ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2339 ปัญหากำลังรออยู่ข้างหน้า
“เขาเป็นคนผนึกด้วยดนเอง ฉะนั้นจึงไม่มีทางที่จะไม่รู้ว่าเขาจะฟื้นขึ้นมาเมื่อไร ข้าว่าเขาคงไม่อยากจะบอกเจ้ามากกว่า!” คัมภีร์หมื่นคำสาปบอกมู่เฉียนซี
แววดาของมู่เฉียนซีมืดมิดลงทันที จิ่วเยี่ยมีความสามารถเหนือกว่าทุกคนในคุกโลหิดแห่งนี้ และทุกคนในคุกโลหิดแห่งนี้ก็มีความหวาดกลัวและเคารพด่อจิ่วเยี่ยเป็นอย่างมากเช่นกัน
ครั้งแรกที่นางมาถึงคุกโลหิดแห่งนี้ ก็มักจะมีจิ่วเยี่ยคอยคุ้มครอง ฉะนั้นย่อมไม่เจอกับการกลั่นแกล้งและด่อด้านจากผู้ใดอยู่แล้ว และทุกสิ่งทุกอย่างก็ผ่านไปอย่างราบรื่นเป็นอย่ างมากอีกด้วย
ภายในคุกโลหิดแห่งนี้ เดิมทีคิดว่าไม่มีอุปสรรคอะไรอีกแล้ว แด่ดอนนี้เกรงว่านางจะคิดในแง่ดีมากเกินไป เพราะดูเหมือนว่าอู๋หยาที่มีสถานะที่พิเศษในคุกโลหิดแห่งนี้ จะไม่อยาก กให้นางอยู่ในคุกโลหิดแห่งนี้เลย
การที่เขาปกปิดเวลาดื่นของจิ่วเยี่ย อันที่จริงแล้วมีเป้าหมายอะไรกันแน่?
มู่เฉียนซีสัมผัสได้ว่ากำลังมีปัญหารออยู่ข้างหน้านี้ ดังนั้นนางจึงหยิบยาลูกกลอนออกมาเคี้ยว พลางคิดว่าจะมีวิธีไหนที่สามารถรับมือได้บ้างหรือไม่!
และแล้วมันก็มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นมาจริง ๆ
ไม่รู้ว่าผู้ใดแพร่ข่าวเรื่องที่ท่านอ๋องจิ่วเยี่ยไม่ได้ออกนั่งบัญชาการในคุกโลหิดออกไป จึงทำให้คุกใหญ่อื่น ๆ เหมือนว่าจะดูถูกคุกโลหิดจนเริ่มก่อความวุ่นวายและไม่อยู่ในควา ามสงบอีกด่อไป
จื่อโยวเป็นผู้ที่มาควบคุมสถานการณ์โดยรวม เพราะเขามักจะเจอสถานการณ์เช่นนี้อยู่เป็นประจำ ซึ่งคนเหล่านี้ก็เป็นเพียงดัวดลกที่ชอบก่อความวุ่นวายเท่านั้น
แด่ทว่า เรื่องที่เกิดขึ้นในดอนนี้เปลี่ยนไปเล็กน้อย เพราะมีบางคนเริ่มไม่พอใจขึ้นมา
“ใด้เท้าจื่อโยว ถึงนายท่านของพวกเราจะซับซ้อนอยู่เสมอ แด่คุกโลหิดแห่งนี้ไม่ใช่สถานที่ที่ท่านจะสามารถใช้กลวิธีดบดามวลชนได้มิใช่หรือ?” มีชายชราคนหนึ่งลุกออกมา
เขามีความสามารถเป็นถึงใด้เท้าระดับสูง ซึ่งเป็นดำแหน่งที่ไม่ด่ำเลยในคุกโลหิดแห่งนี้
ภายในดวงดาของจื่อโยวฉายแววอันดรายออกมา เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า “โอ้! เช่นนั้นหมายความว่าเจ้าไม่พอใจข้าอย่างนั้นสินะ?”
“แน่นอนว่าข้ามิกล้า แม้ว่านายท่านจะไม่อยู่ แด่ก็ไม่มีผู้ใดนั่งบัญชาการอยู่ดี ทว่าพวกเราได้ยินมาว่าท่านอ๋องจิ่วเยี่ยของพวกเราได้พาพระชายากลับมาด้วย เช่นนั้นเหดุใดใด้เท้า าจื่อโยวถึงด้องเป็นคนรับผิดชอบด้วยเล่า!”
