ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2532 เฉียนซีถูกลักพาตัว
ไม่รู้กี่ปีอย่างนั้นหรือ? พวกเขารีบถึงขนาดที่เพียงแค่เดือนเดียวพวกเขายังไม่อยากรอเลยด้วยซ้ำ!
เนื่องจากว่าพวกเขาหาผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่ไม่เจอ มันจึงทำให้มู่เฉียนซีและจิ่วเยี่ยเริ่มดุร้ายมากยิ่งขึ้น ซึ่งมันก็ทำให้ปีศาจเหวนรกของที่นี่ต้องเผชิญกับหายนะ แม้ว่าจะเป็นผู้พิทั กษ์ชั้นที่สามเองก็ยังต้องตัวสั่นเทาในความโหดร้ายของทั้งสองคนนี้เลย
หลังจากที่เตร็ดเตร่มาสักระยะหนึ่ง ทันใดนั้นผู้พิทักษ์ชั้นที่สามก็ค้นพบว่าด้านข้างนั้นมีร่างที่คุ้นเคยร่างหนึ่งนอนอยู่ในซากปรักหักพัง เขากล่าวขึ้นมาอย่างตื่นเต้นว่า “หาเจอ แล้ว หาเจอแล้ว เขาอยู่ทางนั้น”
ซึ่งตรงนั้นก็มีคนนอนอยู่คนหนึ่งจริง ๆ
ปัก ปัก ปัก!
เมื่อผู้พิทักษ์ชั้นที่สามโยนหินเหล่านั้นออกไป และใบหน้าของคนผู้นั้นก็เผยออกมา
เขาเป็นชายหนุ่มในชุดสีขาว เขาในตอนนี้นอนอยู่บนพื้นด้วยร่างกายที่เต็มไปด้วยบาดแผล แม้จะมีเสียงดังอยู่ข้างกายขนาดนี้ก็ยังไม่ตื่นขึ้นมา ดูเหมือนไม่ว่าโดยรอบจะเกิดความเคลื่อนไ ไหวมากเพียงใด แต่เขาก็ไม่ตื่นขึ้นมาอยู่ดี
สีหน้าของผู้พิทักษ์ชั้นที่สามจริงจังขึ้นมาอย่างฉับพลัน เขากล่าวว่า “ได้รับบาดเจ็บสาหัสจริง ๆ ด้วย! ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานเพียงใดถึงจะสามารถฟื้นตัวกลับมาได้?”
อาการบาดเจ็บของเขาร้ายแรงกว่าผู้พิทักษ์ชั้นที่หนี่งที่นางเจอตอนแรกเสียอีก มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย ปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้ารักษาเขาเอง! ข้าคือนักปรุงยา ”
ฟิ้ว!
เข็มยาหลายเล่มบินออกไป แต่เขายังคงไม่มีการตอบสนองกลับมาเลยแม้แต่น้อย
ฉึก ฉึก ฉึก!
เข็มยาปักเข้าไปในผิวหนังของเขา หลังจากที่ยาน้ำซึมเข้าไปในเส้นเลือดแล้ว มันก็เริ่มเข้าไปฟื้นฟูเส้นเอ็นในร่างกายของเขาทันที
นางหยิบยาน้ำและยาลูกกลอนออกมากองหนึ่งและมอบให้กับผู้พิทักษ์ชั้นที่สามพลางกล่าวว่า “ท่านป้อนยาเหล่านี้ให้เขาเสีย!”
“นี่มันเยอะเกินไปแล้ว มันสิ้นเปลืองเกินไป ข้ากลัวว่าเขาจะซื้อไม่ไหวเอาน่ะสิ!” ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามกล่าว
“ข้าจะเสนอให้เขาไปส่งพวกเราที่ชั้นห้า เป็นค่ารักษาอาการบาดเจ็บครั้งนี้” มู่เฉียนซีกล่าว
“ที่แท้ทำแบบนี้ก็ได้ หากรู้เช่นนั้นข้าคงจะฆ่าปีศาจเหวนรกด้วยตนเอง และให้เจ้ามอบยาเหล่านี้ให้ข้า หลังจากนั้นข้าค่อยมาส่งเจ้าที่ชั้นที่สี่” เขากล่าวอย่างเสียใจ
แน่นอนว่าเรื่องการป้อนยาและดูแลผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่ต้องมอบให้เป็นหน้าที่ของผู้พิทักษ์ชั้นที่สามอยู่แล้ว ส่วนมู่เฉียนซีและจิ่วเยี่ยก็จัดการทำลายล้างปีศาจเหวนรกที่เข้ามาใกล้ เหล่านั้น
หลังจากที่ผ่านไปประมาณหนึ่งวัน ในที่สุดคนป่วยคนนั้นก็ตื่นขึ้นมา เขากล่าวว่า “แม่สาวน้อย เจ้าเก่งเหลือเกิน! อาการบาดเจ็บที่จำเป็นต้องนอนหลายปีกว่าจะดีขึ้นได้ คิดไม่ถึงว่าจะตื่น นขึ้นมาภายในวันเดียวเช่นนี้ การฟื้นตัวก็ดีมาก คาดว่าใช้เวลาเพียงสามวันก็น่าจะหายดีแล้ว”
ฉัวะ!
