ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2057 การแสดงของอาถิง
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “แล้วก็ยังมีเรื่องนี้อีก ข้าก็จะไปสมัครงานชุมนุมอัจฉริยะของดินแดนทางทิศตะวันออกเช่นกัน! และจะไปในฐานะผู้บำเพ็ญอิสระด้วย”
“เจ้าค่ะ! หากเจ้านายไป คาดว่าอัจฉริยะของแต่ละสำนักใหญ่จะต้องถูกโจมตีอย่างแน่นอน” เหลิ่งหนิงจือกล่าว
สุสานโบราณเป็นสถานที่ที่อันตรายแห่งหนึ่ง อัจฉริยะของแต่ละสำนักใหญ่ที่ต้องการเข้าไปหาประสบการณ์ต่างก็อยากได้รับระดับที่ดีกันทั้งนั้น และแน่นอนว่าต้องเตรียมของดี ๆ เอาไว้มากมายอยู่แล้ว
และเจ้านายใหญ่ของสมาคมการค้าเฉินซีก็เป็นผู้ที่เชี่ยวชาญในการฉวยโอกาสในการสร้างกำไรคนหนึ่ง ดังนั้นเขาจึงคว้าโอกาสในคราวนี้ ให้โรงประมูลตงเยว่จัดงานประมูลที่ยิ่งใหญ่ขึ้นมา
มู่เฉียนซีกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “โรงประมูลตงเยว่คงต้องการที่จะสร้างกำไรครั้งใหญ่เป็นแน่ และแน่นอนว่าหอหมอปีศาจของพวกเราก็อยากจะสร้างกำไรครั้งใหญ่ด้วยเช่นกัน! ฉะนั้นข้าจะต้องเตรียมยาลูกกลอนไปประมูลด้วย”
มู่เฉียนซีกลับเข้าไปเก็บตัวปรุงยาอีกครั้งหนึ่ง และการปรุงยาในคราวนี้ก็ได้สร้างความเคลื่อนไหวอย่างใหญ่โตเลยทีเดียว ดังนั้นเพียงไม่นานก็มีคนปล่อยข่าวลือออกไปว่าหมอปีศาจมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่แล้ว
มีผู้คนไม่น้อยต้องการมาขอยาจากหมอปีศาจ แต่ทว่าหอหมอปีศาจกลับเมินเฉย ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงกลับไปอย่างผิดหวังเท่านั้น
หลังจากที่มู่เฉียนซีออกมาจากการเก็บตัวแล้ว คิดไม่ถึงเลยว่าหัวหน้าผู้ดูแลของโรงประมูลตงเยว่จะมาขอเข้าพบเสียก่อน
“ดูท่าข้าไม่ต้องไปหาพวกเขาแล้วล่ะ เพราะพวกเขาได้มาหาข้าเองแล้ว” มู่เฉียนซีกล่างพลางยิ้มจนตาหยี
“เจ้าไม่กลัวถูกเปิดเผยอย่างนั้นหรือ หากใครคนอื่นรู้ว่าหมอปีศาจที่สามารถกลั่นยาขั้นศักดิ์สิทธิ์ได้ ความจริงแล้วเป็นเพียงแค่ผู้บำเพ็ญภูตพลังขั้นมหาจักรพรรดิแห่งภูตคนหนึ่งเท่านั้น คาดว่าหอหมอปีศาจของเจ้าน่าจะต้องถูกรื้อถอนเป็นแน่” อาถิงกล่าว
“อาถิง ไม่ใช่ว่าข้ามีเจ้าอยู่ด้วยอย่างนั้นหรือ? เมื่อตอนอยู่ที่ดินแดนทั้งสี่ทิศข้าก็เคยใช้รูปร่างหน้าตาของเจ้าแสร้งทำเป็นหมอปีศาจมาก่อน แต่ว่าตอนนี้พลังของเจ้าแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนมากจนสามารถไปปรากฏตัวได้แล้ว ไม่อย่างนั้นคราวนี้เจ้าก็ออกไปเองดีหรือไม่?” มู่เฉียนซีกล่าว
“เรื่องแล็กน้อยแค่นี้ ถึงเจ้านิรันดร์ผู้นั้นจะสามารถสนับสนุนเจ้าได้มากกว่า แต่ข้าจะด้อยกว่าเขาได้อย่างไรกัน!”
