ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2277 กับดักสำเร็จ
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับดวงดาวแห่งชีวิตที่แข็งแกร่งขึ้น คนที่มีความสามารถไม่เพียงพอก็เลือกที่จะยอมแพ้ แม้ว่าช่วงเวลาสิ้นสุดจะยังไม่มาถึง แต่ด้วยความแข็งแกร่งของพวกมันทำให้เขาสิ้นหวังมากจริง ๆ
ดังนั้นคนที่ยอมแพ้แล้วจึงเลือกที่จะดูดซับพลังของดวงดาวแห่งชีวิตที่รวบรวมมาได้อยู่ด้านนอก ส่วนคนที่มีความเชื่อมั่นในความสามารถของตนเองก็เริ่มทำการล่าดวงดาวแห่งชีวิตต่อไป
ซวนอู่กล่าวว่า “ตอนนี้พวกเรารวบรวมมาได้ทั้งหมดยี่สิบดวง ถึงสำหรับกลุ่มอื่นมันจะมากเกินไปแล้ว แต่ข้าก็รู้สึกว่ามันก็ยังคงน้อยเกินไปอยู่ดี”
“น้อยเกินไป ข้ารู้สึกว่าเมื่อแบ่งเท่า ๆ กันแล้วมันยังไม่พอให้พวกเจ้ายกระดับไปได้สักระดับเลยด้วยซ้ำ มันไม่พอแน่นอน!” มู่เฉียนซีกล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำ
พูดจบ นางก็หยิบเอาดวงดาวแห่งชีวิตดวงหนึ่งออกมา จำเป็นต้องหาทางเร่งความเร็วสักหน่อยแล้วล่ะ
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “หาสถานที่ที่เงียบสงบและไม่มีคนอยู่ก่อนเถอะ”
ซวนอู่รู้ว่ามู่เฉียนซีคิดที่จะทำอะไรบางอย่าง ฉะนั้นจึงไม่ได้ต่อต้าน และตามนางออกไป
“อะไรน่ะ? มู่เฉินซีก็ยอมแพ้แล้วอย่างนั้นหรือ?” สำหรับเรื่องที่พวกเขาออกไป มันก็ได้ทำให้คนอื่นประหลาดใจเป็นอย่างมาก!
“ความสามารถของคุณชายโม่ซวน คุณชายจูเชว่และยังมีนายน้อยว่านซื่อต่างก็ยอดเยี่ยมทั้งนั้น คิดไม่ถึงเลยว่ามู่เฉียนซีจะยอมแพ้อย่างรวดเร็วเช่นนี้”
“หรือว่าพวกเขาจะพอใจในจำนวนที่ได้รับมาแล้วอย่างนั้นหรือ อย่างไรเสียพวกเขาก็จับมาได้ค่อนข้างเยอะแล้วเหมือนกัน”
เมื่อมาถึงสถานที่ที่ถือว่าเงียบสงบแห่งหนึ่ง ซวนอู่ก็เห็นว่ามู่เฉียนซีทำการลงมือบดขยี้ดวงดาวแห่งชีวิตให้แหลกละเอียดโดยตรง
เมื่อวางภาชนะเรียงต่อกันเป็นแถวแล้ว มู่เฉียนซีก็หยิบเอาขวดไขวิญญาณแห่งชีวิตธาตุวารีออกมา ซึ่งนี่ก็ทำให้ซวนอู่ปวดใจเจียนตายเลยทีเดียว
“มู่เฉินซี เจ้าต้องการจะทำอะไรกันแน่? เราไม่อาจสิ้นเปลืองไขวิญญาณแห่งชีวิตธาตุวารีได้หรอกนะ!”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ไห่หวงเก่งกาจมาก นอกจากนี้ไขวิญญาณแห่งชีวิตธาตุวารีก็มีจำนวนมากอีกด้วย ข้าแค่เอามาทำการทดลองเพียงแค่ขวดเดียวเท่านั้น หากสำเร็จขึ้นมาต่อไปต้องมีเรื่องให้ประหลาดใจเป็นแน่!”
จูเชว่กล่าวอย่างประหลาดใจเป็นอย่างมาก “นี่ซีซีคิดที่จะเตรียมยาน้ำเพื่อจัดการกับดวงดาวแห่งชีวิตเหล่านั้นอย่างนั้นหรือ?”
