ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2481 ข่มขู่ด้วยตัวประกัน - novel-lucky

ท่ามกลางการต่อสู้ที่ชุลมุนในเวลานี้ มู่เฉียนซีได้ซ่อนกลิ่นอายของตนเองเอาไว้

เป้าหมายของนางก็คือการเข้าใกล้หวงอู๋ไห่ที่คิดจะจับนางผู้นั้น เพราะหากสามารถจับตัวหวงอู๋ไห่เอาไว้ได้ อย่างน้อยคนของคุกลับก็จะถูกควบคุมเอาไว้ และมันก็จะสามารถลดแรงก กดดันของพวกเขาได้

มู่เฉียนซีใช้การเคลื่อนย้ายภายในชั่วพริบตาอย่างต่อเนื่อง จนในที่สุดนางก็สามารถเข้าใกล้หวงอู๋ไห่ได้

ฟิ้วว!

มีเข็มยาจำนวนนับไม่ถ้วนบินออกมา และหวงอู๋ไห่ไม่สังเกตเห็นมันเลยแม้แต่น้อย แต่ใต้เท้าระดับสูงที่อยู่ข้างกายเขาเหล่านั้นกลับไม่ใช่คนที่ไร้ความสามารถ

“ฝ่าบาท ระวังพ่ะย่ะค่ะ!”

“ฝ่าบาท รีบหลบเร็วเข้าพ่ะย่ะค่ะ!”

ปัง ปัง ปัง!

เนื่องจากมีการปกป้องจากพวกเขา เข็มยาของมู่เฉียนซีจึงไม่สามารถทำอันตรายหวงอู๋ไห่ได้ และมันยังเปิดเผยที่ซ่อนของนางในเวลาเดียวกันอีกด้วย

แววตาของหวงอู๋ไห่จ้องเขม็งไปที่มู่เฉียนซี เขากล่าวว่า “นางอยู่ตรงนั้น ไปจับนางเอาไว้ให้ได้”

หลังจากนั้นพลังของใต้เท้าระดับสูงก็ระเบิดออกมา ร่างเงาจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งไปทางมู่เฉียนซีอย่างรวดเร็ว มู่เฉียนซีกล่าวว่า “จื่อเวย ทานหลาง ชีชา ฝากเจ้าจัดการพวกเขาด้วย”

ใต้เท้าระดับสูงเหล่านี้ ไม่สามารถทำอะไรมู่เฉียนซีได้ เพราะคนที่คอยปกป้องอยู่ข้างกายของมู่เฉียนซี แข็งแกร่งกว่าคนของหวงอู๋ไห่มากมายนัก

ปัง ปัง ปัง!

พวกเขาต่อสู้กันอย่างดุเดือด ฉะนั้นมู่เฉียนซีจึงฉวยโอกาสนี้เข้าใกล้หวงอู๋ไห่ เพราะใต้เท้าระดับสูงที่คอยเฝ้าอยู่ข้างกายของเขาในเวลานี้ล้วนถูกพวกของจื่อเวยดึงดูดเอาไว้หมดแล้ ว และตอนนี้เขาก็ไม่มีใต้เท้าระดับสูงคอยคุ้มครองอยู่ข้างกายอีกแล้ว

หวงอู๋ไห่กล่าวว่า “คิดไม่ถึงว่าเจ้าอยากจะจัดการข้าด้วยตนเอง ช่างโอหังเสียจริง ข้าเป็นถึงระดับใต้เท้าเชียวนะ”

“แต่เจ้าต้องได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัสแน่!” มู่เฉียนซีกล่าวตอบ

“แม้ว่าข้าจะได้รับบาดเจ็บสาหัสจนเหลือเพียงลมหายใจเฮือกสุดท้าย มันก็มากพอที่จะจับเจ้าเอาไว้ได้แล้ว!” เขาเหวี่ยงมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เทพที่แข็งแกร่งของเขา และกวาดไปทางมู่เฉียน นซี

ส่วนมู่เฉียนซีก็หยิบกระบี่มังกรเพลิงพิฆาตวิญญาณออกมาเช่นกัน ดังนั้นจึงมีเสียง ตูมมม! ดังสนั่นหวั่นไหวออกมา

