ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2527 ช่างฉลาดจริง ๆ
ผู้พิทักษ์ชั้นที่หนึ่งกล่าวอย่างรู้สึกผิดเล็กน้อยว่า “เจ้าจะมาเดาอะไรหนักหนา? ไม่ใช่ มันไม่ใช่แน่นอน”
แต่ผู้พิทักษ์ชั้นที่สองไม่มีทางเชื่อแน่นอนอยู่แล้ว!
มู่เฉียนซีร่วมมือกับผู้พิทักษ์ชั้นที่สองอีกครั้งเพื่อจัดการปีศาจเหวนรกกลุ่มนี้ จำนวนของปีศาจเหวนรกในชั้นที่สองช่างน่าดูชมมากจริง ๆ แต่ยังโชคดีที่ผู้พิทักษ์ชั้นที่สองมีทักษะ ะพิเศษอยู่ด้วย
เมื่อมาถึงช่วงสุดท้าย ปีศาจเหวนรกที่เหลือก็ไม่หลงกลนี้อีกต่อไป
“โชคดีที่ยังเหลืออยู่อีกไม่มากนัก เช่นนั้นพวกเรามาค่อย ๆ จัดการพวกมันไปทีละน้อยกันเถอะ! พวกเราไปกันได้แล้ว!” ผู้พิทักษ์ชั้นที่สองกล่าว
“รอข้าด้วยสิ!” ผู้พิทักษ์ชั้นที่หนึ่งกล่าว
“เจ้าจะตามข้ามาทำไมกัน? เจ้าไม่ได้ช่วยทำอะไรเสียหน่อย! เอาเจ้าไปจะมีประโยชน์อะไรล่ะ?” ผู้พิทักษ์ชั้นที่สองกล่าวอย่างไม่ไยดีเลยแม้แต่น้อย
“แค่ได้เห็นพวกเจ้าทำงานหนัก ข้าก็รู้สึกดีมากแล้วล่ะ!” พิทักษ์ชั้นที่หนึ่งกล่าว
“ข้าว่านะ เจ้าไสหัวไปซะเถอะ!” ผู้พิทักษ์ชั้นที่หนึ่งต้องการที่จะอู้อยู่ที่นี่ ฉะนั้นเขาไม่มีทางตอบรับอย่างแน่นอน และสุดท้ายผู้พิทักษ์ชั้นที่สองก็ต้องใช้อำนาจของผู้พิทักษ์ ไล ล่เขาออกไปจากเหวนรกชั้นที่สองแห่งนี้โดยตรง
“เจ้ามันใจร้าย!”
ในเมื่อไม่มีเจ้าหมอนั่นคอยเกะกะแล้ว ผู้พิทักษ์ชั้นที่สองก็มาเข้ามาหามู่เฉียนซี ในตอนที่นางกำลังจะใช้ยาน้ำเพื่อฟื้นฟูพลังวิญญาณ หลังจากที่สังหารปีศาจเหวนรกเสร็จแล้ว “แม่สาวน้ อย เจ้าฟื้นฟูเสร็จแล้วหรือ เจ้ายังพอมียาน้ำที่ใช้ในการรักษาเหลืออยู่อีกเยอะสินะ! สนใจเอามาแลกกับข้าสักหน่อยไหม”
นี่ก็คือจุดประสงค์ที่ไล่คนผู้นั้นออกไป มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ก็มีอยู่หรอกนะ! แต่ข้าได้ขายให้ท่านลุงจากชั้นที่หนึ่งไปเยอะแล้ว ตอนนี้จึงเหลือไม่มากนัก! ข้าเองก็จำเป็นต้อง ใช้ด้วยเช่นกัน ดังนั้น…”
“ไม่มากข้าก็อยากได้ เจ้าหนูนั่นมันหลอกข้า เขาคงจะฮุบเอาไว้ไม่น้อยเลยสินะ” ผู้พิทักษ์ชั้นที่สองกัดฟันด้วยความโมโห
ด้วยเหตุนี้มู่เฉียนซีจึงได้ทำข้อตกลงกับเขา ในเมื่อมีหนทางทำธุรกิจแล้วจะไม่ทำได้อย่างไร นอกจากนี้ผู้พิทักษ์ของเหวนรกแต่ละชั้นล้วนมีสมบัติอยู่มากมาย และยังเป็นผู้มั่งคั่งอีก กด้วย
ผู้พิทักษ์ชั้นที่สองดีใจอย่างบ้าคลั่งพลางกล่าวว่า “มาสิ เจ้ามาเลือกดู! เจ้าอยากได้อะไรก็เลือกอันนั้น สิบขวดเลือกได้หนึ่งอย่าง เป็นอย่างไร? ข้าใจกว้างกว่าเจ้าหมอนั่นมากใช่หรื อไม่!”
