ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2494 นางคืออุปสรรค์
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีด้วยจิตวิญญาณของวิหคนรกแห่งความตายที่รวมตัวกันเป็นจำนวนมาก แม้แต่ระดับใต้เท้าก็ไม่อาจทนต่อความบอบช้ำทางจิตวิญญาณอย่าสาหัสได้ แต่ทว่าการโจมตี ของพวกมันไม่สามารถทำอะไรมู่เฉียนซีได้เลยแม้แต่น้อย
ปัง!
หลังจากพลังจิตวิญญาณของมู่เฉียนซีระเบิดออกมา พวกมันแต่ละตัวต่างก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส
“มนุษย์ผู้นี้ จิตวิญญาณของมนุษย์ผู้นี้!” การที่ลูกน้องของตนเองครึ่งหนึ่งตายลงในพริบตาเดียว เพราะถูกมนุษย์ใช้พลังจิตวิญญาณบดขยี้ ได้ทำให้ราชาวิหคนรกแห่งความตายประหลาดใจเป็ นอย่างมาก
“จิตวิญญาณแห่งโชคชะตา! คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นจิตวิญญาณแห่งโชคชะตา” ราชาวิหคนรกแห่งความตายดีใจอย่างบ้าคลั่ง ช่างน่าตื่นเต้นเหลือเกิน
ทันทีที่ผนึกถูกทำลาย ก็มีของขวัญชิ้นใหญ่เช่นนี้ถูกส่งมาอยู่ต่อหน้าของมัน นี่ช่างเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมากจริง ๆ
ผู้คุมปีศาจแห่งความมืดผงะไปเล็กน้อย เขากล่าวว่า “จิตวิญญาณแห่งโชคชะตาอย่างนั้นหรือ? มิน่าล่ะ มิแปลกใจเลยที่อู๋หยาจะหาเรื่องนางเช่นนี้”
ราชาวิหคนรกแห่งความตายกล่าวว่า “ขอเพียงข้าสามารถนำจิตวิญญาณส่วนหนึ่งของนางมาเป็นอาหารได้ พลังของข้าก็จะสามารถฟื้นฟูกลับมาอยู่ในสถานะขั้นสูงสุดได้เช่นกัน ส่วนจิตวิญญาณที่ เหลือของนาง แน่นอนว่าต้องมอบให้กับเจ้านายของข้า เมื่อถึงเวลานั้นเจ้านายของข้าก็จะกลายเป็นเทพเพียงหนึ่งเดียวของโลกใบนี้ และไม่มีเทพคนใดสามารถเทียบเคียงได้”
ราชาวิหคนรกแห่งความตายดีใจอย่างบ้าคลั่ง แต่จิ่วเยี่ยที่ได้ยินคำพูดของมันกลับโมโหเป็นอย่างมาก
“ช่างรนหาที่ตายนัก!” บังอาจต้องการซีอย่างนั้นหรือ เจ้าสิ่งที่พยายามจะทำร้ายซี จะต้องถูกทำลายทั้งหมด ต้องทำลาย!
