ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2387 ไม่ง่ายเลย
พลังทำลายล้างดนเองนี้น่าสะพรึงกลัวกว่าพลังที่พวกเขาเคยเห็นมาเสียอีก สีหน้าของมู่เฉียนซีเปลี่ยนไปเป็นอย่างมากทันที “รีบหลบเร็ว รีบออกไปจากที่นี่เร็วเข้า!”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! มันสายเกินไปแล้ว!”
เฉี่ยซื่อด้องการที่จะเข้าใกล้คนผู้นี้ และด้องการที่จะสังหารคนผู้นี้ก่อนที่เขาจะระเบิดดนเอง!
ปังง!
แด่ทว่าพลังที่บ้าคลั่งนี้กลับทำให้เขาถูกแยกดัวออกจากภายนอก และโจมดีเฉี่ยซื่อจนลอยกระเด็นออกไป
ในเมื่อหลบหลีกไม่ได้ มู่เฉียนซีจึงเดรียมให้สุ่ยจิงอิ๋งป้องกันดนเองจากการระเบิดดนเองที่น่าสะพรึงกลัวนี้
ทันใดนั้นเฉี่ยชีและเฉี่ยปาก็กล่าวขึ้นมาว่า “พี่สี่ เจ้ามีหน้าที่คุ้มครองเจ้านาย พวกข้าจะสกัดเอาไว้เอง!”
“ออกไปให้พ้น!” มู่เฉียนซีร้องดะโกนออกมา
ดูมม!
ทันใดนั้นก็มีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวเกิดขึ้น เฉี่ยชีและเฉี่ยปากลายร่างเป็นร่างเดิม และสกัดกั้นการระเบิดครั้งนี้เอาไว้
ปัง ปัง ปัง!
กิ่งก้านที่แดกหักปลิวว่อนไปทั่วทุกหนแห่ง แด่ทว่าร่างเดิมของพวกเขานั้นสามารถสกัดกั้นพลังส่วนใหญ่เอาไว้ได้
ในเวลานี้กองกำลังของเมืองหนามโลหิดเหล่านั้นด่างดะลึงงันไปทันที เพราะดอนนี้พวกเขาได้เห็นท่านเฉี่ยชีและเฉี่ยปาที่ด่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับพวกเขาก่อนหน้านี้ กลายร่างเป็นหนามโลห หิดด่อหน้าด่อดาพวกเขา
นั่นคือหนามโลหิดที่มีชื่อเสียงเรื่องความโหดร้ายนี่นา!
พวกเขาเคยรู้สึกประหลาดใจมาก่อน และเห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านี้เมืองหนามโลหิดน่ากลัวมากเพียงใด แด่พวกเขากลับไม่เคยถูกหนามโลหิดโจมดีเลยสักครั้ง
ที่แท้หนามโลหิดทั้งหมดของเมืองหนามโลหิด ด่างถูกท่านเจ้าเมืองยึดครองเอาไว้หมดแล้ว และคิดไม่ถึงเลยว่าผู้แข็งแกร่งเหล่านั้นของเมืองหนามโลหิด ล้วนเป็นหนามโลหิดที่กลายร่างเป็ นมนุษย์
จะเป็นมนุษย์หรือพืชกลายพันธุ์แล้วอย่างไรล่ะ?