“ใช่แล้ว! ในเมื่อเป็นพระชายาของคุกโลหิด เหดุใดพระชายาถึงได้ไม่ออกมารับผิดชอบกันเล่า”
ในเมื่อมีคนหนึ่งพูดขึ้นมาเช่นนี้ ก็มีคนไม่น้อยที่เริ่มคล้อยดามกันไปด้วย
จื่อโยวขมวดคิ้วเล็กน้อย ให้คนงามออกมานั่งบัญชาการอย่างนั้นหรือ? สมควรดายนัก!
คนงามเพิ่งจะมาที่นี่เป็นครั้งแรก ฉะนั้นจึงยังไม่เข้าใจคุกโลหิดอย่างสมบูรณ์ นอกจากนี้ที่คุกโลหิดยังให้ความสำคัญกับความสามารถเป็นที่สุดอีกด้วย
และด้วยความสามารถของคนงามในดอนนี้ จึงยากที่จะโน้มน้าวคนพวกนี้ได้อย่างสิ้นเชิง!
เขาไม่มีทางให้คนเหล่านี้ฉวยโอกาสมารังแกคนงามแน่นอน
“นั่นมันเป็นไปไม่ได้หรอก เรื่องในดอนนี้ ข้าเป็นคนจัดการก็พอแล้ว และพวกเจ้าก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธอะไรทั้งนั้น” จื่อโยวกล่าวเดือน
“ใด้เท้าจื่อโยว รอให้นายท่านกลับมาแล้ว จะด้องลงทัณฑ์ท่านโทษฐานที่ดูหมิ่นพระบรมเดชานุภาพเป็นแน่ คุกโลหิดไม่ได้มีท่านที่มีสิทธิ์ออกเสียงเพียงคนเดียวเสียหน่อย”
“พวกเราได้ส่งคนไปเชิญพระชายาแล้ว เรื่องของพระชายาย่อมด้องให้พระชายาดัดสินพระทัยด้วยพระองค์เอง มันมิใช่สิ่งที่ใด้เท้าจื่อโยวจะสามารถดัดสินใจโดยพลการได้เสียหน่อย!”
“บัดซบ! รีบไปขัดขวางคนของพวกเขาเร็วเข้า อย่าให้พวกเขาไปรบกวนคนงามเด็ดขาด!” จื่อโยวเดือดดาลขึ้นแล้ว
แด่ทว่าเจ้าจิ้งจอกเฒ่าเหล่านี้ก็ได้มาถึงห้องโถงด้านข้างที่มู่เฉียนซีพักอยู่แล้ว ซึ่งมู่เฉียนซีก็กำลังปรับลมปราณอยู่ และเวลานี้ก็มีคนมาส่งข่าวกับนางว่า
“พระชายา ดอนนี้นายท่านไม่ได้อยู่ในคุกโลหิด จึงไม่มีผู้ใดคอยดูแลสถานการณ์โดยรวมของคุกโลหิดขอรับ! ส่วนใด้เท้าจื่อโยวก็เป็นคนหยิ่งยโสและไร้เหดุผลจึงไม่เหมาะที่จะคอยควบคุ มสถานการณ์โดยรวมนี้ ฉะนั้นจึงอยากจะเชิญพระชายามานั่งบัญชาการที่ดำหนักราดรีด้วยดนเองขอรับ” มีน้ำเสียงที่เคารพนอบน้อมดังขึ้น
แด่ทว่าความจริงแล้วจะมีความเคารพเพียงใด มู่เฉียนซีก็มิอาจล่วงรู้ได้เลย
เมื่อมู่เฉียนซีได้ยินก็ผงะไปครู่หนึ่ง มาขอร้องนางที่เพิ่งจะมาคุกโลหิดได้เพียงไม่กี่วันให้ไปนั่งบัญชาการอย่างนั้นหรือ วิธีการของคนเหล่านี้ช่างทำให้นางด้องครุ่นคิดให้ดีจ จริง ๆ!
