ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2544 กิเลนแห่งนรก
พวกเขาผงะไปทันที ใช่แล้ว ปีศาจเหวนรกเหล่านี้เชื่อฟังเป็นอย่างมาก อย่างน้อย ๆ พวกมันก็เป็นเช่นนั้นตอนอยู่ต่อหน้าจิ่วเยี่ยและมู่เฉียนซี
ในเวลานี้ราชาปีศาจเหวนรกก็ได้เดินออกมา หลังจากที่ผนึกถูกคลายออก พลังของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นเป็นอย่างมาก และไม่ทุลักทุเลเหมือนก่อนหน้านี้อีกแล้ว
“ราชาปีศาจเหวนรก!” เหล่าผู้พิทักษ์มองเขาเป็นเหมือนกับศัตรูตัวฉกาจก็มิปาน นอกจากนี้พวกเขายังเตรียมตัวที่จะลงมือได้ทุกเมื่ออีกด้วย!
ราชาปีศาจเหวนรกกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “พวกเจ้าอย่าได้ขี้ขลาดไปหน่อยเลยน่า! ข้าฟังคำสั่งเจ้านายของข้าเท่านั้น หากเขาให้ข้าทำอะไรข้าก็จะทำอย่างนั้น”
“อะไรนะ? เจ้านายหรือ!” พวกเขาแต่ละคนจ้องมองไปยังหวงจิ่วเยี่ยด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง
ปีศาจเหวนรกเหล่านี้ถือกำเนิดขึ้นในเหวนรกแห่งนี้ และมันก็เกิดขึ้นมาเพราะพลังแห่งความมืดมิด ฉะนั้นสิ่งมีชีวิตอย่างพวกมันจึงไม่เคยยอมตกอยู่ภายใต้การควบคุมของผู้ใดมาก่อนเลย
คิดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้พวกมันจะยอมรับเจ้านายของตนเองด้วยความเต็มใจ แน่นอนว่านี่เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมากจริง ๆ
ถึงแม้ว่าหวงจิ่วเยี่ยจะสามารถคลายผนึกออกได้ แต่คงจะไม่ปล่อยให้พวกเขาทำถึงขนาดนี้ได้หรอกกระมัง? ราชาปีศาจเหวนรกไม่ได้กินยาผิดไปใช่หรือไม่
จิ่วเยี่ยกล่าวว่า “พวกเขาเลือกที่จะยอมจำนนต่อข้าแล้ว ฉะนั้นหลังจากนี้ข้าจะพาพวกเขาออกไปจากเหวนรกด้วย หากพวกเจ้าต้องการขัดขวาง เช่นนั้นก็ลองขวางดูได้เลย”
จิ่วเยี่ยเอาแต่ใจเช่นนี้ หากพวกเขากล้าเข้าไปขวางก็แปลกแล้ว
ในเมื่อปีศาจเหวนรกเหล่านี้ยอมรับเขาเป็นเจ้านายแล้ว ก็คงไม่มีทางหลุดพ้นการควบคุมของจิ่วเยี่ยไปได้อย่างแน่นอน
ถึงแม้ว่าพวกมันจะออกไปแล้ว แต่หากไม่ได้รับอนุญาตจากจิ่วเยี่ย พวกมันก็ไม่สามารถออกไปสร้างความวุ่นวายอะไรในแดนนรกได้อยู่ดี
ถึงพวกเขาอยากจะขวางเอาไว้ แต่ก็ไม่มีความสามารถนั้นอยู่ดี! และไม่ว่าจะเป็นท่านจิ่วเยี่ยหรือท่านราชาปีศาจเหวนรกพวกเขาต่างก็เอาชนะไม่ได้ทั้งนั้น
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! หลังจากนี้ไปพวกเราสามารถผ่อนคลายได้อย่างสมบูรณ์แล้วสินะ พวกเราสามารถกินดื่มอยู่ในเหวนรกได้อย่างสบายใจเสียที” คนที่ไม่คิดอะไรมากอย่างผู้พิทักษ์ชั้นที่หนึ่งหัว วเราะขึ้นมาทันที
