ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2381 พืชศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลัง
เนื่องจากรูปลักษณ์ภายนอกของเขามีความพิเศษมากเกินไป มู่เฉียนซีจึงมักจะให้พวกเขาปลอมตัวอยู่ตลอดเวลา ฉะนั้นจึงไม่มีผู้ใดสามารถมองร่างเดิมของพวกเฉี่ยอี้ออกเลยแม้แต่คนเดียว
อย่างไรก็ตาม คนผู้นี้เหลือบมองพวกเขาเพียงแค่แวบเดียวเท่านั้น แต่กลับสามารถมองร่างจริงของพวกเฉี่ยอี้ออก
เฉี่ยซื่อกล่าวว่า “เจ้านาย ขะ…เขาไม่ใช่มนุษย์”
“คิดไม่ถึงเลยว่านอกจากอดีตเจ้านายของพวกเราแล้ว ที่คุกโลหิตแห่งนี้จะมีพืชกลายพันธุ์ชนิดอื่นอยู่ด้วย” ความเคร่งขรึมฉายวาบออกมาจากใบหน้าของเฉี่ยอี้ทันที
อีกฝ่ายเป็นพืชกลายพันธุ์แปลงร่างเช่นกัน นั่นก็หมายความว่าเขามีความสามารถที่แข็งแกร่งเท่ากับอดีตเจ้านายของพวกเขา
ความสามารถเช่นนั้น เกรงว่าถึงพวกเขาทั้งสิบสามคนร่วมมือกัน ก็คงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอยู่ดี
“เรื่องของเมืองหนามโลหิต เป็นเพราะลูกน้องของข้าหุนหันพลันแล่นกันเกินไป ข้าต้องขออภัยด้วย แต่พวกเจ้าไม่สามารถแตะต้องเมืองเหลียนของข้าได้แม้แต่หญ้าเพียงต้นเดียว” แรงกดดันขอ องพืชกลายพันธุ์ขั้นเทวะ ทำให้สีหน้าของพวกเฉี่ยอี้น่าเกลียดมากขึ้นเรื่อย ๆ
และมีเพียงเฉี่ยซื่อเท่านั้นที่สบายกว่าเล็กน้อย นั่นก็เป็นเพราะว่าหากไม่มีข้อจำกัดของแดนนรก เดิมทีเขาก็ควรที่จะบรรลุเป็นพืชกลายพันธุ์ขั้นเทวะไปแล้ว
“เจ้านาย!” พวกเขาป้องกันผู้ชายคนอย่างระมัดระวัง
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “มีแค่คำแสดงความขอโทษเล็กน้อยเพียงคำเดียว เจ้านี่ไม่มีความจริงใจเลยแม้แต่น้อย”
“เจ้าคือนักปรุงยา และการที่เจ้ามาที่เมืองเหลียนของข้า แต่ข้าไม่ฆ่าเจ้า นั่นก็ถือว่าเป็นความจริงใจที่มากที่สุดแล้ว” เขากล่าวอย่างเย็นชา และมีความรังเกียจต่อนักปรุงยาฉายวาบ บขึ้นมาในดวงตาของเขา
“เจ้ามั่นใจว่าจะสามารถเอาชีวิตของข้าได้ ท่ามกลางการคุ้มครองของพวกเขาอย่างนั้นหรือ! เชื่อหรือไม่ว่าสุดท้ายแล้วคนที่ต้องตายไม่ใช่ข้า แต่เป็นเมืองเหลียนของเจ้าที่จะมุ่งหน้าสู หายนะแทน” มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเรียบเฉย
“อาศัยเจ้าหนูน้อยหนามโลหิตเพียงไม่กี่คนนี้อย่างนั้นหรือ?”
เจ้าหนูน้อยหรือ!
พวกของเฉี่ยอี้ตะลึงงันไปทันที อย่างไรเสียพวกเขาก็มีชีวิตมานับหมื่นปีแล้ว เหตุใดเมื่อเจ้าหมอนี่เอ่ยปากออกมาพวกเขาถึงได้กลายเป็นเจ้าหนูน้อยกันล่ะ? เจ้าหมอนี่มีชีวิตมานานมาก แค่ไหนกันแน่?
