ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2533 เขาคือคนผู้นั้น
ด้วยแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวของจิ่วเยี่ย ทำให้ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามตื่นตกใจจนขวัญหนีดีฟ่อไปหมด นอกจากนี้เขายังรู้สึกคุ้นเคยกับแรงกดดันนี้อย่างอธิบายไม่ถูก! มันคุ้นเคยมากจริง ง ๆ!
ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นมาได้ เขานึกออกแล้ว ทำไมก่อนหน้านี้เขาถึงไม่เคยสังเกตมันมาก่อนเลยนะ?
“จะ…เจ้าก็คือ…เจ้าก็คือ…” เขาก็คือคนที่ต่อสู้กับท่านกิเลนแห่งนรก ผู้แข็งแกร่งที่ทำให้เหวนรกต้องสั่นสะเทือน
เหตุใดเขาถึงคิดไม่ถึงว่าคนผู้นี้ก็คือคนผู้นั้นกันนะ?
ถูกท่านกิเลนแห่งนรกทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัสขนาดนั้น คิดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถฟื้นตัวกลับมาได้ในเวลาอันสั้นเช่นนี้ นอกจากนี้ยังเข้ามาในเหวนรกอีกครั้งด้วย แม้ว่าจะไม่ได้สูงลิ่วเ เหมือนคราวที่แล้ว แต่มันก็ไม่ใช่การค้นพบที่ต่ำเช่นกัน
ตอนที่เขาจัดการปีศาจเหวนรกก่อนหน้านี้ เขาไม่ได้ใช้พลังมากมายเท่าไรนัก ดังนั้นผู้พิทักษ์ชั้นที่สามจึงคิดไม่ถึงมาก่อน
แต่เนื่องจากว่าการถูกลักพาตัวไปของมู่เฉียนซี ทำให้จิ่วเยี่ยโกรธมาก มันย่อมทำให้เขาไม่สามารถควบคุมพลังของเขาได้อยู่แล้ว
ตอนนี้ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามกำลังหวาดกลัวจนขวัญหนีดีฟ่อ เจ้าคนน่าสะพรึงกลัวผู้นี่คือคนที่สามารถต่อสู้กับเจ้าแห่งเหวนรกอย่างท่านกิเลนแห่งนรกของพวกเขาได้เชียวนะ!
สมองของเขาคิดคำนวณด้วยความรวดเร็ว หลังจากนั้นเขาก็กล่าวว่า “นะ…นายท่าน ข้ารู้แล้ว! คนเมื่อครู่เดิมทีแล้วต้องไม่ใช่ผู้พิทักษ์ของชั้นที่สี่เป็นแน่ เพราะปีศาจเหวนรกบางตัวข ของชั้นที่สี่มีทักษะการปลอมตัวที่ยอดเยี่ยมมาก พวกมันสามารถปลอมตัวเป็นคนที่มันต้องการและแสร้งทำตัวเหมือนคนผู้นั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ ดังนั้น…”
“มิแปลกใจเลยที่ข้ารู้สึกว่ามันไม่ค่อยเหมือนก่อนหน้านี้เท่าไรนัก เดิมทีข้าคิดว่าที่เขาเปลี่ยนไปเป็นเพราะไม่ได้เจอกันมานานเท่านั้น คิดไม่ถึงเลยว่ามันจะเป็นตัวปลอมได้! นายท่ านข้าผิดไปแล้ว เป็นเพราะข้าไม่ทันสังเกตว่ามันคือตัวปลอม…”
เขากลัวมากจริง ๆ! ชายที่แข็งแกร่งผู้นี้สามารถทำลายปีศาจเหวนรกจนกลายเป็นเถ้าถ่านได้ ฉะนั้นถึงแม้ว่าการมีอยู่ของผู้พิทักษ์จะเป็นอมตะ แต่เขาก็สามารถทำลายได้ด้วยการโบกมือเพี ยงครั้งเดียวเช่นกัน
ทันใดนั้นจิ่วเยี่ยก็นึกถึงคำพูดของปีศาจเหวนรกตัวนั้นขึ้นมาได้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า “ราชาปีศาจของปีศาจเหวนรก อยู่ที่ใด?”
“อะไร? อะไรนะ? ราชาปีศาจหนีออกมาแล้วหรือ หากเป็นเช่นนี้มันต้องแย่แน่! อ๊ากกกก!” ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามตื่นตกใจถึงขีดสุด นี่มันเป็นเรื่องใหญ่แล้ว
แต่ทว่าเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ ความจริงแล้วผู้ที่เป็นต้นเหตุก็คือคนที่อยู่ตรงหน้านี้อย่างไรล่ะ!
จิ่วเยี่ยกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ตอบคำถามของข้ามาซะ”
ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามกล่าวว่า “หากราชาปีศาจหนีออกมาได้ล่ะก็! มันจะต้องอยู่ที่ชั้นที่เจ็ดอย่างแน่นอน!”
