ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2225 เหตุใดถึงไม่บอก
สุนัขจนตรอกยังหาโอกาสกระโดดกำแพงหนี แล้วจะนับประสาอะไรกับสัตว์ร้ายที่น่าสะพรึงกลัวจากเมื่อแสนปีก่อนตัวนี้ และในตอนที่มันต้องเผชิญหน้ากับความตาย ก็ไม่รู้ว่ามันจะสามารถทำเรื่องสุดขั้วอะไรออกมาได้บ้าง
มู่เฉียนซีเองก็คิดถึงเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน ฉะนั้นนางจึงกล่าวว่า “ชิงหลง เจ้ารีบพาพวกเขาออกไปจากที่นี่ให้เร็ว วที่สุด เร็วเข้า! นอกจากนี้พยายามอย่าให้พวกของจูเชว่และซวนอู่เข้ามาใกล้สถานที่แห่งนี้ พาออกไปไกลที่สุดได ด้เท่าไรยิ่งดี”
“แล้วเจ้าล่ะ?” สัญชาตญาณของเขาบอกกับเขาว่า หลังจากนี้จะต้องมีเรื่องที่อันตรายมากเกินขึ้นอย่างแน่นอน
แต่คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะไม่ไปด้วย!
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “มังกรวารียังอยู่ที่นี่ แล้วข้าจะไปได้อย่างไร! ข้ามีวิธีรักษาชีวิตของตนเองได้ ไม่ใช่ว่าเจ จ้าจะไม่รู้นี่”
“หากพี่สาวไม่ไป ข้าก็ไม่ไป! ข้าอยู่เป็นเพื่อนท่านที่นี่ได้หรือไม่?” ซูอี้เฟิงกล่าวพลางมองไปที่มู่เฉียนซี
“ไปกับพี่ชายของเจ้าเถอะ!”
“ข้ามีแค่พี่สาว ไม่มีพี่ชายเสียหน่อย”
มู่เฉียนซีเหลือบมองไปที่ชิงหลงทันที ไม่รู้ว่าคำพูดนี้ชิงหลงจะรู้สึกว่ามันแทงใจมากเกินไปหรือไม่?
“เจ้าไปกับเขา เดี๋ยวข้าจะตามไปรวมตัวกับพวกเจ้าทีหลัง อี้เฟิงเจ้าต้องเป็นเด็กดีนะ”
“อื้ม! ข้าจะเชื่อฟังพี่สาว ต้องเชื่อฟังแน่นอน!”
ในที่สุดพวกเขาทั้งหมดก็ล่าถอยไปแล้ว และมีเพียงชิงอิ่งเท่านั้นที่อยู่ข้างกายนาง
“นายท่าน!”
ภายในหัวมีเสียงถอนหายใจอย่างจนปัญญาของมังกรวารีดังออกมา
“ข้ารู้ว่ามังกรวารีของข้าเก่งกาจเพียงใด และเจ้าสิ่งนี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจ้าแน่นอน แต่ข้าก็ไม่อาจทิ้งให้เจ จ้าต้องต่อสู้กับศัตรูเพียงลำพังได้อยู่ดี ฉะนั้นข้าจะอยู่ที่นี่”
เขาไม่อยากให้เจ้าสิ่งนี้ทำให้นายท่านต้องเสียเวลา ฉะนั้นมังกรวารีจึงลงมือให้เร็วมากขึ้นไปอีก และความเร็วนั้ นก็ทำให้มู่เฉียนซีถึงกับมองไม่ชัดเลยทีเดียว
“โฮกกก!”
ห้าอสรพิษได้ระเบิดเสียงกรีดร้องออกมา มีพลังอันน่าสะพรึงกลัวก่อตัวอยู่ภายในร่างกายของห้าอสรพิษ และมันก็กำลั งจะระเบิดออกมาอย่างสมบูรณ์
เมื่อห้าอสรพิษระเบิดพลังที่รุนแรงนั้นออกมาแล้ว มันก็กล่าวว่า “ข้าไม่ยอม ข้าไม่ยอมหรอก ถูกผนึกมานานนับแสน นปี ข้าเพิ่งจะได้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง ข้าไม่ยอมตายเช่นนี้หรอก! เจ้ากล้ามาขวางทางข้า เช่นนั้นเจ้าก็ถูกทำลายไ ไปพร้อมกับข้าเสียเถอะ!”