มู่เฉียนซีจ้องมองไปทางเข้าพลางกล่าวว่า “หากว่าเจ้าครอบครองพลังขั้นสูงสุดจริง ๆ เช่นนั้นเจ้าก็สามารถฆ่าพวกเราได้ตามใจชอบ แต่ทว่าตอนนี้เจ้าได้รับบาดเจ็บอยู่มิใช่หรือ บัวศักดิ์สิทธิ์ เงินม่วงเก้าชั้น”
ติ๊ง!
สายพิณที่อยู่ในมือของเขาขาดผึงลงทันที
ดวงตาสีม่วงเงินคู่นั้นฉายแววเย็นยะเยือกเป็นอย่างยิ่งออกมา “เจ้านักปรุงยา ที่แท้แล้วเจ้าก็มาเพราะข้าจริง ๆ สินะ”
ร่างสีม่วงลอยออกมา จากนั้นกลิ่นอายที่เย็นยะเยือกก็ปะทุขึ้นมาทันที
เฉี่ยซื่อกล่าวขึ้นมาอย่างรุนแรงว่า “ข้าไม่สนใจหรอกว่าเจ้าจะเป็นอะไรกันแน่ แต่หากกล้ามาทำร้ายเจ้านาย เช่นนั้นก็ต้องผ่านข้าไปให้ได้ก่อน”
เฟี้ยว เฟี้ยว เฟี้ยว!
พวกของเฉี่ยอี้ก็พุ่งทะยานออกมาเช่นกัน
ตูมมม!
เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นมา และพลังที่น่าสะพรึงกลัวก็ระเบิดออกมาทันที
การต่อสู้แบบสิบสามต่อหนึ่ง แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่เสียเปรียบ แต่สีหน้าของเขาก็ขาวซีดมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “เจ้าแน่ใจหรือว่าอยากจะต่อสู้ด้วยการผลาญพลังต้นกำเนิดของตนเองเช่นนี้ต่อไปเรื่อย ๆ น่ะ เจ้าไม่กลัวตนเองจะแห้งเหี่ยวจนตายหรือไง?”
“ต่อให้จะต้องแห้งเหี่ยวจนตาย ข้าก็จะไม่ยอมตกอยู่ในมือของนักปรุงยาที่น่ารังเกียจคนใดทั้งนั้น!”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ความจริงแล้ว ข้ามาหาเจ้าที่นี่ในฐานะของเจ้าเมืองของเมืองหนามโลหิตเท่านั้น และข้าก็ไม่ได้รู้ตัวตนของเจ้ามาก่อน ฉะนั้นเจ้าไม่จำเป็นต้องทำอะไรรุนแรงขนาดนี้ ก็ได้!”
“เจ้าโกหก หากเจ้าไม่ได้มาเพราะข้า แล้วเหตุใดเจ้าถึงได้รู้ตัวตนของข้ากันล่ะ?”
ทว่าเขากำลังยอมรับถึงตัวตนของเขาด้วยตนเองไปแล้ว
ตอนนี้พวกของเฉี่ยอี้ก็รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมากเช่นกัน บัวศักดิ์สิทธิ์เงินม่วงเก้าชั้น เป็นพืชศักดิ์สิทธิ์มิใช่หรือ
การมีอยู่ของเขาอยู่เหนือสวรรค์และโลก และเมื่อรวมทั้งโลกแล้วก็มีเพียงแค่สามชนิดเท่านั้น ซึ่งระดับของเขาก็สูงกว่าพวกเขาหนามโลหิตมากมายนัก
แต่พืชศักดิ์สิทธิ์ชนิดนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าจะมาปรากฏตัวอยู่ในแดนนรก และเป็นเจ้าเมืองเช่นนี้ได้ มันช่างเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมากเลยจริง ๆ
“ข้าก็เพียงแค่คาดเดาตัวตนของเจ้าเท่านั้น ไม่ได้หรืออย่างไร?”
“ไร้สาระ!”
“ความจริงแล้วมันก็เดาได้ง่ายมาก เพราะบัวสายของที่นี่เติบโตได้ดีมาก บวกกับที่เจ้าเองก็เป็นพืชกลายพันธุ์ เช่นนั้นเจ้าก็จะต้องเป็นประเภทดอกบัวแน่นอน แต่กลิ่นอายของเจ้า เต็ มไปด้วยกลิ่นอายของพลังศักดิ์สิทธิ์แห่งการรักษา ดังนั้นข้าจึงพูดออกไปมั่ว ๆ จนทำให้เจ้าระเบิดออกมาเอง ซึ่งมันก็เหมือนอย่างที่คนเขากล่าวกันว่าศึกไม่หน่ายเล่ห์นั่นแหละ!”