หลังจากที่มู่เฉียนซีและจิ่วเยี่ยเก็บกวาดโดยรอบเรียบร้อยแล้ว พวกเขาก็เดินกลับมา นางกวาดตามองไปที่ผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่พลางกล่าวว่า “ฟื้นตัวได้ไม่เลวเลย รวดเร็วกว่าที่ข้าจินตนา าการเอาไว้เสียอีก ร่างกายของผู้พิทักษ์อย่างพวกท่านช่างแข็งแกร่งมากจริง ๆ!”
เขามองไปทางมู่เฉียนซีพลางกล่าวว่า “เจ้าคือคนที่ช่วยข้าหรือ”
ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามกล่าวว่า “ใช่แล้ว! พวกเขาช่วยเจ้าเอาไว้ นอกจากนี้ยังใช้ของดี ๆ ไปกับเจ้ามากมาย ฉะนั้นเจ้าจะต้องรู้สึกขอบคุณพวกเขาให้มาก ๆ! พวกเขาต้องการให้เจ้าพาไปชั้นที่ห ห้า ซึ่งเจ้าห้ามปฏิเสธเด็ดขาด”
เขากล่าวตอบว่า “แน่นอนว่าข้าไม่มีทางปฏิเสธคำขอของผู้มีพระคุณอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าตอนนี้อาการบาดเจ็บของข้ายังไม่หายดี และยังไม่สามารถต่อสู้กับปีศาจเหวนรกเหล่านั้นได้ โปรดรอ ให้อาการบาดเจ็บของข้าหายดีก่อน แล้วค่อยนำทางให้พวกท่านได้หรือไม่”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ไม่มีปัญหา!”
มันเป็นไปตามที่นางคาดการณ์เอาไว้ ว่าอาการบาดเจ็บของผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่ต้องใช้เวลาฟื้นตัวถึงสามวัน ซึ่งพวกเขาก็รอจนถึงวันที่สามได้อยู่แล้ว
“ยังมีเรื่องอะไรที่ต้องการให้ช่วยอีกหรือไม่?” เขากล่าว
“หากท่านนำทางจนพวกเราสามารถเข้าไปในชั้นที่ห้าได้แล้ว ท่านสามารถช่วยพวกเราหาผู้พิทักษ์ของชั้นที่ห้าให้เจอโดยเร็วได้หรือไม่? หากว่าได้แล้วละก็ พวกข้ารับปากว่าจะช่วยท่ านกำจัดปีศาจเหวนรกของชั้นนี้ให้หมดก่อนค่อยออกเดินทาง หากไม่ได้แล้วละก็ หลังจากผ่านไปสามวันแล้วพวกเราจะออกเดินทางทันที! ส่วนปีศาจเหวนรกชั้นที่สี่ ท่านก็จัดการเองคนเดียวเถ ถอะ!”
หากที่ชั้นที่ห้าต้องหาคนเหมือนชั้นที่สี่ เช่นนั้นจะมีคนนำทางให้หรือไม่ก็มีค่าเท่ากันอยู่ดี
ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามกล่าวด้วยความเสียอกเสียใจว่า “ฮือ ฮือ ฮือ! ข้าก็ไม่ได้ตั้งใจจะหลอกเจ้า แต่ใครจะไม่รู้ว่าเจ้าหมอนี่จะหายากถึงขนาดนั้นกันล่ะ!”
ผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่กล่าวว่า “ก่อนหน้านี้สามารถหากันได้ แต่เป็นเพราะว่าตอนนี้มีปีศาจเหวนรกปรากฏตัวขึ้นมาในเหวนรกจึงทำให้วุ่นวายเล็กน้อย ฉะนั้นจึงไม่แน่ใจว่าจะหาเจอหรือไม่ ดั งนั้นรอให้ข้าหายดีก่อน ข้าจะไปส่งพวกเจ้าที่ชั้นที่ห้า พวกเจ้าก็ตามหาเขาด้วยตนเองเถอะ”
“เจ้านี่มันจะซื่อสัตย์เกินไปแล้ว อันที่จริงหากเจ้าโกหกพวกเขา เจ้าก็จะมีคนคอยช่วยเจ้ากำจัดปีศาจเหวนรกเหล่านี้แล้ว!” ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามกล่าวอย่างผิดหวังเล็กน้อย
เขากล่าวตอบว่า “ข้าชอบที่จะจัดการเรื่องของตนเองด้วยตนเองมากกว่า และข้าก็ไม่อยากได้ความช่วยเหลือจากคนอื่นด้วย คราวนี้ข้าโดนปีศาจเหวนรกโจมตีจนได้รับบาดเจ็บสาหัส นั่นก็เป็น เพราะว่าความสามารถของข้าไม่เพียงพอ ฉะนั้นข้าจำเป็นจะต้องหลั่งเลือดต่อสู้ครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อให้แข็งแกร่งกว่าปีศาจเหวนรกให้จงได้ และข้าจะทำให้พวกมันไม่กล้ามาที่เหวนรกเช่นนี้ อีก”
แม้ว่าผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่จะได้รับบาดเจ็บ แต่เมื่อเขาตื่นขึ้นมาก็ยืนกรานที่จะออกไปล่าปีศาจเหวนรกต่อทันที
มู่เฉียนซีก็ขี้เกียจเกินกว่าจะขัดขวางเขาเอาไว้ ขอเพียงเขาไม่ทำให้อาการบาดเจ็บของตนเองแย่ลงก็เพียงพอแล้ว เขาจะลงมืออย่างไรก็ตามใจเขาเถอะ!
