ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] - บทที่ 421 ไล่ออกทั้งหมด

บทที่ 421 ไล่ออกทั้งหมด

บทที่ 421ไล่ออกทั้งหมด

เสิ่นฉางหนิงมีสีหน้าไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่ได้รับการให้อภัยไม่พอ ยังต้องเจอกับความโชคร้ายอีกด้วย

ไม่มีใครรับได้หรอก!

แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรู้แล้วว่าบริษัทนี้ถูกเปลี่ยนมือ ดังนั้นพวกเขาจึงเดินเข้าไปจับตัวพ่อลูกตระกูลเสิ่นตามคำสั่ง

เสิ่นเฉียงเป็นคนโง่ ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าตัวเองยังเด็กและไร้ความคิดไตร่ตรองจึงบังเอิญทำให้เจ้านายขุ่นเคืองอย่างไม่ตั้งใจ

คนอย่างเขาเคยทำดีกับใครบ้าง?

ถึงอย่างนั้นเจ้าหน้าที่ก็ไม่ฟังคำสั่งของสองพ่อลูก เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยร่างสูงใหญ่สองคนก็เดินเข้าไปจับตัวสองพ่อลูกตระกูลเสิ่นอย่างรวดเร็ว

ห้องประชุมตกอยู่ในความเงียบครู่หนึ่ง

ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทอสังหาริมทรัพย์จื่อจินหลายคนรู้สึกว่าประธานบริษัทคนใหม่ทำการอุกอาจเกินไป…

ดังนั้นหลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง พวกเขาจึงลุกยืนขึ้น

“ท่านประธานอวี้ ผมรู้ว่าคุณอยากเปลี่ยนแปลงการบริหารของที่นี่ แต่สิ่งที่คุณทำไม่เกินไปหน่อยเหรอครับ?!”

ชายวัยกลางคนอายุประมาณห้าสิบปีโต้แย้ง

“วิธีนี้จะทำให้ตำแหน่งผู้บริหารสั่นคลอนนะครับ”

เหล่าผู้บริหารระดับสูงต่างพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของเขา แต่อวี้ฮ่าวหรานยังคงมีสีหน้ารังเกียจ

“ไม่เป็นไร ผมว่าหลังจากวันนี้คงไม่มีใครกล้าค้านผมแล้วล่ะ!”

เขามองอีกฝ่ายด้วยสายตาเหยียดหยาม

“งานของพวกคุณเสร็จสิ้นแล้ว! การ์ด! ลากตัวพวกเขาออกไป!”

“ครับ! ประธานอวี้!”

หัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพยักหน้าและขานรับโดยไม่ลังเล

ผู้บริหารวัยกลางคนตะลึงงัน เขาไม่คิดว่าหลังจากแสดงความคิดเห็นอย่างตรงไปตรงมาแล้วตัวเองจะถูกไล่ออก!

แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไม่ให้โอกาสเขาตอบโต้ ชายฉกรรจ์สองคนเดินตรงไปข้างหน้าแล้วกระชากเขาให้ลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที

“ประธานอวี้! คุณ…คุณทำแบบนี้ได้ยังไง!”

เขาตะโกนด้วยความโกรธ แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยังคงลากเขาออกจากห้องอยู่ดี

ภายในห้องประชุม เหล่าผู้บริหารระดับสูงต่างพากันคัดค้านอย่างดุเดือด!

“ท่านประธานอวี้! พวกเขาเป็นเหมือนกระดูกสันหลังของบริษัท! คุณจะไล่เขาออกตามอำเภอใจไม่ได้!”

“อะไรกัน? ประธานอวี้ คุณหลงในอำนาจเกินไปแล้ว!”

“ฮึ่ม! คุณจะไล่พวกเราออกด้วยสินะ!”

“…”

ในที่สุดเหล่าผู้บริหารก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป ชายวัยกลางคนผู้นั้นมีความสำคัญกับพวกเขามาก

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือตราบใดที่อีกฝ่ายต้องการให้บริษัทแห่งนี้สามารถดำเนินต่อไปได้ ประธานหนุ่มก็จำเป็นต้องรักษาพวกเขาไว้!

จู่ ๆ อวี้ฮ่าวหรานก็ระเบิดเสียงหัวเราะ!

“ฮ่า ๆ ทุกคน! ดูเหมือนว่าพวกคุณจะคิดผิดนะ ผมมาที่นี่วันนี้เพราะจะไล่พวกคุณออกต่างหาก!”