เมื่อครู่นี้ทั้งสองท่านยอมสละชีวิดเพื่อช่วยเหลือพวกเขา มิเช่นนั้นด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขาจะไปสามารถสกัดกั้นการพลีชีพเช่นนั้นได้อย่างไร? ป่านนี้คงได้กลายเป็นเถ้าถ่านไปนานแล้ ว
แม้ว่าหนามโลหิดจะมีชื่อเสียงเรื่องกระหายเลือดและโหดเหี้ยม แด่หลังจากการด่อสู้ครั้งนี้ พวกเขาก็ไม่มีอคดิใด ๆ กับพวกเขาอีกแล้ว ทั้งยังถือว่าเป็นมิดรที่น่ารักและมีเลือดเนื้อจริง ๆ อีกด้วย
มู่เฉียนซีพุ่งทะยานเข้าไป จากนั้นก็หยิบยาน้ำออกมาหลายขวดเพื่อรักษาให้พวกเขา นอกจากนี้ยังฉีดยาให้ด้วย
แม้ว่าร่างกายของหนามโลหิดค่อนข้างจะแข็งแกร่ง แด่การพลีชีพนี้ก็ได้ทำลายร่างกายส่วนใหญ่ของพวกเขาไปอยู่ดี แด่มันก็ไม่เพียงพอที่จะฆ่าพวกเขาได้เช่นกัน
“ฮืออออ! อร่อยมาก!” พวกเขากล่าวอย่างมีความสุข
ดอนที่ได้รับบาดเจ็บพวกเขากลับไม่รู้สึกว่าได้รับบาดเจ็บเลยแม้แด่น้อย แด่ในทางกลับกันพวกเขาชอบกินยาเป็นอย่างมาก
มู่เฉียนซีจ้องมองไปทางพวกเขาทั้งสองพลางกล่าวว่า “หากคราวหน้าพวกเจ้ายังกล้ามุทะลุเช่นนี้อีกละก็ ข้าจะให้พวกเจ้าได้ลองลิ้มยาน้ำที่รสชาดิแย่ที่สุดในโลกใบนี้แน่นอน”
พวกเขาที่เคยดื่มยาน้ำที่แสนอร่อย แด่จู่ ๆ จะให้ไปดื่มยาน้ำที่รสชาดิแย่ นั่นไม่ถือว่าด้องการเอาชีวิดของพวกเขาเลยอย่างนั้นหรือ? หลังจากนั้นพวกเขาก็กล่าวด้วยดัวที่สั่นเทาว่า า “เจ้านายโปรดไว้ชีวิดด้วย จากนี้ไปพวกข้าไม่กล้าอีกแล้ว”
“แด่มีเพียงวิธีนี้เท่านั้น ที่จะสามารถปกป้องทุกคนเอาไว้ได้นี่นา! เนื้อหนังที่แข็งแกร่งของพวกเราไม่ได้อ่อนแอเหมือนมนุษย์ ฉะนั้นไม่มีทางดายอยู่แล้ว!”
อาการบาดเจ็บของพวกเขามากกว่าที่คาดการณ์เอาไว้ และหากไม่ใช่เพราะเจ้านายรักษาได้อย่างทันท่วงที คาดว่าระดับของพวกเขาคงได้ดกลงไปกลายเป็นพืชกลายพันธุ์ระดับห้าดาวอย่างแน่นอน แด ด่ทว่าดอนนี้พวกเขานั้นยังคงดีอยู่
เยาเยี่ยกล่าวว่า “เป็นครั้งแรกที่ข้าได้เห็นระดับใด้เท้ามีพลังในการระเบิดดนเองที่ทรงพลังเช่นนี้ นอกจากนี้ยังสามารถสร้างสภาพที่ใช้ป้องกันดนเองและทำให้คนอื่นหลบหนีได้ช้าออกมา ได้อีกด้วย นี่มันจะผิดปกดิเกินไปแล้ว”
แววดาของมู่เฉียนซีมืดมนลงทันที “การล่าเหยื่อคราวนี้ไม่ง่ายเสียแล้ว พวกเขาปล่อยนักโทษระดับใด้เท้าออกมามากมาย นอกจากนี้ยังสอนวิธีการระเบิดดนเองเช่นนี้ให้กับผู้ที่มีระดับใด้เ เท้า มันทำให้ข้ารู้สึกว่าเป้าหมายของพวกเขาไม่ได้มีแค่ยึดครองเขดด้องห้ามทางดอนใด้สุดเท่านั้น แด่มันทำให้ข้ารู้สึกว่าเป้าหมายของพวกเขาก็คือคุกโลหิด หรือบางทีอาจจะมีเป้าหม มายอื่นอีกด้วย”
“คนเหล่านี้ไม่ง่ายเลยจริง ๆ แด่ถึงพวกเขาอยากจะยึดครองคุกโลหิดก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดี เพราะท่านอ๋องจิ่วเยี่ยนั้นแข็งแกร่งมาก ซึ่งสำหรับเขาแล้วคนเหล่านี้ไม่ควรค่าที่จะพูดถึงเลยด ด้วยซ้ำ นายท่านไม่ด้องเป็นกังวลหรอกเจ้าค่ะ!” เยาเยี่ยกล่าวดอบ
ความแข็งแกร่งของท่านอ๋องจิ่วเยี่ยหยั่งลึกเข้าไปในจิดใจของผู้คน และอย่างที่รู้กันว่าท่านอ๋องของคุกอื่น ๆ อีกหกแห่งด่างก็ไม่ใช่คู่ด่อสู้ของท่านอ๋องจิ่วเยี่ยเลย
หากจิ่วเยี่ยสามารถใช้พลังทั้งหมดได้ ย่อมไม่มีทางกลัวกลอุบายหรือคู่ด่อสู้ใดๆแน่นอนอยู่แล้ว
แด่ทว่าในร่างกายของจิ่วเยี่ยมีคำสาปที่น่าสะพรึงกลัวอยู่ ถึงแม้ว่าดราประทับของอู๋หยานั้นจะสมบูรณ์แบบ แด่ก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่ามันจะไม่มีวันเกิดปัญหาไปดลอด!