อาถิงไม่ได้กล่าวปฏิเสธ ทันใดนั้นม่านแสงสีเขียวอ่อนก็ปรากฏออกมา และหนุ่มน้อยที่งดงามราวกับภูตก็มาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าของมู่เฉียนซี
มู่เฉียนซีกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “เช่นนั้นคงต้องรบกวนอาถิงให้ช่วยเหลือข้าสักหน่อยแล้วล่ะ”
“ไปเถอะ! พวกเราไปเจอกับผู้ดูแลของโรงประมูลตงเยว่กัน” มู่เฉียนซีกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ผู้ดูแลและพรรคพวกของโรงประมูลตงเยว่กำลังรออยู่ในห้องรับแขก คนยังไม่ทันมาถึง เขาก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่อันตรายกำลังโจมตีเข้ามา และแรงกดดันที่น่าสะพรึงกลัวจนทำให้ตัวสั่นสะท้านเช่นนี้ ก็ยากที่จะหาคำมาอธิบายได้จริง ๆ
ผู้ดูแลลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว เขาคงจะไม่ได้โชคดีถึงขนาดนั้นหรอกนะ! คนอื่นต่างก็ไม่เคยมีผู้ใดได้พบกับหมอปีศาจมาก่อน คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะมีโอกาสได้พบเช่นนี้
ก่อนหน้านี้คิดว่าการได้พบกับหมอปีศาจจะต้องเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นมากอย่างแน่นอน แต่ทว่าภายในใจตอนนี้กลับรู้สึกกระสับกระส่ายมากเลยทีเดียว
เมื่อคนปรากฏตัวออกมา เขาก็ได้เห็นหนุ่มน้อยที่งดงามราวกับไม่ใช่มนุษย์คนหนึ่ง
ด้วยพลังนั่นของเขา จะต้องไม่มีผู้ใดกล้าดูถูกเพราะรูปร่างหน้าตาที่ดูอ่อนเยาว์เกินไปของเขาอย่างแน่นอน!
ผู้ดูแลกล่าวว่า “อีกไม่นานโรงประมูลตงเยว่ของพวกเราจะเริ่มเปิดการประมูลขึ้น ในส่วนสินค้าอื่น ๆ ทางโรงประมูลของพวกเราได้เตรียมเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ซึ่งเป็นที่น่าพอใจเป็นอย่างมาก แต่ทว่าทางเรากลับยังไม่มียาลูกกลอนที่น่าพึ่งพอใจเลย ดังนั้นจึงอยากจะมาสอบถามท่านหมอปีศาจ ว่าท่านมียาลูกกลอนที่เหมาะสมกับงานประมูลของพวกเราหรือไม่?”
“และการส่งประมูลในคราวนี้ โรงประมูลตงเยว่ของพวกเราจะเก็บส่วนแบ่งแค่สิบส่วนเท่านั้นขอรับ”
ดวงตาที่งดงามดุจอัญมณีก็มิปานคู่นั้นจ้องมองมาทางเขา และผู้ดูแลก็สัมผัสได้ว่าแรงกดดันก่อนหน้านี้ไม่มีอีกแล้ว หลังจากนั้นจึงกล่าวว่า “ให้เพียงแค่ครึ่งส่วนเท่านั้น!”
อาถิงเหลือบมองไปทางพวกเขาอย่างเย็นชา หลังจากนั้นก็หยิบยาออกมาวางไว้บนโต๊ะหน้าผู้ดูแลสองสามขวด และกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ของพวกนี้พอหรือไม่?”
ผู้ดูแลรีบพุ่งไปที่ยาลูกกลอนเหล่านั้นอย่างตื่นเต้น จากนั้นก็เปิดออกดู และรีบพยักหน้าพลางกล่าวว่า “พอขอรับ! พอแล้วขอรับ! ต้องพอแน่นอน นี่เป็นยาลูกกลอนระดับสูงสุดที่มีคุณภาพสมบูรณ์แบบ โอ้พระเจ้า!”
“คิดไม่ถึงว่าข้าจะสามารถเอายาลูกกลอนเช่นนี้ไปประมูลได้จริง ๆ ขอบคุณท่านหมอปีศาจที่ไว้วางใจข้าขอรับ”
ทันใดนั้นอาถิงก็กล่าวอย่างเย็นชาประโยคหนึ่งว่า “ส่งแขก!”
เหลิ่งหนิงจือก้าวออกมาแล้วกล่าวว่า “ผู้ดูแลเยว่ เชิญทางด้านนี้!”