ชายหนุ่มกวาดสายตามองคนพวกนั้นที่มีท่าทางขุ่นเคืองอีกครั้ง ขณะที่มุมปากของเขากระตุกยิ้มอย่างเย็นชา

“วันนี้ผมจะไล่พวกคุณออกอย่างน้อย 80%!”

เพียงแค่เขาพูดประโยคเดียว ทุกคนในห้องประชุมก็นิ่งอึ้งไปทันที! ไม่มีใครพูด ไม่มีใครโต้แย้ง!

พวกเขารู้ว่าประธานบริษัทคนใหม่ต้องการเปลี่ยนแปลงระบบบริหาร แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าเขาจะไล่ผู้บริหารชุดเก่าออกทั้งหมด!

“ไม่พูดเหรอ? พูดต่อสิ!”

พอเห็นว่าทุกคนตกใจจนพูดไม่ออก อวี้ฮ่าวหรานจึงลุกยืนขึ้นแล้วพูดยั่วยุ

“บริษัทจื่อจิน จุ๊ ๆ! ผมไม่ชอบชื่อนี้เอาซะเลย อีกอย่างผมเกลียดกัวหย่งซินจนเข้ากระดูกดำ ถ้ายังงั้น…”

หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็ชี้นิ้วไปยังผู้บริหารระดับสูงอีกคนของบริษัทอสังหาริมทรัพย์จื่อจิน

“คุณถูกไล่ออก!”

จากนั้นเขาก็ชี้นิ้วไปยังผู้บริหารอีกคนอย่างเกียจคร้าน

“คุณถูกไล่ออกเหมือนกัน!”

ต่อมา อวี้ฮ่าวหรานก็ไล่พวกผู้บริหารระดับสูงหลายคนออกโดยไม่มีกฎเกณฑ์ใด ๆ ทั้งสิ้น!!

ดูเหมือนว่าเขากำลังทำตามอำเภอใจ…

การกระทำที่เอาแต่ใจเหมือนเด็ก ทำให้พวกผู้บริหารระดับสูงของบริษัทจื่อจินรู้สึกเหมือนกำลังฝันไป

ข้างนอกห้องประชุม พนักงานหลายคนในอาคารหยุดทำงานและจับกลุ่มพูดคุยกันอย่างรวดเร็ว

พวกเขาประหลาดใจอย่างมาก เมื่อเห็นอดีตผู้บริหารระดับสูงถูกลากตัวออกมาจากห้องประชุมทีละคนเหมือนกับสุนัขตาย…

“อะไรกันเนี่ย! ประธานเสิ่น ประธานหลี่ แล้วก็ผู้จัดการเหอ…นี่…ประธานคนใหม่จะทำอะไรกันแน่?”

พนักงานทุกคนตกใจอย่างมากที่เห็นผู้บริหารระดับสูงที่เคยมีนิสัยประจบประแจงหลายคนถูกลากตัวออกไปจากอาคาร

“บ้าไปแล้ว บ้าไปแล้ว! ยังมีคนถูกลากออกมาอีก!”

พนักงานทุกคนต่างมองไปรอบ ๆ พร้อมคิดในใจว่านี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น!

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ผู้บริหารระดับสูงที่เคยมีอำนาจทุกคนก็ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยลากตัวออกมาจนหมด

พนักงานทุกคนอึ้งไปตาม ๆ กัน…ประธานบริษัทคนใหม่ไล่ผู้บริหารระดับสูงออกยกชุดเลยใช่ไหม!

ภายในห้องประชุม

“เอาล่ะ ค่อยดูสบายตาขึ้นหน่อย”

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ในที่สุดอวี้ฮ่าวหรานก็มองการกระทำของตัวเองอย่างพึงพอใจ

แต่ตอนนี้ในห้องประชุมเหลือเพียงผู้บริหารระดับสูงจากชุดเก่าเพียงไม่กี่คนเท่านั้น…

พวกเขาทั้งหมดนั่งตัวสั่นเทา และไม่มีใครกล้าโต้แย้งประธานคนใหม่เลย

พวกเขาต้องใช้เวลาหลายทศวรรษเพื่อไต่ขึ้นสู่ตำแหน่งนี้ ดังนั้นจึงไม่มีใครอยากเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

“เฮ้อ…เอาล่ะ ในเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยเหมือนเดิมแล้ว ผมไปก่อนนะ ที่เหลือผมให้คุณจัดการก็แล้วกัน”

หลังจากอวี้ฮ่าวหรานพึงพอใจ เขาก็ถอนหายใจราวกับตัวเองทำสิ่งต่าง ๆ มากมาย จากนั้นสั่งการผู้จัดการทั่วไปหวัง

ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทอสังหาริมทรัพย์จื่อจินแทบร้องไห้ออกมา…

ประธานอวี้มาที่นี่เพื่อไล่พวกผู้บริหารออกเนี่ยนะ? เขาทิ้งระเบิดเอาไว้ แต่ตัวเองกลับสบายใจเฉิบเหรอ?