มู่เฉียนซีพยักหน้าพร้อมกับกล่าวว่า “อื้ม! ใจกว้างกว่ามากเลย”
“จิ่วเยี่ย ช่วยข้าเลือกหน่อยสิ!” มู่เฉียนซีกล่าวกับจิ่วเยี่ย
เรื่องสายตาของจิ่วเยี่ยย่อมไม่ต้องพูดถึง และเขาก็ได้เลือกสิ่งของที่ยอดเยี่ยมสองสามชิ้นให้มู่เฉียนซี ซึ่งสีหน้าของผู้พิทักษ์ชั้นที่สองตอนนี้ก็มีความสุขราวกับว่าได้สมบัติล้ำค่ าอะไรบางอย่างมาก็มิปาน
หลังจากนั้นมู่เฉียนซีก็เริ่มล่าปีศาจเหวนรกกับเขาต่อ เนื่องจากจำนวนที่ต้องล่านั้นมีมาก จึงทำให้ประสบการณ์ในการต่อสู้จริงของนางและสัตว์พันธสัญญาของนางเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร ร็ว
มู่เฉียนซีใช้พลังจิตวิญญาณของนาง เพื่อช่วยผู้พิทักษ์ชั้นที่สองหาปีศาจเหวนรกที่หลบซ่อนอยู่เหล่านั้นอย่างเต็มที่ และหลังจากที่เก็บกวาดไปจนหมดสิ้นเหมือนตอนอยู่ชั้นที่หนึ่งแล้ว ผู้พิทักษ์ชั้นที่สองก็รู้สึกชื่นชอบมู่เฉียนซีที่เป็นผู้ช่วยคนนี้อย่างมาก
เขากล่าวว่า “ในเมื่อตอนนี้จัดการเรียบร้อยแล้ว เช่นนั้นข้าจะช่วยเจ้าหาผู้พิทักษ์ชั้นที่สามตามที่ได้สัญญาเอาไว้ ไปกันเถอะ!”
หลังจากที่พวกเขาเข้ามาสู่ชั้นที่สามได้อย่างราบรื่น ผู้พิทักษ์ชั้นที่สองก็บอกกับมู่เฉียนซีว่า “ปีศาจเหวนรกของชั้นที่หนึ่งและชั้นที่สองเป็นปีศาจเหวนรกที่อ่อนแอที่สุดแล้ว เมื อมาถึงชั้นที่สาม ปีศาจเหวนรกของที่นี่ไม่เพียงแต่ฉลาดมากเท่านั้น แต่พวกมันยังมีความสามารถที่แข็งแกร่งมากอีกด้วย และแข็งแกร่งกว่าแม่สาวน้อยอย่างเจ้ายิ่งนัก ข้าว่าถึงเวลาให้เ เจ้าหนุ่มนั่นลงมือได้แล้ว”
เขาเคยเห็นเพียงอานุภาพของอาหารที่จิ่วเยี่ยทำว่ากินยากเพียงใด แต่เขายังไม่เคยเห็นเจ้าหนูผู้ลึบลับผู้นี้ลงมือเลยสักครั้ง ดังนั้นเขาจึงอยากรู้อยากเห็นมากเป็นพิเศษ
“ชั้นที่สามมีพื้นที่กว้างใหญ่ แต่ข้ามีวิธีที่สามารถดึงดูดเขาออกมาได้ ไป ๆ ไปกัน พวกเราไปหาสถานที่ที่มีลมแรง ๆ กัน” ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามเรียกพวกมู่เฉียนซีให้เดินตามตรงไปยังทา างข้างหน้า
พวกเขาเจอสถานที่ที่สูง และมีลมพัดแรงมากแห่งหนึ่ง จากนั้นเขาก็หยิบอุปกรณ์ทำอาหารของตนเองออกมา
มู่เฉียนซี กล่าวว่า “ท่านแน่ใจหรือว่าผู้พิทักษ์ชั้นที่สามจะเป็นเหมือนกับปีศาจเหวนรกเหล่านั้น ที่ได้กลิ่นหอมของอาหารที่ท่านทำแล้วจะรีบวิ่งเข้ามาน่ะ ข้าว่าเขาน่าจะวิ่งหนีไป ปไกลมากถึงจะถูก!”
