ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2531 หาคนไม่เจอ
พวกเขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก ที่สามารถจัดการปีศาจเหวนรกได้ในคราวเดียว และหลังจากที่พวกเขาได้พักผ่อนกันอย่างเต็มที่แล้ว ก็พากันไปลาดตระเวนทั่วทั้งชั้นที่สามอีกครั้ง เพื่อท ที่จะยืนยันว่าชั้นที่สามไม่มีปีศาจเหวนรกเหลืออยู่แล้วจริง ๆ
เวลาผ่านไปยังไม่ถึงสามเดือนเลยด้วยซ้ำ แต่ทว่าพวกเขาทั้งสองคนกลับสามารถแก้ไขมันได้แล้ว สิ่งนี้ทำให้ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามประหลาดใจมากจริง ๆ
ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามกล่าวว่า “เอาล่ะ! ชั้นที่สามไม่เป็นอะไรแล้ว เข่นนั้นข้าจะนำทางให้พวกเจ้าเอง ไปชั้นที่สี่กันเถอะ! ความสามารถของพวกเจ้าแข็งแกร่งมาก รู้อย่างนี้ข้าคงให้พวก กเจ้าช่วยเหลือไปตั้งแต่แรกแล้ว”
ในเมื่อมีผู้พิทักษ์ชั้นที่สามคอยนำทางให้ พวกเขาก็สามารถเข้าไปในชั้นที่สี่ได้อย่างราบรื่น และหลังจากที่เข้าไปในชั้นที่สี่แล้ว ผู้นำทางจากชั้นที่สามก็กล่าวกับมู่เฉียนซี
“หลังจากที่มาถึงชั้นที่สี่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นปีศาจเหวนรกตัวใด พวกเจ้าก็ห้ามดูถูกเป็นอันขาด พวกมันไม่เพียงแต่แข็งแกร่งมากเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีความสามาถพิเศษที่พวกเราไม่รู้อีกด ด้วย ซึ่งพวกมันรับมือได้ยากเลยทีเดียว”
ความสามารถพิเศษอย่างนั้นหรือ? มู่เฉียนซีตะลึงงันไปเล็กน้อย
แม้ว่าจะมาถึงชั้นที่สี่แล้ว แต่คนที่คอยเฝ้าจับตาดูนั้นก็ยังไม่หายไปเช่นเดิม ไอ้เจ้าคนสารเลวนั่น ไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหนกันแน่นะ?
“ตาเฒ่าซือนั่นคงจะยุ่งอยู่ที่ไหนสักแห่งเป็นแน่ หากต้องการจะหาตัวคงไม่ง่ายนัก! พวกเราค่อย ๆ หาไปก็แล้วกัน สามชั้นก่อนหน้านี้จัดการเรียบร้อยแล้ว ปล่อยให้เจ้าสองคนนั้นคอยเฝ้ าเอาไว้น่าจะไม่เกิดปัญหาอะไรแล้วล่ะ” ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามกล่าวกับมู่เฉียนซีและจิ่วเยี่ย
ระหว่างทางพวกเขาต้องเจอกับปีศาจเหวนรกที่รับมือได้ยากจริง ๆ ตอนนี้อีกสองคนไม่ได้อยู่ด้วย ฉะนั้นผู้พิทักษ์ชั้นที่สามจึงมีความคิดที่จะขอยาจากมู่เฉียนซีอีกครั้ง
“ยาน้ำนั่นน่ะ! เจ้ายังมีอยู่อีกหรือไม่? แม่นางน้อย ข้าอยากจะขอซื้อต่อสักหน่อย”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “เหลืออยู่ไม่มากเท่าไรแล้วล่ะ”
เขาผิดหวังเป็นอย่างมาก ดูแล้วน่าจะซื้อไม่ได้เป็นแน่ ใครใช้ให้เขาเป็นผู้พิทักษ์ของชั้นที่สามไม่ใช่ของชั้นที่หนึ่งหรือสองกันล่ะ ของดี ๆ ล้วนถูกเจ้าสองคนนั้นชิงไปหมดแล้ว
“แม้ว่าจะเหลืออยู่อีกไม่มากแล้ว แต่ตอนนี้ข้าสามารถกลั่นออกมาได้บ้าง ท่านต้องการเท่าไรล่ะ?” มู่เฉียนซีกล่าวถาม
ด้วยบริเวณโดยรอบที่ทั้งมืดครึ้มและมืดสนิท แน่นอนว่าย่อมเป็นสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะแก่การกลั่นยาอยู่แล้ว แต่มันไม่ได้มีผลต่อมู่เฉียนซีเท่าไรนัก
และเนื่องจากพวกเขาตามหามาเป็นเวลานานแล้ว ทว่าก็ยังหาผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่ไม่เจอแม้แต่ร่องรอยเลยด้วยซ้ำ ดังนั้นนางจึงหยุดเพื่อกลั่นยาและยาพิษเผื่อเอาไว้บ้างดีกว่า
“กลั่นยาตอนนี้อย่างนั้นหรือ? สามารถทำได้หรือ? หากการโจมตีของปีศาจเหวนรกส่งผลต่อเจ้า เช่นนั้นมันก็ไร้ประโยชน์น่ะสิ” ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามกล่าวขึ้น
จิ่วเยี่ยกล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “ข้าปกป้องซีได้ เจ้าพวกมดปลวกเหล่านั้นไม่มีทางเข้าใกล้ซีได้หรอก”
ด้วยเหตุนี้มู่เฉียนซีจึงได้เริ่มกลั่นยาทันที เขาสามารถเห็นการกำเนิดของยาวิเศษเหล่านั้นด้วยตาตนเอง แน่นอนว่ามันเป็นสิ่งที่ผู้พิทักษ์ทั้งสองชั้นแรกไม่มีโอกาสได้เห็นอยู่แล้ว ซ ซึ่งมันก็ทำให้ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
“ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้นี่เอง! แม่สาวน้อย เจ้านี่มันน่าทึ่งจริง ๆ เลย!”