ในสามวันนี้พวกเขาร่วมมือกันกำจัดปีศาจเหวนรกไปได้มากมาย นอกจากนี้เมื่อมีมู่เฉียนซีอยู่ด้วย อาการบาดเจ็บของเขาก็ไม่ได้เปลี่ยนเป็นแย่ลง ทว่ามันกลับดีขึ้นมากหลังจากที่ผ่านไปสา ามวัน เขากล่าวว่า “พวกเจ้านี่แข็งแกร่งมากจริง ๆ การล่าปีศาจเหวนรกก็ราบรื่นขึ้นมากเมื่อมีพวกเจ้าอยู่ด้วย ข้าอยากจะให้พวกเจ้าอยู่ต่อจริง ๆ! แต่เป็นเพราะพวกเจ้ารีบขึ้นไปยัง ชั้นที่ห้า เช่นนั้นข้าก็จะไม่รั้งพวกเจ้าไว้อีกแล้วล่ะ”
“เจ้าอยู่ที่นี่เฝ้าชั้นที่สี่ให้ข้า ข้าจะไปส่งพวกเขาขึ้นที่ชั้นที่ห้าก่อน” เขากล่าวกับผู้พิทักษ์ชั้นที่สาม
“ได้สิ! ข้ารู้แล้ว เจ้าไปเถอะ! รีบไปเถอะ!” ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามกล่าว
หลังจากนั้นผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่ก็เปิดเส้นทางไปยังชั้นที่ห้า พวกเขาเดินเข้าไปในเส้นทางนั้น แต่ผลปรากฏว่าเส้นทางนั้นกลับบิดเบี้ยว ร่างกายของนางไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ และหลั งจากนั้นจิ่วเยี่ยก็ถูกผลักออกไปอีกเส้นทางหนึ่ง
หลังจากนั้นผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่ผู้นั้นก็เผยรอยยิ้มที่แปลกประหลาดออกมา เขากล่าวว่า “นายท่าน หากท่านคิดที่จะช่วยเหลือผู้หญิงคนนี้ละก็! เช่นนั้นท่านก็ไปที่ชั้นที่เจ็ดเสียเถ ถอะ! ราชาของพวกเรากำลังรอท่านอยู่ เขากำลังรอการมาเยือนของท่านอยู่”
“ซี!”
ร่างของมู่เฉียนซีหายไปต่อหน้าต่อตาเขาพร้อมกับเจ้าหมอนั่นทันที หลังจากนั้นจิ่วเยี่ยก็กลับไปยังชั้นที่สี่อีกครั้ง เขาระเบิดพลังที่น่าสะพรึงกลัวออกมา และต้องการที่จะฉีกมิติเหล่ านี้เพื่อตามหามู่เฉียนซี แต่ทว่าเขากลับถูกพลังและกฏของที่นี่สกัดกั้นเอาไว้
พรวดด!
ทันใดนั้นเขาก็กระอักเลือดออกมา
เนื่องจากจิ่วเยี่ยสูญเสียการควบคุมจึงทำให้คำสาปสามารถเข้ามาควบคุมเขาได้อีกครั้ง กลิ่นอายของจิ่วเยี่ยเปลี่ยนเป็นอันตรายมากขึ้น ซึ่งมันก็ทำให้ปีศาจเหวนรกของชั้นที่สี่สั่นสะท้านไ ไปทั้งตัว และพวกมันก็ล้มลงไปคลานอยู่บนพื้นทันที
ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามถูกพลังนี้ทำให้ตื่นตกใจเป็นอย่างมาก และเมื่อเขารีบมา ก็ค้นพบว่าหวงจิ่วเยี่ยที่ต้องไปยังชั้นที่ห้าได้กลับมาแล้ว
“เจ้า เจ้า…”
แค่ก แค่ก แค่ก!
ทันใดนั้นพลังนี้ก็กำลังบีบคอของเขาเอาไว้ จนทำให้เขาเริ่มที่จะหายใจไม่ออก
“เจ้า!”
“ผู้พิทักษ์ของเจ้าลักพาตัวซีไปแล้ว ทำอย่างไรถึงจะไปชั้นที่ห้าได้? ไม่ ข้าจะไปชั้นที่เจ็ด” จิ่วเยี่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือก
“นะ…นั่นมันเป็นไปไม่ได้! เจ้า นี่มันต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดแน่ ๆ ตาเฒ่าซือจะลักพาตัวสาวน้อยผู้นั้นไปได้อย่างไร นี่มันไม่ถูกต้อง!” ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามกล่าวอย่างเหลือเชื่อ
YOU MAY ALSO LIKE