สิ่งที่คนผู้นี้ทำล้วนเป็นพิษ แม้ว่ามันจะด้อยกว่าของที่จิ่วเยี่ยทำไปบ้าง แต่ก็ไม่มีผู้ใดกล้าชิมอยู่ดี ฉะนั้นผู้พิทักษ์ในชั้นต่าง ๆ ก็น่าจะคุ้นเคยกับรสชาติของมันเป็นอย่าง งดี และต้องไม่อยากเจอกับความโชคร้ายนี้แน่นอน
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! แม่สาวน้อย เจ้าเดาได้ถูกต้องแล้ว! ไม่ว่าเขาจะอยู่ไกลมากเพียงใด เขาจะต้องได้กลิ่นนี้อย่างแน่นอน และลมนี้ก็จะยิ่งทำให้กลิ่นลอยออกไปได้ไกลมากยิ่งขึ้นไปอีก เจ้าน นั่นเป็นจอมหลงทางคนหนึ่ง ฉะนั้นเขาจะต้องวิ่งไปทางตรงข้ามกับกลิ่นหอมเหล่านี้แน่นอน เพราะต้องทำเช่นนั้นมันถึงจะปลอดภัย เมื่อถึงเวลานั้น ขอเพียงแค่พวกเจ้าไล่ไปตามทิศทางลม ก็ น่าจะสามารถไล่ตามคนผู้นั้นได้ทันแล้ว” ผู้พิทักษ์ชั้นที่สองกล่าวพลางหัวเราะอย่างสนุกสนาน
มุมปากของมู่เฉียนซีกระตุกขึ้นอย่างบ้าคลั่ง “สามารถใช้วิธีการเช่นนี้ในการตามหาคนได้ ท่านนี่ช่างฉลาดมากจริง ๆ!”
“แต่ ข้าไม่ทำแล้ว! อานุภาพของเจ้าหนูนี่รุนแรงกว่า ให้เขามาทำเถอะ! กลิ่นหอมมันจะได้กระจายออกไปไกลยิ่งกว่านี้” หลังจากนั้น เขาก็ได้มอบภารกิจที่สำคัญเช่นนี้ให้กับจิ่วเยี่ยท ทันที
และจิ่วเยี่ยก็ไม่ทำให้ผิดหวังจริง ๆ เพราะเขาได้ทำอาหารที่มีกลิ่นหอมคละคลุ้งออกมา ซึ่งมันก็ได้ดึงดูดปีศาจเหวนรกจำนวนมากให้ตรงมาที่นี่ จากนั้นปีศาจเหวนรกเหล่านั้นก็ยังคงต่อสู้ กันอย่างเอาเป็นเอาตายเช่นเดิม
แต่ผู้พิทักษ์ชั้นที่สองกลับไม่ยอมลงมือ เขากล่าววว่า “นี่ไม่ใช่อาณาเขตของข้า ฉะนั้นข้าไม่จำเป็นต้องลงมือช่วยเจ้าหมอนั่นลดปัญหาหรอก! แม่สาวน้อย เจ้าเองก็ไม่ต้องลงไปสู้หรอก เ เว้นเสียแต่ว่าเจ้าหมอนั่นจะเสนอเงื่อนไขมาก่อน แล้วค่อยว่ากัน มิเช่นนั้นเจ้าได้ทำงานเสียเปล่าเป็นแน่”
เวลานี้ในสถานที่ไหนสักแห่งหนึ่งของชั้นที่สาม จมูกของชายสูงผอมคนหนึ่งกำลังขยับเล็กน้อย เขาได้กลิ่นที่หอมหวนมากกลิ่นหนึ่ง และกลิ่นหอมเช่นนี้จะต้องดึงดูดให้คนเข้าไปหาถึงจ จะถูก แต่ผลปรากฏว่า มันกลับทำให้เขาสั่นสะท้านไปทั้งตัวแทน
เจ้าหมอนั่นมาทำไมกัน? นอกจากนี้ยังมาทำอาหารในเขตแดนของข้าอีก หรือว่าปีศาจเหวนรกที่หนีไปถึงอาณาเขตของเขาทั้งหมดล้วนถูกอาหารเลิศรสของเขาหลอกวางยาพิษจนตายไปหมดแล้ว
มันจะต้องเป็นเช่นนั้นแน่นอน มิเช่นนั้นเขาไม่มีทางว่างมาสร้างหายนะให้เขาเช่นนี้หรอก!
