ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2309 ตาถึงมาก
ไม้เทพแห่งชีวิตสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวจนทำให้ผู้คนต้องหวาดผวาบนร่างกายของจิ่วเยี่ย และมันก็กล่าวว่า “ผู้หญิงคนนั้นมีสายตาแบบไหนกันแน่ ถึงได้ไปชอบผู้ชายเช ช่นนี้ได้!”
“เฉียนเป็นคนตาถึงมาก!” ชิงอิ่งกล่าว
“ฮ้า…เจ้าไม่เห็นหรืออย่างไรว่าพลังนั้นอันตรายมากแค่ไหน”
“นั่นไม่ใช่ปัญหาเรื่องการมองคนของเฉียนเสียหน่อย”
“ก็ได้ ๆ ๆ นางก็ดีไปหมดทุกอย่างนั่นแหละ” น้ำเสียงของไม้เทพแห่งชีวิตจริงจังเป็นอย่างมาก
แค่ต่อสู้กับต้นไม้ปีศาจแห่งความตายก็ยากลำบากมากพอแล้ว หากมีคนเพิ่มมาอีกแล้วละก็…
“ไสหัวไปซะ!” จิ่วเยี่ยหันกลับมา และกล่าวกับไม้เทพแห่งชีวิต
และลำแสงสีเขียวอ่อนของไม้เทพแห่งชีวิตก็ระเบิดออกมา ให้ตายเถอะ! คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะกล่าวกับมันเช่นนี้
“ไสหัวออกไปไกล ๆ หน่อย ข้าจะจัดการมันเอง!” จิ่วเยี่ยกล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำ
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! เจ้าจะจัดการข้าอย่างนั้นหรือ ดูเหมือนว่าเจ้าจะหลงระเริงเกินไปหน่อยแล้ว” ต้นไม้ปีศาจแห่งความตายหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
“ร่วมมือกันจัดการมันเถอะ อย่างไรเสียมันก็คงจะทรงพลังกว่าการที่เจ้าจัดการด้วยตัวคนเดียวอยู่แล้ว! นอกจากนี้เดิมทีแล้วต้นไม้ปีศาจแห่งความตายก็เป็นศัตรูตัวฉกาจของข้าด้วย แล้วเหตุใดข้าต้องเสียโอกาสเช่นนี้ให้เจ้าคนเดียวล่ะ” ต้นไม้แห่งชีวิตกล่าว
มู่เฉียนซีจ้องมองไปที่พลังอันน่าสะพรึงกลัวที่กำลังเอ่อล้นออกมาจากร่างกายของจิ่วเยี่ย และอีกเดี๋ยวมันจะไม่ใช่การต่อสู้แบบสองต่อหนึ่ง แต่เป็นจิ่วเยี่ยที่โจมตีทุกคนอย่างไม ม่เลือกหน้าต่างหาก
มู่เฉียนซีเอ่ยปากกล่าวว่า “ชิงอิ่ง กลับมานี่! ไม้เทพแห่งชีวิต เจ้าต่อสู้มานานขนาดนี้แล้ว มาพักผ่อนก่อนสักหน่อยไม่ได้หรือ?”
ในเมื่อหมดหนทางในการระงับคำสาปของจิ่วเยี่ยได้อีกแล้ว หากใช้พลังมากมายในการต่อสู้กับต้นไม้ปีศาจแห่งความตาย และทำให้พวกเขาได้มีโอกาสในการปราบปรามเขาได้แล้วละก็ มันก็ถ ถือว่าเป็นหนทางเดียวที่สามารถทำได้แล้ว
ชิงอิ่งพุ่งไปทางนางโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ ไม้เทพแห่งชีวิตกล่าวว่า “เจ้ามานี่! มาทางนี้…”
และชิงอิ่งก็ลากมันกลับมาด้วย มู่เฉียนซีจึงกล่าวว่า “ที่ข้าเรียกเจ้ามา นั่นเป็นเพราะข้ามีของที่อยากได้จากเจ้าสักหน่อย!”
แกร่ก!