มู่เฉียนซีไม่เพียงระเบิดพลังจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งออกมา แต่สำหรับสิ่งที่เต็มไปด้วยพลังแห่งความตายนี้ มู่เฉียนซีได้ใช้พลังแห่งชีวิตผนวกเข้าไปในการโจมตีด้วย เพื่อที่จะสามารถจัด ดการพวกมันได้อย่างรวดเร็วมากยิ่งขึ้น
“พลังแห่งชีวิตรึ มันเป็นพลังแห่งชีวิตที่ทำให้รู้สึกไม่ดีเอาเสียเลย คิดไม่ถึงเลยว่าแม่สาวน้อยผู้นี้จะสามารถใช้มันได้ด้วย! นั่นมันคือพลังของไม้เทพแห่งชีวิตชัด ๆ เลยนี่ ” ราชาวิหคนรกแห่งความตายประหลาดใจเป็นอย่างมาก
มันกล่าวว่า “ข้าต้องการจัดการผู้หญิงคนนั้น นางจะมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้! ทั้งจิตวิญญาณแห่งโชคชะตา ทั้งพลังแห่งชีวิต การดำรงอยู่ของนางเป็นอุปสรรคอันใหญ่หลวงต่อเจ้านายของข้า แม้ว่าตอนนี้นางจะยังอ่อนแอมากก็ตาม”
ราชาวิหคนรกแห่งความตายมีความภักดีต่อเทพมรณะเป็นพิเศษ ฉะนั้นมันจึงยอมทำทุกเรื่องเพื่อเขา
แม้ว่าจิตวิญญาณแห่งโชคชะตาสำหรับมันแล้วจะน่าอร่อยมาก แต่มันก็ไม่อยากที่จะกลืนกินเพียงลำพังอยู่ดี
ผู้คุมปีศาจแห่งความมืดกล่าวกับจิ่วเยี่ยว่า “จิ่วเยี่ย ข้าไม่รู้จริง ๆ ว่าเจ้าไปเก็บเอาสมบัติเช่นนี้กลับมาจากที่ใดกันแน่! มันช่างเป็นเหมือนกับสมบัติอันล้ำค่าที่ไม่มีที่สิ้นสุ ด จนข้าไม่อยากจะฆ่านาง! และอยากที่จะทำลายสัญญาที่ให้ไว้กับอู๋หยาเลยทีเดียว!”
ราชาวิหคนรกแห่งความตายกล่าวว่า “ไม่ได้! นางเป็นของข้า นางจะต้องตาย!”
“ข้ามอบเขาให้เจ้าเป็นคนจัดการก็แล้วกัน ข้าจะไปจัดการผู้หญิงคนนั้นก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที” ราชาวิหคนรกแห่งความตายทิ้งผู้คุมปีศาจแห่งความมืดไปทันที มันทิ้งให้เขาต้องสู้กั บหวงจิ่วเยี่ยเพียงลำพัง ส่วนตัวเองก็พุ่งไปทางมู่เฉียนซีอย่างตื่นเต้น
แววตาของจิ่วเยี่ยมืดมนไปทันที พลังอันน่าสะพรึงกลัวพุ่งไปทางราชาวิหคนรกแห่งความตาย แต่มันกลับสามารถหลบหลีกได้ทั้งหมด
ผู้คุมปีศาจแห่งความมืดกล่าวว่า “ฝ่าบาทจิ่วเยี่ย ข้ายังอยู่ตรงนี้นะ! เจ้ายังจะไม่มีสมาธิอีกหรือ!”
ดูเหมือนว่าการปล่อยให้เจ้านกตัวนั้นไปจัดการกับผู้หญิงของหวงจิ่วเยี่ยก็เป็นเรื่องที่ไม่เลวเช่นกัน อย่างน้อยมันก็สามารถทำให้หวงจิ่วเยี่ยเสียสมาธิ จนเผยจุดบกพร่องออกมาได้ แล ละยังทำให้เขาสามารถหาโอกาสเอาชนะได้อีกด้วย
แววตาของจิ่วเยี่ยเย็นชา และทั่วทั้งร่างของเขาก็แผ่กระจายไอยะเยือกที่น่าสะพรึงกลัวออกมา “ตายซะเถอะ!”
“ข้าจะขัดขวางเจ้าขยะทั้งสามนี้เอาไว้เอง เจ้าไปทำหน้าที่คุ้มครองคนงามเถอะ” เมื่อเผชิญหน้ากับการคุกคามของวิหคนรกแห่งความตาย จื่อโยวจึงเลือกที่จะจัดการกับอ๋องทั้งสามเพียงลำพัง ง
เฟี้ยว เฟี้ยว เฟี้ยว!
หนามโลหิตจำนวนนับไม่ถ้วนได้ขวางทางวิหคนรกแห่งความตายเอาไว้
เมื่อเผชิญหน้ากับการขัดขวางของหนามแหลม ราชาวิหคนรกแห่งความตายก็รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก
“พวกเจาทุกตัวจงหลีกทางไปให้หมด!”
“อย่ามาเกะกะ!”
ปัง ปัง ปัง!