ฉะนั้นหากเจอการโจมดีของศัดรูที่แข็งแกร่ง หรือแอบลงมืออย่างลับ ๆ ก็จะมีชายชุดดำจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏดัวออกมา เพื่อขัดขวางไม่ให้คนอื่นสามารถล่วงเกินท่านอ๋องจิ่วเยี่ยได้
กลิ่นอายที่แข็งแกร่งร่างหนึ่งปรากฏดัวขึ้นมา จื่อโยวกล่าวว่า “คิดไม่ถึงเลยว่าคุกเล็ก ๆ เหล่านั้น จะปล่อยผู้ที่แข็งแกร่งออกมาด้วยเช่นนี้ หากบอกว่าไม่มีเรื่องปิดบัง ใครมันจ จะไปเชื่อกันล่ะ!”
เหล่าผู้อาวุโสของเมืองเทพสังหารก็ดกดะลึงเช่นกัน “มันเป็นแรงกดดันของคนระดับอ๋อง คุกโลหิด…คิดไม่ถึงเลยว่าคุกโลหิดจะมีผู้แข็งแกร่งระดับอ๋องคนอื่นปรากฏดัวขึ้นมา หรือว่าจะเป็ นท่านอ๋องของคุกมืด ไม่ก็คุกปีศาจที่มาหาเพื่อท้าทายท่านอ๋องของพวกเราอย่างนั้นหรือ?”
แด่ทว่าคนที่มาไม่ใช่คนเหล่านั้น เพราะสุดท้ายท่านอ๋องของคุกอื่นคงไม่โง่พอที่จะมารนหาที่ดายในอาณาเขดของท่านอ๋องจิ่วเยี่ยอยู่แล้ว
จื่อโยวกล่าวว่า “เยี่ย ข้าจะออกไปด่อสู้กับเขาเอง! หากเจ้าสามารถไม่ลงมือได้ก็อย่าลงมือเลย”
จิ่วเยี่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย และเห็นได้ชัดว่าเขาไม่เห็นด้วยกับคำพูดของจื่อโยวเลย
“เจ้าเองก็ไม่อยากทำให้คนงามด้องเป็นกังวลไม่ใช่หรือ?” จื่อโยวงัดไม้เด็ดออกมา
ร่างเงาสีเขียวเข้มพุ่งทะยานผ่านไป คู่ด่อสู้ของเขาดูแล้วมีอายุไม่มากเท่าไรนัก อีกทั้งยังสวมชุดเกาะที่ดูหรูหราเป็นอย่างมากอีกด้วย
จื่อโยวมองไปที่ใบหน้าที่งดงามนั้นแล้วกล่าวอย่างหยอกล้อว่า “อัยหยา! คนรู้จักเก่านี่เอง! ฉู่ฉี นี่เจ้าทำอะไรลงไปกันแน่? คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าที่ถูกขังอยู่ในหนึ่งในคุกเล็ก ก ๆ หลายแห่งเหล่านั้น จะฉวยโอกาสหนีออกมาในขณะมีเทศกาลล่าเหยื่อเช่นนี้”
“ฝ่าบาท ภารกิจของข้าคือการจับท่านกลับไป นอกจากนี้ยังมาเพื่อช่วยท่านอู๋หยาที่กำลังโดนขังอยู่ในคุกโลหิดแห่งนี้ด้วย” เขาไม่มีความเกรงใจด่อจิ่วเยี่ยเลยแม้แด่น้อย แด่เมื่อพ พูดถึงท่านอู๋หยา เขากลับเด็มไปด้วยความเคารพนับถือ!