การที่ใต้เท้าระดับล่างที่ได้รับบาดเจ็บคนหนึ่ง ต้องการจะทำร้ายมู่เฉียนซีที่ขัดเกลาร่างกายจนแข็งแกร่งขึ้นได้นั้น ช่างเป็นเรื่องที่เพ้อฝันจริง ๆ และเมื่อการโจมตีครั้งแล้วครั้งเล ล่าของเขาไร้ประโยชน์ มันก็ทำให้หวงอู๋ไห่งุนงงไปเลยทีเดียว

“เป็นไปได้อย่างไร? นี่หวงจิ่วเยี่ยไปหาผู้หญิงที่เหมือนสัตว์ประหลาดคนนี้มาได้อย่างไรกันแน่?” หวงอู๋ไห่เบิกตาโพลงด้วยความตื่นตกใจ

“ออกไปให้ไกลจากฝ่าบาทของพวกเราเดี๋ยวนี้!” ในตอนที่หวงอู๋ไห่กำลังทำอะไรไม่ถูก องครักษ์ที่จงรักภักดีผู้เป็นใต้เท้าระดับล่างคนหนึ่งพุ่งทะยานไปทางมู่เฉียนซี

ปังงง!

ถึงเขาจะโจมตีถูกเป้าหมาย แต่เขากลับไม่สามารถขวางมู่เฉียนซีเอาไว้ได้อยู่ดี

“เพลิงนภาพิฆาต!”

“มังกรวารีจงบังเกิด!”

“พลังวายุทำลาย ดาวกระจาย!”

ปังง!

หวงอู๋ไห่ถูกโจมตีครั้งแล้วครั้งเล่า ทันใดนั้นเองก็มีแสงสีเงินสว่างวาบขึ้น และจุดสำคัญหลายจุดของหวงอู๋ไห่ก็ได้ถูกผนึกเอาไว้

พรวด!

สีหน้าของหวงอู๋ไห่ในเวลานี้ซีดเผือดราวกับกระดาษก็มิปาน เขากระอักเลือดออกมา และลงฟุบลงไปบนพื้นทันที

“ฝ่าบาท!” สีหน้าของคนจากคุกลับเหล่านั้นเปลี่ยนไปอย่างมาก พวกเขาอยากจะไปช่วยฝ่าบาทของตนเอง แต่ผลปรากฏว่าฝ่าบาทของพวกเขากลับถูกมู่เฉียนซียกขึ้นมาจากพื้น นอกจากนี้มู่เฉียนซี ยังเอาเข็มยาจ่อไปที่ต้นคอของเขาพลางกล่าวว่า “พวกเจ้าทั้งหมดอย่าหุนหันพลันแล่นจะดีกว่า มิเช่นนั้นเจ้าคนไร้ความสามารถของพวกเจ้าผู้นี้ได้ตายด้วยยาพิษเป็นแน่!”

นี่คือลูกชายของท่านอ๋องของพวกเขา หากเกิดเรื่องอะไรขึ้นละก็ ท่านอ๋องของพวกเขาได้ฆ่าพวกเขาตายแน่

“รีบปล่อยฝ่าบาทของพวกเราเดี๋ยวนี้นะ!” มีคนร้องตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

“พวกเจ้าบอกให้ข้าปล่อยแล้วข้าจะต้องปล่อยหรือ คิดว่าตนเองเป็นใครกัน? เหตุใดข้าจะต้องฟังพวกเจ้าด้วย” มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเฉยเมย

“บัดซบเอ้ย!”

คนของคุกลับไม่กล้าหุนหันพลันแล่น แต่คนของคุกอสูรและคุกรากษสกลับไม่รู้สึกว่าถูกคุกคาม ไม่ว่าลูกชายที่ไร้ประโยชน์ของอ๋องแห่งคุกลับจะอยู่หรือตายมันก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไร กับพวกเขาอยู่แล้ว?

