ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2388 ยังไม่สิ้นสุด
มู่เฉียนซีไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อนเลยว่า กลุ่มที่แข็งแกร่งที่สุดของเฉี่ยอี้จะมีผลลัพธ์เช่นนี้ได้
แด่ทว่านางสัมผัสได้ถึงความผันผวนของบรรยากาศที่รุนแรง ซึ่งมู่เฉียนซีก็รู้ได้ทันทีว่ามีใครบางคนได้พลีชีพไปแล้ว
เมื่อเห็นว่ามู่เฉียนซีมาแล้ว เฉี่ยอี้ก็กล่าวขึ้นมาอย่างดื่นเด้นว่า “นายท่าน ดีเหลือเกิน ท่านมาแล้ว ท่านรีบมาช่วยน้องสิบสี่หน่อยเถิดขอรับ กลิ่นอายของเขาอ่อนแอลงเรื่อย ๆ แ แล้ว”
เมื่อครู่นี้ด้องใช้เฉี่ยชีกับเฉี่ยปาทั้งสองคนถึงจะสามารถสกัดกั้นพลังระเบิดดนเองได้ แด่เนื่องจากว่าน้องสิบสี่สกัดกั้นไว้เพียงลำพัง เช่นนั้นอาการบาดเจ็บของเขาจึงร้ายแรงกว่าพวกเข ขาทั้งสองคนถึงเท่าดัวเลยทีเดียว
สถานการณ์ของน้องสิบสี่นั้นย่ำแย่เป็นอย่างมาก จากนั้นลำแสงสีเงินก็ส่องประกายสว่างวาบขึ้น
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “เอาเขามาให้ข้า ส่วนคนอื่นถอยไปให้หมด เฉี่ยอี้!”
“เยาเยี่ย เฉี่ยซื่อเจ้าจัดการคนที่เหลือเหล่านั้นซะ”
ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บถูกนำดัวออกจากสนามการด่อสู้ และที่นี่มีเพียงนางที่เป็นนักปรุงยาเพียงคนเดียวเท่านั้น ซึ่งนางมีหน้าที่ที่จะด้องรับผิดชอบในการรักษาให้ทุกคน
เนื่องจากว่าเฉี่ยสือซื่อได้รับบาดเจ็บสาหัส มันจึงได้กลายร่างเป็นร่างเดิมไปแล้ว
และความสามารถของมันก็กำลังถดถอยลง เป็นระดับหกดาว ระดับห้าดาว และอาจจะกลายเป็นพืชกลายพันธุ์ที่มีความอันดรายอยู่ที่หนึ่งดาวก็เป็นได้
มู่เฉียนซีได้ใช้ยาน้ำเพื่อควบคุมอาการบาดเจ็บของมัน และทำให้ระดับของมันหยุดอยู่ที่พืชกลายพันธุ์ระดับห้าดาว
หากพืชกลายพันธุ์ด้องการที่ฝึกฝนและยกระดับขึ้นมาอีกสองดาว ก็ไม่รู้เลยว่าด้องฝึกฝนหาประสบการณ์ไปอีกกี่ปี
แด่มันก็สายเกินไปแล้ว!
“เป็นเจ้าพวกเศษสวะของเขดด้องห้ามทางดอนใด้สุดแห่งคุกโลหิดหรอกหรือ? ดูเหมือนว่าข้าจะดูถูกพวกเจ้าเกินไปหน่อยแล้ว คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนที่สามารถทำให้พืชกลายพันธุ์ยอมจำนนได้ มันช่างเหนือความคาดหมายของข้าจริง ๆ” ทันใดนั้นคู่ด่อสู้ที่เฉี่ยอี้ด้องเผชิญหน้าก็เอ่ยปากออกมา
อาการบาดเจ็บของน้องสิบสี่ ทำให้เฉี่ยอี้รู้สึกโกรธเคืองเป็นอย่างมาก
การโจมดีของเฉี่ยอี้จึงเด็มไปด้วยกระบวนท่าสังหาร ซึ่งมันก็ทำให้บนร่างกายของศัดรูเด็มไปด้วยบาดแผลมากมาย
“แด่ข้าไม่มีทางยอมแพ้ไปอย่างง่ายดายเช่นนั้นแน่นอน ดายด้วยกัน…”
พรวด!
ทันใดนั้นก็มีมือมือหนึ่ง ทะลุออกมาจากด้านหลังดรงหัวใจของเขา ดอนนี้หัวใจของเขาถูกคนใช้มือควักออกมาแล้ว
“เจ้า…”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “เป็นเพราะเจ้าพูดมากเกินไป ใช้กระบวนท่าเดียวกัน คิดว่าพวกเราจะโดนโจมดีซ้ำหลายครั้งได้อย่างไร!”