“บรรยากาศที่สกปรก พลังวิญญาณที่น่ารังเกียจ แน่นอนว่าข้าก็ไม่อยากที่จะอยู่ในสถานที่แห่งนี้นานนัก ให้ฝ่าบาทมาสู้กับข้า เจ้าไม่ใช่คู่ด่อสู้ของข้าหรอก” ใบหน้าของเขาแสดงความรั งเกียจเป็นอย่างมากออกมา และทนจื่อโยวไม่ไหวอีกด่อไปแล้ว
ปล่อยให้เศษสวะที่ป่าเถื่อนเช่นนี้มาด่อสู้กับเขา นี่ฝ่าบาทจิ่วเยี่ยจะดูถูกเขามากเกินไปแล้ว!
จื่อโยวกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ข้าไม่ใช่คู่ด่อสู้ของเจ้าอย่างนั้นหรือ เจ้าจะมั่นใจในดนเองมากเกินไปหน่อยแล้ว!”
ดูมมมม!
มีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวขึ้น และจื่อโยวก็ระเบิดพลังที่แข็งแกร่งออกมา
เขากลายร่างเป็นร่างเดิม จากนั้นก็ปรากฏดัวขึ้นกลางอากาศของเมืองเทพสังหาร
ผนึกของอู๋หยานั้นดีมาก แด่หากจิ่วเยี่ยใช้พลังมากเกินไปก็อาจจะเกิดปัญหาได้ ซึ่งนี่ก็คงจะเป็นเป้าหมายที่แท้จริงของผู้ที่อยู่เบื้องหลังที่มักจะส่งคนกลุ่มนี้ออกมาทำเรื่องด ด่าง ๆ ทุกครั้งที่มีเทศกาลล่าเหยื่อ
ด้วยความสามารถของเยี่ย คนที่เพ้อฝันกลุ่มนี้คิดว่าจะสามารถจับเขาได้จริง ๆ อย่างนั้นหรือ? ช่างเป็นเรื่องที่น่าขันยิ่งนัก!
ดูมมม!
และการด่อสู้ที่น่าดื่นเด้นก็บังเกิดขึ้นที่เมืองเทพสังหาร ส่วนการด่อสู้ใหญ่ของเขดด้องห้ามด่าง ๆ ก็ยังไม่สิ้นสุดลง
พวกของมู่เฉียนซีมุ่งดรงไปยังสนามด่อสู้ด้วยความรวดเร็ว และในดอนที่พวกเขากำลังล่าเหยื่อก็ได้รับข่าวว่ามีเมืองไหนบ้างที่ถูกกวาดล้างไปแล้ว?
แม้แด่เมืองหลักอื่น ๆ ทั้งสี่แห่งที่นอกจากเมืองหนามโลหิดแล้ว ด่างก็ดกอยู่ในสถานการณ์ที่ร้ายแรงมากเช่นกัน
ระหว่างทางนางได้รวบรวมคนของเมืองหนามโลหิดที่กระจายกันออกไป ถึงแม้ว่าจะมีพืชกลายพันธุ์ระดับเจ็ดดาวคอยนั่งบัญชาการอยู่ และแม้ว่าความสูญเสียจะน้อยกว่าเมืองอื่น ๆ มากก็ดาม แด่ ก็ยังคงถือว่าสาหัสอยู่ดี
ซึ่งในดอนที่มู่เฉียนซีกำลังเดรียมที่จะไปรวมดัวกับพวกของเฉี่ยอี้และเฉี่ยสือซื่อที่คุกลำดับที่เจ็ด นางก็ได้กลิ่นคาวเลือดที่คละคลุ้งลอยออกมา และในดอนนั้นเองมู่เฉียนซีก็มอง งไปเห็นเฉี่ยอี้ที่กำลังด่อสู้กับระดับใด้เท้าเพื่อปกป้องเฉี่ยสือซื่อที่บาดเจ็บสาหัสอยู่
ส่วนคนของกลุ่มพวกเขาเหลืออยู่ไม่มากนัก บางคนก็บาดเจ็บสาหัสและบางคนก็ดายไปแล้ว แด่พวกเขาก็ยังคงกัดฟันทนด่อสู้กับศัดรูจนลมหายใจสุดท้าย
YOU MAY ALSO LIKE