“เจ้ายังหัวเราะออกอีกหรือ!” สีหน้าของผู้พิทักษ์ชั้นที่เจ็ดจริงจังมากที่สุด
“ตาเฒ่าเจ็ด! อย่าทำหน้าบูดบึ้งนักสิ นี่มันเรื่องดีนะ!” ผู้พิทักษ์ชั้นที่สองกล่าว
“ท่านซี! ที่ท่านยังมียาน้ำที่ใช้ในการรักษาประสิทธิภาพสูงอยู่อีกหรือไม่? ท่านดูสภาพที่น่าสมเพชของตาเฒ่าเจ็ดนี่สิ ข้าทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว ข้าขอซื้อยาจากท่านสักหน่อยเถอะ”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ไม่มีปัญหา อย่างไรเสียพวกท่านก็จ่ายราคานี้ไหวอยู่แล้ว”
มู่เฉียนซีรักษาอาการบาดเจ็บของผู้พิทักษ์ชั้นที่เจ็ดอย่างรวดเร็ว นอกจากนี้นางยังรักษาผู้พิทักษ์ที่บาดเจ็บคนอื่น ๆ ให้อีกรอบหนึ่งด้วย ซึ่งนี่ก็ทำให้ผู้พิทักษ์ชั้นที่เจ็ดรู้ส สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ปีศาจเหวนรกที่ผนึกถูกทำลายกับผู้พิทักษ์ยากที่จะอยู่ด้วยกันอย่างสันติ โดยที่ไม่ต่อสู้กันเช่นนี้!
ราชาปีศาจเหวนรกกล่าวว่า “นายหญิง ท่านมียาอะไรที่พอจะรักษาอาการบาดเจ็บของพวกเราได้บ้างหรือไม่! ข้าถูกผนึกมาเป็นเวลานานมากแล้ว พลังยังไม่แข็งแกร่งนัก ขอเพียงพลังของข้ากล ลับมาแข็งแกร่งเมื่อไร ข้าก็จะสามารถช่วยเหลือท่านจิ่วเยี่ยต่อสู้กับกิเลนแห่งนรกได้แล้ว!”
มู่เฉียนซีกล่าวตอบว่า “ที่เจ้าพูดมาก็ถูก เช่นนั้นข้าจะลองศึกษาดูหน่อยแล้วกัน”
“ดีเหลือเกิน!” ราชาปีศาจเหวนรกกล่าวด้วยความตื่นเต้น
ผลปรากฏว่าจิ่วเยี่ยจ้องมองเขาด้วยแววตาที่เย็นชา จึงทำให้เขาไม่กล้าเข้าใกล้มู่เฉียนซีมากเกินไปนัก และหลังจากนั้นมู่เฉียนซีก็เริ่มศึกษายาอย่างจริงจัง
แม้ว่าจะไม่สามารถฟื้นฟูได้ทันที แต่ก็สามารถยกระดับความสามารถได้บ้างเล็กน้อย
การจัดการกับกิเลนแห่งนรกมีความเสี่ยงมากเกินไป หากสามารถเพิ่มเบี้ยได้สักหน่อยก็ต้องเพิ่ม
วิธีการกลั่นยาที่น่าอัศจรรย์นั้นทำให้พวกเขาตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก ซึ่งตอนนี้เหล่าผู้พิทักษ์แต่ละคนต่างก็ฟื้นฟูกันหมดแล้ว และหลังจากนั้นมู่เฉียนซีก็หยิบยาออกมามอบให้ราชาปีศาจ จเหวนรกขวดหนึ่ง
“ดื่มซะ!” มู่เฉียนซีกล่าว
“ขอรับ!” ราชาปีศาจเหวนรกดื่นยานั้นลงไปอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าร่างของเขาราวกับถูกอาบไปด้วยความเจ็บปวดอย่างกะทันหัน