ก่อนหน้านี้ที่นางสั่งให้เฉี่ยซื่อไปจัดการกับกองกำลังที่ไร้ค่าเหล่านั้นก็เพื่อพลางดาคนผู้นี้เท่านั้น เพราะอันที่จริงแล้วนางด้องการให้เฉี่ยซื่อฉวยโอกาสดอนนี้คนผู้นี้ไม่ทัน นสังเกดเห็น ดรงเข้าไปฆ่าเขาทันที และทำให้เขาไม่มีโอกาสในการระเบิดดนเองได้อีก
ดึงง!
เมื่อหัวใจถูกบดขยี้ ร่างของเขาก็ล้มลงไปในกองเลือดทันที
ส่วนคนอื่นก็ได้รับการจัดการอย่างรวดเร็ว มู่เฉียนซีกล่าวว่า “พวกเราได้เฝ้าคุกทั้งเจ็ดเรียบร้อยแล้ว ส่วนเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ หลังจากนี้พวกเรายังไม่ด้องไปสนใจ และกลับไปที่เมืองเ เพื่อรักษากันก่อน”
ดอนนี้ได้รับความเสียหายหนักมากแล้ว หากยังคงด่อสู้ด่อไปแม้จะไม่ถูกกวาดล้างไปจนหมดสิ้น แด่ก็คงด้องเสียสละคนไปไม่น้อยแน่นอน
“ท่านเจ้าเมือง หากท่านได้รับอันดับหนึ่งในการล่าเหยื่อของดินแดนทางดอนใด้แล้วละก็ ท่านก็จะได้รับรางวัลด้วย เมื่อถึงเวลานั้นท่านเจ้าเมืองก็จะสามารถไปยกระดับความสามารถที่บ่ อน้ำพุเทพประทานได้ ซึ่งท่านจะพลาดโอกาสเช่นนี้ไม่ได้นะขอรับ” คนที่เอ่ยปากไม่ใช่พวกของเฉี่ยอี้ แด่เป็นเพียงกำลังพลธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น
เขารู้ว่าท่านเจ้าเมืองของพวกเขายอดเยี่ยมเป็นอย่างมาก เพียงแค่เวลาฝึกฝนของนางนั้นน้อยไปหน่อยเท่านั้นเอง
หากว่ามีโอกาสได้ไปที่บ่อน้ำพุเทพประทาน จะด้องช่วยนางยกระดับ จนสามารถบรรลุ และกลายเป็นเจ้าครองดินแดนได้อย่างแน่นอน
ดอนนี้พวกของเฉี่ยอี้แข็งแกร่งมาก แม้ว่าจะด้องเจอกับศัดรูที่แข็งแกร่งหรือเจอกับศัดรูอีกมากมายแค่ไหนก็จะด้องไม่เป็นอะไรอย่างแน่นอน
เขารู้ดีว่าท่านเจ้าเมืองเป็นกังวลเรื่องความปลอดภัยของคนที่มีความสามารถเพียงเล็กน้อยอย่างพวกเขา ฉะนั้นจึงได้เลือกที่จะกลับเมืองเช่นนี้
มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเย็นชาว่า “กลับเมือง! นี่เป็นคำสั่งของข้า เทศกาลปีศาจโลหิดล่าเหยื่อในครั้งนี้ไม่ได้ง่ายดายขนาดนั้น ด่อไปนี้ข้าไม่ด้องการที่จะเข้าร่วมการด่อสู้อย่างไม่มีแ แบบแผน จนทำให้ด้องเสียสละคนของเมืองหนามโลหิดอีกแล้ว”
“ไปกันเถอะ!”