เหตุผลที่มู่เฉียนซีกล้าคาดเดาเช่นนี้ นั่นก็เป็นเพราะว่าภายในความทรงจำที่สืบทอดมาจากนิรันดร์ได้มีบันทึกเกี่ยวกับบัวศักดิ์สิทธิ์เงินม่วงเก้าชั้นไว้อย่างละเอียดมากนั่นเอง ซึ่ง งกลิ่นหอมนั้นมีความสอดคล้องกันอย่างมาก และยังมีลักษณะตามที่นิรันดร์กล่าวไว้อีกด้วย!
นิรันดร์กล่าวว่า บัวศักดิ์สิทธิ์เงินม่วงเก้าชั้นมีดวงตาสีม่วงเงินคู่หนึ่ง ชอบความเงียบสงบ และเล่นพิณได้อย่างยอดเยี่ยม อีกทั้งยังมีรูปร่างหน้าตาที่งดงาม…
เอาล่ะ! จากความทรงจำที่สืบทอดมาจากนิรันดร์ บัวศักดิ์สิทธิ์เงินม่วงเก้าชั้นจะต้องเป็นสาวงามถึงจะถูก แต่ก็ไม่แน่ว่าจะมีเพศชายอยู่ด้วย ขนาดเฉี่ยเอ้อร์กับเฉี่ยซานยังสามารถเกิด ดมาเป็นฝาแฝดชายหนึ่งหญิงหนึ่งได้เลย
“ข้าเป็นนักปรุงยา การที่ข้าจะเข้าใจประเภทของพืชศักดิ์สิทธิ์ในตำนานอย่างพวกเจ้าก็เป็นเรื่องที่สมควรอยู่แล้ว อย่างไรเสียตอนนี้เจ้าก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก ข้ารู้สึกว่าพวกเรา มาพูดคุยกันดี ๆ จะดีกว่า” มู่เฉียนซีกล่าว
“นักปรุงยาอย่างพวกเจ้ารู้จักใช้คำพูดล่อลวงผู้อื่น ข้าไม่เชื่อคำพูดพวกนั้นเลยแม้แต่คำเดียว!”
แต่ไหนแต่ไรมา นักปรุงยาที่สามารถกลั่นยาลูกกลอนชนิดต่าง ๆ ออกมาได้ ล้วนได้รับความเคารพ และความนับถือจากผู้คน ซึ่งนี่ดูเหมือนจะเป็นครั้งแรกที่ถูกเกลียดขนาดนี้
พรวด!
เจ้าเมืองของเมืองเหลียนผู้นี้กระอักเลือดออกมาโดยตรง และมู่เฉียนซีก็สามารถสัมผัสได้ถึงพลังที่ปั่นป่วนที่อยู่รอบตัวของเขา
“แม้ว่าเจ้าจะไม่เชื่อข้า ข้าก็ไม่ยอมให้เจ้ามาตายเช่นนี้หรอก! เจ้าไม่เหมาะที่จะมาใช้ชีวิตอยู่ในแดนนรกแห่งนี้ แต่กลับสามารถอาศัยอยู่ในเมืองเหลียนแห่งนี้มาได้นานขนาดนี้ ฉะนั้ นแปลว่าเจ้าต้องไม่อยากตายไปเช่นนี้แน่นอน”
เจ้าเมืองของเมืองเหลียนกัดฟันแน่น และร่อนลงมาจากกลางอากาศ
เขามองไปทางมู่เฉียนซีแล้วกล่าวว่า “เจ้าต้องการอะไร? หากเจ้าพยายามหลอกข้า ข้าก็จะระเบิดตัวเองตาย และไม่ปล่อยให้เจ้าทำงานได้สำเร็จแน่นอน”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ข้ามาเพื่อเรียกร้องค่าชดเชยเท่านั้น”
“สำหรับยาลูกกลอนและสมุนไพรวิญญาณที่โกโรโกโสเหล่านั้นของเจ้า แค่เด็ดดอกบัวที่อยู่ในเมืองของข้าไปกำหนึ่ง เท่านี้ก็เพียงพอที่จะเอามาชดเชยให้เจ้าแล้ว เมื่อรับค่าชดเชยไปแล้วก็ร รีบไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ”
“ก็แค่สมุนไพรวิญญาณ ข้าไม่ได้ขาดแคลนเสียหน่อย ข้าแค่อยากให้เจ้าช่วยทำอะไรให้ข้าสักอย่างเท่านั้น!”
