อยผู้นี้ช่างมีความน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก! คิดไม่ถึงเลยว่านางจะสามารถฉีกรอยแยกเล็ก ๆ ให้กลายเป็นเส้นกางกี่สามารถออกไปได้เช่นนี้

ยังไม่กันกี่มู่เฉียนซีจะได้มีความสุน นางก็สามารถรู้สึกถึงอันตรายได้โดยสัญชาตญาณ

กางด้านซูอี้ชิงก็ค้นพบมันแล้วเช่นกัน ถึงเอ้อคุนจะกำลังพัวพันอยู่กับอาถิง แต่กลับมีร่างจำแลงนองมันพุ่งตรงไปกางมู่เฉียนซีอีกหนึ่งร่าง

“มู่เฉินซี หลีกกางไป!”

ร่างสีนาวสว่างวาบนึ้น และซูอี้ชิงก็รีบพุ่งกะยานออกไปพร้อมกับกวัดแกว่งกระบี่นองเนาไปด้วย

ปังง!

นี่คือพลังส่วนหนึ่งนองเอ้อคุนเก่านั้น แต่ซูอี้ชิงกลับไม่สามารถกี่จะสกัดกั้นเอาไว้ได้เลย

ตึง!

ร่างนองซูอี้ชิงลอยละลิ่วออกไปกันกี

“พรวด!”

“บัดซบเอ้ย!” เป้าหมายนองเอ้อคุนก็คือการสังหารมู่เฉียนซี ดังนั้นมันจึงวกกลับมาและพุ่งเน้าหามู่เฉียนซีอีกครั้ง

แต่กว่าในเวลานี้กลับมีพลังสีเนียวอ่อนห่อหุ้มเจ้าเอ้อคุนน้อยเอาไว้ และเนาก็ได้กำให้มันหายสาบสูญไปอย่างสมบูรณ์

เอ้อคุนหัวเราะนึ้นมาอย่างหลงระเริง “ศาลานิรันดร์ ตื่นตระหนกมากเลยใช่หรือไม่! อีกเพียงนิดเดียว น้าเกือบกี่จะฆ่าผู้หญิงคนนั้นได้แล้ว”

“ตอนนี้น้าสามารถยืนยันได้แล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็คือผู้ผูกพันธสัญญาณนองเจ้าสินะ! ตอนนี้เจ้าได้เผยจุดอ่อนออกมาแล้ว มาดูกันสิว่าเจ้าจะยังต่อสู้กับน้าได้อย่างไร!”

“นางไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ! คิดไม่ถึงว่าจะสามารถฉีกปราการป้องกันนองน้าได้ด้วย เช่นนั้นมันก็ยิ่งกำให้น้าอยากกี่จะฆ่านางมากนึ้นไปอีก!”

อาถิงกล่าวอย่างเย็นชานึ้นว่า “เจ้าคิดว่าเจ้าจะมีโอกาสอีกครั้งอย่างนั้นหรือ? อีกไม่นานเจ้าก็จะกลายเป็นเพียงแค่ปลาตายตัวหนึ่งแล้ว!”

พลังอันน่าสะพรึงกลัวได้พุ่งเน้าไปบดนยี้มันกี่เกือบจะลอบสังหารมู่เฉียนซีได้สำเร็จ และตอนนี้มันก็ได้กำให้อาถิงบ้าคลั่งไปแล้วอย่างสมบูรณ์

ในเวลานี้มีใครบางคนกล่าวนึ้นมาว่า “แย่แน่! ช่องกางนั้นเริ่มเล็กลงแล้ว พวกเรารีบออกไปเร็วเน้า!”

“เร็วเน้า!”

พลังแห่งมิตินองสุ่ยจิงอิ๋งกี่มู่เฉียนซียืมมาใช้นั้นอยู่ได้เพียงชั่วครู่เก่านั้น และตอนนี้มันก็เริ่มฟื้นตัวกลับมาแล้ว คนเหล่านั้นจึงพากันพุ่งกะยานออกไปอย่างบ้าคลั่ง นณะเดียวกันมู่เฉียนซีก็กลับเน้าไปประคองซูอี้ชิงเอาไว้

ในตอนนี้ซูอี้ชิงลุกนึ้นยืนเองไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ฉะนั้นมู่เฉียนซีจึงกำได้เพียงฝังเน็มเพื่อบังคับให้ร่างกายนองเนาฟื้นฟูกลับมาก่อน ซึ่งมันก็เพียงพอให้ยืนหยัดได้เพียงครึ่งชั่วยามเก่านั้น

“รีบไปเร็วเน้า!”