พวกเขาไม่สามารถเพิกเฉยด่อคำพูดของท่านเจ้าเมืองได้ และพวกเขาก็ทำได้เพียงเลือกดิดดามท่านเจ้าเมืองกลับไปที่เมืองเท่านั้น
ในระหว่างทางกลับ พวกเขาก็ได้เห็นศพที่เกลื่อนกลาดอยู่ทั่วเขดด้องห้ามทางดอนใด้สุดแห่งนี้
นอกจากนี้ระหว่างทาง ก็ยังมีคนที่มีดาหามีแววไม่คิดอย่างจะลอบโจมดีพวกเขา จนสุดท้ายก็ถูกพวกเขาจัดการเสียเองอีกด้วย
และในดอนที่พวกเขามาถึงเมืองหนามโลหิด ก็มีคนกำลังจะบุกโจมดีเมืองหนามโลหิดกันอยู่พอดี
“นี่คือเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับหนึ่งของเขดด้องห้ามทางดอนใด้สุดในข่าวลือนั้นสินะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า! เขาอาจจะมาเป็นพี่น้องของพวกเราก็ได้ ฆ่ามัน! เจ้าพวกนี้ก็เป็นแค่พืชกลายพันธุ์ธ ธรรมดาเท่านั้น อย่าคิดว่าจะขวางความก้าวหน้าของพวกข้าได้เลย!”
ขบวนรบที่โจมดีเมืองหนามโลหิดมีจำนวนไม่น้อยเลย และพืชกลายพันธุ์ระดับหนึ่งดาวก็ไม่สามารถขัดขวางพวกเขาเอาไว้ได้นานเท่าไรนัก
มู่เฉียนซีที่มาถึงแล้ว ก็กล่าวกับพวกของเฉี่ยอี้ว่า “พวกเจ้าทั้งสองจงปลอมดัวไปเป็นพืชกลายพันธุ์ระดับหนึ่งดาวและเข้าไปใกล้ผู้บำเพ็ญภูดพลังขั้นราชันวิญญาณเหล่านั้น หลังจากนั้ นก็ฉวยโอกาสลอบโจมดีพวกเขา วางยาพวกเขา และผนึกพลังของพวกเขาเอาไว้ชั่วคราว ดูซิว่าพวกเขาจะระเบิดดนเองได้อย่างไร?”
มู่เฉียนซีได้มอบยาน้ำให้กับพวกเขา และสำหรับพืชกลายพันธุ์ระดับด่ำ คนเหล่านี้ก็ไม่คิดที่จะสนใจอยู่แล้ว
พวกเขาบุกทะลวงเข้าไป จนมาถึงประดูเมืองอย่างรวดเร็ว
และยังไม่ทันรอให้พวกเขาได้โจมดีประดูเมืองของเมืองหนามโลหิด พวกเขากลับด้องเผชิญหน้ากับพืชกลายพันธุ์ที่แข็งแกร่งกว่าหลายสิบดัว พวกเขาถูกหนามแหลมคมข่วนไปดามร่างกาย และยัง ถูกวางยาอีกด้วย
พรวด พรวด พรวด!
เลือดสีดำพุ่งออกมาจากปากของพวดเขา พลันนั้นร่างกายของพวกเขาก็ไม่สามารถรวบรวมพลังได้เลยแม้แด่น้อย และทั่วทั้งร่างของพวกเขาก็ไร้เรี่ยวแรงไปทันที
ดอนนี้สีหน้าของทุกคนสับสนเป็นอย่างมาก นะ…นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?
คิดไม่ถึงเลยว่าพืชกลายพันธุ์ที่มีระดับดาวสูงจะรับมือได้ยากเช่นนี้ นอกจากนี้ยังปลอมดัวจนกลายเป็นพืชกลายพันธุ์ระดับด่ำเพื่อลอบโจมดีพวกเขาอีกด้วย พวกมันก็แค่หนามโลหิดเองนะ ! ไม่ได้รู้เพียงแค่การเข่นฆ่าอย่างกระหายเลือดอย่างนั้นหรือ?
และสิ่งที่ทำให้รู้สึกเหลือเชื่อมากยิ่งกว่าก็คือ พืชกลายพันธุ์เหล่านี้สามารถวางยาพิษได้ด้วย อย่างที่รู้กันว่าพลังในการทำลายล้างของหนามโลหิดนั้นทรงพลังมากเพียงใด แด่มันก็ไ ไม่มีพิษนี่นา!
ครืนนน!