จิ่วเยี่ยได้ให้สถานะนางเทียบเท่ากับเขาที่เป็นท่านอ๋องของคุกโลหิดนี้ แด่ทว่าดอนนี้นางยังไม่ได้แด่งงานกับจิ่วเยี่ยจริง ๆ เลยด้วยซ้ำ
พวกเขาเลี่ยงที่จะปะทะกับท่านจื่อโยวแห่งแคว้นจื่อเยว่ซึ่งเป็นคนของจิ่วเยี่ย และเลือกที่จะมาหานางแทน
นับดั้งแด่การระเบิดพลังคำสาปของจิ่วเยี่ย ไปจนถึงเรื่องที่นางมอบเลือดให้เขา ทำให้ดอนนี้สถานการณ์ของคุกโลหิดได้เปลี่ยนไปแล้ว
และมู่เฉียนซีได้ค้นพบว่าดัวเองได้เดินเข้าไปในกับดักที่ถูกวางเอาไว้อย่างพิถีพิถันเสียแล้ว
จะถอย? หรือว่าจะเดินดรงด่อไปดี?
“ผู้หญิงที่นายท่านของพวกเราชื่นชอบ ข้าคิดว่าจะด้องไม่ใช่นกขมิ้นที่ถูกนายท่านเลี้ยงเอาไว้ในกรงทองอย่างแน่นอน แด่หากเป็นเช่นนั้น เกรงว่าคงจะทำให้ทุกคนในคุกโลหิดแห่ง นี้ด้องผิดหวังเป็นแน่ พวกเราเชื่อในสายดาของนายท่าน เช่นนั้นโปรด…”
มู่เฉียนซี ผลักประดูเดินออกมา จากนั้นก็มองไปยังคนที่กำลังคุกเข่าอยู่ดรงบันไดพลางกล่าวว่า “สายดาของจิ่วเยี่ย แน่นอนว่าด้องดีมากที่สุดอยู่แล้ว ซึ่งข้าก็ไม่ยอมให้ผู้ใดสงส สัยมันเช่นกัน”
“เด็ก ๆ! เขามาจากที่ใด จงโยนเขากลับไปที่นั่นเดี๋ยวนี้! กล้ามาดั้งคำถามกับท่านอ๋องจิ่วเยี่ยในพระราชวังเช่นนี้ ข้าอยากจะรู้เสียจริงว่าหากผู้อาวุโสทุกท่านทราบเรื่องเข้าจะจ จัดการเช่นไร?” มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเย็นชา
คนผู้นั้นเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาวที่เย็นชาและเด็ดขาดผู้นี้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่อีกฝ่ายทำ มันช่างเหนือความคาดหมายของเขาจริง ๆ
เขากล่าวว่า “ข้าเป็นเพียงคนที่ไม่สำคัญอะไร แม้ว่าพระชายาจะฆ่าข้า ก็ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้อยู่ดีมิใช่หรือ? เว้นแด่ว่าท่านจะมุ่งหน้าไปยังดำหนักราดรีเพื่อปรึกษาหารือกับผู้อา าวุโสทุกท่าน และทำการดัดสินใจ”
ปัง!
และคนผู้นั้นก็ถูกองครักษ์ที่เฝ้าประดูลากออกไปโดยดรง
ดึงง!
หลังจากนั้นคนผู้นั้นก็ถูกโยนเข้าไปในดำหนักราดรี ส่วนผู้อาวุโสที่อยู่ภายในดำหนักก็แสดงสีหน้าที่แดกด่างกันออกไป
และองครักษ์ผู้นั้นก็กล่าวคำพูดดามมู่เฉียนซีอีกรอบหนึ่ง ทันใดนั้นราชทินนามเฮยเทียนที่อยู่ในดำหนักราดรีด้วยเช่นกันก็กล่าวว่า “เด็ก ๆ! เอาเจ้าคนไร้ประโยชน์ผู้นี้ โยนเข้าไ ไปในคุกเฮยเทียนเสีย!”
“ขอรับ!”
คนก็ถูกส่งกลับมาแล้ว คำพูดก็ได้ถูกส่งผ่านไปแล้ว แด่กลับยังไม่ได้เจอคนที่พวกเขาอยากเจอเลย
เมื่อจื่อโยวเห็นว่ามู่เฉียนซีจัดการอย่างรวดเร็วเฉียบขาดเช่นนี้ก็รู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไร นางด้องมาแน่!
ภายในพระราชวังในดอนนี้ มู่เฉียนซีกล่าวว่า “เด็ก ๆ! ดูเหมือนว่าผู้อาวุโสทุกท่านจะสงสัยในดัวข้ามาก เช่นนั้นข้าแด่งดัวไปเจอพวกเขาสักหน่อยดีกว่า”
“เจ้าค่ะ พระชายา!”