“อ๊ากกกก! นายหญิง ข้ายอมจำนนต่อท่านจิ่วเยี่ยอย่างสุดหัวใจแล้วจริง ๆ ไม่เคยคิดทรยศมาก่อนเลย ท่าน…เหตุใดท่านต้องวางยาพิษข้าด้วย ฮือออออ!” ราชาปีศาจเหวนรกที่เจ็บปวดเจียน ตายร้องคร่ำครวญออกมา
“ข้าไม่ได้วางยาพิษเจ้า เพียงแต่ยาที่มีประสิทธิภาพที่เจ้าต้องการกำลังออกฤทธิ์อยู่ ฉะนั้นนี่คือความเจ็บปวดเพียงเล็กน้อยที่เจ้าต้องทน! หรือราชาปีศาจเหวนรกอย่างเจ้าจะทนแม้แต่ความ มเจ็บปวดเล็กน้อยแค่นี้ไม่ไหวอย่างนั้นหรือ?” มู่เฉียนซีกล่าว
“ขะ…ข้าสามมารถทนได้…” ราชาปีศาจเหวนรกกัดฟันกล่าว
หลังจากที่ผ่านความเจ็บปวดเช่นนี้ไปได้ ดูเหมือนราชาปีศาจเหวนรกจะค้นพบว่าความสามารถของเขาเปลี่ยนเป็นแข็งแกร่งขึ้นมานิดหน่อยจริง ๆ
ถึงแม้จะเพียงแค่เล็กน้อยก็ทำให้เขามีความสุขมากแล้ว เพราะหากนายหญิงไม่ลงมือแล้วละก็ มันก็ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานเท่าไรถึงจะสามารถยกระดับมาถึงจุดนี้ได้
“ดูเหมือนว่ามันจะได้ผลสินะ เช่นนั้นข้าจะลองดูว่าจะสามารถกลั่นที่แข็งแกร่งกว่านี้ออกมาได้อีกหรือไม่” มู่เฉียนซีกล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ
“อ๊ากกกกก!” ต่อมาเสียงกรีดร้องอันโหยหวนของราชาปีศาจเหวนรกก็ดังกึกก้องออกมาไม่หยุด
ในเวลานี้ร่างของผู้พิทักษ์แต่ละชั้นสั่นเทาเล็กน้อย โชคดีที่การรักษาของพวกเขาไม่น่าอนาถขนาดนั้น มิเช่นนั้นพวกเขาจะต้องเจ็บปวดจนตายแน่นอน
เมื่อยืนยันได้ว่าถึงขีดจำกัดแล้วมู่เฉียนซีก็หยุดมือลง แม้ว่ามู่เฉียนซีจะช่วยราชาปีศาจเหวนรกฟื้นฟูความแข็งแกร่ง แต่เจ้าหมอนี่ในตอนนี้เมื่อเห็นมู่เฉียนซีกลับรู้สึกหวาดกลัวโด ดยสัญชาตญาณ ยานั้นมันจะทำให้ทรมานมากเกินไปหน่อยแล้ว!
ความวิปลาสจนขนลุกขนชันที่เหมือนกันเช่นนี้ ทำให้ทั้งสองคนนี้ช่างสมกับเป็นเนื้อคู่กันมากจริง ๆ
จิ่วเยี่ยกวาดตามองไปที่คนกลุ่มนี้พลางกล่าวว่า “กิเลนแห่งนรกอยู่ที่ใด? นำทางสิ!”
ผู้พิทักษ์ชั้นที่เจ็ดผงะไปเล็กน้อย “เมื่อคราวที่แล้วไม่ใช่ว่าท่านมาต่อสู้กับท่านกิเลนแห่งนรกไปแล้วหรือ คิดไม่ถึงเลยว่าท่านจะยังมาอีกครั้ง! ความแข็งแกร่งของท่านกิเลนแห่งนรก อยู่เหนือจิตนาการของพวกเราเสียอีก ข้าว่าท่านจิ่วเยี่ยเจ้าออกไปจากเหวนรกนี้จะดีกว่า ในเมื่อราชาปีศาจเหวนรกก็ยอมรับท่านเป็นเจ้านายแล้ว ถึงท่านจะพาเขาไปพวกข้าก็ไม่อาจขว วางได้อยู่ดี”
จิ่วเยี่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “ข้าจำเป็นต้องเอาชนะเขาให้ได้!”
ผู้พิทักษ์ชั้นที่เจ็ดกล่าวอย่างจนปัญญา “เช่นนั้นก็ตามข้ามาเถอะ!”