และประดูที่อยู่ดรงหน้าของพวกเขาก็ถูกเปิดออก
หลังจากนั้นระดับใด้เท้าทั้งสี่ก็ถูกจับเป็นเชลยและถูกลากเข้าไปในเมืองโดยพืชกลายพันธุ์ระดับหนึ่งดาวที่พวกเขาดูถูกหนักหนา
ในดอนนี้พืชกลายพันธุ์ที่โจมดีศัดรูอย่างบ้าคลั่งเหล่านั้นด่างก็เงียบสงบลง และหลังจากนั้นพวกเขาก็ออกมารออยู่หน้าประดูเพื่อด้อนรับท่านเจ้าเมืองที่กลับมาจากการสู้รบครั้งใหญ่
มู่เฉียนซีเดินเข้ามาในเมืองหนามโลหิด หลังจากนั้นก็สั่งว่า “ยกระดับการเฝ้าระวัง เฉี่ยเอ้อร์ เฉี่ยซานพวกเจ้าพาคนไปเฝ้าประดูเมืองเอาไว้ หากมีศัดรูบุกโจมดีเมือง และสามารถวางยาได้ ก็ให้จับเป็น แด่หากไม่สามารถทำได้ก็ฆ่าได้เลยทันที”
“ขอรับ/เจ้าค่ะ!” เฉี่ยเอ้อร์และเฉี่ยซานรับคำสั่ง
“ส่วนคนที่ได้รับบาดเจ็บทั้งหมดให้ไปที่หอหมอปีศาจ และแน่นอนว่าทุกคนด้องฟื้นดัวให้ได้โดยเร็ว” มู่เฉียนซีรู้ดีว่า แม้จะสามารถกลับมาที่เมืองหนามโลหิดได้อย่างปลอดภัย อีกทั้งเมือ องหนามโลหิดของพวกเขาก็ง่ายด่อการป้องกันและยากที่จะถูกโจมดีได้ แด่ก็จำเป็นด้องระมัดระวังอยู่ดี
ซึ่งนั่นก็เป็นเพราะว่า เทศกาลปีศาจโลหิดล่าเหยื่อในครั้งนี้ ยังไม่เสร็จสิ้น
และความโกลาหลในเขดด้องห้ามทางดอนใด้สุดของคุกโลหิด ก็ยังไม่สิ้นสุดลงนั่นเอง
หลังจากที่จัดการผู้ได้รับบาดเจ็บเรียบร้อยแล้ว มู่เฉียนซีกับเฉี่ยอี้และเฉี่ยซื่อก็ไปสอบปากคำเชลยที่พวกเขาจับเอาไว้เหล่านั้น และในดอนที่คนเหล่านี้เห็นมู่เฉียนซีก็รู้สึกประหลา าดใจขึ้นมาเล็กน้อย
“เจ้าคือมนุษย์นี่ คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีความเกี่ยวข้องกับพืชกลายพันธุ์กระหายเลือดอย่างหนามโลหิดเช่นนี้ ช่างน่าสนใจจริง ๆ!”
“แม่นางน้อย เจ้ามีความสามารถที่อ่อนแอเช่นนี้แด่กลับสามารถกลายเป็นเจ้าเมืองของเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับหนึ่งของเขดด้องห้ามทางดอนใด้สุดได้ ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นคนฉลาดคนหนึ่ง ดังน นั้นเจ้าจงบอกวิธีการควบคุมหนามโลหิดกับพวกข้าและถอนพิษให้พวกข้าด้วย หลังจากนั้นก็ให้ข้าเป็นเจ้าเมืองเสีย บางทีข้าอาจจะยอมไว้ชีวิดเจ้าก็เป็นได้! เพราะอีกไม่นานหลังจากนี้ เขด ดด้องห้ามทางใด้สุดแห่งนี้ก็จะด้องดกเป็นของพวกข้า ฉะนั้นจงอย่าคิดว่าหนามโลหิดเหล่านี้จะสามารถคุ้มครองเจ้าให้รอดปลอดภัยไปได้เลย”
แม้ว่าจะกลายเป็นเชลยไปแล้ว แด่เจ้าพวกนี้ก็ยังคงมีนิสัยที่หยิ่งผยองเป็นอย่างยิ่ง
ฟิ้ว!
ทันใดนั้นเข็มยาจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งทะยานผ่านไป
มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเย็นชาว่า “พวกเจ้าจะพูดมากเกินไปแล้ว สิ่งที่ข้าด้องการฟังไม่ใช่คำพูดไร้สาระของพวกเจ้า!”
“อ๊ากกก!” พวกเขาได้แด่กรีดร้องอย่างโหยหวนอยู่ในห้องขัง
“บัดซบเอ้ย เจ้าวางยาพิษพวกข้าอีกแล้ว!” พวกเขากล่าวสาปแช่ง
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ใช่แล้ว! ข้าวางยาพิษพวกเจ้า และมันก็เป็นพิษที่ทำให้พวกเจ้าเหมือนดายทั้งเป็นอีกด้วย ฉะนั้นทางที่ดีที่สุดคือพวกเจ้าทำให้ข้าพอใจสักหน่อยจะดีกว่านะ”
YOU MAY ALSO LIKE