“ข้ายังต้องการอีก กลั่นให้ข้าอีกสักหน่อยได้หรือไม่”
“มากกว่านี้อีกหน่อย!”
จำนวนยาที่มากมายนับไม่ถ้วน ทำให้มู่เฉียนซีสามารถแลกเปลี่ยนสมบัติของผู้พิทักษ์ชั้นที่สามมาได้มากมาย และหลังจากนั้นนางก็เริ่มกลั่นยาที่ตนเองต้องการต่อ ซึ่งมันก็เป็นยาที่เอา าไว้ใช้กับปีศาจเหวนรกเหล่านี้นั่นเอง
เพราะต้องกลั่นยาจึงได้หยุดการเคลื่อนไหวชั่วคราว หลังจากนั้นพวกเขาก็เริ่มหาผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่กันต่อไป และมู่เฉียนซีก็กล่าวว่า “เมื่อไรที่หาผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่เจอ คาดว่าเ เขาน่าจะเสนอเงื่อนไขแบบเดียวกัน คือการให้พวกเราช่วยกำจัดปีศาจเหวนรกอย่างแน่นอน ในเมื่อค้นหาอย่างไร้จุดหมายเช่นนี้ ไม่สู้พวกเราฆ่าปีศาจเหวนรกเหล่านี้ไปก่อนค่อยว่ากันเถอะ”
“ข้าจะได้ลองยานี้ด้วย ว่าสามารถดึงดูดพวกมันได้หรือไม่” เมื่อมาถึงชั้นที่สาม ปีศาจเหวนรกเหล่านั้นก็เปลี่ยนเป็นฉลาดมากยิ่งขึ้น และอาหารที่เลิศรสก็ไม่สามารถล่อลวงมันได้อีกต ต่อไป
ยิ่งพอมาถึงชั้นที่สี่ เมื่อลองเปรียบเทียบกับอาหารเลิศรสดูแล้ว ดูเหมือนว่าปีศาจเหวนรกเหล่านี้จะสนใจในพลังมากกว่า
ดังนั้นมู่เฉียนซีจึงวางแผนว่าจะใช้พลังเป็นเหยื่อล่อ เพื่อดึงดูดให้ปีศาจเหวนรกเหล่านั้นมาติดกับดัก
เพียงแต่ว่า ยานี้ไม่มีทางที่จะใช้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์ได้แน่นอน
แน่นอนว่า ถึงแม้จะสามารถดึงดูดปีศาจเหวนรกได้ แต่ก็ทำได้เพียงสองสามตัวเท่านั้น ซึ่งมันก็ไม่ค่อยจะมีประโยชน์มากเท่าไรนัก
“ดูเหมือนว่าจำเป็นที่จะต้องปรับปรุงยานี้ต่อไปอีกสินะ” มู่เฉียนซีบ่นพึมพำ
ถึงจะปรับปรุงทันทีแต่พลังก็ยังมีขีดจำกัดอยู่ดี ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามจึงกล่าวว่า “แม่นางน้อย ข้าจะขอแนะนำอะไรเจ้าสักหน่อย ถึงยาที่เจ้ากลั่นออกมานี้จะน่าทึ่งเป็นอย่างมาก แต่พลัง ของเจ้านี้ก็ไม่สามารถทำให้ปีศาจเหวนรกเหล่านั้นสนใจได้! ทว่าพลังที่ปีศาจเหวนรกเหล่านั้นสนใจ น่าจะเป็นพลังของเจ้าหนุ่มผู้นี้มากกว่า”
ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามมองไปทางหวงจิ่วเยี่ย เนื่องจากว่าพลังของแม่สาวน้อยผู้นี้มีความบริสุทธิ์มากเกินไปจึงไม่ใช่ที่ชื่นชอบของปีศาจเหวนรกเหล่านี้ แต่พลังแห่งความมืดของชายผู้นี้ค คาดว่าน่าจะทำให้ปีศาจเหวนรกเหล่านี้ตื่นเต้นมากกว่า
มู่เฉียนซีกล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “เหตุใดข้าถึงคิดไม่ได้กันนะ จิ่วเยี่ย…”
หลังจากที่มู่เฉียนซีกลั่นพลังบางอย่างออกมาได้แล้ว นางก็ให้จิ่วเยี่ยใช้พลังของตนเองเร่งปฏิกิริยา และด้วยการเร่งปฏิกิริยานี้ จึงทำให้ไม่สามารถควบคุมได้
หลังจากนั้นปีศาจเหวนรกมากมายก็พุ่งทะยานมาทางพวกเขาอย่างบ้าคลั่ง และเนื่องจากว่ามันบ้าคลั่งเกินไป จึงทำให้ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามตื่นตกใจเป็นอย่างมาก
“อันตรายเกินไปแล้ว พวกเรารีบหนีกันเถอะ! มันให้ผลลัพท์ที่มากเกินไป เมื่อถึงเวลานั้นคนที่ตายจะไม่ใช่ปีศาจเหวนรกเหล่านี้ แต่เป็นพวกเจ้าแทน! รีบหนีเร็วเข้า!”