มู่เฉียนซีได้หักกิ่งไม้ของไม้เทพแห่งชีวิตกิ่งหนึ่งโดยไม่พูดไม่จา
ไม้เทพแห่งชีวิตกล่าวอย่างโกรธเคืองว่า “เจ้ามนุษย์ช่างบังอาจนัก คิดไม่ถึงว่าเจ้าจะกล้าทำตัวไม่มีเหตุผลกับข้าเช่นนี้ อีกทั้งยังกล้ามาทำร้ายข้าอีก”
“ข้าต้องการจะเตรียมยาที่สามารถเอาไว้ระงับคำสาปได้ ร่างกายของเจ้าเต็มไปด้วยพลังแห่งชีวิตที่แข็งแกร่ง ซึ่งเป็นวัตถุดิบชั้นเลิศ คงทำให้ต้องขุ่นเคืองแล้ว” มู่เฉียนซีกล่าว
แกร่ก!
หลังจากนั้นมันก็ดังขึ้นอีกครั้ง
แต่สิ่งที่ทำให้เขาอยากที่จะกระอักเลือดออกมาก็คือ อีกกิ่งหนึ่งที่เขาโดนหักออกไปอย่างไม่เกรงใจเป็นส่วนที่มีพลังแห่งชีวิตแข็งแกร่งที่สุดนั่นเอง
จากนั้นชิงอิ่งก็มอบมันให้กับมู่เฉียนซีพลางกล่าวว่า “เฉียน อันนี้ดีกว่า”
เจ้านี่มันทรยศ! ไอ้คนทรยศ!
เขายอมทำร้ายแม้แต่ตัวเองเพื่อผู้หญิงคนนี้ มิแปลกใจเลยที่เขาจะสามารถควักหัวใจของตัวเองออกมาง่าย ๆ เพื่อให้นางอย่างไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อยเช่นนั้น
มู่เฉียนซีกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ขอบคุณเจ้ามากชิงอิ่ง!”
จื่อโยวเข้ามาใกล้แล้วกล่าวถามว่า “คนงาม เจ้าสามารถกลั่นยาน้ำที่ใช้ประโยชน์ได้จริง ๆ อย่างนั้นหรือ?”
“ทำได้เพียงแค่ลองดูเท่านั้น หัวใจของไม้เทพแห่งชีวิตเป็นหนึ่งวัตถุดิบที่ใช้ถอนคำสาป และพลังชีวิตเป็นสิ่งที่ใช้ระงับพลังคำสาปได้ผลดีมากที่สุด หากบอกว่ามีหนทางที่จะกลั่นย ยาออกมาเพื่อระงับสถานการณ์ปัจจุบันของจิ่วเยี่ยได้ ก็คงจะมีเพียงสิ่งที่อยู่บนไม้เทพแห่งชีวิตเท่านั้นที่สามารถทำได้” มู่เฉียนซีกล่าว
“ข้าต้องการกลั่นยา…”
“เจ้ามากลั่นยาที่ใต้ต้นข้าสิ! นอกจากเจ้าจะสามารถเพิ่มพลังแห่งชีวิตได้แล้ว เจ้ายังสามารถทำความเข้าใจเส้นทางแห่งชีวิตได้ลึกซึ้งมากขึ้นอีกด้วย! เพราะอย่างไรเสียตอนนี้เจ้าก็ เพิ่งจะเข้าประตูมาเท่านั้น หากไม่เรียนรู้ไปอีกขั้น มิแน่ว่าหลังจากนี้อาจจะไม่มีโอกาสอีกแล้วก็เป็นได้”
ไม้เทพแห่งชีวิตก็รู้ดีอยู่แล้วว่านางเพียงพยายามอย่างหนักเพื่อค้นหาโอกาสในความสิ้นหวังนี้ ฉะนั้นมันจึงไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยเรื่องกิ่งไม้เหล่านี้ แม้ว่าจะยังคงรู้สึกโกรธอยู มากก็ตาม
มู่เฉียนซีพยายามที่จะควบคุมสติของตนเองให้สงบลง จากนั้นก็ค้นคว้ายาน้ำที่สามารถระงับคำสาปของจิ่วเยี่ยได้
หากคราวนี้นางไม่สามารถทำได้ ผลที่ตามมานั้นก็คงจะอันตรายเป็นอย่างยิ่งแน่นอน
ตูมม โครมม!