“มันคือยาน้ำที่ใช้เป็นกับดักล่อพวกมัน!” มู่เฉียนซีกล่าวด้วยรอยยิ้ม
มู่เฉียนซีได้ทำการปรับปรุงหลายอย่างด้วยความรวดเร็ว และนางก็ไม่ได้ปล่อยให้พวกของจูเชว่ต้องรอนานเกินไป เพราะหลังจากนั้นยาน้ำหลายสิบขวดก็ได้กลั่นออกมา
เมื่อเห็นวิธีการของมู่เฉียนซี ไม้เทพแห่งชีวิตก็กล่าวขึ้นมาว่า “นางกำลังกลั่นยาอยู่ คิดไม่ถึงเลยว่านางจะมีความคิดเพ้อเจ้ออย่างการใช้ยาน้ำจัดการกับดวงดาวแห่งชีวิตได้ ดวงดาวแห่งชีวิตไม่ใช่ทั้งมนุษย์หรือสัตว์วิญญาณ พวกมันไม่ใช่สิ่งมีชีวิตแต่เป็นเพียงพลัง ถึงนางจะใช้ยาพิษได้ราวกับเทพพระเจ้า แต่ก็ไม่มีทางวางยาพิษดวงดาวแห่งชีวิต จนถูกพวกเขาจับได้อย่างเชื่อฟังเช่นนั้นหรอก”
มันเป็นผู้ที่สร้างดวงดาวแห่งชีวิตนี้ขึ้นมา ฉะนั้นพวกมันไม่มีทางโดนวางยาพิษได้อย่างแน่นอน
ชิงอิ่งกล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “เฉียนมั่นใจมาก”
“ข้าจะรอดูว่า นางไปเอาความมั่นใจเช่นนี้มาจากตรงไหนกันแน่?” ไม้เทพแห่งชีวิตกล่าวอย่างขัดเคือง
มู่เฉียนซีหยดยาน้ำลงในน้ำทะเลหยดแล้วหยดเล่าพลางกล่าวว่า “ลองดูผลลัพธ์กัน!”
ซวนอู่ผงะไปครู่หนึ่ง “บริเวณโดยรอบนี้ไม่มีดวงดาวแห่งชีวิตอยู่เลย เจ้ามาหยดตรงนี้ มันจะมี…”
ยังไม่ทันที่ซวนอู่จะพูดจบ เขาก็เห็นแสงสว่างวาบขึ้นมาบนผิวน้ำที่เงียบสงบแห่งนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าดวงดาวแห่งชีวิตดวงหนึ่งจะเข้ามาใกล้อย่างไม่ให้สุ้มให้เสียงเช่นนี้
มู่เฉียนซีส่งสัญญาณมือแล้วกล่าวว่า “ชู่ว!”
“ซ่อนกลิ่นอายของตัวเองไว้ ปลากำลังจะติดเบ็ดแล้ว”
ในเมื่อมีดวงดาวแห่งชีวิตดวงแรกเข้ามาแล้ว เช่นนั้นก็ต้องมีดวงที่สอง ต่อไปก็จะมีจำนวนนับไม่ถ้วน
พลังยาน้ำของมู่เฉียนซีนั้นลอยอยู่บนฟองน้ำ ซึ่งมีความหนาแน่นกว่าในน้ำทะเลเป็นอย่างมาก
เดิมทีแล้วดวงดาวแห่งชีวิตเหล่านี้คุ้นเคยที่จะอยู่ในก้นทะเลเท่านั้น แต่ทว่าตอนนี้พวกมันต่างลอยขึ้นมาบนผิวน้ำทะเลเพื่อเพลิดเพลินไปกับพลังของยาน้ำนั้น
ดวงดาวแห่งชีวิตทั้งหมดล่องลอยอยู่บนผิวน้ำทะเล จนกลายเป็นพรมแสงดาวที่ปูอยู่ทั่วผิวน้ำทะเลเลยทีเดียว
พวกซวนอู่และจูเชว่ต่างพากันตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก นางทำมันได้จริง ๆ ด้วย
มู่เฉียนซีโบกมือพลางกล่าวว่า “ฉวยโอกาสตอนนี้ รีบจับพวกมันขึ้นมาเร็วเข้า”
เห็นได้ชัดว่าดวงดาวแห่งชีวิตเหล่านี้ดูราวกับกำลังเมามายอยู่ก็มิปาน พวกมันดูสับสนมึนงงเป็นอย่างมาก และนี่ก็ทำให้ความรวดเร็วและความแข็งแกร่งของพวกมันไร้ประโยชน์ไปอย่างสิ้นเชิง นั่นก็เป็นเพราะว่าพวกมันมึนงงจนลืมที่จะต่อต้านไปแล้ว
คราวนี้พวกเขาจับดวงดาวแห่งชีวิตได้สามสิบกว่าดวง และนั่นก็เท่ากับผลรวมทั้งหมดที่พวกเขาพยายามมาเป็นเวลายาวนานก่อนหน้านี้เลยทีเดียว!