“นักปรุงยามนุษย์ เจ้าฉวยโอกาสก่อนที่ข้าจะโมโห เอาแต่พอดีเถอะ!” เขากล่าวเตือน
“ข้าต้องการสร้างหอหมอปีศาจในเมืองเหลียนของเจ้า และรวมไปถึงเมืองรองอื่น ๆ ของเมืองเหลียนของเจ้าด้วย ค่าใช้จ่ายในการสร้างหอหมอปีศาจเมืองเหลียนของเจ้าต้องเป็นคนจ่าย นี่คือ สิ่งที่เมืองเหลียนของเจ้าต้องชดเชยให้ข้า!”
“ข้าไม่ต้องการเห็นนักปรุงยาคนใดมาอยู่ในเมืองเหลียนของข้า แต่หากเป็นเมืองรองก็ย่อมได้!”
มู่เฉียนซีจ้องมองไปที่เขาแล้วกล่าวว่า “เหตุใดเจ้าถึงได้รังเกียจนักปรุงยามากนัก! อาการบาดเจ็บของเจ้า จำเป็นต้องให้นักปรุงยามารักษานะ”
“ข้าคือบัวศักดิ์สิทธิ์เงินม่วงเก้าชั้น แม้แต่ตนเองยังไม่สามารถฟื้นฟูอาการบาดเจ็บของตนเองได้ แล้วเจ้าคิดว่านักปรุงยาขยะเหล่านั้นจะสามารถรักษาข้าได้อย่างนั้นหรือ? นอกจากนี้ หากนักปรุงยาเหล่านั้นค้นพบตัวตนของข้า ข้าว่าคงไม่รักษาข้าหรอก” เขากล่าวอย่างเย็นชา
ก็จริง พืชศักดิ์สิทธิ์กลายร่างที่หายากเช่นนี้ ถือว่าเป็นพืชวิญญาณที่อยู่ในระดับสูงสุดแล้ว
หากว่ามีนักปรุงยาเอามันไปได้ ก็จะสามารถกลั่นยาลูกกลอนที่ทำลายกฏของธรรมชาติออกมาได้
เจ้าหมอนี่จะต้องเคยพบเจอการไล่ล่าของนักปรุงยามามากมายอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงได้รังเกียจนักปรุงยาถึงขนาดนี้
มู่เฉียนซีหยิบยาขวดหนึ่งออกมา “หากข้าพิสูจน์ได้ ว่ามีนักปรุงยาที่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บของเจ้าได้ เจ้าจะยินยอมให้ข้าสร้างหอหมอปีศาจในเมืองเหลียนของพวกเจ้าได้หรือไม่”
“ไม่มีทางหรอก!”
“เจ้าไม่เชื่อ เช่นนั้นก็มาเดิมพันกับข้าหน่อยหรือไม่ล่ะ? หากข้าแพ้ หลังจากนี้ไปข้าจะไม่มาที่เมืองเหลียน และไม่มารบกวนความสงบสุขของเจ้าอีก นอกจากนี้จะไม่สร้างหอหมอปีศาจในเมือง งเหลียนและในเมืองรองของพวกเจ้าด้วย” มู่เฉียนซีกล่าว
“ตกลง! ข้าจะเดิมพันกับเจ้า! หากเจ้าแพ้ ก็โปรดรักษาคำพูดด้วย” เจ้าเมืองของเมืองเหลียนกล่าวพลางมองไปยังมู่เฉียนซี
ทันทีที่เขารับปาก สีหน้าของมู่เฉียนซีก็เผยรอยยิ้มจาง ๆ ออกมา ปลาติดเบ็ดแล้ว!
เจ้าเมืองของเมืองเหลียนรู้สึกประหลาดใจไปชั่วขณะหนึ่ง “พลังแห่งชีวิต คิดไม่ถึงเลยว่าบนโลกใบนี้จะมีนักปรุงยาที่สามารถกลั่นยาที่มีพลังแห่งชีวิตได้ด้วย”