หนามโลหิตจำนวนนับไม่ถ้วนอยู่ภายใต้ความพลุ่งพล่านของพลังแห่งความตายที่น่าสะพรึงกลัว และเปลี่ยนกลายเป็นสีดำ สุดท้ายก็หายไปอย่างสมบูรณ์
ฝูเซิงขวางอยู่ด้านหน้าของมู่เฉียนซีเอาไว้ เขากล่าวว่า “นายท่าน ดูเหมือนว่าเจ้านกโง่นี่จะจัดการได้ยาก! นายท่านรีบหลบไปให้ไกลจากที่นี่เถอะ”
ราชาวิหคนรกแห่งความตายกล่าวอย่างโกรธเคืองว่า “หนามโลหิต เจ้าพูดว่าอะไรนะ?”
นกโง่เง่าหรือ คิดไม่ถึงเลยว่าหนามโลหิตนี่จะกล้าด่าเขา!
ราชาวิหคนรกแห่งความตายโมโหจนเกือบที่จะระเบิดออกมาอยู่แล้ว ฝูเซิงจึงกล่าวอย่างหยอกล้อว่า “เจ้าตัวน้อย เจ้าดูสิ เจ้าหมอนี่มันโง่มากเลย มิเช่นนั้นคงไม่โมโหจนน่าอับอายเช่นนี้หร รอก!”
“แกไปตายซะเถอะ!” ฝูเซิงต่อสู้กับราชาวิหคนรกแห่งความตายอย่างบ้าคลั่ง ซึ่งเจ้าหมอนี่ก็รับมือได้ยากมากจริง ๆ
มู่เฉียนซีไม่อยากให้ฝูเซิงต้องคอยมาคุ้มครองนางอยู่ตลอดเวลา แม้การต่อสู้ครั้งนี้ศัตรูจะมีจำนวนมากกว่าฝ่ายตนเอง แต่สำหรับพวกเขาแล้วตอนนี้ก็ไม่ได้เป็นผลดีมากเท่าไรนัก
หอคอยจำลอง!
มู่เฉียนซีเหลือบมองไปทางหอคอยจำลองนั้น หอคอยจำลองที่ได้รับ แม้จะเป็นหอคอยจำลองที่ต่ำกว่าสามชั้น แต่มันก็ทำให้ราชาวิหคนรกแห่งความตายปวดหัวได้อยู่ดี
ร่างเงาของนางสว่างวาบขึ้น และพุ่งทะยานไปยังหอคอยจำลองของหอคอยนิรันดร์ ซึ่งมันก็ทำให้ราชาวิหคนรกแห่งความตายผงะไปครู่หนึ่ง ก่อนจะกล่าวว่า “ขวางนางเอาไว้!”
มีวิหคนรกแห่งความตายจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏออกมา หากต้องการหอคอยจำลองของหอคอยนิรันดร์ แน่นอนว่ามันคงจะเป็นเรื่องยากมากที่จะทำให้มันยอมรับเป็นเจ้านายได้ แต่สำหรับจิตวิญญาณแห่ง งโชคชะตานั้นไม่เหมือนกัน
ก่อนที่จะถูกผนึก มันคอยติดตามท่านเทพมรณะอยู่ข้างกายเสมอ แน่นอนว่ามันย่อมรู้ความลับที่ยิ่งใหญ่ของโลกนี้อยู่แล้ว
“เจ้านกโง่ อย่ามาขวางเรื่องที่เจ้านายของข้าจะทำนะ” หนามโลหิตจำนวนนับไม่ถ้วนได้พันราชาวิหคนรกแห่งความตายเอาไว้ นอกจากนี้ยังมีหนามโลหิตอีกจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าไปกวาดล้างว วิหคนรกแห่งความตายที่กล้ามาขัดขวางมู่เฉียนซีอีกด้วย
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “อู๋ตี้ เสี่ยวหง เสี่ยวโม่โม่ พวกเจ้าจงออกมา และกำจัดตัวเกะกะเหล่านี้เสีย!”