จิ่วเยี่ยพุ่งทะยานออกไปพลางกล่าวว่า “มาได้เยอะดีจริง ๆ!”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ในเมื่อเรียกพวกมันมาได้แล้ว เช่นนั้นก็มีแต่ต้องต่อสู้แล้วล่ะ ก็แค่จัดการเก็บกวาดพวกมันให้สิ้นซากก็พอแล้ว”
จิ่วเยี่ยทนอยู่ใจกลางวงล้อมของปีศาจเหวนรกเหล่านี้ และจ้องมองไปทางพวกมัน ส่วนมู่เฉียนซีก็พาพวกอู๋ตี้ล้อมโจมตีจากรอบนอก
ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามในตอนนี้หวาดกลัวเป็นอย่างมาก เขากล่าวว่า “ตอนนี้คนหนุ่มสาวอย่างพวกเจ้าจะบ้าบิ่นเกินไปแล้ว คิดว่าตัวเองอยู่ชั้นที่หนึ่งหรืออย่างไร!”
ตูมมมม!
จิ่วเยี่ยที่ยืนอยู่ตรงกลางได้เป็นจุดศูยน์กลางที่ระเบิดพลังแห่งความมืดอันน่าสะพรึงกลัวออกมา และปีศาจเหวนรกที่กำลังล้อมเขาไว้ก็โดนโจมตีจนลอยออกไปคนละทิศละทาง
เพียงแค่กระบวนท่าเดียว เขาก็สามารถจัดการได้มากมายแล้ว ซึ่งนี่ก็ทำให้ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามได้เปิดหูเปิดตาอย่างแท้จริง
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!
มู่เฉียนซีที่ถือเข็มยาเอาไว้แอบลอบโจมตีจากทางรอบนอก และเนื่องจากว่าจิ่วเยี่ยได้ดึงดูดความสนใจทั้งหมดของพวกมันไป ได้ชัดว่าพวกมันไม่ป้องกันด้านหลังของตนเองเอาไว้เลย ซึ่งนี่ ก็เป็นโอกาสที่ทำให้มู่เฉียนซีสามารถใช้ประโยชน์จากมันได้!
ตูมมม โครมมม!
เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวออกมา ขอบเขตในการต่อสู้นั้นมีขนาดที่กว้างขวางมาก และสุดท้ายแล้วผู้ที่ชนะก็คือฝ่ายที่น้อยกว่านั่นเอง
มีปีศาจเหวนรกที่ถูกแผดเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่านจำนวนมาก ส่วนที่เหลือที่ยังโชคดีมีชีวิตรอดอยู่เหล่านั้นก็ตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวจนไม่กล้าต่อต้านอีก และสุดท้ายพวกมันก็ถูกผู้พ พิทักษ์ชั้นที่สามจับไปจนหมด
อย่างไรเสียถูกขังเอาไว้ก็ยังดีกว่าต้องกลายเป็นเถ้าถ่านล่ะนะ!
หลังจากนั้นมู่เฉียนซีก็ได้ใช้เหยื่อล่อแบบเดียวกันในการดึงดูดปีศาจเหวนรกเหล่านั้นออกมา และระหว่างทางพวกเขาก็สามารถกำจัดปีศาจเหวนรกได้เป็นจำนวนมาก แต่ทว่าพวกเขาก็ยังคงหาที่อย ยู่ของผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่ไม่เจออยู่ดี
ทันใดนั้นผู้พิทักษ์ชั้นที่สามก็รู้สึกว่ามันแปลก ๆ “พวกเราส่งเสียงดังสร้างความวุ่นวายขนาดนี้ เขาในฐานะที่เป็นผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่น่าจะปรากฏตัวออกมาแล้วถึงจะถูก! เหตุใดถึงได้ ดูเหมือนหายไปราวกับหลบซ่อนตัวอยู่ก็มิปาน หรือว่าจะได้รับบาดเจ็บสาหัสเกินกว่าที่จะรักษาตัวเองได้ เช่นนั้นได้เดือดร้อนแน่ หากได้รับบาดเจ็บสาหัสจริง ๆ และเขากำลังรักษาตัวเองอย ยู่ เช่นนี้ก็ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลาอีกกี่ปีถึงจะรักษาหายได้”