พวกเขาในตอนนี้สามารถเก็บเกี่ยวได้อย่างง่ายดาย โดยไม่จำเป็นที่จะต้องลงไปรับแรงกดดันที่ก้นทะเล ไม่จำเป็นที่จะต้องไปไล่ตามความรวดเร็วของดวงดาวแห่งชีวิต และไม่จำเป็นที่จะต้องต่อสู้กับดวงดาวแห่งชีวิตที่มีพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งอีกแล้ว
ไม้เทพแห่งชีวิตกล่าวถามว่า “เหตุใดนางถึงใช้เศษดวงดาวแห่งชีวิตบวกกับไขวิญญาณแห่งชีวิตธาตุวารีในการกลั่นยาเช่นนั้นออกมากันแน่ แล้วพลังนั้นมันสามารถดึงดูดดวงดาวแห่งชีวิตให้มัวเมาจนถูกผู้อื่นจับได้ง่ายดายขนาดนั้นได้อย่างไรกัน?”
แม้ว่ามันจะเป็นผู้สร้างดวงดาวแห่งชีวิตขึ้นมา แต่มันก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าสถานการณ์ของดวงดาวแห่งชีวิตในตอนนี้คืออะไรกันแน่?
แต่คำตอบสำหรับความอยากรู้อยากเห็นของไม้เทพแห่งชีวิต ที่ชิงอิ่งตอบกลับมีเพียงคำเดียวเท่านั้นว่า “ไม่รู้!”
“เจ้าติดตามอยู่ข้างกายของมนุษย์หญิงผู้นั้นมาเป็นเวลาสองปีแล้วไม่ใช่หรือ! แม้ว่าเวลาเพียงสองปีมันจะค่อนข้างสั้นมาก แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะไม่เข้าใจเลยแม้แต่นิดเดียวเช่นนี้?”
“ข้าสนใจเพียงแค่การคุ้มครองเฉียน เพราะข้าเป็นแค่หุ่นเชิดตัวหนึ่งเท่านั้น”
คำกล่าวนี้ทำให้ไม้เทพแห่งชีวิตพูดไม่ออกเลยจริง ๆ “เจ้านี่โง่เหมือนท่อนไม้หรืออย่างไร?”
“ท่าทางที่เจ้าคิดว่าท่อนไม้โง่ แสดงว่าเจ้าก็รู้ตัวเองดีนี่นา” ชิงอิ่งกล่าวตอบ
ไม้เทพแห่งชีวิตถูกคำพูดนี้ทำให้สำลัก มันก็คือต้นไม้ต้นหนึ่ง และก็คือท่อนไม้ท่อนหนึ่งด้วยเช่นกัน แต่ทว่า…มันคือท่อนไม้ที่ยอดเยี่ยมมากที่สุดในโลกเลยเชียวนะ
เมื่อพวกเขารวบรวมดวงดาวแห่งชีวิตเหล่านั้นขึ้นมาทั้งหมดแล้ว ทันใดนั้นท้องฟ้าก็สว่างไสวขึ้นมาทันที
ดวงดาวนับไม่ถ้วนล่องลอยอยู่เหนือศรีษะของพวกเขา ซึ่งพร่างพราวเป็นอย่างมาก!
การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของดวงดาวจำนวนมากมายขนาดนี้ ได้ดึงดูดความสนใจของทุกคนที่อยู่ในทะเลใต้แห่งชีวิตแห่งนี้เสียแล้ว
พวกเขากล่าวขึ้นมาอย่างประหลาดใจว่า “ทางนั้น! เหตุใดอยู่ ๆ ทางนั้นถึงได้มีดวงดาวแห่งชีวิตปรากฏตัวขึ้นมามากมายขนาดนี้ ผู้แข็งแกร่งคนใดเป็นคนทำกันแน่?”