จำเป็นต้องหนี จะเผชิญหน้ากับเขาไม่ได้เด็ดขาด
เหมือนสายลมพัดผ่านมาระลอกหนึ่ง เขาก็สัมผัสถึงทิศทางนั้นได้ ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามกล่าวว่า “กลิ่นหอมลอยมาจากทางด้านนั้น นอกจากนี้ยังอยู่ใกล้ข้ามากด้วย หากข้าไปตามสายลมจะต้อง อยู่ห่างจากเขาได้แน่นอน”
เฟี้ยว เฟี้ยว เฟี้ยว!
ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามพุ่งทะยานออกไปอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาดก็มิปาน อีกทั้งยังทำราวกับว่าถูกปีศาจเหวนรกที่แข็งแกร่งที่สุดไล่ล่าอย่างไรอย่างนั้นเลย
ผู้พิทักษ์ชั้นที่สองกล่าวว่า “ทำเสร็จแล้ว เช่นนั้นพวกเราก็ไปหาคนตามทิศทางลมกันเถอะ! กลิ่นนี้ช่างหอมมากเกินไปจริง ๆ อีกทั้งยังคงอยู่ได้เป็นเวลานานอีกด้วย”
“อื้ม!” จิ่วเยี่ยอุ้มมู่เฉียนซีเอาไว้ จากนั้นก็เหยียบไปบนหัวของปีศาจเหวนรกเหล่านั้นและพุ่งทะยานออกไป ถึงปีศาจเหวนรกเหล่านั้นต้องการที่จะโจมตีพวกเขา แต่สุดท้ายก็ไม่อาจสัมผัส ได้แม้แต่ชายเสื้อของพวกเขาเลยด้วยซ้ำ
พวกจิ่วเยี่ยมุ่งหน้าไปตามทิศทางลม แม้ว่าจะเจอกับปีศาจเหวนรก แต่พวกมันก็ไม่สามารถขัดขวางความเร็วของพวกเขาได้ นอกจากนี้จิ่วเยี่ยยังใช้พลังของเขากำจัดพวกมันไปทั้งหมดอีกด้วย
เนื่องจากว่าภารกิจอันดับแรกในตอนนี้คือการตามหาผู้พิทักษ์ชั้นที่สามให้เจอ ฉะนั้นพวกเขาทั้งสองจึงไม่อยากเสียเวลาระหว่างทางมากจนเกินไปนัก
วิธีการของผู้พิทักษ์ชั้นที่สองนั้นน่าเชื่อถือเป็นอย่างมาก เพราะตอนนี้เขาเห็นสิ่งมีชีวิตบางอย่างอยู่ข้างหน้าเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว นอกจากนี้ยังไม่ใช่ปีศาจเหวนรกอีกด้วย
“พวกเจ้าไม่ใช่ปีศาจเหวนรกระดับสูงใช่หรือไม่? พวกเจ้าเป็นใครกันแน่?” ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามมองไปยังชายหนึ่งหญิงหนึ่งที่อยู่ตรงหน้าของเขา ทั้งสองคนล้วนอายุน้อยเป็นอย่างมาก อีกท ทั้งยังหน้าตาดีมากอีกด้วย แต่ดูอย่างไรก็ไม่เหมือนคนที่ใช้ชีวิตอยู่ในเหวนรกมาเป็นเวลานานเลยแม้แต่น้อย
คนมาใหม่สินะ!
YOU MAY ALSO LIKE