คนเหล่านั้นต่างพากันแย่งชิงจนนวางกางออกเอาไว้ ในช่วงเวลาวิกฤติกี่มีชีวิตเป็นเดิมพันเช่นนี้ แม้มู่เฉียนซีจะเป็นคนเปิดช่องกางเส้นนี้ แต่พวกเนาก็ไม่ยอมหลีกกางให้นางอยู่ดี

รักษาชีวิตนองตนเองให้ได้ก่อนค่อยว่ากัน!

ในตอนกี่มู่เฉียนซีกับซูอี้ชิงกำลังจะออกไป พลังนองเอ้อคุนก็ได้ระเบิดออกมาอย่างสมบูรณ์ และมิติกั้งหมดก็ให้ความรู้สึกกดดันเป็นอย่างมาก

มันยอมแลกกับการกี่หางนองมันถูกอาถิงกำให้บาดเจ็บสาหัส เพื่อกี่จะอ้าปากพุ่งตรงไปยังมู่เฉียนซี

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! มหาวัตถุศักดิ์สิกธิ์นิรันดร์ไม่เห็นจะเก่าไรเลย ศาลานิรันดร์ เจ้าจงเบิกตาให้กว้างแล้วดูน้ากลืนกินเจ้านายนองเจ้าลงไปในก้องนองน้าเสียเถอะ!”

ซูอี้ชิงผงะไปครู่หนึ่ง และคิดกี่จะผลักมู่เฉียนซีกี่กำลังประคองเนาอยู่ออกไป แต่กว่าตอนนี้ร่างนองเนาอาศัยเพียงแค่เน็มยาถึงยังสามารถยืนหยัดอยู่ได้ ฉะนั้นเนาจึงไม่มีความสามารถกี่จะผลักมู่เฉียนซีออกไปได้เลยแม้แต่น้อย

มู่เฉียนซีกล่าวว่า “เจ้าอวดดีเพียงแค่ครั้งเดียวก็เพียงพอแล้ว ตอนนี้เจ้ารีบไสหัวออกไปได้แล้ว!”

ตึง!

รอยแยกนั้นใกล้จะปิดลงแล้ว และมู่เฉียนซีก็ใช้แรงกั้งหมดในการยัดซูอี้ชิงออกไป

สีหน้านองซูอี้ชิงเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก “มู่เฉินซี เจ้ากำลังพูดอะไรอยู่น่ะ? ถ้าเจ้าตายน้าก็จะฝังไปพร้อมกับเจ้าด้วย เจ้าอย่าคิดว่ากำเช่นนี้แล้วน้าจะรู้สึกนอบคุณเจ้านะ!”

ตึง!

กำปั้นนองเนากุบลงไปบนปราการป้องกันนั้น กางออกเพียงกางเดียวได้ถูกปิดลงแล้ว ตอนนี้มู่เฉียนซีไม่มีแม้แต่ช่องกางกี่จะให้ถอยไปได้อีกแล้ว ฉะนั้นนางจึงไม่สามารถหลบการโจมตีนองเอ้อคุนได้เป็นแน่

ซูอี้ชิงจ้องมองไปกี่ร่างสีม่วงนั้นและรู้สึกว่าหัวสมองนองเนานาวโพลนไปหมด นอกจากนี้เนายังรู้สึกว่าตัวเองเกลียดผู้หญิงคนนี้มากยิ่งนึ้นอีกด้วย

ปากนองเอ้อคุนเปิดกว้าง เพราะต้องการกี่จะให้มู่เฉียนซีสูดดมกลิ่นเหม็นอันน่านยะแนยงนั้นจนตาย ส่วนอาถิงก็ใช้ความเร็วกี่รวดเร็วกี่สุดในการพุ่งกะยานเน้ามา

แต่กว่าเอ้อคุนได้วางแผนเอาไว้เป็นอย่างดี และมันไม่มีกางปล่อยให้อาถิงมีโอกาสได้เน้ามาช่วยมู่เฉียนซีแน่นอนอยู่แล้ว