“ชั้นที่เจ็ดหรือ?!” แววตาของจิ่วเยี่ยมืดมนลง
แม้แต่การไปชั้นที่ห้ายังเป็นปัญหาขนาดนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า “เปิดเส้นทางไปชั้นที่ห้าก่อน”
“ข้าไม่ใช่ผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่ ฉะนั้นข้าจึงทำไม่ได้! ข้าทำไม่ได้จริง ๆ”
“ทำไม่ได้อย่างนั้นหรือ! เจ้าอยากตายหรืออย่างไร?”
ดวงตาสีฟ้าเย็นยะเยือกคู่นั้นเย็นชาราวกับน้ำแข็งหมื่นปีก็มิปาน ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามแน่ใจว่า คนผู้นี้จะต้องฆ่าเขาจริง ๆ เป็นแน่
“พะ…พวกเราสามารถหาผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่ตัวจริงได้นะ! หากหาเขาเจอแล้ว เขาจะต้องเปิดเส้นทางได้อย่างแน่นอน”
“ไปหาสิ! ข้าไม่อาจให้เวลาเจ้าได้มากนักหรอกนะ หากหาไม่เจอแล้วละก็ ทั้งเจ้าและเหวนรกทั้งหมดนี้ อาจจะถูกทำลายก็เป็นได้”
ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่ดุร้ายเป็นอย่างมาก หลังจากนั้นเขาก็พยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อตามหาคน และในที่สุดเขาก็ลากผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่ออกมาได้สำเร็จ
แต่ทว่าเจ้าหมอนี่ได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก และไม่รู้ว่าจะตื่นขึ้นมาเมื่อไร ในเมื่อเป็นเช่นนี้เขาจะกล้าบอกท่านจิ่วเยี่ยได้อย่างไร?
อารมณ์ของคนผู้นั้นดุร้ายเป็นอย่างมาก ราวกับสัตว์ร้ายที่พร้อมอาละวาดก็มิปาน นอกจากนี้เขายังพร้อมที่จะฉีกทึ้งสิ่งมีชีวิตทั้งหมดอยู่ตลอดเวลาอีกด้วย
กึก กึก กึก!
จิ่วเยี่ยได้เอายาน้ำออกมาจากมิติของเขา นี่คือยาน้ำที่ซีเตรียมเอาไว้ให้กับเขา และเห็นได้ชัดว่ามันไม่มีประโยชน์ต่อเขาเท่าไรนัก ซึ่งมันก็มีอยู่มากมายเลยทีเดียว
เมื่อเห็นยาน้ำเหล่านี้แล้ว ดวงตาที่เย็นยะเยือกคู่นั้นของจิ่วเยี่ยก็ฉายแววอ่อนโยนออกมา
แน่นอนว่านั่นเป็นเพียงแค่แวบเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นดวงตาเย็นยะเยือกคู่นั้นก็เปลี่ยนมาน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมอย่างรวดเร็ว ถึงอีกฝ่ายจะจับตัวซีไป แต่เป้าหมายของพวกมันกลับเป็นเขา
ขอเพียงหาราชาปีศาจให้เจอ และกำจัดมันเสีย เช่นนั้นก็จะรู้แล้วว่าซีอยู่ที่ใดกันแน่?
เมื่อเห็นยาเหล่านี้ ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามก็เบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ยาน้ำเหล่านี้มีความแตกต่างจากที่มู่เฉียนซีให้พวกเขาเป็นอย่างมาก พลังแห่งชีวิตเหล่านั้นเข้มข้นจนแทบจะทะลักออ กมจากขวดยาได้อยู่แล้ว
ซึ่งยาที่มู่เฉียนซีมอบให้ผู้ชายของตนเองนั้นย่อมต้องแตกต่างจากของคนอื่นแน่นอนอยู่แล้ว ซึ่งนี่ถือว่าเป็นข้อได้เปรียบของผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่จริง ๆ
หลังจากที่กินยาลูกกลอนและยาน้ำไปหลายขวดแล้ว ผลลัพธ์ที่ได้นั้นน่าอัศจรรย์มาก และทันทีที่ผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่ตื่นขึ้นมา เขาก็เห็นร่างที่คุ้นเคย แต่ยังไม่ทันที่จะได้ถามว่าเก กิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ กลับสัมผัสได้ถึงพลังที่น่าสะพรึงกลัวจนทำให้เขาขนหัวลุกขึ้นมาเลยทีเดียว
“เกิดอะไรขึ้นนะ? ราชาปีศาจหนีออกมาแล้วหรือ แม้ว่าจะเป็นราชาปีศาจที่หนีออกมาได้ แต่ก็ไม่น่าถึงขนาดนั้นหรอก”
เขาตื่นตกใจจนกระโดดขึ้นมาทันที ปรากฏว่ากลิ่นอายนี้ไม่ใช่ของราชาปีศาจ แต่เหมือนกับ…
ดวงตาที่เบิกกว้างของเขา จ้องมองไปทางร่างเงาที่สูงโปร่งสีดำร่างหนึ่งด้วยความตกตะลึง “จะ…เจ้า…”
ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามกล่าวว่า “เจ้าจำได้อย่างนั้นหรือ?”