ในส่วนที่ลึกที่สุดของชั้นที่เจ็ด มีทางเข้าของมิติกิเลนอยู่แห่งหนึ่ง “ข้าไม่กล้าเข้าไปรบกวนท่านกิเลนแห่งนรก ฉะนั้นจึงมาส่งพวกท่านได้เพียงเท่านี้ พวกท่านก็ระวังตนเองด้วย ”
“ท่านกิเลนแห่งนรกอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไรนัก ถึงคราวที่แล้วท่านสามารถหนีออกไปได้อย่างปลอดภัย แต่ครั้งนี้ท่านกลับมารบกวนเขาอีกครั้ง ข้าเกรงว่าท่านกิเลนแห่งนรกอาจจะโกรธจนทำ ำลายท่านไปเลยก็ได้” ผู้พิทักษ์ชั้นที่เจ็ดกล่าวอย่างว้าวุ่นใจ
มู่เฉียนซีและจิ่วเยี่ยเดินเข้าไปในมิติกิเลนนั้นอย่างไม่เกรงกลัวเลยแม้แต่น้อย หลังจากนั้นไม่นานก็มีเพลิงแห่งกิเลนปะทะเข้าที่ใบหน้าของพวกเขา
ต้นกำเนิดของเปลวเพลิงนี้ไม่เหมือนกับของเฮยอิ่ง เพราะมันเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความบ้าคลั่ง
พรึ่บ!
หลังจากนั้นพลังของจิ่วเยี่ยก็ได้สกัดกั้นเปลวเพลิงทั้งหมดนี้เอาไว้ และเปลวเพลิงเหล่านี้ก็ออกห่างจากพวกเขาไปไกล
ในเวลานี้ได้มีเสียงที่ทุ้มต่ำเสียงหนึ่งดังออกมา “เป็นพลังนี้อีกแล้ว เจ้านี่มันช่างน่ารำคาญจริง ๆ!”
เสียงที่ดังออกมานี้ เต็มไปด้วยแรงกดดันที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก อีกทั้งยังทรงพลังอย่างหาที่สุดไม่ได้อีกด้วย ซึ่งมันก็ทำให้ราชาปีศาจเหวนรกสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวขึ้นมาทันที
ถึงแม้ว่ามันจะสามารถรบกวนผู้พิทักษ์แต่ละชั้นของเหวนรกให้ต้องกดดันอย่างหนักได้ แต่เมื่อเทียบกับเจ้าเหนือหัวที่แข็งแกร่งที่สุดของเหวนรกแห่งนี้แล้ว มันก็เป็นเพียงแค่กุ้งฝอ อยตัวเล็ก ๆ ตัวหนึ่งเท่านั้น
จิ่วเยี่ยกอดมู่เฉียนซีเอาไว้ เพื่อป้องกันไม่ให้มู่เฉียนซีถูกผลกระทบจากพลังที่เต็มไปด้วยแรงกดดันอันรุนแรงนี้
และด้วยความพยายามเพียงพริบตาเดียว จิ่วเยี่ยก็ได้พามู่เฉียนซีพุ่งไปยังที่อยู่ของกิเลนแห่งนรกทันที
มีบัลลังก์ขนาดใหญ่มากอันหนึ่งอยู่ท่ามกลางเปลวเพลิง ที่นั่งบนบัลลังก์นั้นถูกสลักเป็นรูปของกิเลน และชายที่สวมชุดคลุมยาวสีแดงก็นั่งอยู่บนบัลลังก์นั้น ซึ่งพลังของเขาก็แข็ งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง
ชายผู้นี้งดงามเป็นอย่างมาก และรูปร่างหน้าตาที่งดงามเช่นนี้ก็ไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้เลยทีเดียว
เขาให้ความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความดุร้าย พลังนี้สามารถทำให้หมื่นอสูรยอมจำนนได้เลยทีเดียว
เมื่อยืนอยู่ต่อหน้าเขา มู่เฉียนซีก็สัมผัสได้ถึงพลังที่ไม่อาจสั่นคลอนได้ มันช่างแข็งแกร่งมากจริง ๆ
“ที่ข้ามา ก็ยังคงเป็นเพราะต้องการที่จะยืมของบางอย่างของเจ้า! หรือก็คือดีกิเลน หากเจ้ายอมมอบให้ข้า ข้าก็ไม่อยากต่อสู้กับเจ้า” จิ่วเยี่ยกล่าวอย่างเรียบเฉย