ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2543 เปลี่ยนเป็นว่านอนสอนง่ายแล้ว
เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย หวงจิ่วเยี่ยก็รีบพุ่งทะยานไปหามู่เฉียนซีทันที จากนั้นก็ตรงเขาไปกอดนางเอาไว้
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “จิ่วเยี่ย ข้าปล่อยให้เจ้าตามหานานไปหน่อยสินะ!”
“เป็นเพราะข้าทำเจ้าหายไปเอง” จิ่วเยี่ยกล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำ
ตอนนี้ราชาปีศาจเหวนรกก็ทำได้เพียงมองตาปริบ ๆ เท่านั้น เขากล่าวอย่างโกรธเคืองว่า “นี่มันเกิดเรื่องผิดพลาดอะไรขึ้นกันแน่ พวกเจ้าจับนางไม่ได้ยังไม่เท่าไร คิดไม่ถึงว่าจะยังพ พานางมาที่นี่อีกด้วย จากนี้ไปข้าได้ซวยแน่!”
สู้คนอื่นก็ไม่ได้ แล้วยังจะจับคนมาเป็นตัวประกันไม่ได้อีก ต่อจากนี้ไปเขาจะเอาอะไรไปข่มขู่เจ้าชายผู้ที่แข็งแกร่งคนนี้ได้อีกเล่า?
จิ่วเยี่ยกล่าวว่า “ซี เจ้ารอข้าสักหน่อย! ข้าจะรีบไปจัดการเจ้าหมอนั่นเดี๋ยวนี้”
ทันใดนั้น จิ่วเยี่ยก็เหลือบมองไปทางราชาปีศาจเหวนรกอย่างเย็นชา ซึ่งมันก็ทำราชาปีศาจเหวนรกรู้สึกว่าจุดจบของตนเองใกล้จะมาถึงแล้ว
ตูมมม!
พลังแห่งความมืดอันน่าสะพรึงกลัวทำให้ราชาปีศาจเหวนรกรู้สึกขนลุกขนพองขึ้นมาทันที
ราชาปีศาจเหวนรกกล่าวว่า “นี่เจ้าจะรังแกคนอื่นมากเกินไปแล้ว ข้าจะสู้กับเจ้า!”
“พวกเจ้าก็เหมือนกัน ไม่เห็นหรือว่าข้าดึงดูดความสนใจของเจ้าหมอนี่เอาไว้แล้ว! รีบไปจับตัวผู้หญิงคนนั้นไว้เร็วเข้าสิ” ราชาปีศาจเหวนรกยังไม่คิดที่จะยอมแพ้เรื่องของมู่เฉียนซี
เพราะขอเพียงสามารถจับตัวมู่เฉียนซีเอาไว้ได้ เขาก็จะมีหนทางรอด มิเช่นนั้นเขาได้ตายอย่างน่าอนาถมากแน่นอน
ปัง ปัง ปัง!
แต่เพราะว่ามีจิ่วเยี่ยอยู่ที่นี่ด้วย ฉะนั้นเหล่าลูกน้องของเขาก็อย่าฝันเลยว่าจะเข้าใกล้มู่เฉียนซีได้อีก
ครืนนนน!
ปีศาจเหวนรกทั้งหมดที่สามารถเข้าใกล้มู่เฉียนซีได้นั้นกลายเป็นความว่างเปล่าไปทันที และทันใดนั้นราชาปีศาจเหวนรกก็รู้สึกว่าตนเองกำลังจะต้องตายแล้วจริง ๆ
ลำแสงสีดำทั้งสองปะทะเข้าด้วยกัน มันทรงพลังมากจนทำให้มองเห็นไม่ชัดเลยทีเดียว แต่ผลสุดท้ายราชาปีศาจเหวนรกก็ต้องพบเจอกับความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส
ราชาปีศาจเหวนรกกล่าวว่า “เจ้าบอกข้าสิว่าข้าทำถึงขนาดนั้นเลยหรือ? ข้าทำถึงขนาดนั้นหรือไม่? ข้าเพียงแค่กลัวจนต้องจับนางเท่านั้น แต่ก็ไม่ได้ทำร้ายนางแม้แต่ปลายขน! เจ้าจะเป ป็นมิตรกับข้าไม่ได้เลยหรือ”
เป็นมิตร จิ่วเยี่ยไม่เคยรู้มาก่อนว่าเป็นมิตรเป็นเช่นไรกันแน่
แต่สิ่งที่เขาพูดนั้นก็ไม่ผิด ฉะนั้นมู่เฉียนซีจึงกล่าวว่า “จิ่วเยี่ย อย่าเพิ่งฆ่าเจ้าหมอนั่น”
ราชาปีศาจเหวนรกกล่าวว่า “คนงาม ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นคนดีคนหนึ่ง! คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะเมตตาข้าจริง ๆ”
มู่เฉียนซีกล่าวต่อไปว่า “ความสามารถของเจ้ามีเพียงแค่นี้เองหรือ?”