ไอพิษอันตรายที่น่าสะพรึงกลัวได้ถูกพ่นออกมา และทันใดนั้นบริเวณรอบเทือกเขาก็มีไอพิษแสนอันตรายนี้กระจายตัวอยู ทั่วทุกหนทุกแห่ง
พวกของจูเชว่ยังคงรออยู่ด้านนอก และชิงหลงที่พุ่งทะยานออกมาแล้วก็ได้กล่าวว่า “จูเชว่ พวกเจ้ารีบถอยออกไป! รี บถอยออกไปเร็วเข้า!”
“ซีซีล่ะ!” จูเชว่ตระหนักได้ว่า เขาไม่เห็นเงาของซีซีอยู่ภายในกลุ่มที่ออกมานี้เลย
“ไปกันก่อนเถอะ!” ซวนอู่รีบลากพวกเขาออกไปด้วยความรวดเร็ว
หลังจากที่พวกเขาหนีออกไปไกลกว่าหลายสิบลี้แล้ว ทันใดนั้นทั้งต้นไม้และเทือกเขาที่พวกเขาเพิ่งได้เห็นเมื่อครู่ นี้ทั้งหมด ก็ได้หายไปจนหมดสิ้น และมันก็ได้เปลี่ยนกลายเป็นหลุมขนาดใหญ่อันดับหนึ่งของราชวงศ์ตงหวงที่เต็มไปด้ วยพิษเลยทีเดียว
“ซีซีนาง…” ทั้งร่างของจูเชว่ชะงักงันไปในทันที
“ชิงหลง!” เขาคำรามออกมา
“ไม่ใช่ว่าเจ้าจะไม่รู้ว่าผู้หญิงอย่างมู่เฉินซีนั้นมีโชคมากมายแค่ไหน เจ้าคิดว่าคนที่อยู่ข้างกายนางทั้งสองคน นั้นอ่อนแออย่างนั้นหรือ! รอไปก่อนเถอะ! เดี๋ยวนางก็ออกมาแล้ว”
หลังจากที่เอาชนะห้าอสรพิษได้ พลังของมังกรวารีก็เกือบที่จะได้หมดลงแล้ว
แต่ทว่าตอนที่สุ่ยจิงอิ๋งกำลังจะใช้พลังในการปกป้องมู่เฉียนซี กลับถูกมังกรวารีขวางเอาไว้เสียก่อน
“สุ่ยจิงอิ๋ง หากต้องให้เจ้ามาปกป้องนายท่านต่อหน้าข้า มังกรวารีอย่างข้าคงต้องขายหน้ามากเป็นแน่”
น้ำแข็งที่เย็นยะเยือกก่อตัวขึ้นมาอย่างกะทันหัน แม้ว่าจะสู้การป้องกันที่สมบูรณ์แบบของสุ่ยจิงอิ๋งไม่ได้ แต่มันก ก็ยังพอที่จะสกัดกั้นพลังการระเบิดตนเองของห้าอสรพิษได้
สุ่ยจิงอิ๋งกล่าวว่า “พรสวรรค์ของผู้พิทักษ์นิรันดร์อย่างข้าก็คือการปกป้อง และการปกป้องเจ้านายก็คือสัญชาตญาณขอ องข้า มังกรวารีแม้แต่เรื่องนี้เจ้าก็อยากจะแข่งกับข้าอย่างนั้นหรือ?”