“พวกข้าหยุดแล้ว และพวกข้าจะออกไปจากที่นี่ทันที! ฉะนั้นเจ้าปล่อยฝ่าบาทของพวกเราซะ” ใต้เท้าระดับสูงของคุกลับคนหนึ่งกล่าวขึ้น

“เพียงแค่นี้ ข้าจะไปพอใจได้อย่างไร? พันธมิตรของพวกเจ้าก็ต้องหยุดด้วยสิ” มู่เฉียนซีกล่าวกับพวกเขา

“พวกเราไม่สามารถควบคุมพวกเขาได้!”

ปลายเข็มที่แหลมคมข่วนลงไปบนผิวของหวงอู๋ไห่ มู่เฉียนซีกล่าวว่า “เช่นนั้นเจ้าเป็นคนบอกอ๋องคุกอสูรและอ๋องคุกรากษสเอาเองแล้วกัน หากพวกเขาไม่ให้ความร่วมมือแล้วละก็ ข้าก็จะ ะฝังเข็มเพิ่มให้เจ้าอีกสักสองสามเข็ม ซึ่งบนนั้นล้วนทายาพิษเอาไว้! นี่ข้าไม่ได้แค่ขู่เจ้าให้กลัวหรอกนะ”

“หยุด…หยุดเดี๋ยวนี้ ทุกคนจงหยุดเดี๋ยวนี้เลย!” หวงอู๋ไห่ในตอนนี้ถูกทำให้หวาดกลัวมากจริง ๆ

แต่ทว่าอ๋องแห่งคุกอสูรและอ๋องแห่งคุกรากษสกำลังต่อสู้กับจื่อโยวอย่างสนุกสนาน แล้วจะมีเวลาว่างที่ไหนมาสนใจความเป็นความตายของเด็กนอกคอกของอ๋องแห่งคุกลับกัน

พรวด!

ในเวลานี้จื่อโยวได้ถูกอ๋องทั้งสองโจมตีอย่างต่อเนื่องจนได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่เมื่อเขาเห็นสิ่งที่มู่เฉียนซีทำ ก็หัวเราะขึ้นมาทันที

“ข้าว่าพวกเจ้าทั้งสองคนคงไม่สนใจความเป็นความตายของเจ้าคนไร้ประโยชน์คนนั้นจริง ๆ สินะ! หากให้อ๋องแห่งคุกลับได้รู้ว่าพวกเจ้าทั้งสองคนปล่อยให้ลูกชายของเขาต้องตายอย่างน่าส สังเวช เจ้าคิดว่าเขาจะรู้สึกอย่างไร? หรือพวกเจ้าไม่กลัวว่าในตอนที่พวกเรากำลังต่อสู้กัน อ๋องแห่งคุกลับจะไม่ลอบแทงข้างหลังพวกเจ้าอย่างนั้นหรือ?”

“เจ้า…”

หวงอู๋ไห่กล่าวว่า “หากข้าต้องตายอยู่ที่นี่ ท่านพ่อของข้าจะต้องไม่ยอมแน่ และพวกเจ้าก็จะต้องได้รับโทษ! ฉะนั้นหยุดมือกเดี๋ยวนี้ รักษาชีวิตของข้าเอาไว้ให้ได้ก่อนแล้วค่อย มาว่ากัน อย่างไรเสียในอนาคตพวกเราต้องมีโอกาสได้แก้แค้นอย่างแน่นอน”

ภายใต้การข่มขู่เช่นนี้ ทำให้หวงอู๋ไห่กลัวตายเป็นอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงได้ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีทีเดียว

อ๋องแห่งคุกอสูรกล่าวว่า “ต่ำช้าไม่รู้จักละอาย!”

ภายในใจของเขารู้สึกโมโหมากจริง ๆ! อ๋องแห่งคุกลับให้ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของตนเองมาทำสงครามทำไม่กัน? ช่างวุ่นวายเสียจริง

“หยุดมือก่อน ถอยออกมา!” อ๋องทั้งสองออกคำสั่ง

มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ถอยออกไปให้ไกลกว่านี้อีก!”

“ถอยออกไปอีก!”

“ตอนนี้ เจ้าก็ปล่อยหวงอู๋ไห่ไปได้แล้ว!”

มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ก็แค่คนไร้ประโยชน์คนหนึ่ง ปล่อยก็ได้”

ปังง!