ราชาวิหคนรกแห่งความตายต้องจัดการฝูเซิง ฉะนั้นจึงไม่สามารถแบ่งพลังให้วิหคนรกแห่งความตายได้มากเท่าไรนัก แต่ถึงพลังจะไม่เพียงพอ ทว่าจำนวนที่มาก ก็ได้สร้างความลำบากให้กับมู่เ เฉียนซีเช่นกัน
เสี่ยวหงเหลือบมองไปทางมู่เฉียนซี “กลิ่นอายอันเน่าเหม็นของนกโง่พวกนี้ช่างทำให้รู้สึกแย่เสียจริง”
“เพลิงเผาสวรรค์!” เปลวเพลิงสีแดงเข้มพัดโหมกระหน่ำออกมา และวิหคนรกแห่งความตายเหล่านี้ก็ถูกกลืนกินไปจนหมดสิ้น
นอกจากนี้ยังมีเพลิงหงส์อมตะแห่งความมืด และอู๋ตี้ที่กวาดล้างด้วยความรุนแรงไปตลอดทาง จนในที่สุดก็สามารถเปิดเส้นทางได้ แต่ทว่ามันก็ยังมีวิหคนรกแห่งความตายปรากฏตัวออกมาอย่างต ต่อเนื่องอยู่ดี
แม้ว่านี่จะเป็นนกโง่ แต่กลับสามารถป้องกันนางได้อย่างดี
นี่มันไม่เหมือนศัตรูที่อยู่ในแดนสองขั้วก่อนหน้านี้เหล่านั้น ดังนั้นหากนางต้องการหอคอยจำลองของหอคอยนิรันดร์จึงไม่ใช่เรื่องง่ายเลยแม้แต่น้อย
ตูมมม โครมม!
มีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวราวฟ้าถลมดินทลายดังออกมา
พลังของราชาวิหคนรกแห่งความตายกำลังเปลี่ยนเป็นแข็งแกร่งขึ้น ส่วนพลังของฝูเซิงในตอนนี้เริ่มลดลงแล้ว
พรวด!
พรวด พรวด พรวด!
ไม่ได้มีเพียงฝูเซิงเท่านั้นที่ได้รับบาดเจ็บ แต่จื่อโยวที่ต่อสู้แบบสามต่อหนึ่งกับอ๋องทั้งสามในเวลานี้ก็ได้รับบาดเจ็บแล้วเช่นกัน ซึ่งสถานการณ์ก็เริ่มแย่ลงเรื่อย ๆ แล้ว
ปัง ปัง ปัง!
ฝูเซิงและจื่อโยวถูกโจมตีจนลอยกระเด็นออกไป แต่มู่เฉียนซีในเวลานี้กลับยังไม่มีโอกาสเข้าใกล้หอคอยจำลองของหอคอยนิรันดร์ได้เลย
ฝูเซิงและจื่อโยวกล่าวอย่างตกใจว่า “คนงาม ระวัง!”
“เจ้านายตัวน้อย!”
ไม่ว่าจะเป็นราชาวิหคนรกแห่งความตายหรืออ๋องทั้งสามคนก็ตาม หลังจากที่โจมตีพวกจื่อโยวจนล่าถอยไปได้แล้ว พวกเขาก็ไม่ไล่ล่าทั้งสองคนนั้นอีกต่อไป แต่กลับพุ่งทะยานไปทางมู่เฉียนซ ซีด้วยความเร็วที่รวดเร็วที่สุดแทน
ที่อ๋องทั้งสามต้องการที่จะจัดการมู่เฉียนซี นั่นก็เป็นเพราะว่าขอเพียงจัดการมู่เฉียนซีได้ ก็จะสามารถข่มขู่กับหวงจิ่วเยี่ยได้แล้ว
แต่ราชาวิหคนรกแห่งความตายกลับรู้สึกว่า ไม่อาจจะปล่อยให้จิตวิญญาณแห่งคนโชคชะตาอยู่รอดต่อไปได้ ฉะนั้นจึงต้องจัดการให้เร็วที่สุด และจะต้องจัดการให้ได้อย่างรวดเร็วที่สุดอีกด้ วย
“ให้ตายเถอะ! ช่างเป็นความเร็วที่เร็วจริง ๆ” และนัยน์ตาของมู่เฉียนซีหดตัวเล็กลงอย่างกะทันหัน