“ไม่มีทางเลือก ข้าต้องการที่จะกลายเป็นหัวหน้าผู้ดูแลที่สมบูรณ์แบบที่สุดในสายตาของนายท่าน ดังนั้นข้าจะต้องมีค ความสามารถให้ครบทุกด้าน” มังกรวารีกล่าวด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น
เนื่องจากว่ามีเจ้านาย จึงทำให้เขาหวังว่าจะทำทุกอย่างให้ออกมาดีที่สุด
หลังจากที่ผลึกน้ำแข็งแตกกระจาย มันก็กระเด็นออกไปยังทิศทางต่าง ๆ
พลังที่บ้าคลั่งเหล่านั้นได้สูญสลายหายไปอย่างสมบูรณ์ ส่วนร่างกายของห้าอสรพิษนั้นก็เปลี่ยนกลายเป็นเศษซาก และ ได้ถูกพลังธาตุวารีชำระล้างไปเรียบร้อยแล้ว
แต่ถึงกระนั้น มู่เฉียนซีก็ยังคงสัมผัสได้ถึงเจตนาร้ายที่ซ่อนเร้นอยู่รอบตัวนาง
แสงเย็นยะเยือกฉายแววอยู่ในดวงตาของมู่เฉียนซี จากนั้นพลังจิตวิญญาณที่น่าสะพรึงกลัวก็ได้ปกคลุมไปทั่วทั้งบริเวณใ ในทันที ไม่นานนักนางก็จับแมลงตัวเล็กได้ตัวหนึ่ง มันมีขนาดที่เล็กมาก แต่กลับมีความผันผวนทางพลังวิญญาณที่แข็ง งแกร่งมากทีเดียว
แมลงน้อยตัวนี้เบิกตากว้างด้วยความตกตะลึงเป็นอย่างมาก เป็นไปได้อย่างไร? มันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน?
นี่ก็คือห้าอสรพิษ มันเป็นใครกันไปได้เล่า? มันเป็นถึงสัตว์ร้ายที่มีความแข็งแกร่งจนน่าสะพรึงกลัวตัวหนึ่ง แม ม้ว่ามันจะระเบิดตนเองแต่ก็ไม่สามารถตายได้ เพียงแค่เปลี่ยนกลับไปมีรูปร่างเหมือนเดิมเท่านั้นเอง
ถึงรูปลักษณ์นี้จะอ่อนแอมาก แต่จิตวิญญาณกลับยังคงแข็งแกร่งมากอยู่ดี ฉะนั้นมันจึงมีโอกาสที่จะฟื้นคืนกลับมาได้ เสมอ
ความจริงแล้วมันสามารถแอบหนีไปอย่างลับ ๆ ได้ เพราะชายผู้นั้นผลาญพลังไปมากจนไม่สามารถสังเกตเห็นมันได้อย่างส สิ้นเชิง แต่ทว่ามันกลับไปยอมที่จะทำเช่นนั้น!
ถึงจะไม่สามารถทำอะไรชายทั้งสองที่มีความสามารถเกินหยั่งถึงได้ แต่การจะจัดการสาวน้อยมนุษย์เพียงคนเดียวก็จะทำไ ไม่ได้เลยอย่างนั้นหรือ?
ด้วยเหตุนี้ มันจึงเตรียมที่จะโจมตีแม่สาวน้อยมนุษย์ผู้นี้ มันจะฉีกจิตวิญญาณของนาง เพื่อแก้แค้นผู้ชายคนนั้นให ห้จงได้
แต่กลับคิดไม่ถึงว่า ตอนที่มันเพียงแค่วางแผนว่าจะลงมือ กลับถูกคนค้นพบเข้าเสียก่อน
และคนที่ค้นพบมัน ก็ไม่ใช่ใครอื่น แต่ก็คือสาวน้อยมนุษย์ที่ดูแล้วอ่อนแอมากที่สุดคนนี้นั่นเอง
เสี้ยวอึดใจที่พลังจิตวิญญาณของนางแพร่ขยายออกมา มันก็รู้สึกขนลุกขนพองในทันที
หรือเป็นเพราะว่ามันจะจำศีลนานเกินไป พลังวิญญาณของมนุษย์จึงกลายพันธุ์ไปแล้ว?
อายุกระดูกของคนผู้นี้เห็นอยู่ว่ายังเป็นเพียงแค่สาวน้อยอายุไม่เกินสิบแปดปีเท่านั้น แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจะมี พลังจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งกว่าแมลงที่ฝึกฝนมามากกว่าหลายแสนปีเช่นนี้ มันจะวิปลาสเกินไปแล้ว!
เมื่อจิตวิญญาณถูกผนึกเอาไว้ ถึงตอนนี้เข้าอยากที่จะหนีก็หนีไปไม่รอดแล้ว
ฟี๊ดดดด!