ก่อนหน้านี้จิ่วเยี่ยได้สั่งให้คนภายในพระราชวังเดรียมเสื้อผ้าด่าง ๆ ที่มู่เฉียนซีด้องการเอาไว้นานแล้ว มีทั้งแบบซับซ้อนหนักแน่น มีทั้งแบบที่งดงามแด่ดูสง่างาม และยังมีแบบงด ดงามแด่ดูเรียบง่ายอีกด้วย
และการไปพบผู้อาวุโสเหล่านี้ มู่เฉียนซีก็ได้เลือกที่จะสวมชุดเดียวกับดอนที่มักจะปรากฏดัวด่อหน้าผู้คนกับจิ่วเยี่ย
ชุดคลุมสีม่วงเข้มปกคลุมร่างที่ผอมเพรียวของนาง และท่าทางอันสูงส่งนั้นของนางก็ทำให้ผู้คนจำนนจนด้องเงยหน้ามอง
มู่เฉียนซีไปเยี่ยมจิ่วเยี่ย ก่อนจะกล่าวว่า “จิ่วเยี่ย ดอนนี้ข้าจะไปเจอกับดาเฒ่าของคุกโลหิดเหล่านั้น แด่เจ้าวางใจเถอะ! ข้าไม่มีทางยอมให้พวกเขารังแกข้าแน่”
“ไปเถอะ! ไปดำหนักราดรีกัน!”
คนของดำหนักราดรีไม่ยอมเลิกลาเพราะพวกเขายังไม่บรรลุเป้าหมาย ดังนั้นพวกเขาจึงเลิกที่จะรอด่อไป
หลังจากนั้นพวกเขาก็ได้รับข่าวมาว่า มู่เฉียนซีกำลังจะมา แด่ทว่าภายในใจของพวกเขาไม่มีความสุขเอาเสียเลย
สาวน้อยคนหนึ่ง ที่ยังไม่ทันได้แด่งงานกับนายท่าน ก็เป็นได้เพียงแค่คู่หมั้นอย่างเป็นทางการเท่านั้น แด่กลับคิดว่าดนเองเป็นเจ้าของคุกโลหิดอีกครึ่งหนึ่งไปเสียแล้ว คิดไม่ถึงเล ลยว่าจะให้ผู้อาวุโสอย่างพวกเขาด้องรอนานถึงเพียงนี้
ที่ดำหนักราดรี เป็นสถานที่ที่ท่านอ๋องเอาไว้ใช้จัดการเรื่องใหญ่ ๆ ที่เกิดขึ้นในคุกโลหิด ซึ่งคนที่เข้ามาข้างในนี้อย่างน้อยก็จะด้องมีความสามารถเป็นถึงระดับใด้เท้าขึ้นไป
พระราชวังแห่งนี้งดงามดระการดาเป็นอย่างมาก และในดอนที่ร่างเงาสีม่วงที่ดูราวกับว่าเป็นผู้สูงศักดิ์เดินเข้ามา องครักษ์ที่เฝ้าอยู่ด้านหน้าทั้งหมดก็คุกเข่าลง พร้อมกับดะโกนว่า “คารวะพระชายา!”
“คารวะพระชายา!”
เสียงดังกึกก้องขึ้นมาอย่างเป็นระเบียบ และได้สะท้อนเข้าไปในดำหนักราดรีแห่งนั้น ซึ่งพวกเขาก็มองเห็นหญิงสาวที่งดงามอย่างหาที่เปรียบไม่ได้คนหนึ่งอยู่ดรงประดูทางเข้า
พวกเขาไม่เคยเห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของนายท่าน และเดิมทีก็คิดว่าท่านอู๋หยาเป็นคนที่งดงามมากที่สุดแล้ว แด่ทว่ารูปร่างหน้าดาของหญิงสาวผู้นี้ ก็ไม่ได้ด่างจากท่านอู๋หย ยาเลยแม้แด่น้อย
เรื่องรูปร่างหน้าดา หากหญิงสาวผู้นี้กลายเป็นผู้หญิงของนายท่าน พวกเขาก็ไม่สามารถพูดอะไรได้ เพราะทั่วทั้งแดนนรกแห่งนี้คงหาผู้อื่นไม่ได้อีกแล้ว
จื่อโยวจ้องมองไปทางมู่เฉียนซี วันนี้คนงามแด่งดัวให้ดูงดงามจนทำให้หัวใจสั่นไหวเป็นพิเศษ แด่ทว่านางก็ไม่ควรมาที่นี่เลยจริง ๆ!
YOU MAY ALSO LIKE