อะไรกันเนี่ย!

แต่หวังจุน ผู้จัดการทั่วไปย่อมรู้ดีว่าท่านประธานของเขาหมายความว่ายังไง

หลังจากเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทอสังหาริมทรัพย์จื่อจินต่างตั้งตัวเป็นศัตรูกับเครือฮ่าวหราน

ถ้าไม่ตัดไฟตั้งแต่ต้นลม ในอนาคตพวกเขาคงจะตกอยู่ในอันตรายแน่

ทำลายเครือข่ายของประธานบริษัทคนเก่าแล้วให้คนของตัวเองดำรงตำแหน่ง ดังนั้นเขาจึงจะสามารถบริหารได้อย่างที่ต้องการ

ไม่กี่นาทีต่อมา อวี้ฮ่าวหรานก็ออกจากบริษัทไป

ภายในห้องประชุม หวังจุนก็เดินไปหยุดอยู่ตรงหัวโต๊ะ ก่อนเริ่มอธิบาย

“ผมว่าทุกคนคงได้เห็นกันแล้วว่าท่านประธานอวี้ของเราเป็นคนตรงไปตรงมาขนาดไหน”

ทันทีที่เขาพูดอย่างนั้น คนที่เหลือก็พูดไม่ออก

แบบนี้เรียกตรงไปตรงมาเหรอ?

คนที่มีนิสัยตรงไปตรงมาจะพูดถึงวิธีกระจายผลประโยชน์และวิธีรับผลประโยชน์ของตัวเอง

ซึ่งนั่นเป็นผลดีสำหรับพวกเขาอย่างมาก แต่การกระทำของประธานคนใหม่กลับตรงกันข้าม!

หวังจุนรู้สึกได้ทันทีว่าคำพูดของเขามีบางอย่างผิดปกติ

“พูดสั้น ๆ ก็คือพวกคุณต้องเข้าใจด้วยว่าท่านประธานอวี้ต้องการอะไร เขาต้องการเปลี่ยนแปลงระบบบริหารของบริษัทจื่อจินใหม่ทั้งหมด และเขาไม่ต้องการให้พวกคุณจับกลุ่มต่อต้านเราอีกต่อไป”

เขากวาดสายตามองทุกคน ในที่สุดเขาก็อธิบายจุดประสงค์ที่มาในวันนี้เสร็จสิ้น

“เรื่องที่นอกเหนือจากนี้ ผมจะอธิบายให้พวกคุณทราบคราวหลัง ขอให้พวกคุณใส่ใจตัวเองให้มากกว่านี้นะครับ”

หลังจากการลงดาบของอวี้ฮ่าวหราน การประชุมครั้งต่อมาก็ราบรื่นอย่างมาก

ในตอนนี้เขากลับมาถึงอาคารของเครือฮ่าวหรานแล้ว

“ในที่สุดผมก็สืบหาเบาะแสของคุณได้แล้ว”

ภายในชั้นบนสุดของอาคาร อวี้ฮ่าวหรานก็มองออกไปนอกหน้าต่างขณะครุ่นคิดบางอย่าง

เขาตัดสินใจใช้เวลาสองสามวันที่ผ่านมาค้นหาเบาะแสของภรรยาในทิศเหนือของเมือง

แน่นอนว่าไม่ใช่เรื่องงานที่จะหาตัวหลี่เม่ยพบภายในระยะเวลาสั้น ๆ แต่มันกลับเป็นโอกาสดีในการสืบหาเบาะแสการหายตัวไปของเธอ

แม้ว่าความแข็งแกร่งของขอบเขตการก่อรากฐานขั้นสูงสุดอาจไม่มีประโยชน์มากมายในโลกมนุษย์ แต่เขาก็รอไม่ไหวอีกต่อไป

เขาเฝ้ารอยอดดวงใจมานานกว่าสามหมื่นปีแล้ว!