หวงอู๋ไห่ถูกโยนออกไปในอากาศจนกลายเป็นเพียงแค่จุดสีดำเล็ก ๆ เท่านั้น “อ๊ากกกก!” มีกรีดร้องที่น่าสังเวทดังออกมา หวงอู๋ไห่กรีดร้องได้น่าเวทนายิ่งนัก

“ฝ่าบาท!”

มู่เฉียนซีพุ่งเข้าไปจัดการบาดแผลของจื่อโยวอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็กล่าวว่า “สถานการณ์ของพวกเราในตอนนี้ย่ำแย่มาก ถอยกันก่อนเถอะ!”

จื่อโยวพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “ตกลง! รอให้พวกเราไปรวมตัวกับเยี่ยได้เมื่อไร พวกเขาได้เห็นดีแน่! คิดไม่ถึงเลยว่าจะอาศัยคนมากมายเช่นนี้มารังแกพวกเรา”

เป็นเวลาทั้งหมดหนึ่งเดือนแล้ว ที่พวกเขาเข้าไปในกรงร้อยศึก และตอนนี้ทั่วทั้งกรงร้อยศึกล้วนมืดมนเป็นอย่างยิ่ง แต่วิหคนรกแห่งความตายนั้นกำลังมีความสุขมาก

ตอนนี้กองกำลังทั้งหมดที่อยู่ในแต่ละพื้นที่หลัก ๆ ของกรงร้อยศึกต่างก็มารวมตัวกันแล้ว ส่วนอ๋องจิ่วเยี่ยในเวลานี้ก็กำลังไล่ล่าอ๋องแห่งคุกลับ ซึ่งกองกำลังเสริมจากคุกนรกทั้งห หกก็กำลังมุ่งหน้าไปให้การสนับสนุน และผู้แข็งแกร่งของคุกโลหิตก็กำลังมุ่งหน้าไปหาอ๋องจิ่วเยี่ยเช่นกัน

ความสามารถของอ๋องแห่งคุกลับสู้อ๋องจิ่วเยี่ยไม่ได้ แต่เคล็ดวิชาหลบหนีที่เขาฝึกฝนมานั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก หลังจากที่การลอบโจมตีของเขาล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่าเขาก็หลบหนีออ อกมาให้ไกลที่สุด เพราะเขาตั้งใจที่จะถ่วงเวลาอ๋องจิ่วเยี่ยเอาไว้นั่นเอง

หลังจากที่คนของพวกเขามารวมตัวกันมากขึ้นเรื่อย ๆ และเมื่ออ๋องแห่งคุกอสูรกับอ๋องแห่งคุกรากษสมาถึง เขาในตอนนี้ก็หยุดการหลบหนีอย่างไร้ยางอายนี้ได้เสียที

อ๋องแห่งคุกอสูรกล่าวว่า “ท่านอ๋องแห่งคุกลับ ได้โปรดดูแลลูกชายของท่านให้ดีหน่อยเถอะ! ลูกชายของท่านที่เป็นถึงใต้เท้าระดับล่าง คิดไม่ถึงเลยว่าจะถูกผู้หญิงของอ๋องจิ่วเยี่ย ยที่เป็นเพียงสาวน้อยผู้มีระดับไม่ถึงเจ้าครองดินแดนคนหนึ่งจับเป็นตัวประกันได้! เดิมทีข้ามีโอกาสที่จะฆ่าใต้เท้าจื่อโยวได้แล้ว แต่เป็นเพราะลูกชายของท่านถูกจับเป็นตัวประกัน จ จึงทำให้สุดท้ายแล้วข้าต้องพลาดโอกาสที่ดีเช่นนั้นไป”

ท่านอ๋องแห่งคุกลับกล่าวว่า “ท่านอ๋องทั้งสองโปรดอย่าโมโหไปเลย! เป็นเพราะอู๋ไห่ของข้าไร้ความสามารถ และไม่แข็งแกร่งพอจนกลายเป็นตัวถ่วงของพวกท่าน แต่การที่พวกท่านยังมีคุณธ ธรรมยอมปกป้องชีวิตของเขาเอาไว้ได้ มันทำให้ข้ารู้สึกซาบซึ้งจนหาที่สุดมิได้จริง ๆ!”