เมื่อผู้ดูแลเยว่เดินออกมานอกประตูแล้ว ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นเขาก็เพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าลืมอะไรบางอย่างไป ก่อนจะหยิบบัตรสีดำใบหนึ่งออกมาแล้วกล่าวว่า “นี่คือบัตรโม่เยว่! หากท่านหมอปีศาจหรือแม่นางเหลิ่งสนใจงานประมูลในคราวนี้ ก็สามารถเข้าร่วมได้”
แน่นอนว่าบัตรโม่เยว่เป็นบัตรที่มีระดับสูงมากที่สุดของโรงประมูลตงเยว่ และทั่วทั้งดินแดนทางทิศตะวันออกคนที่เป็นเจ้าของบัตรนี้มีไม่ถึงสิบคนเท่านั้นอีกด้วย
และการที่ผู้ดูแลเยว่หยิบบัตรใบหนึ่งออกมาเช่นนี้ ก็ได้แสดงให้เห็นแล้วว่าเขาให้ความสำคัญและเคารพนับถือในตัวหมอปีศาจมากเพียงใด
เหลิ่งหนิงจือกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ข้าต้องขอบคุณผู้ดูแลเยว่แทนนายท่านด้วย”
“นี่เป็นเรื่องที่สมควรแล้ว มิต้องขอบคุณ มิต้องขอบคุณหรอก!” ผู้ดูแลเยว่กล่าวด้วยรอยยิ้ม
สีหน้าที่เย็นชาของอาถิงตอนนั้น เมื่อมาอยู่ต่อหน้ามู่เฉียนซีแล้วก็ได้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เขากล่าวอย่างเย่อหยิงว่า “หญิงอัปลักษณ์ ข้าไม่ได้ทำให้เจ้าขายหน้าเลยใช่หรือไม่? ที่จริงแล้วคงจะพอใจมากเลยสินะ!”
มู่เฉียนซีพยักหน้าพลางกล่าวว่า “พอใจมาก ๆ พอใจสุด ๆ ไปเลย! ผู้ดูแลเยว่คนนั้นถูกเจ้าทำให้ตกใจจนเกือบจะคุกเข่าอยู่แล้ว”
เพื่อการแสดง อาถิงได้ปลดปล่อยพลังสู่ภายนอก จนทำให้นางรู้สึกเห็นใจผู้ดูแลเยว่ท่านนั้นขึ้นมาเล็กน้อยเลยทีเดียว
“เจ้าจะไปงานประมูลนั้นหรือไม่?” อาถิงกล่าวถาม
“ไปสิ! แน่นอนว่าต้องไปอยู่แล้ว หากอาถิงชอบอะไร ขอให้บอกข้ามา ข้าจะซึ้อให้เจ้าทั้งหมดเลย!” มู่เฉียนซีกล่าวอย่างภูมิใจเป็นอย่างมาก
“เชอะ! เจ้าคิดว่าข้าจะสนใจสิ่งของหยาบ ๆ ของมนุษย์อย่างนั้นหรือ?” แม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะดูถูก แต่ทว่ามุมปากของเขากลับยกขึ้นเล็กน้อย และเมื่อคิดถึงความมีน้ำใจของมู่เฉียนซี ภายในใจของเขาก็มีความสุขมากทีเดียว
เมื่อยาอันล้ำค่าของหมอปีศาจสองสามชนิดจะถูกประมูลที่โรงประมูลตงเยว่ จากเดิมงานประมูลนี้ก็ดึงดูดความสนใจของผู้คนจากทั่วทุกสารทิศอยู่แล้ว แต่หลังจากที่งานประมูลได้วางกลอุบายในการปล่อยข่าวออกมาอย่างไร้ยางอายเช่นนี้อีก ก็ยิ่งทำให้คนอื่น ๆ ตื่นเต้นมากขึ้นไปอีก
“คิดไม่ถึงเลยว่าโรงประมูลตงเยว่จะสามารถเอายาของท่านหมอปีศาจมาได้ ยอดเยี่ยมเหลือเกิน!”
“ตามการเคลื่อนไหวของการกลั่นยาเมื่อไม่กี่วันก่อน ยาลูกกลอนเหล่านั่นจะต้องไม่ใช่ยาธรรมดาอย่างแน่นอน! และสำนักของพวกเราก็ต้องการมันเช่นกัน”
“ไม่ว่าใครก็อย่าคิดจะมาแย่งข้า คราวนี้ข้าจะต้องเอายามาเลื่อนขั้นให้จงได้”
อย่างไรก็ตามมีคนไม่น้อยที่มุ่งมั่นต้องการยาของหมอปีศาจ!