“รีบไปดูเร็วเข้า! ถึงแม้ว่าจะเป็นกลุ่มที่แข็งแกร่งมากเพียงใดก็ไม่สามารถทำถึงขั้นนี้ได้แน่! จะต้องมีทักษะอะไรบางอย่างแน่นอน พวกเราไปเรียนรู้กันเถอะ”
“……”
เนื่องจากดวงดาวแห่งชีวิตถูกคนเก็บขึ้นมาได้มากมายถึงเพียงนี้ มันจึงได้กระตุ้นความเดือดพล่านของคนที่อยู่ทั่วทะเลใต้แห่งชีวิตนี้ขึ้นมาทันที และมันก็ทำให้มีผู้คนมากมายกำลังพุ่งทะยานมาหาพวกเขา
“ฝ่าบาท!” มู่หลินหลางในเวลานี้ก็จ้องมองไปยังกลุ่มดวงดาวแห่งชีวิตกลุ่มใหญ่ พลางกำหมัดเอาไว้แน่น จนเล็บฝังเขาไปในเนื้อของนางเลยทีเดียว
ตอนที่ดวงดาวแห่งชีวิตยังไม่ได้ยกระดับด้านพลังในการต่อสู้ นางได้อาศัยจำนวนคนที่มากกว่าเก็บรวบรวมดวงดาวได้อย่างรวดเร็ว แต่หลังจากที่พวกมันยกระดับในการต่อสู้ขึ้นมาแล้วก็ทำให้ลำบากเป็นอย่างมาก และถึงนางจะทุ่มสุดกำลังก็สามารถจัดการดวงดาวแห่งชีวิตได้ทีละดวงสองดวงเท่านั้น ซึ่งนี่ก็ทำให้นางโมโหมากเลยทีเดียว
แต่คิดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้จะมีคนรวบรวมได้มากมายขนาดนั้นเพียงพริบตาเดียว ต่อหน้าต่อตาของนางเช่นนี้
มู่หลินหลางกล่าวว่า “พวกเจ้าสองสามคน ไปดูมาว่าสถานการณ์ทางด้านนั้นเป็นอย่างไรกันแน่? หากพวกเขามีสมบัติพิเศษที่สามารถจับดวงดาวแห่งชีวิตได้ในปริมาณมากแล้วล่ชะก็ พวกเจ้าก็จงแย่งของชิ้นนั้นมาให้ข้าซะ! หากสามารถรวบรวมดวงดาวได้ด้วยความเร็วขนาดนี้ ข้าจะต้องเป็นที่หนึ่งได้อย่างแน่นอน”
“พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท!” เมื่อลูกน้องของนางสองสามคนได้รับคำสั่งแล้ว ก็รีบพุ่งทะยานไปยังสถานที่ที่มีดวงดาวแห่งชีวิตปรากฏขึ้นมาจำนวนนับไม่ถ้วนนั้นในทันที
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “บริเวณใกล้เคียงนี้เสร็จแล้ว พวกเราไปยังพื้นที่อื่นที่มีคนน้อยกว่านี้กันเถอะ”
“ตกลง!”
แม้ว่าพื้นที่ที่คนเยอะจะมีดวงดาวแห่งชีวิตจำนวนมาก แต่หากให้คนอื่นได้เห็นวิธีการเช่นนี้ จะต้องมีคนมากมายลงมือแย่งยาน้ำนี้ไปอย่างแน่นอน หากเป็นเช่นนี้ก็คงเป็นปัญหามากทีเดียว
ไม่สู้หาจากหลาย ๆ สถานที่ที่ไม่ค่อยมีคนอื่นมาพลุกพล่าน เพื่อที่พวกเขาจะได้ค่อย ๆ เก็บมันได้อย่างง่ายดายจะดีกว่า
เมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายมากมายที่กำลังใกล้เข้ามา มู่เฉียนซีและพรรคพวกก็รีบจากไปทันที และทำให้คนเหล่านั้นได้แต่คว้าน้ำเหลวเท่านั้น!
“คนไปไหนแล้วล่ะ?”
“ให้ตายเถอะ! คิดไม่ถึงว่าจะจากไปแล้ว”
“หาเร็วเข้า! คงไปได้ไม่ไกลนักหรอก!”
YOU MAY ALSO LIKE