นี่เขากำลังถูกดูหมิ่น ราชาปีศาจเหวนรกอย่างเขากำลังถูกดูหมิ่นอยู่
“ไร้สาระ! ความสามารถของข้าจะอ่อนแอเช่นนี้ได้อย่างไร? นี่เป็นเพราะข้าถูกผนึกเอาไว้ ความสามารถในตอนนี้ยังไม่ถึงหนึ่งในสิบส่วนเลยด้วยซ้ำ มิเช่นนั้น…มิเช่นนั้นข้าไม่มีทางพ่ายแพ้ อย่างน่าสังเวชเช่นนี้หรอก” ราชาปีศาจเหวนรกมองไปทางจิ่วเยี่ย ความสามารถของชายผู้นี้ต่างหากที่แปลกประหลาดเกินไป
เขาไม่กล้ารับประกันว่าจะสามารถเอาชนะได้เลยสักนิด แต่ก็คงไม่ถึงกับไม่มีแรงโต้ตอบเลยแม้แต่น้อยเช่นกัน!
“เช่นนั้นหลังจากที่คลายผนึกแล้ว หากเจ้าต่อสู้กับกิเลนแห่งนรก เจ้าจะมีโอกาสชนะมากแค่ไหน?” มู่เฉียนซีกล่าวถามขึ้นมา
“ตะ…ต่อสู้กับเขา…”
“นี่เจ้ากำลังล้อเล่นอยู่อย่างนั้นหรือ? ข้าจะไปเป็นคู่ต่อสู้กับกิเลนแห่งนรกได้อย่างไร? แม้แต่ตอนที่อยู่ในจุดสูงสุดยังไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้กับสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนั้นได้เ เลย เขาเป็นอมตะเชียวนะ เป็นอมตะ!” ราชาปีศาจเหวนรกกล่าวอย่างตื่นตกใจ
“อ่อ! เช่นนั้นเจ้าหมอนี่ก็หมดประโยชน์แล้ว จิ่วเยี่ยฆ่าเจ้าหมอนี่ไปเถอะ! อย่างไรเสียในตอนแรกก็เป็นเพราะเจ้า ผนึกมันถึงได้แตกออก จนทำให้ราชาปีศาจเหวนรกหนีออกมาได้ เช่นนั้น พวกเราก็จัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้นมาภายหลังเหล่านี้กันเถอะ!” มู่เฉียนซีกล่าวกับจิ่วเยี่ย
“ตกลง!” จิ่วเยี่ยหมุนเวียนพลังอันน่าสะพรึงกลัว เพื่อสังหารราชาปีศาจเหวนรกตนนี้
ราชาปีศาจเหวนรกรีบร้อนกล่าวอย่างลนลานว่า “ข้า…อย่าฆ่าข้าเลย! แม้ว่าข้าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของกิเลนแห่งนรก แต่หากมีนายท่านอยู่ด้วยมันก็จะต่างออกไป! ขอเพียงท่านคลายผนึกให้ ข้า ข้าจะต้องมีประโยชน์ในการต่อสู้อย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้นข้าจะช่วยท่านเอาชนะกิเลนแห่งนรกเอง”
ราชาปีศาจเหวนรกเองก็ไม่ได้โง่เช่นกัน เป็นเพราะการต่อสู้ระหว่างนายท่านผู้นี้กับกิเลนแห่งนรกคราวที่แล้ว จึงทำให้ผนึกของเขาเริ่มคลายออก และทำให้ปีศาจเหวนรกอย่างเขาได้รับ อิสระ!