ในขณะที่มู่เฉียนซีกำลังกลั่นยาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังแห่งชีวิตจำนวนมหาศาลอยู่ใต้ไม้เทพแห่งชีวิตนั้น การต่อสู้ระหว่างจิ่วเยี่ยและต้นไม้ปีศาจแห่งความตายก็เข้าสู่ระดับที่ด ดุเดือดมากเช่นกัน
และดอกไม้แห่งความตายที่กำลังเบ่งบานอยู่บนต้นไม้ปีศาจแห่งความตาย ก็ทำให้พลังแห่งความตายที่อยู่ในแดนซวนเทียนรุนแรงมากขึ้นไปอีก
ดอกไม้แห่งความตายแต่ละดอกได้เปลี่ยนเป็นอาวุธสังหารที่น่าสะพรึงกลัว จากนั้นก็จู่โจมไปทางจิ่วเยี่ยทันที
“เจ้านี่ยอดเยี่ยมจริง ๆ คิดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถต้อนข้ามาจนถึงจุดนี้ได้! เหตุใดเจ้าถึงไม่เลือกร่วมมือกับข้าล่ะ หากเป็นเช่นนี้แล้วละก็ บนโลกนี้ก็คงไม่มีผู้ใดสามารถขัดขว วางการทำลายล้างของพวกเราได้แน่นอน!”
“หนวกหูจริง ๆ!” และตอนนี้พลังคำสาปที่อยู่บนร่างกายของจิ่วเยี่ยก็ระเบิดขึ้นมาอย่างกะทันหัน ความรุนแรงของพลังแห่งความมืดบนร่างกายของเขานั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าต้นไม้ปีศาจแห่ง งความตายเลย
กลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวที่ทั้งสองระเบิดออกมานั้น มันเพียงพอที่จะทำลายล้างโลกนี้ไปได้อย่างสมบูรณ์ ซึ่งนี่ก็ทำให้ผู้คนสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวเลยทีเดียว
มู่เฉียนซีเงยหน้ามองขึ้นไปบนฟ้า “คำสาปได้ระเบิดออกมาอย่างสมบูรณ์แล้ว”
“จิ่วเยี่ย!”
ตอนนี้นางไม่สามารถมองเห็นร่างของจิ่วเยี่ยได้อีกแล้ว และกลางอากาศนั้นก็มีพลังแห่งความตายกับพลังแห่งความมืดกำลังต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่ง
นางรู้สึกจุกเสียดอยู่ในหัวใจ และก็ได้แต่กำหมัดเอาไว้แน่น
“ไม่ว่าอย่างไร ข้าก็จะยอมแพ้ไม่ได้เด็ดขาด!”
“จงกลั่นยาน้ำของเจ้าต่อไปเสีย!”
ตูมม โครมมม!
ต้นไม้ปีศาจแห่งความตายโจมตีอย่างบ้าคลั่ง และการโจมตีทั้งหมดที่จู่โจมมาเบื้องหน้าของจิ่วเยี่ยก็ได้ถูกพลังแห่งความมืดกลืนกิน จนกลายเป็นความว่างเปล่าไปจนหมดสิ้น
หลังจากนั้นพลังแห่งความมืดได้เปลี่ยนกลายเป็นเส้นด้าย และทะลุผ่านกิ่งก้านต่าง ๆ ของต้นไม้ปีศาจแห่งความตายไป
ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ!
ร่างของต้นไม้ปีศาจแห่งความตายนั้นแข็งแกร่งมาก แม้ว่าจะเป็นกระบี่ศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ก็ต้องเสียแรงไปจำนวนมากกว่าจะทำร้ายมันได้ แต่ทว่าพลังของชายผู้นี้กลับสามารถทะลุผ่าน ร่างของมันได้อย่างง่ายดายเลยทีเดียว!
“อ๊ากกกก!”