มู่เฉียนซีได้หยิบยาฆ่าแมลงขั้นสุดยอดออกมาด้วยความคล่องแคล่วรวดเร็วจากนั้นก็พ่นใส่มันทันที
ถึงแม้ว่าร่างกายนี้ของมันจะไม่ตายไปในทันที แต่ร่างกายนี้ก็ไม่สามารถใช้งานได้อีกแล้ว
จิตวิญญาณของมันรีบพุ่งทะยานออกมาจากข้างในอย่างรีบร้อน แต่ผลสุดท้ายกลับยังคงถูกมู่เฉียนซีบดขยี้อย่างเอาแต่ใจ จอยู่ดี
“ทำให้มังกรวารีของข้าบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้ ยังคิดจะหนีอีกหรือ ฝันไปเถอะ!”
และจิตวิญญาณของห้าอสรพิษที่เหลือเพียงเล็กน้อยได้ถูกบดขยี้จนไม่เหลือแม้แต่ซาก!
มู่เฉียนซีมองไปทางมังกรวารี แล้วเอ่ยปากออกว่า “มังกรวารี ข้ารู้สึกว่าเจ้าเหนื่อยล้ามากแล้ว! จากนี้ไปเจ้าจะต้ องเชื่อฟังคำสั่งของข้า ฉะนั้นจงวางใจและกลับไปยังฟื้นฟูเสีย!”
ก่อนหน้านี้เพราะต้องปะทะกับยอดฝีมือของราชวงศ์ตงหวง จึงทำให้มังกรวารีต้องสูญเสียพลังไปมากมาย ตอนนี้ยังต้อง มาต่อสู้กับห้าอสรพิษนี่อีก ซึ่งตอนนี้พลังของเขาได้ถูกผลาญไปจนหมดสิ้นแล้ว
มังกรวารีกล่าวอย่างลังเลมากว่า “มังกรวารีคิดว่า คิดว่ายังสามารถอยู่กับนายท่านได้อีกสักพักหนึ่ง แต่คิดไม ม่ถึงเลยว่าจะเกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันเช่นนี้ได้! ข้าไม่อยากที่จะไปอยู่กับเจ้าพวกนั้นเลยจริง ๆ สำหรับข้าแล้วมี เพียงการอยู่เคียงข้างนายท่าน คอยดูแลนายท่านเท่านั้น ที่เป็นเรื่องที่มีความหมายมากที่สุด”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ข้าจะรอให้พวกเจ้าฟื้นตัวและตื่นขึ้นมาอีกครั้ง หากสามารถตื่นขึ้นมาพร้อมกันได้คงจะดีมากเลย ทีเดียว”
“ข้ายังสามารถฝืนอยู่เป็นเพื่อนคุยกับนายท่านได้อีกสักพักหนึ่ง” สำหรับเวลาช่วงสุดท้ายนี้ เขาทะนุถนอมมันเป็น นอย่างมาก
เขาไม่เพียงแต่พูดคุยกับมู่เฉียนซีมากมาย แต่ยังพูดบางอย่างกับชิงอิ่งอีกด้วย
“ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นหุ่นเชิดที่ทำมาจากไม้ ทั้งยังมีความคิดที่เรียบง่าย และใส่ใจนายท่านมาก! ข้าไม่ได้คิดอยากใ ให้เจ้าไม่ขาดตกบกพร่องไปเสียทุกเรื่องหรอก แต่จะต้องปกป้องนายท่านให้ดี และอย่าให้นายท่านได้รับบาดเจ็บก็พอ”
แน่นอนว่าไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรเขาก็จะทำสิ่งนี้ให้ได้ ซึ่งไม่จำเป็นต้องให้คนผู้นี้มาจุกจิกจู้จี้เลย
และมังกรวารียังกล่าวอีกว่า “พลังชีวิตของเจ้ามีต้นกำเนิดเดียวกับพลังชีวิตของไม้เทพแห่งชีวิต และนายท่านก็ ต้องการที่จะหาต้นไม้แห่งชีวิตให้เจอ เจ้าน่าจะรู้ว่ามันอยู่ที่ใด? เหตุใดถึงไม่บอกเล่า?”