จิ่วเยี่ยตรวจสอบคนที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ ทั้งรูปลักษณ์ภายนอก กลิ่นอายเหมือนคนก่อนหน้านี้ทุกประการ จำต้องบอกเลยว่าความสามารถในการปลอมตัวของปีศาจก่อนหน้านี้สมบูรณ์แบบมากจริง ๆ
เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “เปิดเส้นทางของชั้นที่สี่ซะ ข้าจะต้องไปชั้นที่ห้า”
“ขอรับ! ข้าน้อยจะเปิดเส้นทางให้ท่านเดี๋ยวนี้” ผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่กล่าวอย่างประจบประแจงเป็นอย่างมาก
ปฏิเสธอย่างนั้นหรือ! ต่อให้เขามีความกล้าหาญมากเพียงใดก็ไม่กล้าหรอก!
ซึ่งเขาไม่กล้าแม้แต่จะเสนอเงื่อนไขใด ๆ เลยด้วยซ้ำ!
ขอเพียงเขาแค่เชื่อฟังคำสั่งก็พอแล้ว เพราะคนผู้นี้ก็คือคนวิปลาสที่ต่อสู้กับท่านกิเลนแห่งนรกหลายสิบกระบวนท่าแต่ยังปลอดภัยและสามารถกลับมาที่เหวนรกอีกครั้งได้!
หลังจากนั้นผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่ก็เปิดเส้นทางให้เขาอย่างเชื่อฟัง พร้อมทั้งนำทางให้จิ่วเยี่ยอย่างระมัดระวังเป็นอย่างมาก และในที่สุดจิ่วเยี่ยก็มาถึงชั้นที่ห้าได้อย่างราบรื่น
ผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่กล่าวว่า “นายท่าน ต้องการให้ข้าช่วยหาคนหรือไม่…”
ทันใดนั้นเงาสีดำก็หายไปต่อหน้าต่อตาพวกเขาทันที จิ่วเยี่ยไม่ต้องการให้เขานำทางอีกแล้ว เพราะเขารู้ว่าคนผู้นี้ไม่มีประโยชน์อะไรอีกแล้ว
ปัง ปัง ปัง!
หลังจากที่กลิ่นอายของจิ่วเยี่ยห่างออกไปไกลแล้ว พวกเขาก็ล้มลงไปบนพื้นด้วยความเหนื่อยล้า
ผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่กล่าวว่า “จะ….เจ้าคนวิปลาสผู้นี้กลับมาทำไมกัน? นอกจากนี้ยังมาผ่านที่ชั้นสี่ของข้าอีกด้วย โอ้พระเจ้า! โอ้สวรรค์! โอ้ปฐพี!”
“เลิกหอนได้แล้ว ที่เจ้ายังมีชีวิตอยู่ก็ถือว่าโชคดีแล้ว เมื่อครู่นี้ข้ากลัวว่าท่านจิ่วเยี่ยจะฉีกร่างของเข้าออกเป็นชิ้น ๆ แล้วจริง ๆ! ข้าละอิจฉาเจ้าสองคนข้างบนนั้นเสียเหล ลือเกิน! พวกเขาจะต้องไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของท่านจิ่วเยี่ยแน่นอน และไม่ต้องมาเจอเรื่องที่น่าตื่นเต้นเช่นนี้เหมือนพวกเราอีกด้วย” ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามกล่าว
“นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?” เขากล่าวถาม
ผู้พิทักษ์ชั้นที่สามเล่าว่ามีปีศาจเหวนรกที่มีความสามารถพิเศษปลอมตัวเป็นผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่ได้ จากนั้นก็ลักพาตัวคนรักของท่านผู้นั้นไป เมื่อได้ยินเช่นนั้นผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่ ก็รู้สึกเย็นวาบที่ต้นคอขึ้นมาทันที
เมื่อมู่เฉียนซีถูกปีศาจเหวนรกตัวหนึ่งลักพาตัวไป ปีศาจเหวนรกตัวนั้นก็ได้เปิดเผยเป้าหมายอย่างรวดเร็ว ซึ่งมันได้แสดงให้เห็นว่ามันไม่ใช่ผู้พิทักษ์ชั้นที่สี่
รูปร่างหน้าตาที่แท้จริงของมันก็ไม่ได้น่าเกลียดเท่าไรนัก เรียกได้ว่ามันก็ดูดีกว่าเหล่าปีศาจเหวนรกที่พวกเขาไล่ล่าก่อนหน้านี้มากทีเดียว มู่เฉียนซีกล่าวว่า “เฮ้! นี่เจ้าลักพาตัว วข้ามาทำไมกันแน่?”
YOU MAY ALSO LIKE