และที่คราวนี้เขากลับมายังเหวนรกอีกครั้ง ต้องเป็นเพราะครั้งที่แล้วเอาชนะไม่ได้ และครานี้ก็อยากที่จะต่อสู้อีกครั้งอย่างแน่นอน แต่ทว่ากิเลนแห่งนรกก็จัดการไม่ได้ง่าย ๆ เลย จริง ๆ
ในเมื่อสู้คนเดียวไม่ชนะก็ต้องมีผู้ช่วย ในเหวนรกแห่งนี้ ไม่มีผู้ช่วยคนใดแข็งแกร่งยิ่งกว่าเขาอีกแล้ว
ตราบใดที่เขายังมีประโยชน์ให้ใช้งาน นายท่านผู้นี้ก็คงไม่ยอมปล่อยให้เขาตายอย่างแน่นอน
จิ่วเยี่ยกล่าวอย่างเรียบเฉยว่า “ข้าว่าเจ้าหมอนี่จะเกะกะเปล่า ๆ!”
“ไม่มีทาง ไม่มีทาง! ข้าเองก็รู้จักกิเลนแห่งนรกเช่นกัน ข้าสามารถช่วยท่านสู้ได้จริง ๆ…จริง ๆ นะ…”
“ถือว่าเพิ่มความแข็งแกร่งขึ้นอีกสักหน่อย โดยไม่ต้องเพิ่มเกาะป้องกันอีกชั้นก็แล้วกัน!” มู่เฉียนซีกล่าว
พวกเขาไม่มีความมั่นใจเรื่องกิเลนแห่งนรกเลยแม้แต่น้อย อย่างไรเสียราชาปีศาจเหวนรกนี้ก็ถือได้ว่าเป็นหัวโจกที่คอยสร้างปัญหาในเหวนรกแห่งนี้มาช้านาน แม้ว่าจะสามารถนำมาใช้งานได้ เพียงเล็กน้อย แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย
จิ่วเยี่ยย่อมต้องยอมรับความคิดเห็นของมู่เฉียนซีแน่นอนอยู่แล้ว
เขากล่าวว่า “ตกลง! แต่เขา…!”
จิ่วเยี่ยกวาดตามองไปยังราชาปีศาจเหวนรกอย่างเย็นชา สำหรับเจ้าหมอนี่ เขาย่อมไม่มีความเชื่อใจแน่นอนอยู่แล้ว
ราชาปีศาจเหวนรกรู้สึกเพียงแค่ว่าร่างของเขาเย็นวาบขึ้นมาทันทีที่ถูกจิ่วเยี่ยจ้องมอง และเขาก็รู้สึกราวกับว่ามีตาข่ายขนาดใหญ่กำลังตรงเข้ามาขังจิตวิญญาณของเขาเอาไว้ชั่วขณะ ซึ่ งมันก็ทำให้เขารู้สึกหายใจได้ลำบากยิ่งนัก
นะ…นี่มัน…
เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นวิธีการเช่นนี้ เขาไม่มีทางต่อต้านได้เลย มันไม่สามารถต่อต้านได้จริง ๆ เพราะหากต่อต้านก็เกรงว่าร่างกายนี้จะต้องกลายเป็นเถ้าถ่าน และจิตวิญญาณก็จะต้อง งสูญสลายไปอีกด้วย!
ราชาปีศาจเหวนรกค่อนข้างตื่นตระหนกกับสถานการณ์เช่นนี้ เขารีบคุกเข่าลงแล้วกล่าวว่า “คารวะนายท่านของข้า!”
ตึง ตึง ตึง!
ทันทีที่ราชาปีศาจเหวนรกคุกเข่าลง ปีศาจเหวนรกตัวอื่น ๆ ย่อมต้องคุกเข่าลงตามไปด้วย
การมีอยู่ของเหวนรกมีมาเนิ่นนานมากแล้ว แต่ก็ไม่เคยมีผู้ใดสามารถทำให้ราชาปีศาจเหวนรกยอมจำนนได้เลย แต่จิ่วเยี่ยกลับสามารถทำได้
ราชาปีศาจเหวนรกกล่าวว่า “นายท่าน ข้ายอมจำนนต่อท่านแล้ว แน่นอนว่าข้าไม่กล้าทรยศท่านอยู่แล้ว ไม่ว่าศัตรูจะเป็นผู้ใด ข้าก็จะนำหน้าให้ท่านเอง เช่นนั้นตอนนี้ท่าน…ตอนนี้ท่าน สามารถคลายผนึกบ้า ๆ นี่ให้ข้าได้หรือยังขอรับ”
“อย่างที่ท่านรู้ หากไม่คลายผนึกนี่ ข้าก็จะไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้นะขอรับ!”