ความรู้สึกเจ็บปวดได้แผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่างกายของมัน และพลังที่อยู่ตรงจุดที่ถูกแทงทะลุผ่านของมันก็กลายเป็นความว่างเปล่าเช่นกัน
ตอนนี้ต้นไม้ปีศาจแห่งความตายเพิ่งจะเข้าใจว่า ความแข็งแกร่งของผู้ชายคนนี้ไม่ได้มีเพียงพลังคำสาปแห่งความตายนั้น แต่ยังมีพลังแห่งความมืดที่รุนแรงอีกด้วย
นอกจากนี้ยังมีพลังที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่า ซึ่งมันก็เพียงพอที่จะทำให้พลังอันยิ่งใหญ่ทั้งหมดบนโลกนี้ กลายเป็นความว่างเปล่าได้
“จะ…เจ้า…”
“ข้ารู้แล้ว!”
ดูเหมือนต้นไม้ปีศาจแห่งความตายจะเข้าใจอะไรบ้างอย่างแล้ว แต่มันกลับหัวเราะขึ้นมา “ฮ่า ฮ่า ฮ่า! เจ้าที่ยังตื่นตัวไม่เต็มที่กลับถูกทรมานจนกลายเป็นเช่นนี้ ช่างน่าขันเสียจริง ๆ ! คิดว่าเจ้าที่เป็นเช่นนี้จะจัดการข้าได้อย่างนั้นหรือ?”
“ตายซะเถอะ!”
ครืนนนนน!
ต้นไม้ปีศาจแห่งความตายลอยออกมา และดอกไม้ปีศาจแห่งความตายที่อยู่บนร่างของมันก็ระเบิดออกมาอย่างกะทันหัน
มันได้ระเบิดร่างของตนเองส่วนหนึ่ง จนมันสามารถหลุดรอดออกมาจากการควบคุมของจิ่วเยี่ยได้ และหลังจากนั้นมันก็พุ่งเข้าใส่จิ่วเยี่ยด้วยความบ้าคลั่ง
กิ่งก้านจำนวนนับไม่ถ้วนเริงระบำอย่างบ้าคลั่ง และพลังแห่งความตายก็พัดโหมกระหน่ำเข้ามา
“ท่านต้นไม้ปีศาจแห่งความตายอย่างข้า ไม่มีทางพ่ายแพ้ให้กับไอ้หนูที่ยังตื่นตัวได้ไม่สมบูรณ์อย่างเจ้าแน่นอน เมื่อเทียบกับข้าแล้ว เจ้าก็ยังถือว่าไร้ประสบการณ์เกินไปหน่อยอย ยู่ดี!” ต้นไม้ปีศาจแห่งความตายกล่าวอย่างเย่อหยิ่ง
ตูมมม โครมม!
เนื่องจากว่าก่อนหน้านี้ทั่วทั้งแดนซวนเทียนได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงจากการปะทะกันระหว่างต้นไม้ปีศาจแห่งความตายกับไม้เทพแห่งชีวิต จึงทำให้การปะทะกันของทั้งสองในตอนนี้ ไ ได้กลายเป็นภัยพิบัติไปทันที
และด้วยภัยพิบัติเช่นนี้ จึงทำให้กองกำลังหลักระดับห้าดาวทั้งสองของแดนซวนเทียน ควรที่จะร่วมมือกันปกป้องดินแดนซวนเทียนแห่งนี้
แต่ทว่าจักรพรรดิของพวกเขาในตอนนี้กลับหลบหนีไปยังสถานที่ที่ปลอดภัย ด้วยอาการสั่นเทา
ผู้ที่แข็งแกร่งเช่นนั้น ไม่ใช่คนที่กองกำลังระดับห้าดาวจะสามารถรับมือได้อีกต่อไปแล้ว และพวกเขาทำได้เพียงปกป้องตนเองอย่างสุดความสามารถเท่านั้น
“องค์จักรพรรดิตงหวง ท่านเฟิงมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ ส่วนฝ่าบาทหลินหลางพระองค์…พระองค์…” และในตอนนี้เอง ก็มีคนเข้ามารายงานด้วยความร้อนใจ
YOU MAY ALSO LIKE