ในเมื่อกลั่นยาลูกกลอนเสร็จสมบูรณ์แล้ว มู่เฉียนซีจึงเก็บตัวฝึกฝนอยู่อีกหลายวัน และมันก็เกือบที่จะถึงจุดเปลี่ยนได้อยู่แล้ว แต่การที่จะสัมผัสจุดเปลี่ยนนั้นได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริง ๆ
“รีบร้อนไปทำไมกัน? อย่างไรเสียข้าก็คุ้นเคยกับเจ้าที่อ่อนแอเช่นนี้อยู่แล้ว” อาถิงกล่าว
ในวันที่เริ่มการประมูลวันนั้น มู่เฉียนซีก็ได้เอาบัตรโม่เยว่ตรงไปที่งานประมูลด้วย
แน่นอนว่าอาถิงไม่ได้โผล่หน้าออกมา เพราะคนอื่นต่างรู้สึกว่า ในเมื่อหมอปีศาจได้มอบยาลูกกลอนมาประมูลที่โรงประมูลแล้ว ก็มีความเป็นไปได้มากว่าตัวเขาก็จะอยู่ที่โรงประมูลแล้วเช่นกัน
ดังนั้นจึงมีทั้งคนที่คอยสอบถามอย่างโจ่งแจ้งและหลบ ๆ ซ่อน ๆ แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนต่างผิดหวังก็คือ มีเพียงผู้หญิงสองคนเท่านั้นที่มาจากหอหมอปีศาจ
และทั้งสองคนนั้นต่างก็ดูอายุน้อยเป็นอย่างมาก แม้ว่าหนึ่งในนั้นจะค่อนข้างแข็งแกร่งสักหน่อย แต่เมื่ออยู่ท่ามกลางผู้คนที่แข็งแกร่งหลายคนแล้วก็ยังไม่เข้าตาอยู่ดี แถมอีกคนหนึ่งนั้นยังเป็นเพียงแค่ผู้บำเพ็ญภูตพลังขั้นมหาจักรพรรดิแห่งภูตเท่านั้นด้วย มันยิ่งไม่มีโอกาสที่จะเป็นหมอปีศาจได้เลยด้วยซ้ำ
แน่นอนว่าผู้ดูแลเยว่ต้องมาต้อนรับด้วยตนเองอยู่แล้ว แต่เขาก็ไม่ผิดหวังเมื่อไม่ได้เจอหมอปีศาจท่านนั้นอย่างที่คาดหวังเอาไว้ เพราะคนเช่นนั้นคาดว่าคงจะไม่สนใจงานประมูลของพวกเขาอยู่แล้ว
แม้ว่าท่านหมอปีศาจจะไม่มา แต่ผู้ดูแลเยว่ก็ยังคงมาต้อนรับมู่เฉียนซีและเหลิ่งหนิงจือด้วยความกระตือรือร้นอยู่ดี
“แม่นางทั้งสองท่านเชิญด้านในเถิด พวกเราได้เตรียมห้องส่วนตัวเฮยเยว่เอาไว้เรียบร้อยแล้ว เชิญตามข้ามาเถิด” และผู้ดูแลเยว่ก็นำทางพวกเขาด้วยตนเอง
หลังจากที่พวกเขาเข้าไปแล้ว ก็มีชายที่สวมหน้ากากคนหนึ่งเดินตามเข้ามา
บนหน้ากากสีเขียวนั้นมีสัญลักษณ์ของมังกรเขียวอยู่ด้วย ซึ่งมีใครบางคนกล่าวขึ้นมาอย่างประหลาดใจว่า “คุณชายชิงหลง คิดไม่ถึงเลยว่าคุณชายชิงหลงจะมาเข้าร่วมการประมูลของโรงประมูลตงเยว่ในคราวนี้ด้วย”
“ได้ยินมาว่าคุณชายชิงหลงก็เป็นเจ้าของบัตรโม่เยว่นั่นด้วยเช่นกัน”
“……”
สำหรับคุณชายชิงหลงท่านนี้นั้น มีคนรู้จักไม่มากเท่าไรนัก แต่เขากลับมีความแข็งแกร่งในโลกแห่งความมืดเป็นอย่างมาก และในดินแดนทางทิศตะวันออกแห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นกองกำลังหรือสำนักใดต่างก็ไม่กล้าทำให้บุคคลผู้นี้ต้องขุ่นเคืองใจอย่างแน่นอน
.
YOU MAY ALSO LIKE