ในเมื่อยอมทำสัญญาทาสแล้ว จิ่วเยี่ยย่อมรู้ว่าหลังจากนี้เจ้าหมอนี่จะไม่มีทางต่อต้านเขาอย่างแน่นอน และมีแต่ต้องตกเป็นทาสของเขาเท่านั้น ดังนั้นจึงสามารถคลายผนึกให้เขาได้
จิ่วเยี่ยลงมือระเบิดพลังแห่งความมืดที่แข็งแกร่งมากออกมา จากนั้นก็มีเสียง แกร่ก! ดังขึ้น ทันใดนั้นรอยแตกจำนวนนับไม่ถ้วยก็ปรากฏขึ้นมาบนค่ายกลผนึก และเกิดการสั่นสะเทือนไปทั่ วทั้งเหวนรกทันที
แน่นอนว่าการเคลื่อนไหวเช่นนี้ ได้ทำให้เหล่าผู้พิทักษ์ของเหวนรกตื่นตกใจเป็นอย่างมาก
ตั้งแต่ชั้นบนสุดอย่างชั้นที่หนึ่ง ไปจนถึงชั้นล่างสุดอย่างชั้นที่เจ็ด ไม่ว่าจะกำลังจำศีลเพื่อพักฟื้นหลังจากบาดเจ็บสาหัสอยู่หรือไม่ พวกเขาต่างก็รีบมุ่งหน้ามายังสถานที่ผนึกของ งชั้นที่เจ็ดกันอย่างบ้าคลั่ง
นี่จะต้องเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแน่นอน เรื่องใหญ่แล้ว!
นอกจากผู้พิทักษ์สามชั้นแรกที่มีสถานการณ์ที่ดีกว่าหน่อยแล้ว ผู้พิทักษ์สี่ชั้นหลังล้วนมีสภาพที่น่าสังเวชกันทั้งนั้น
โดยเฉพาะผู้พิทักษ์ชั้นที่เจ็ด ที่บนตัวของเขายังมีบาดแผลขนาดใหญ่ปรากฏอยู่เลย
ในตอนที่พวกเรารุดหน้าไปถึงสถานที่ผนึกแห่งนั้น ผนึกทั้งหมดก็เกือบที่จะแตกออกอย่างสมบูรณ์แล้ว
ไอปีศาจพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า สีหน้าของพวกเขาแต่ละคนขาวซีดราวกับกระดาษก็มิปาน นะ…นี่พวกเขายังจะสามารถขัดขวางได้อยู่หรือไม่?
“ถึงจะหยุดไม่ได้ พวกเราก็ต้องหยุด! หากปีศาจเหวนรกเหล่านี้หนีออกมาสร้างความวุ่นวาย พวกเราจะต้องเหนื่อยตายเป็นแน่”
ในเมื่อผนึกคลายออกแล้ว ปีศาจเหวนรกเหล่านั้นก็ควรที่จะบ้าคลั่งขึ้นมาทันที แต่พวกเขากลับค้นพบว่า ปีศาจเหวนรกแต่ละตัวต่างก็หมอบคลานอยู่บนพื้น อีกทั้งยังว่านอนสอนง่ายกว่าต ตอนก่อนที่ผนึกจะคลายออกเสียอีก
นี่เป็นเรื่องที่แน่นอนอยู่แล้ว ในเมื่อจิ่วเยี่ยยังไม่พูด แล้วพวกมันจะกล้ารีบร้อนได้อย่างไร?
ท่ามกลางปีศาจเหวนรกกลุ่มหนึ่ง พวกเขาก็เห็นคนสองคนที่คุ้นเคย “เป็นพวกเขา!”
“ไม่มีทาง! นี่นายท่านเป็นคนคลายผนึกอย่างนั้นหรือ!”
ผู้พิทักษ์ชั้นที่เจ็ดเดินกะโผลกกะเผลกเข้าไปพลางกล่าวว่า “นี่มันหมายความว่าอย่างไร? บุกเข้ามาต่อสู้กับท่านกิเลนแห่งนรกยังไม่เท่าไร ตอนนี้ยังจะมาคลายผนึกของปีศาจเหวนรกอีกอย่ างนั้นหรือ พวกเจ้าต้องการให้เหวนรกถูกทำลายหรืออย่างไร?”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ถูกทำลายหรือ! พวกท่านไม่เห็นกันหรืออย่างไร? ตอนนี้พวกมันว่านอนสอนง่ายกว่าก่อนหน้านี้มากเลยนะ”